Nemət Tahir, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Qarabağ təmsilçisi

(Səxavət Qədirovun dedikləri və Yaşar Quluzadənin qələmə aldığı real əhvalat)

Eyvazxanbəyli hadisələrindən: Qarabağın Soruşma adlı madyanı  və balası

1993-cü il iyul ayının 9-u idi. Ağdam uğrunda amansız döyüşlər gedirdi. Göytəpə kəndində, Eyvazxanbəylidə artıq nə qadın, nə qız-gəlin, nə də yaşlı insan qalmışdı. Hamısı təhlükəsizlik məqsədilə arxaya köçürülmüşdü. Kənddə yalnız kişilər qalırdı.

Həmin gün biz Ağdam Atçılıq Zavoduna məxsus Qarabağ atlarından ibarət ilxını otarmaq üçün Tərnöyüt kəndi ərazisinə aparmışdıq. Bu kənd Eyvazxanbəyliyə yaxın idi. Gözlənilmədən erməni artilleriyası tərəfindən biz olan yer atəşə tutuldu. İlk mərmi başımın üstündən keçdi və qarşıdakı 7-8 nəfərin arasına düşdü. Təəssüf ki, bir kənd sakini həlak oldu. Hamı yerindən qalxıb hər kəs bir tərəfə səpələndi. Artilleriya atəşi şahmat taxtası kimi, dəqiqliklə Qarabağ atlarını hədəfə almışdı. Düşmən bu taktikanı işlədirdi ki, biz ilxını qoyub qaçaq. Amma həç kəsin ağlındanbu keçmirdi. Düşdüyümüz vəziyyətlə əliboş silahsız çarpışma başladı. İlxı atəşin şiddətindən çaxnaşma içində ətrafa dağıldı. Biz atlarımıza minib ilxını bir yerə toplamağa başladıq. Bu, son dərəcə təhlükəli və çətin iş idi, mərmilər fasiləsiz başımızın üstündən ətrafa yağırdı.

Nəhayət, ilxının başında olan əsas madyan evinə tərəf istiqamət götürdü və onun ardınca bütün madyanlar, dayçalar Eyvazxanbəyliyə tərəf çapmağa başladılar. Qarabağ atları dördnala çapırdı. Mən ilxının arxasınca gedirdim. Elə bu zaman Soruşma adlı madyanın yerdə uzanmış vəziyyətdə hərəkətsiz qaldığını gördüm. O, artilleriya atəşinin altında tərpənmirdi. Atımı ona tərəf sürdüm. Yaxınlaşanda gördüm ki, Soruşma doğur. Heç nə edə bilməzdim, bu səbəbdən atımı geri döndərib ilxının ardınca çapdım. Bir müddət sonra biz bütün madyanları, dayçaları kəndimizə, onların öz yerlərinə Ağdam Atçılıq Zavoduna çatdırdıq.

Zavoda çatdıqdan sonra atama və oradakılara Soruşmanın Tərnöyüt örüşündə doğduğunu və balası ilə tək qaldığını dedim. Bildirdim ki, onu mütləq gedib gətirəcəyəm. Məni bu fikrimdən daşındırmağa çalışdılar. Dedilər ki, düşmənin harada olduğu bəlli deyil, atəş səsləri yaxınlıqdan gəlir, geri qayıtmaq çox təhlükəlidir. Amma mən artıq qərarımı vermişdim. Heç kimdən qorxmurdum.

"Soruşmanın düşmən əlinə keçməsinə razı ola bilmirdim..."

Səhər tezdən atımı yəhərlədim və Eyvazxanbəylidən Tərnöyüt istiqamətində yola düşdüm. Örüş sahəsinə çatanda ətrafı diqqətlə axtarmağa başladım. Uzaqda günəş altında sarı madyanı gördüm, tanıdım ki, bu Soruşmadır. Atı ora sürdüm, Soruşmanın yanında artıq addımlamağa başlayan, ayaq üstə möhkəm dayanan balası vardı. O da bizə yaxınlaşdı.

Atımı sürdüm, onları kəndimizə tərəf aparmağa başladım. Yol boyu təhlükə ehtimalı olsa da, atlar sakit və arxayın şəkildə hərəkət edirdi. Bir müddət sonra Soruşma və onun bir günlük balası Ağdam Atçılıq Zavodunun həyətinə daxil oldular. 

***

Sonrasını isə öyrənəndə ayağımızın altından yer qaçdı.

Çox təəssüf ki, düşmən əlindən canımız bahasına xilas etdiyimiz, 1993-cü ildə Bakıya təxliyə edilmiş Qarabağ atlarının 70 başı Bakı Dövlət Cıdır Meydanında acından ölmüşdü. Bu itki Qarabağ atları tarixində ən böyük tiki hesab olunur. Təəssüflə deməliyəm ki, bu acı həqiqətdir.

Çox şükür bu günə ki, Ali baş Komandanın rəhbərliyi ilə Qarabağımız-Ağdamımız düşmənn tapdağından azad edildi. Bu gün Eyvazxanbəylidə Qarabağ Atçılıq Zavodu yenidən inşa edilir. Qaçqın Qarabağ atlarının öz yurduna qayıdacağı gün uzaqda deyil.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

Aynur İsmayılova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Yaşadığım acının məni xoşbəxtliyə aparacağını heç düşünməmişdim. Bəzən ağrının şiddəti bütün vücuduna yayılmağa başlayanda, heç gözləmədiyin anda xoşbəxtlik serum kimi damarlarına axıb, bütün ağrını yoxa çıxarır.

Xoşbəxtlik ağrıya üstün gəlir və ağrını artıq səni incitməyəcək şəkildə sarıyır. Hər acı mütləq ki, insanın içində bir boşluq yaradır. Bu boşluq bəzən bir şəkildə doldurula bilir, bəzən də bir ömür səninlə birlikdə yaşayır.

Xatırladıqca sızlayar, yalnız hiss etdirər, amma əvvəlki kimi ağrı verməz. Çünki ora xoşbəxtlik toxunmuşdur — insana var olduğunu xatırladan, həyata tutunduran bir hiss. Və səni həyata bağlayan bir səbəbə çevrilir — xoşbəxtlik.

Ağrısız həyat deyilən bir şey yoxdur. Amma xoşbəxtlik, ağrını da mənimsəyə bilməkdir. Çünki əsl güc — acı ilə yaşayıb, yenə də gülümsəyə bilməkdir. Və xoşbəxtlik bəzən sadəcə budur: artıq ağrının səni idarə etmədiyini anladığın o sakit an.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bu gün publisist və dilşünas Buludxan Xəlilovun doğum günüdür. Yaşasa idi, 59 yaşını qeyd edəcəkdi.  O, həm əməkdar müəllim, həm də yazıçı idi. Gəlin, onu yaxından tanıyaq.

Buludxan Xəlilov 1966-cı il iyulun 25-də Qərbi Azərbaycanda Amasiya rayonunun Ellərkənd kəndində anadan olub. Burada kənd orta məktəbini bitirdikdən sonra Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun Azərbaycan dili və ədəbiyyatı fakültəsində təhsil alıb. Ordu sıralarında Uzaq Şərqdə hərbi xidməti borcunu yerinə yetiib.

Əmək fəaliyyətinə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun Azərbaycan dili kafedrasında laborant kimi başlayıb. Namizədlik, doktorluq dissertasiyası müdafiə edib.  Müasir Azərbaycan dili kafedrasında müəllim, dosent, professor və­zifəsində çalışıb. Xəlilov  Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetində yeni yaradılmış Dədə Qorqud elmi-tədqiqat la­bo­ratoriyasına rəhbərlik edib. Filologiya fakültəsinin dekanı seçilib.  Müasir Azərbaycan dili kafed­rasının müdiri vəzifəsində çalışıb.

 "Filologiya məsələlərinə dair tematik toplu"nun redaktoru olub. Müasir ədəbi-tənqidi fikrin, ədəbi irsin araşdırılmasında öz dəst-xətti ilə seçilib. M.F.Körpülünün "Azəri" əsərini transliterasiya edib ön söz və şərhlərlə çap etdirib. Ədəbi dilin tədqiqinə dair bir sıra monoqrafik əsərin müəllifidir. XX əsrin 90-cı illərindən dövri mətbuatda elmi, elmi-kütləvi məqalələrlə çıxış edib.

Xəlilovun elmi fəaliyyəti çoxsahəli, geniş və əhatəlidir. Onun 400-dən çox elmi, elmi-publisistik əsəri çap edilib. Bunlar­dan 45-i mono­qrafiya, dərslik və dərs vəsaiti­dir. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin və Yazıçılar Birliyindəki İrs komissi­ya­sının üzvü, Ali Attestasiya Komissiyasının Filologiya ixtisası üzrə Ekspert şurasının üzvü olub.

 Azərbaycanda təhsil sisteminin inkişafındakı xid­mətlərinə görə Azərbaycan Respublikası Prezidenti tərəfindən "Tərəqqi" medalı ilə təltif olunub. Buludxan Xəlilov 2001-ci ildə İlin alimi no­minasiyasının, 2003-cü ildə Vektor Beynəlxalq Elm Mərkəzi Mükafat Ko­mis­siyasının qərarı ilə Azərbaycanın gənc alimləri Beynəlxalq layi­həsinin qalibi olub. O, Azad Qələmlər Cəmiyyəti tərə­findən Azərbaycan dili, ədəbiyyatı və türkologiya elmlərinin tədqiqi-təbliği sa­hə­sindəki xidmətlərinə görə Qızıl qələm fəxri mükafatı laureatı seçilib, 2006-cı ildə XXI əsrin ziyalısı adına layiq görülüb.

İki dəfə 1999-cu və 2004-cü illərdə Nəsimi rayonu bələdiyyəsinə üzv seçilib, Sosial məsələlər daimi komissiyasına sədrlik edib. 2015-ci ilin aprel ayında Türk dünyası araşdırmaları uluslararası elmlər akademiyasının akademiki seçilib. 2015-ci ilin 19 mayında “Beynəlxalq Rəsul Rza” mükafatına layiq görülüb.

2017-ci ildə Azərbaycan Respublikası Prezidenti yanında Gənclər Fondunun və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin təşkilatçılığı ilə “Bakıdan türk dünyasına” adlı layihə çərçi­vəsində tədbirlərə verdiyi dəstəyə görə “Onur bəlgəsi” ilə, azərbaycanlı şair Molla Pənah Vaqifin anadan olmasının 300 illiyinə həsr olunan tədbirdə TÜRKSOY Genel Sekreteri Düsen Kaseinov tərəfindən “Molla Pənah Vaqif” medalı və 2018-ci ildə ADPU-nun Filologiya fakültəsinin inkişafında xidmətlərinə görə rektorluq tərəfindən fəxri fərmanla təltif edilib.

Kitabları

1. Azərbaycan dilində təkhecalı fellərin əsasında duran ilkin köklərin fonosemantik inkişafı

2. Azərbaycan dilində ikihecalı fellərin fonosemantik inkişafı

3. Fellərin ilkin kökləri

4. Birinci Beynəlxalq Türkoloji qurultay

5. Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası (I hissə)

6. Müasir Azərbaycan dilinin morfologiyası (II hissə)

7. Azərbaycan dili: dünən, bu gün»

8. Türkologiyaya giriş

9. Müasir Azərbaycan dilinin leksikologiyası

10. Türkün hikmət xəzinəsi: Xoca Əhməd Yəsəvi

11. 224 qədim türk sözü

Məqalələri

- “Bədii dilimizə aid izahlı lüğət”

- Buludxan Xəlilov. "Onun şeirləri həqiqətən doğulur"

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü Buludxan Xəlilov 2021-ci il sentyabrın 27-də uzun sürən xəstəlikdən sonra Bakı şəhərində vəfat edib.

Allah rəhmət eləsin!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

ElmanEldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Müsahibələrindən birində deyir ki:- “Doğrusu uşaqlıqda gah yol polisi, gah da bir çox peşələrin sahibi olmaq istəmişəm. Sadəcə, tale belə gətirdi ki, aktyor oldum. Bu peşəni mənə sevdirən isə ədəbiyyat müəllimim Müslüm müəllim olub. Bununla bağlı maraqlı bir fakt var. Bir gün sinfimizin qapısı döyüldü və atam içəri girdi. Müəllimdən icazə aldı, gedib arxada əyləşdi. Mən də tez kitabı qarşıma çəkib açdım. Bunu Müslüm müəllim gördü və başa düşdü ki, mən dərsə hazır deyiləm. Əvvəlki gün dərsə cavab vermişdim, əmin idim ki, bu gün məndən soruşmayacaq. Bir neçə uşaqla sual-cavab elədi, o müddətdə mən də kitab oxuyurdum. Qəfil məndən soruşdu ki, hazırsan? Dedim, bəli. Tapşırıq Cəfər Cabbarlının dramaturgiyası ilə bağlı idi. Dərsi danışdım, sonra atam getdi. O gedəndən sonra Müslüm müəllim məni sinifdə saxladı. Dedi ki, ədəbiyyat bu millətin, xalqın, tarixin işıqlı, gözəl dəyərlərindən biridir. Əgər sən buna ötəri baxırsansa, mən inanmıram ki, sən normal vətəndaş ola biləsən. Mən də uşaq idim, çox anlamırdım. Amma bu sözlərdən sonra elə bil başımdan qaynar su töküldü. Çünki mən müəllimimi çox istəyirdim. Bu söhbətdən sonra məndə ədəbiyyata, dramaturgiyaya qarşı böyük həvəs yarandı. Elə o vaxtdan qəlbimin gizli yerində aktyorluğa maraq oyandı. Amma aktyor olmaq asan deyil. Yəni, mən özümü hələ də tam aktyor hesab etmirəm. Düşünmürəm ki, artıq bu peşəyə tam yiyələnmişəm...”

O, 25 iyul 1960-cı ildə Şabran rayonunda dünyaya gəlib. 1967-1977-ci illərdə Şabran şəhər 2 nömrəli tam orta məktəbində təhsil alıb. 1977-1980-ci illərdə Bakı mədəni-maarif texnikumunuda özfəaliyyət teatr kollektivi rəhbəri ixtisası üzrə Əfrasiyab Məmmədovdan dərs alaraq, buranı fərqlənmə diplomu ilə bitirib. Texnikumu bitirdikdən sonra təyinatla Şabran Mədəniyyət Evində çalışıb. 1980-ci ildə indiki Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin Dram və Kino aktyorluğu fakültəsinə daxil olub. 1980-1984-cü illərdə oranın aktyorluq fakültəsində Nəsir Sadıqzadə, Fuad Hacıyev və Zəminə Hacıyeva kimi sənətkarlardan dərs alıb. Sonra bir müddət görkəmli teatr xadimi Vaqif İbrahimoğlunun yanında- Tədris Teatrında fəaliyyətini davam etdirib. 1988-ci ildə eksperimantal studiya yarananda bu truppaya daxil olub. 1991-ci ildə bu studiyanın bazasında “Yuğ” Dövlət Teatrı yaradılıb. O vaxtdan bu günədək “Yuğ” teatrının aktyorudur... Aktyorun yaradıcılıq bioqrafiyasında xeyli mürəkkəb və maraqlı rollar var. Eyni zamanda Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində də çalışır. 1988-ci ildə müəllim, 2002-ci ildə dosent, 2018-ci ildə professor elmi adını alıb. Hal-hazırda orada aktyor sənətindən dərs deyir, Səhnə danışığı kafedrasının müdiridir...

“Mən hesab edirəm ki, aktyor sənəti çox çətin, mürəkkəb bir sənətdir. Hər bir peşənin öz silahı, öz aləti var. Aktyor sənətinin aləti isə insanın ruhudur, qəlbidir, varlığıdır. Bu mənada insan özünü dərk etməli, anlamalı, ətrafını başa düşməli, qarşı tərəfi dinləyib, ona dəyər verməyi bacarmalıdır. Qeyri-adi, çətin bir peşədir. İnsanın sağlamlığına, dünyagörüşünə, mütaliəsinə, dünyaya baxışına söykənən bir peşədir. Ona görə də hesab edirəm ki, bu peşəyə gəlmək istəyən, məşğul olmaq istəyən insan öz üzərində ciddi şəkildə işləməlidir. Bütün bu proseslərə hazır olmalıdır. Sabah elə müştərək işlər, filmlər, tamaşalar hazırlanar ki, bizim hər hansı bir aktyorumuz, - istər tələbələrimiz, istərsə peşəkarlarımız digər aktyor məktəbləri ilə üz-üzə dayana bilər. Bu çox məsuliyyətli bir işdir. Mən və ya hər hansı bir aktyor birinci növbədə bu məmləkəti, vətəni, xalqı təmsil edir. Xalqın, vətənin isə arxasında onun adətləri, keçmişi, indisi dayanır. Mən hesab edirəm ki, bu peşədə hərbi nizam-intizam dərəcəsində qayda-qanun olmalıdır. Bəzən deyirlər ki, aktyorun istedadı kifayət edir. Elə deyil, aktyor daim öz üzərində işləməlidir. Həm bədii baxımdan, həm də fiziki...”- söyləyir...

2004-cü ildə ona Azərbaycan teatr sənətininin inkişafında fəal iştirakına görə "Qızıl Dərviş" mükafatı verilib. 2009-cu ildə “Əməkdar artist” fəxri adına layiq görülüb. 2018-ci ildən “Xalq artisti”dir. 2021-ci ildə Azərbaycan Teatr Xadimləri İttifaqının təsis etdiyi “Sənətkar” medalına layiq görülüb. 2023-cü ildən Azərbaycan Respublikası Prezidentinin fərdi təqaüdünü alır. Sinəsini “Qabaqcıl təhsil işçisi” döş nişanı bəzəyir... 

Deyir ki:- “Hələ oynayacağım rollar qarşıdadır. İndiyədək ifa etdiyim rolları bir məşq hesab edirəm. Bəlkə də, bundan sonra bir rol qismət olmayacaq. Çünki obraz bir qismət, taledir. Təkcə biz istəməklə deyil. Lazım olanda özü gəlib bizi tapacaq. Amma yəqin ki, böyük işlər, rollar hələ qarşıdadır. Çünki bizim müharibə səhifəmiz tam açılmayıb. Bu mənada o səhifələr hələ çox vərəqlənəcək. Orada elə nüanslar var ki, onlar çox önəmlidir və orada olan bizim mövzularımız, qəhrəmanlarımız, iç dünyamız var. Bütün bunlar dünyaya göstərilməlidir...”

2024-cü ildə onun "Teatr… Kino… Aktyor" adlı dərs vəsaiti çap olunub. Bu kitabda teatr sənətində nəzəriyyə və təlimlər, Konstantin Stanislavski, Li Strasberq və Vaqif İbrahimoğlu kimi nəzəriyyəçi və rejissorların metod və təcrübəsi yer alıb.

“Mənim peşəmlə ədəbiyyat müəllimi peşəsi arasında fərq çox böyükdür. Aktyorluq nizam-intizam çərçivəsində inkişaf edir. Məsələn, indiyə qədər heç kimi gözlətməmişəm. Söz verib, tutmadığım hal da olmayıb. Çünki müəllimlərimdən belə görmüşəm. Mən Vaqif İbrahimoğludan, Əfrasiyab müəllimdən, Fuad müəllimdən, Zəminə xanımdan, Faiq müəllimdən, Nəsir müəllimdən dərs almışam, onlardan bu nizam-intizamı öyrənmişəm. Yəni, mənim qrupumda birinci tələbim budur, ikinci tələbim isə qızlarımıza, qadınlarımıza hörmət. Çünki onlar bizim başımızın tacıdır. Yəqin, insan zamanla özündə nələrisə formalaşdırır. Amma belə düşünürəm ki, bu, qanla gələn bir şeydir. Mənim həyata öz baxışım, münasibətim, qaydalara, yazılmayan qanunlarım var. Yazılmayan qanunlarıma daha çox üstünlük verirəm, nəinki yazılan qaydalara. Yazılan qaydalara hamı sözsüz əməl etməlidir. Məsələn, yol qaydalarına kimliyindən asılı olmayaraq, əməl olunmalıdır. Amma yolda qaydanı pozan bir insana mən də qaydanı pozub yol verə bilərəm. Bu yazılmayan qanundur. Bəzən yazılmayan qanunlara da əməl etmək lazımdır.”- söyləyir...

İlk baxışda sakit, təmkinli və şən görünsə də, inanmayın. Bu zahiri görkəmin arxasında daimi həyəcan, dərin düşüncə, ciddi bir şəxsiyyət gizlənir. Onun böyüklüyünü aşkara çıxarmaq üçün uzun zaman tələb olunmur. Onunla bir neçə dəfə ünsiyyətdə olmaq kifayətdir ki, sinəsində gəzdirdiyi böyük ürəyi kəşf edəsiniz. Əsəbiliyini, narahatlığını heç vaxt gizlətməyə çalışmır. Dost məclislərini xoşlayır və məmnuniyyətlə onlarla fikir mübadiləsi aparır. Amma dedi-qodudan, qeybətdən uzaq adamdır. Ehtiyatlıdır, öz qayğılarını çox vaxt gizlədir, eyni zamanda gələcəkdən daim nigarandır. Təxəyyülü çox inkişaf edib. O, həm də gözəl tənqidçidir. Məsələlərə obyektiv yanaşma tərzi var. Məsləhətlərinə qulaq assanız pis olmaz. Təmizliyi, səliqə-səhmanı xoşlayır, başladığı işlərdə, hətta uğursuzluğa düçar olsa belə, axıradək getmək qabiliyyətinə malikdir. Xoşbəxt adamdır, həyatının üçüncü hissəsi daha firavan keçəcək və qocalığını istənilən qədər sakit yaşayacaq...

Yəqin soruşacaqsınız ki, söhbət kimdən gedir? Əlbəttə ki, çoxmuzun sevimli aktyorlarından biri- Xalq artisti Məmməd Səfadan.

Öncəki yazıda əməkdaşımız qeyd etdiyi kimi bu gün - iyulun 25-ionun 65 yaşı tamamolur, yubileyidir. Yübileyi münasibətilə Məmməd müəllimi təbrik edir, möhkəm can sağlığı, yeni-yeni yaddaqalan rollar arzulayırıq.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

Harun Soltanov, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 Səhər deyilsə, niyə qalxmışam?

Zəng çalmayıb, içim çalır. İçimdə bir qəribə səs var, deyir "dur, yoxsa çökəcəksən." Dururam. Amma niyə dururam, onu da bilmirəm. Ayaqqabımı geyinmək istəmirəm, çünki ayağım getmək istəmir. Əlim telefona gedir, amma baxmağa nəfəsim çatmır. Dünya çox danışır. Mən susuram.

 Siqaret yandırmıram, çünki siqaret artıq mənə təsir eləmir. İçki içmirəm, çünki sərxoş olmaq üçün gərək içində bir şey qalsın. Mən içimdə qalmamışam. Yəni nə deyim? Hər şeyi yaşamışam demirəm, amma yaşamaq nədi onu sorğulaya-sorğulaya yaşayıram. Bir az yorulmuşam. Amma tənbəllik deyil bu. Bu, qəzəbin yuxusudu. Həyat deyir "plan qur."lan qururam. Amma həyat planı silir. Sifətimdə eyni ifadə. Nə hirslənirəm, nə barışıram. Sadəcə baxıram.  İndi nə vaxt kimsə gülür, içimdə nəsə öskürür.

Bəzən qışqırmaq istəyirəm. Amma qonşular oyanar deyə yox.. özümə səsimi tanıtmaqdan qorxuram. Dostlar var, qardaş deyirlər. Amma çörək bölmək yerinə, status bölürlər. Kimsə darıxır, amma qürurunu bölə bilmir. Kimsə yazır, amma özünə yazmır. Mən hardayam. Bilmirəm. Amma sənin də harda olduğunu hiss edirəm. Sən də mənim kimisən. Qısa deyim.. Bu şəhər danışır. Mən dinləyirəm. Və bəzən elə olur ki ...danışan şəhərdən daha doluyam.

Bəzən də elə olur ki, insan səhər oyananda insan dünyanı dəyişmək istəyir… Amma sonra yadına düşür ki, kredit kartı boşdu. Və sən robot deyilsən. Yəni hələlik deyilsən. Çünki bu həyat o qədər təkrarlanır ki, elə bil sənə "mürgülə" düyməsini basmaqdan başqa seçim vermirlər. Qapını açırsan, nəfəs alırsan və… heç nə dəyişmir. Eyni küçə, eyni nəfəs, eyni insanlar. Sadəcə bəzilərinin yeni saç düzümü, bəzilərinin isə yenilənmiş ürək ağrısı var.

 Bəzən motivasiya videoları açırsan, deyir.  "Sən bacararsan!" amma sən artıq nə etdiyini də bilmirsən. Öz-özünə deyirsən, "əşşi, nə edim ki, edə bilim?" Mən hələ kim olduğumu bilmirəm. Belə baxanda, bəlkə də heç var olmamışam. Sadəcə biri səhvən mənim "start" düyməmə basıb. Amma, bax, burası maraqlıdı. Bu qədər absurdluğun içində yenə də bir az yaşamaq istəyirsən. Niyə? Bilmirəm. Bəlkə də axmaq bir ümiddir. Bəlkə növbəti gün metroda sənə yer verən birinin gözlərində nə iləsə rastlaşacaqsan. Ya da köhnə dostdan gələn səsli mesajın içindəki xırıltılı gülüş sənə hələ də insan olduğunu xatırladacaq. Və birdən anlayırsan, sən bezmisən, bəli. Amma bu bezginliyin içində qəribə bir dirəniş var. Çünki sən ölməmisən. Sən hələ də gülə bilirsən. Hələ də əsəbləşə bilirsən. Və sən hələ də yazırsan. Deməli, sən hələ də varsan. Və bu var olmaq bəzən "dünya gözəldi" demək deyil. Bəzən sadəcə "qurtarsın da bu növbə, ayaqlarım ağrıyır" deməkdir. Bəzən də "niyə yaşayıram?" sualının cavabını yazmaq əvəzinə, onu sual kimi saxlamaqdır. Çünki bəlkə də cavab deyil, elə sualın özü səni yaşadır.

 Mənə tez-tez deyirlər ki, "gülümsə, həyat gözəldir". Əzizim, həyat bəzən o qədər gözəldir ki, adamın başını divara çırpmaq istəyir. Gülmək demişkən, bəzən elə gülürəm ki, dişim düşməkdən qorxur, amma içimdəki yorğunluq, göz qapaqlarımın altında əsgərlik çəkir. Gözümün altında kölgə deyil o, birbaşa kapitalizmin izidir. Ətrafa baxıram, hamı motivasiya danışır,n"Erkən dur, limonlu su iç, 6 səhifə oxu, 8 səhifə yaz, qaçış et, nəfəs al, nəfəs ver, məhsuldar ol!" Ay bala, mənim məqsədim bu gün də sağ qalmaqdır. Bu da az şey deyil. Həmin o motivasiya videoları var e, səni qışqırtmaqla uğura aparacağını düşünən o qızğın videolar. Musiqi fonunda birisi "never give up!" deyir. Mən isə bir stəkan çayla “maybe give up” arasında pendir kimi əriyirəm. İndi çıx deyirlər, "öz potensialını aş". A kişi, mən ayağa qalxanda belə başım fırlanır, hələ potensial nədir? Axşam işdən gələndə corabımı çıxarıb yerə atma enerjisini güclə tapıram. Amma hər dəfə düşünürəm, "Sabah başqa olacaq." Sabah gəlir, yenə eyni mənzərə. Zəngli saat, baş ağrısı, kitablar, bir az depressiya və yenidən iş.

 Bəziləri deyir "şükür elə". Elə edirəm. Amma şükürlə gün keçmir axı. İnsan təkcə dua ilə tox olmur. Akademik kreditim ödənməlidir, benzin bahalaşıb və gündəlik sual, “Bu ay necə dolanacam?” Məni tək Allaha buraxmayın, bir az da sistem kömək etsin... Ətrafımda elə insanlar var ki, danışanda elə bil TEDx çıxışıdır. Deyirlər "mən hər səhər 5-də dururam, soyuq duş alıram, sonra meditasiya". Mən isə hər səhər 6 da durub həyatla dialoqa girirəm, "Yenə sən?”, "Yenə mən." Əgər bu gün də sağ çıxa bilsəm, deməli, mən hələ də döyüşürəm. Bilirəm, bu sistem bizi siçan yarışına salıb. Hamı qaçır, amma heç kim hara qaçdığını bilmir. Mənimsə artıq qaçmağa gücüm yoxdur. Mən qaçmıram, sürünürəm. Bəlkə də bu daha çox irəlilədir. Bəzi yerlərə yalnız sürünə-sürünə çatmaq olur. Amma yenə də içimdə bir axmaq ümid var. Bilirsən o nədir? Deyir ki, "bir gün hər şey düzələcək." Nəyə əsaslanır? Heç nəyə. Amma inanıram. Çünki bəzən insanı ayaqda saxlayan tək şey, səbəbsiz bir inamdır...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

Harun Soltanov

İlqar İsmayılzadə,

fəlsəfə üzrə fəlsəfə doktoru, AJB və AYB-nin üzvü, "Ədəbiyyat və incəsənət"  portalının Cənub təmsilçisi

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı oxucularına "Qələm tutan incə əllər" layihəsində  Cəlilabad ədəbi mühitinin xanım yazarlarını təqdim edir. Bu dəfə növbədə Cəlilabad ədəbi mühitinin tanınmış nümayəndəsi, AYB-nin üzvü, pedaqoq və şair Sevil Gül Nur xanımdır. Onun lirik, sevgi şeirləri çox sevilir və mən əminəm ki təqdim edəcəyim parçalara heç kəs biganə qalmayacaq.

Qısa təqdimat:

Məmmədova Sevil Gülverdi qızı (Sevil Gül Nur): 1982-ci ilin yanvar ayının 4-də Bakı şəhərində dünyaya göz açıb. Orta təhsilini Cəlilabad rayonunun Privolnoye kəndində Elnur Hüseynov adına 1 saylı tam orta məktəbdə alıb. 2002-ci ildə Bakı Sənaye - Pedaqoji Kollecinin ibtidai təhsil fakültəsinə daxil olub. Oranı bitirdikdən sonra ədəbi fəaliyyətlə məşğul olub. İlk şeirləri 2006-cı ildə "Ədalət və Həqiqət" qəzetində dərc olunub. O vaxtdan mütəmadi olaraq yerli və xarici mətbuatda, eləcə də müxtəlif internet portallarında dərc olunur.

İlk şeirlər kitabı olan "Sən və mən" 2006-cı ildə çapdan çıxıb. 2018-ci ildə Qarabağ savaşının milli qəhrəmanları haqqında bədii - publisistik "Şəhadət sarayı" adlı kitabı işıq üzü görüb. Kitabın təqdimatı ölkə daxilində geniş miqyasda təşkil olunub. Biləsuvar, Yardımlı, Lənkəran, Astara, Cəlilabad və Bakı şəhərlərində keçirilən təqdimatda şəhid ailələri, qazilər, qələm əhli və mətbuat işçiləri iştirak edib. Bundan əlavə, Bakı şəhərində bir neçə məktəb və kitabxanalarda da, bu kitabın təqdimatı təşkil olunub.

Məktəblilərin iştirakı etdiyi bu təqdimatda müəllifin vətənpərvərlik şeirləri şagirdlərin ifasında səslənib, kompozisiyalar hazırlanıb. Bu kitabların elektron variantı Azərbaycan Milli Kitabxanasına yerləşdirilib.

2020-ci il Vətən Müharibəsi dövründə Cəlilabaddan olan şəhid ailələri ilə görüşüb, şəhidlər haqqında məqalə yazaraq müxtəlif saytlar, qəzetlər və jurnallarda dərc etdirib. Eləcə də Biləsuvar, Naxçıvan, Yardımlı və Bakıdan olan şəhidlər haqqında şeir və məqalələr yazıb.

2021-ci Biləsuvardan olan şəhid kapitan Nihad Babayevdən bəhs edən "Qələbə eşqi ilə böyüyən kapitan", 2022-ci ildə isə Naxçıvandan olan şəhid Saday Məmmədəliyevə həsr edilmiş "Şuşa qartalı" adlı povesti dərc olunub. Təqdimatlar şəhid ailələri, qazilər və yerli icra nümayəndələrinin iştirakı ilə Bakı və Biləsuvar şəhərlərində keçirilib.

2023-cü ildə Yardımlı rayonundan olan Vətən Müharibəsi şəhidləri haqqında "Zəfər şahinləri" adlı kitabı çap olunub. Kitabın təqdimatı Bakıda və Yardımlı rayonunda, eləcə də Binəqədi rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sistemində (MKS) keçirilib.

2023-cü ildə daha bir kitabı - "Darıxmağın dadı" adlı şeirlər kitabı dərc olunub. Bu kitabın təqdimatı söz adamları, oxucular, şəhid ailələri və məktəblilərin iştirakı ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin "Natəvan" klubunda keçirilib. Eyni zamanda, "Darıxmağın dadı" adlı kitabı qardaş Türkiyədə türk dilində çap olunaraq oxucuların ixtiyarına verilib.

Sevil Gül Nur bir çox ədəbi mükafatlara layiq görülmüş və bir çox təşəkkürnamələrlə təltif olunmuşdur. Ədəbi fəaliyyəti dövründə daim şəhid ailələrinin yanında olub, bir çox şəhidlərə həsr olunmuş tədbirlərdə iştirak etmişdir. Eləcə də hərbi hissələrdə təşkil olunmuş dövlət tədbirlərində iştirak etməkdən imtina etməyib.

Yaradıcılığının böyük hissəsini vətən və şəhid mövzularına həsr edən yazar xanım 2022-ci ildə "İlin vətənpərvər şairi" mükafatına layiq görülüb. O, həm də onlarla kitabın redaktor və korrektorudur.

Hal-hazırda ölkənin "Zərif kölgələr" saytının redaktoru kimi fəaliyyət göstərir. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. 2019-cu ildən Bakı şəhərində məktəblərin birində müəllim vəzifəsində çalışır. Ailəlidir, üç övladı var.

Bədii ədəbiyyat nümunələri:

"Səkkiz dəqiqə"

Atasan qürurunu, keçəsən inadından,

İncik olduğunu da çıxarasan yadından,

Boylanıb ümidlərin gündoğan tərəfinə

Ona məktub yazasan bu gecə öz adından.

Yazasan ki, susaraq həsrətimə alışma,

Gedişimə üsyan et, unutmağa çalışma,

Aş bütün əngəlləri, sərhədləri qırıb tök,

Aramıza sədd çəkən ayrılıqla barışma.

Yazasan ki, bir addım məsafədə dayanma,

Vüsal uzaq olsa da, çox yaxındır yol amma.

Hər dönüş bir ümiddir, hər ümid bir başlanğıc,

Ömür gözləmək üçün çox qısadır, yubanma.

Yazasan, tənhalığın ağrısı da səngimir,

Sənsiz şeirlərim də dəyişib ahəngini,

Ürəyim qəm bağlayıb adını söyləməkdən,

Gözlərim yuyulmaqdan itirib öz rəngini.

Yazasan ki, bilmirsən, yoxluğuna əsirəm,

Səndən incimirəm e, mən özümdən küsürəm.

Acığımı çıxıram sən sevdiyin hər şeydən -

Dodağımı didirəm, saçlarımı kəsirəm.

Yazasan ki, getməklə öz evimi yıxmışam,

Sonra giley edəsən: Nə tez yaddan çıxmışam...

Göz yaşın ləkə sala yazdığın sətirlərə,

Kağızın sol küncünə yazasan: darıxmışam...

Yazasan ki, sənin də qəlbinə qəm yığılsa,

Gecələrin qoynunda ruhun qəfil sıxılsa,

Desən ki, "darıxıram, qurban olum, qayıt, gəl",

Allah haqqı, gələrəm, lap dünya da dağılsa...

Ya da dəli şeytanın dediyinə uyasan,

Səhərlərin birində qapısını döyəsən.

Səkkizcə dəqiqəyə sığdırıb hisslərini,

Bir şeir oxuyasan, "gəl barışaq" deyəsən...

"Dönmərəm"

Gəlişilə gerçəkləşmiş yalan yuxum,

Cana gəlmiş can vermədə olan duyğum,

Nəfəsilə isinmədə bütün ruhum,

Donmaram ki...

Buraxmaz ki, çulğadısa bu eşq kimi,

Ruhlandıran bir hiss varmı saf eşq kimi?

Bütün dünya qarşı çıxa, öz eşqimi

Danmaram ki...

Dağ səbrimi döndərərəm aya, ilə,

Həsrətindən külə dönmək olsa belə,

Ağrıları gətirmərəm əsla dilə,

Dinmərəm ki...

Yüz min tikə qoparalar bu tənimdən,

Ya dərimi sıyıralar bədənimdən,

Xeyri yoxdur, "Eşq" adlanan bu dinimdən

Dönmərəm ki...

Son olaraq doğma elimizin tanınmış şairi Sevil Gül Nur xanıma uzun, sağlam, mənalı-məsud ömür, yaradıcılıq sahəsində yeni-yeni nailiyyətlər arzulayıram!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Yarpağı nəmlənən bağlar içində

Durub seyr edəsən gecə dağları.

Orda-burda sərin-seyrək dindirdə

Bülbülün köksünü qönçə dağları.

Bilirsənmi yarın hardan danışa,

Fikrə gedib uzaqlardan danışa.

İçdiyimiz bulaqlardan danışa,

Bir tərəfdən seçə-seçə dağları.

Bu gün Azərbaycan Dövlət mükafatı laureatı Məstan Günərin doğum günüdür

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü Məstan Günər 1935-ci il iyulun 25-də Tovuz rayonunun Əsrik Cırdaxan kəndində anadan olub. Tovuz şəhərində orta məktəbi bitirdikdən sonra APİ-nin Azərbaycan dili və ədəbiyyatı fakültəsində təhsil alıb. İlk şerləri "Sosializm kəndi" rayon qəzetində dərc olunub. Lakin respublika mətbuatına 1955-ci ildə "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzetində çap etdirdiyi "İsti köynək", "Körpü" şerləri ilə çıxmışdır. Həmin vaxtdan ciddi bədii yaradıcılığa başlayıb.

Publisistik və tənqidi məqalələrlə də çıxış edib. Onun ilk qələm təcrübələri, bir sıra lirik şerləri "Məstan Dəmirçioğlu", "Məstan Əsrikli", "Məstan Məsum" təxəllüsü ilə çap edilmişdir. İlk kitabları "Qartal", "Məsum Əliyev", "Məstan Əliyev", "Məstan" imzaları ilə dərc olunub. Son üç kitabı "Məstan Günər" təxəllüsü ilə nəşr edilib.

Əmək fəaliyyətinə jurnalist kimi başlayıb. Azərbaycan Dövlət Televiziya və Radio Verilişləri Komitəsində ədəbi işçi, redaktor, şöbə müdiri, baş redaktor olub. Sonra "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzeti redaksiyasında şöbə müdiri, "Gənclik" nəşriyyatında böyük redaktor, baş redaktor müavini vəzifələrində işləyib. Bir müddət Azərinformun müxbiri olub.

O,Tovuz rayon İcra hakimiyyəti başçısının birinci müavini vəzifəsində də çalışıb. Azərbaycan Yazıçılar İttifaqı idarə heyətinin üzvüdür. Jurnalistik fəaliyyətinə görə Azərbaycan Respublikası Ali Soveti Rəyasət Heyətinin Fəxri fərmanı ilə təltif edilib.

Əsərləri

1. Qartal

2. İlk görüş

3. Çəmən qızı

4. Nərgizim

5. Addımlar, addımlar

6. Nəğməli qovaq

7. Obalardan əsən yellər

8. Çalğıçı quşlar

9. Bir könüldən min könülə

10. Günərli şeirlər

11. Mən bir durna qatarında

12. Qoşmalar

Məstan Günər 2010-cu ildə vəfat edib. Azərbaycan Televiziyası tərəfindən Məstan Günərin həyat və yaradıcılığından bəhs edən “Aylı vadinin şairi” qısametrajlı sənədli televiziya filmi istehsal edilib.

Allah rəhmət eləsin!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Müsahibələrinin birində deyir ki:- “Xanımlıq bir qadının doğuluşdan daşımağa öyrəşdiyi missiyadır. Xanım gərək heç vaxt zərifliyini itirməyə, ədalarında, danışığında sərhədi gözləyə. Doğrudur, bu xarakter məsələsidir, bir az genetik, ailədən öyrənilmiş vərdişdir. Karyera isə insan həyatında ancaq bir epizoddur. Mənim işdə rəhbər, evdə ana, həyat yoldaşı, dost çevrələrində dost olmağımın karyerama heç bir dəxli yoxdur. O qədər karyera qurmayıb, amma xanım da ola bilməyən qadın var ki... Ümumiyyətlə, bir şey deyim, söhbət qadından və ya kişidən getmir. Karyera quran adamların bunu başqalarına minnət kimi qabartmalarını, “həyatında çox şey itirdiyini, xanımlığından vaz keçdiyini, şəxsi həyatını yaşaya bilmədiyini” demələrini qəbul edə bilmirəm. Adama deyərlər, özünə karyera qurmusan, pul qazanmısan, beş-üç adamın içində tanınmısan. Camaata niyə minnət qoyursan? Karyera quran adam özü bilməlidir ki, onun həyatında müəyyən məhdudiyyətlər olacaq. Hər kəs bu yolu özü seçir, hətta başqalarından da dəstək istəyir. Ona görə də beş-üç adam arasında tanınan kimi “minnət mərhələsi”nə keçmək lazım deyil...”

Onu digərlərindən fərqləndirən əsas xüsusiyyəti ciddi və müxtəlif vəziyyətlərdə özünü idarə etmək və sabitliyi qorumaq bacarığıdır. Cazibədar, romantik, zərif xarakteri var. Təbiəti çox sevir. Ətrafdakı insanlara diqqətli davranışı ilə seçilir və hər addımının nəticəsi barədə əvvəlcədən düşünür. Həm uzaq səyahətlərdən, həm də müxtəlif incəsənət nümunələrindən ilham ala bilir. Məsələn, teatr, musiqi onun əhvalına müsbət təsir göstərir. Məqsədinə çatmaqda isə çox inadkardır. Nəzakət və nəciblik onun daxili dünyasında harmoniya təşkil edir. Həyatda mədəni və mehribandır. Ümumiyyətlə, bir xanım kimi, onun xeyli könülaçan xüsusiyyətləri var. Nə işlə məşğul olursa, onu həvəslə icra edir, necə deyərlər, ürək qoyur. Ona görə də, zamanın necə keçdiyini hiss etmir...

O, 1979-cu ilin avqust ayının 5-də Ucar rayonunun Lək kəndində dünyaya gəlib. 1996-cı ildə orta təhsilini fərqlənmə attestatı ilə bitirib. Elə həmin il Bakı Dövlət Universitetinin filalogiya fakültəsinə daxil olub və 2000-ci ildə oranı bakalavr pilləsi üzrə başa vurub. 2002-ci ildə isə həmin ixtisasın magistr pilləsini fərqlənmə diplomu ilə bitirib. İxtisası folklorşünas-mifoloqdur. 1996-cı ildən mətbuatda çalışır...

“Azərbaycan mediası üçün müsbət bir cəhət var. Sosial şəbəkələrdə monitorinq aparılsa, xəbər dominantlığının mediamızın üzərində olduğunu görəcəksiniz. Sosial şəbəkələrdə xəbərlər çox yayılır. Amma o xəbərlərin mənbəyi mediadır. Blogerlər xəbələri APA-dan, Modern.az-dan götürüb oxuyur, sonra da yayırlar. Mənbə rolunu isə hələ də media oynayır. Bizim əsas məqsədimiz bundan ibarət olmalıdır ki, uzun müddət bu mənbə rolunu oynamağı öz əlimizdən verməyək. Bunun üçün də inanılan və etibarlı xəbər mənbəyi olmaq lazımdır. Sənin verdiyini xəbərlər sosial mediada o zaman etibar qazanır ki, "APA yayıbsa, yalan yoxdur" deyirlər. Belə olan halda həmin xəbəri yaymaqla məşğul olurlar. Sosial media belə vəziyyətdə bizim üçün əlavə köməkçi vasitə rolunu oynayır. Burada qarşılıqlı əlaqə var. Belə ki, sosial media bizim özümüz üçün də mənbədir. Sosial mediadan da xəbərlər götürürük. Amma bu zaman qarşıya bir şərt qoyulur. Həmin xəbərlər müxtəlif rəsmi kanallar və digər mənbələrlə dəqiqləşdirilməlidir. Sosialmediadanhər şeyigötürübyayanda, ondanbirfərqimizolmur. Bizisosialmediadakı şəxslərdənfərqləndirənodurki, rəsmikanallara çıxışımızvar, eynizamanda,  öyrətdiyimizjurnalistikatexnikası və vasitələrixəbəridahadəqiq, ilkinolandandaha əhatəliformadayaymağaimkanverir. Sosial media hadisənin təfərrüatları ilə məşğul olmur, o, xəbəri birinci verməklə hadisəyə diqqət çəkmiş olur. Hadisənin izlənilməsi, onu doğuran səbəblər və nəticələri barədə işləmək artıq medianın işidir. Bunu mediadan başqa heç kim bacarmaz.”- söyləyir...

İlk iş yeri kimi “Bakı Universiteti” qəzeti olub. O, burada müxbir kimi fəaliyyət göstərib. 1998-2000-ci illərdə “Bu gün” qəzetində müxbir vəzifəsindən, baş redaktorun birinci müavini vəzifəsinə qədər yüksəlib. 2000-2001-ci illərdə "Məkan" qəzetində baş redaktor müavini işləyib. 2001-2003-cü illərdə “Xalq Cəbhəsi” qəzetinin baş redaktoru kimi fəaliyyətini davam etdirib. 2004-cü ildə isə “Azəri-Press” İnformasiya Agentliyini(APA) təsis edib. O, ilk onlayn media resurslarının yaradıcılarından biridir. 2007-ci ildə onun təsisçiliyi ilə Azərbaycanın ilk idman agentliyi olan "APASport" agentliyi yaradıb. 2008-ci ildən etibarən "Lent. Az" İnformasiya Agentliyini, 2009-cu ildən isə "Vesti.az İnformasiya Agentliyini, 2010-cu ildən isə rus dilində fəaliyyət göstərən "APA-Ekonomist" jurnalını təsis edib və 2011-ci ildə "Kulis" ədəbiyyat portalını yaradıb. 2012-ci ildə APA TV onlayn televiziyasını tamaşaçıların ixtiyarına verib. O, həmçinin Azərbaycan Jurnalistlərinin növbəti qurultayında Mətbuat Şurasının İdarə Heyətinin üzvü seçilib. Xidmətlərinə görə bir sıra mükafatlara- o cümlədən “Tərəqqi” medalına layiq dörülüb. “Əməkdar jurnalist” fəxri adını daşıyır...

Deyir ki:- “Hazırkı dövrdə digər bir məsələ də var: dövlət strukturlarımız kommunikasiya və piara üstünlük verirlər. Bu, çox yaxşı haldır. Hər dövlət qurumunda İctimaiyyətlə əlaqələr şöbəsi yaradılıb. Medianın hazırladığı uğurlu, çevik kadrları onlar çox tez özlərinə transfer edə bilirlər. Əvvəllər informasiya texnologiyaları üzrə mütəxəssislər tapmaqda çətinlik çəkirdiksə, bu gün müxbir və redaktor, eyni zamanda sosial media marketiniqi mütəxəssisləri tapmaq çətinləşib. Bu adamlar media üçün xüsusi hazırlanmalıdır. Sosial media dövrü daha da genişlənir. İnsanların bir hissəsi özlərinin şəxsi bloqlarını qurub orada fəaliyyət göstərməyə üstünlük verirlər. Buna görə də nə qədər çox media mütəxəssisi hazırlasaq, yenə də azdır. Yeni mediaya uyğun menecment həyata keçirə biləcək mütəxəssislərə ehtiyac var. Bunlar jurnalistikaya bağlı olan ayrı-ayrı peşələrdir. O baxımdan nə qədər çox mütəxəssis hazırlasaq, hələ bir neçə il az olacaq...”

Həssas, məntiqli və məzmunlu insandır. Dərin hikmətə sahibdir. Hadisələri öncədən hiss edə bilir. Adamları yaxşı tanımaq qabiliyyəti var. Bir çoxunun nümayiş etdirdiyi səmimiyyət şou xarakteri daşıdığı üçün, hər kəsə etibar edib inanmır. O, hər hansı bir məclisə daxil olan kimi, oradakı digər adamlar ikinci plana keçir...

“Vəd verməyi sevən adam deyiləm. Vədin yalan çıxması, ümidlərin qırılması pisdir. Ən pis məqamda belə, ən yaxşısı odur ki, adam ən acı mənzərə ilə üzləşir, o reallığı görür və barışır. “İnsan zülmə tabedir” ifadəsi var. Doğma adamlarını itirən insanların arasında milyonda biri intihara cəhd edir. Demək ki, hər şeyə dözmək olur, hər şeylə barışmaq olur. Ona görə də ən yaxşısı reallığı deməkdi. Adamları şirin yalandansa, sərt həqiqətlə üzləşdirmək lazımdı. Bu bir az amansızdır, amma inanın bundan yaxşısı yoxdur. Ola bilər ki, həmin məqamda reallığı dediyin adam səndən inciyəcək, amma bir gün özü o reallıqla üzləşəndə anlayacaq ki, sən düz demisən. İlk işə başlayanda dostlarımdan biri mənə bir məsləhət vermişdi. Demişdi ki: “Səndən çox adam xahiş edəcək, çoxları müraciət edəcək, eləyə bilməyəcəyin bir şey üçün anında “yox” deməyi bacar”. O söz mənim yadımdan heç çıxmır. Və illər keçdikcə də bir daha əmin oluram ki, doğru məsləhət verib. Çünki vəd verib, yerinə yetirməyən adam təkcə özü ilə bağlı pis iz buraxmır. Adamın ümidlərini qırır, insanlıqdan bezdirir. Ona görə bunu eləmək olmaz.”- söyləyir...

...Bəli, bu dəfəki söhbətimin qəhrəmanı- “APA-Holding”-in prezidenti, əməkdar jurnalist Vüsalə Mahirqızı idi. Yeri gəlmişkən, tezliklə o, növbəti ad gününü qeyd edəcək. Bir az tez olsa da, onu indidən qarşıdan gələn yeni yaşı münasibətlə təbrik edirik!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)

Heyran Zöhrabova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Hamının gedən sonuncu bir qatarı var. Fit səsi eşidilir və çatmaq üçün tələsən kimsə az qala relslərin üstünə yıxılacaqkən son anda yetişir o qatara.

Kimi üzündəki şüşə kimi donuq baxışlarla bircə göz qırpımında özünü qatarın altına atır.

Və kimi də gecikir o qatara...

Bəziləri gecikdiyinin fərqindəykən, bəziləri də bunu hələ çox sonralar dərk edəcək.

Gecikən sərnişin əlində bilet perronda durub gözdən itməkdə olan qatarın arxasınca baxır.

Qatar uzaqlaşdıqca qalxan boz tüstüylə birlikdə bəlkə neçə-neçə arzular, neçə-neçə xəyallar da quş tək pərvazlanıb səmanın ənginliklərində qeyb olur.

Sevdiyini itirib hər kədərlənəndə ona ağlayanlar tək, sonuncu qatara gecikənlər də hər gün bir dəfə o qatarın ardınca baxarlar.

Hər kəsin gedən sonuncu bir qatarı vardır..

Bu qatar bəzən sonuncu güzəşt, bəzən sonuncu şansımız olur.

Bu qatar bəzən xatirələr, bəzən keçmiş, bəzən də bada verdiyimiz gəncliyimiz, xoşbəxtliyimiz olur.

Bu qatar bəzən ağır yüklərimizi aparır özüylə, bəzən də özü bir ömür çəkəcəyimiz ağır yükə çevrilir.

Bəzilərinin qatarı çoxdan gedib, bəzilərinin qatarı bəlkədə elə indi, bu dəqiqə haradasa fit verir.

Perronlar insanlarla dolub daşır. Həyəcanlı sərnişin yaman tələsir. Başqa biri getməklə qalmaq kimi böyük bir dilemma ilə savaşarkən kimsə çamadanlarını arxasınca sürüyə-sürüyə qatardan enir.

Kimi öz qatarını qarşılayarkən, kimi də gedən qatarı yola salır.

İnsan bəzən o gedən qatarla özünə qayıdır, bəzən də o gedən qatarla birlikdə biryolluq özünü tərk edib gedir.

Bəzən o gedən qatarla hər şey yenidən başlayır, bəzənsə gedən o qatar bir sonu gətirir.

Bəzilərinin qatarı çoxdan gedib, bəzilərinin qatarı bəlkə də elə indi, bu dəqiqə haradasa fit verir.

Kim bilir bəlkə də biz illərlə yalnış qatarın arxasınca baxmışıq, ya bəlkə də elə biz illərlə o qatarı yalnış stansiyada gözləmişik. Biz elə həmişə gözləmişik…Gözü yolda… Qulağı səsdə… Qəlbi səksəkədə!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(25.07.2025)