DÜNYACA MƏŞHUR ROBBİ UİLYAMS KONSERT VERƏCƏK

Dünyaşöhrətli britaniyalı müğənni, 85 milyon albom satmış Robbi Uilyams sabah - avqustun 17-də Bodrumda - ultra lyuks Lujo otelində konsert verəcək. 

Məşhur müğənni konsert zamanı populyar  mahnılarından - Let Me Entertain You, Millennium, Supreme, No Regrets, Angels - 

əlavə, əfsanəvi “Feel” adlı əsərini də ifa edəcək. 

Konsertin təşkil olunacağı otelin saytında verilən açıqlamada oteldə qalanların ödəniş etmədən konsertdə iştirak edə biləcəkləri qeyd olunub. 

Konsert biletinin 17 min 600 lirəyə (1105 manat) satışa çıxarıldığı da bildirilib.

Lujo oteli Bodrumda nömrə bir olmağa can atır, dünyaşöhrətli Robbi Uilyamsı da prestij xatirinə gətirib.

Konsertə biletlər o cümlədən Azərbaycanda da satılır. iTichket.az ölkəmizin varlı təbəqəsini Bodruma dəvət edir. Və kifayət qədər bilet alan azərbaycanlı var.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.08.2023)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Aida Adıgözəlin əbədi mövzuya baxışlarını təqdim edir. 

Mənsə nə dindaram, nə də mifiologist... O üzdən Dostoyevski və Oşoya hə deyirəm.

Ərəbin inancına görə Cəhənnəm həddindən çox isti olan, insanların durmadan əzab çəkdiyi bir yerdi. Orada qaynar yeməklər və içməklərdən başqa bir şey yoxdu.

Səbəb? 

Çünki, Ərəblər isti bir coğrafiyada yaşayan və istidən əziyət çəkən bir toplumdur. Ona görə də, onlar üçün ən iztirablı yer elə isti yerdir.

Norveç mifologiyasına görə isə Cəhənnəm (Niflheim) buz kimi soyuq yeraltı dünyadır və ordakı bütün göllər donmuş haldadır. 

Səbəb? 

Çünki, Norveçlilər soyuqda yaşayan və soyuqdan əziyət çəkən bir toplumdur. 

Yaxşı bəs həqiqi cəhənnəm haradır? 

Buna ən gözəl cavabı isə Dostoyevski belə verib:

"cəhənnəm insanın qəlbində sevginin bitdiyi yerdir"... və Oşo əlavə edər -

"Yaxşı insanlar cənnətə gedən deyil, yaxşı insanlar hara gedərsə cənnət orasıdır"

 (c)

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.08.2023)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə Biri ikisində layihəsində bu gün Poeziya vaxtıdır, Rəşad Abidoğlu qarşınızda öz lirik “İlişib qalmısan kirpiklərimdə” sətirləri ilə başlayan şeiri ilə dayanır.

***

İlişib qalmısan kirpiklərimdə,
Nə süzülə bildin, nə düşə bildin.
Nə mənim eşqimdən əlini üzdün,
Nə də ki, qəlbimə yerləşə bildin.

Allaha yalvarıb, tövbəkar oldun,
Tanrı şahid oldu acı taleyə.
Puç olan sevgiyə səbəbkar oldun,
Kəsdin ümüdümü üzü qibləyə.

Bilmirəm dərdimin carəsi nədir,
Bilmirəm sevirsən, nifrət edirsən?
Bəzən də can alan baxışlarınla
Məni intihara dəvət edirsən.

Qacırsan eybi yox, qac uzaqlara.
Xəyalım axtarıb səni tapacaq.
Məni qərq etdiyin qəm dəryasına,
Bu axşam mənimlə günəş batacaq.

Deyəsən, ağlımı itirirəm mən.
Titrəyir ruhumun əli əlində.
Qayıt ürəyimə havalanmamış,
Sonra qalacaqsan dəli əlində.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.08.2023)

 “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının oxucuları üçün professor, yazıçı, motivasiya spikeri Əlibala Məhərrəmzadənin “Ev tapşırığı: Uğur düsturunu tapacağıq” layihəsinin təqdimini davam etdiririk. Sizi liderlik nəzəriyyələri ilə tanış etməkdəyik.

«Liderliyin 21 inkaredilməz qanunu» kitabını – Con Maksvellin bu incisini, yəqin ki, oxumayan əz-əz liderə rast gəlmək olar. Rəsmən onun özünün, yaratdığı EQUIP və The John Maxwell Company təşkilatlarının bu günədək liderliyin sirlərini öyrətdiyi 5 milyon müdavimi var. Bu gün ABŞ-ın Vest Poynt Hərbi Akadesmiyasından tutmuş BMT-yədək, nüfuzlu Fortune 500 siyahısındakı əksər şirkətlər təmsil olunmaqla az qala hər bir qurumda Con Maksvelldən liderlik dərsi almış insanlara rast gəlmək olar.

Con Maksvellin təqdim etdiyi liderlik qanunlarının 21-nə də qısaca da olsa nəzər yetirməyimiz vacibdir. Belə ki, öz şəxsi həyatlarında və bizneslərində bu qanunlara əməl etməklə insanlar dərhal fayda əldə edirlər.

Bu kitab lider olmaq istəyən, liderlik eşqi ilə alışıb yanan şəxslər üçün liderlik karyerinə başlamaqçün bir tramplin hesab olunur. Eyni zamanda da o, təcrübəli liderə də liderlik xüsusiyyətlərini daha da yaxşılaşdırmaq imkanı qazandırır. Beləliklə, 21 qanun var. Hər gün onlardan biri ilə tanışlığının baş tutacaq. Bu gün sırada 3-cü qanundur:

3.Proses qanunu

«Lider bir gün ərzində deyil, günbəgün olurlar».

Liderə çevrilmək prosesi haradasa aksiya bazarında müvəqqəti kapital investisiyasına bənzəyir. Siz bir günə varidat toplamaq istəyirsinizsə, uğur qazanmağa əsla şansınız yoxdur. Burada ən vacib olan olduqca uzun məsafəyə qaçışda sizin gündəlik hərəkətlərinizdir. Liderlik – çox mürəkkəb məfhumdur. Onun olduqca çox aspektləri var: təcrübə, emosional güc, hörmət, insanlarla ünsiyyət təcrübəsi, nizam-intizam, perspektiv, uzaqgörənlik, vaxtında qərarvermə bacarığı, hücuma keçmə əzmi. Bunların hamısı qeyri-maddi şeylərdir, onları birdən-birə əldə etmək mümkünsüzdür. Məhz buna görə də liderlərə effektiv olmaq üçün belə uzun müddətlik möhkəmlənmə, güclənmə lazım gəlir.

Con Maksvell iddia edir ki, liderliyin bir çox aspektlərini o özü məhz uzun illərdən sonra 51 yaşında hiss etməyə başlayıb. Liderləri digərlərindən fərqləndirən əsas cəhətlər məhz öz bacarıqlarını inkaşaf etdirmək, yaxşılaşdırmaq qabiliyyətidir. Uğurlu liderlər öyrənməyi bacarır və sevirlər. Və öyrənmə prosesi onlarda ömür boyu davam edir.

«İnsan nəyi bilmədiyini bilmirsə, o inkişaf edə bilməz».

Liderlik – inkişaf qanunlarına tabedir.

***

İlk 2 qanunla isə dünən tanış olmuşdunuz:

1.     Tavan qanunu.

«Liderlik qabiliyyətini insanın effektivliyi müəyyənləşdirir».

Şəxsin liderlik effektivliyi tavanla xarakterizə edilir. Şəxsin insanları öz ardınca apara bilmək qabiliyyəti nə qədər azdırsa, onun potensial imkanlar tavanı da o qədər alçaqdır.

Liderlik keyfiyyətləri həmişə individuumun təşkilatda effektivlik tavanı yaratmasını təmin edir. Liderlik güclüdürsə, tavan da yüksək olacaq. Ölkə çətin duruma düşəndə yeni prezident, firma pullarını itirəndə yeni baş direktor, kilsə ziyarət olunmayanda yeni baş pastor, idman komandası ardıcıl məğlubiyyətlərə uğrayanda yeni baş məşqçi axtarışına çıxırlar. Liderliklə effektivlik arasındakı qarşılıqlı əlaqə ən çox idmanda özünü göstərir. Hər bir komandada istedadlar olur. Amma komandaların fərqini məşqçi və bir neçə əsas oyunçunun təmin etdiyi liderlik yaradır. Komandanın effektivliyini dəyişmək üçün məşqçi tərəfindən onun liderlik çəviyyəsini yüksəltmək lazımdır. Bax bu da fəaliyyətdə olan tavan qanunudar.

2.Təsir qanunu.

«Liderliyin həqiqi ölçüsü təsirdir».

Əgər insan başqalarına təsir edə bilmirsə, heç vaxt öz ardınca adam apara bilməz. Əsl liderlik heç vaxt hansısa posta təyin olunmaqla baş tutmur, o, yalnız təsir edə bilmək qabiliyyətindən asılıdır.

 “Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.08.2023)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portal şair, publicist Təranə Dəmirin sevilən şair Qulu Ağsəs poeziyası barədə yazdığı “Qulu Ağsəs,Tanrı və söz” yazısını təqdim edir.

Özümüzü dərk edəndən dünyanın varlığını düşünməyə başlayırıq. Mənimizlə dialoqa giririk. Dünya necə yaranıb, biz necə yaranmışıq, O məchul Yaradan hardadı? Bu suallarla böyüyürük, formalaşırıq. Bəzən alililəşirik, bəzən suallarımız cavabsız qalır, bəzən bir ipucu da olsa tapırıq. Lap iynənin ucu boyda. 

Bəzən Tanrıya ilahi sevgini qorxuyla dəyişik salırıq, bəzən də qorxuyla sevgi qarışıq düşür. Bu qarmaqarışıq duyğular içərisində daxilimzdə gizlənən minlərlə sual cavabsız qalır. Yoruluruq, bəzən qırılırıq, sınırıq. Bəzən od püskürmək istədiyimiz məqamda susuruq, bəzən də əksinə, susmaq lazım olanda üsyana keçirik.

Əsas da ruhu göylərdə olan duyğuların sahibləri - şairlər özlərinə bu boyda dünyada yer tapmayanda, Yerlə Göyün arasında girinc qalanda, fikir dənizində boğulanda tutmağa bir saman çöpü gəzirlər və o vaxt  yenə də  Tanrı yetişir dadlarına. İkisi də yaradıcıdı. Tanrı dünyanın yaradıcısıdı, şairlərsə sözün. Hər ikisi yoxdan var edəndi. Bu yaxınlıqdı bəlkə onları Tanrıyla daha çox birləşdirən. Özü də qorxusuz, ürküsüz sevgiylə. Bəzən umduqları yerdən qopurlar, bəzən bir ovuc duada təzədən bitişirlər. Bəzən üsyan edirlər, bəzən ərklə, bəzən sərt, bəzən yumşaq, bəzən özləri kimi, bəzən şair kimi danışırlar Tanrılarıyla. Qaçdıqları məqam da olur, gizləndikləri dönəm də. Arxa çevirb getdikləri zaman da, təzədən dönüb qayıtdıqları vaxt da olur. Amma bütün anlamda səmimidirlər:

Qələt eləyərəm desəm

Hamı qələt eləyir...

Allah bizi xəlq eləyib,

Yoxsa lənət eləyib?

Bu, sual deyil əslində. Ən mükəmməl cavabdı anlayana.

Bu misraların yiyəsi Qulu Ağsəsin diliylə danışmaq istədim bu dəfə Tanrıyla. Niyə bu sətirlərdən başladım söhbətə? Çünki Vətən sevdası, vətəndaş narahatlığı, həm də sufi şair nigarançılığı, bir az da üsyanı var bu sətirlərdə. Ağrıların, acıların dincəldiyi bir ürəkdə həm də Ona arxalanmaq əminliyi var. Demək, dünya sahibsiz deyil. Kimsə idarə edir bu dünyanı. Bəs bu boyda bərabərsizlik hardandı? Buna cavab axtaran şairin tapındığı və sığındığı yer Tanrıdı.

Həmçinin  dönüb-dönüb qayıtdığı yuva da...

...Şükür o göydəki   ismin halına,

Şükür yağışına, şükür qarına.

Şükür adımızı öz jurnalına

Əcəl adqoydudan qabaq yazdırıb.

Şair hər şəraitdə çıxış yolunu Tanrıda tapır və onuncun Tanrı bir işıqdı. Ona görə də ölümü də, olumu da böyük ürəklə, sevgiylə qəbul etməyi bacarır. Heç vaxt  ruhdan düşmür, ümidsizliyə qapılmır. Onunçün hər şey Tanrıda başlayır və  Tanrıda da bitir. Adama elə gəlir ki, Qulu Ağsəs qədər Allahla danışan ikinci şair yoxdu. Halbuki Tanrıya, özünə can atan o qədər şair var ki. Bəlkə Qulu Ağsəsin dünyaya fərqli baxışıdı adamı bu qənaətə gətirən? Təkrarçılığı sevməyən və kimsəyə bənzəməmək istəyidi bizdə bu fikri formalaşdıran bəlkə də .

...Qulu Ağsəs elə şairdi  ki, onun yaradıcılığında hansı mövzu istəsən tapmaq olar. Hər hansı bir təbiət hadisəsi, hiss, duyğu şeirləşə bilir Ağsəs qələmində. Sözdən kasadlıq çəkməyən şairin bircə ürəyinin sarı siminə toxunmaq kifayətdi ki, şeirləşsin. Ona bənzəməyə çalışan, anlamadıqları üçün bir qədər gen dayanmaq istəyən, yaxın gəldikcə sözünün odunda yanmaqdan qorxub qaçan o qədər insan  var ki. Sözünün ətəyindən tutub dağ aşanlar da az deyil. Sufi fikirlərini təhlil edib  son nəticəyə gələnlər də çoxdu. Əlbəttə hərə öz pəncərəsindən baxmağa çalışır şairin söz dünyasına. Bəzən onda gördüklərini, bəzən görmək istədiklərini qələmə alırlar. Mənsə tamam ayrı qapıdan girmək istədim Qulu Ağsəsin söz yuvasına. Tanrının qapısından.

Mənim  aləmimdə onun bütün yazılarında İlahi Eşq var. Hansı mövzuda yazırsa yazsın, sonu gedib Tanrıya çıxır. Oxuduqca söz-söz paklanmaq, durulmaq  istəyir adam. Nə qədər  bacarırıq, bunu da Allah bilir.

Mənə görə şairin  bu tərtəmiz eşqinin içindəki üsyan da, küskünlük də, qəzəb də , sevinc də mələk donundadı:

      Radiodan çağırsam, Allah, eşidərmisən,

      Çıxırsanmı gəzməyə efir sahillərində?

      Çoxdandı küləklərin nəfəsini dərmisən,

      Almısan gözlərinin odunu sellərin də..

      Xeyirdimi, bəs mənə hər ixtiyar vermisən,

      Bəlkə ta oturdasan bəndəni öz yerində..

Şair hər yerdə Tanrıyladı. Ən yaxın dostu da Odu, ən uzaq doğması da, ərk yeri, güvən yeri də Tanrısıdı. Bu misralarda da dopdolu şükranlıq var. Şair Allahın adamlıq lütfüyçün də borcludu ulu Yaradanına.

Həm də bu boyda səlahiyyətin altında qalma, günah qazanma qorxusu var Qulu Ağsəsin narahatlığında. Bu qarışıq duyğuların fövqündəsə Ulu Yaradanına suficisinə bağlılıq hissi dayanır. Ən böyük arzusu Onunla üz-üzə gəlməkdi, gözlərinin içinə baxıb "Kimsən, nəçisən, ay Allah?"deməkdi. Bəzən diksinirsən bu ifadədən. Axı Ona bu qədər yaxınlıq və əminlik hissi hardandı şairdə? Axı adam ən yaxın bildiyinə də çox vaxt ərk edib bu sualı verə bilmir. Şairsə dost kimi əlini sıxmağa hazırdı Tanrının. Bəlkə özünə, hisslərinə bu qədər əminliyindən irəli gəlir şairin Tanrıyla bu qədər yaxınlığının səbəbi? Tələsən, axtaran, düşünən, yorğun -yorğun Tanrını dördgözlə axtaran şairin Tanrıya ünvanlanacaq nə qədər sözü var bəlkə də. Tanrı bilir.

Günün necə keçir barı,

Can verib, can almağnan?

Səni nəynən bəndə salaq,

Tutaq hansı qarmaqnan?

Yenə ərk, yenə üsyan və yenə Ona qovuşmaq həsrəti, yenə də o sufi sevgisi:

Neynəsən, sevirəm səni,

Qulunam, gəl, min boynuma.

Bu şeiri də Sən yazmısan,

Babalı mənim boynuma.

Bundan böyük, ali etiraf ola bilərmi?

Şair çoxlarından fərqli olaraq Tanrısından qorxmur. Azaddı, üsyankardı, bəzən dəlidi, bəzən aşiqanə, amma qorxaq deyil. Şair qorxmadan, çəkinmədən Onunla danışa bilir .Küfr də edir hətta. Amma bütün bunların başında bəşəri sevgi dayanır. Şair Tanrıya qorxmadan yanaşır. Onun ürəyində Allah xofu yoxdu, böyük Allah sevdası var. Arxaca danışmır, düşündüyünü Onun üzünə deyir:

Yastıq qoyub başımıza

Əcəb yatırdın bizi.

Aç gözünü, qaranlığın

Qırıb batırdı bizi.

Dünyadakı bütün eybəcərliklərə, ədalətsizliklərə, haqsızlıqlara, qana, qadaya üsyan edən şair o müqəddəs bildiyini köməyə çağırır həmişə. Amma yenə də üsyankarcasına, özünə çəkilmədən, gizlənmədən, xoflanmadan. Uman yerdən küsə-küsə həm də. Dünyana sahib çıx deyə-deyə, varlığını isbat et, göstər hayqıra-hayqıra.

Şairin bütün yaradıcılığı sevgiylə yoğrulub. Bu sevginin varlığına görə də özünü daim Tanrısına borclu bilir:

    Gedib  tövbə eləməyə mənə yer ver, İlahi,

    Elə yer ki, baxım görüm Sənsən hər yer ,İlahi-

deyən şair Tanrı qarşısındakı bütün günahlarını yumaqçun tərtəmiz yer axtarır. Paklanıb durulmaqçun, özünə dönməkçün, günahlarından arınmaqçun o müqəddəsin varlığına sığınmağa tələsir.

Bütün yükünü üstündən töküb tərtəmiz getmək istəyir axtardığı o işığa sarı:

         Günahımı nəylə desən, razıyam, yuyum orda,

Əgər gücün çatsa ,məni özündən doyur orda.

Bundan böyük Eşq ?

Ömür boyu dünyanın naz nemətlərinə gözucu da olsa baxmayan, çətinliyə boyun əyməyən şair özünü həmişə günahkar hiss edir Tanrı qarşısında. Şairçün hər günahıyla birgə bircə günahsız olan varsa da, o da Tanrıdı. Onun adı Allah da, İlahi də, Yaradan da, ola bilər. Şairçün təkcə O var. Bütün bakir hisslərinin səbəbkarı, sahibi Odu. Hamıdan məhrəm, hamıdan yaxın, hamıdan doğma. Üsyanı da, küfrü də, duası da, küsü də, barışı da bircə Ona -Yaradanınadı.Çünki O hifz edəndi, O bağışlayandı, O sevgi bəxş edəndi. O həyatdı. Şair həm də bu boyda çətinliklərin arasında Onun Tanrılıq yükünün ağırlığından narahatdı:

      Düşündüm görən O neynir,

      Hardan tapır dincliyi?

      Gecə Ona, gündüz Ona,

     Saat Ona işləyir...

Əslində Yer də, Göy də, bütün kainat da Onun dizinin üstədi. Üstəlik mən, sən, o, biz və hər kəs. Hamımızın özümüzdən böyük günah şələmiz var və bu boyda günahı daşımağasa bircə Onun gücü çatır. Demək hamıdan güclü Tanrıdı. Bu kimi onlarla nümunə gətirmək olar Qulu Ağsəs yaradıcılığından. Onsuz da hamısı gedib Allaha söykənir. Sözün yaxasından tutub silkələyən şairçün söz də Onun diktəsidi. O göndərən, şair yaradandı. Hər iki yaradan işığa can atır. İşıqsa həmişə var. Təki görə biləsən.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.08.2023)