Super User
Pyes müsabiqəsi qaliblərinə mükafatlar təqdim olunub
Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən elan edilmiş pyes müsabiqəsinin qalibləri mükafatlandırılıb.
Bu barədə “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Mədəniyyət Nazirliyinə istinadən məlumat verir.
Müsabiqəyə 21 iştirakçı müraciət edib. Müsabiqəyə göndərilən əsərlər münsiflər heyəti tərəfindən dəyərləndirilib, təqdim edilən pyeslərin arasından Ülviyyə Heydərova “Torpaqlar” pyesi ilə birinci yerə, Niyaz Qasımov “Pənahəli xan” pyesi ilə həvəsləndirici mükafata layiq görülüb.
Müsabiqənin münsiflər heyəti Əməkdar incəsənət xadimi, Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrının bədii rəhbəri Mehriban Ələkbərzadə, Əməkdar incəsənət xadimi, yazıçı, ssenarist və dramaturq Əli Əmirli, teatr və kino tənqidçisi Aliyə Dadaşova və AMEA-nın Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun Uşaq ədəbiyyatı şöbəsinin müdiri Elnarə Akimovadan ibarət olub.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
Ukrayna Yazıçılar Birliyindən Çingiz Abdullayevə dəstək gəldi
Leyla Səfərova, “Ədəbiyyat və incəsənət”
28 noyabr 2023 tarixində Azərbaycanın seçilən yazıçısı Çingiz Abdullayevə Ukrayna Yazıçılar İttifaqının sədri Mixail Sidorjevskidən məktub gəlmişdir. Məktubda əcnəbi yazıçı Azərbaycanın müasir yazıçısının qələmiylə bağlı şərhini bildirmiş, eyni zamanda ona dəstək olduğunu qeyd etmişdir.
Çox təəssüf ki, Azərbaycanda Çingiz Abdullayevə qarşı başlamış qarayaxma kampaniyası barədə artıq sərhəddən o yanda da məlumatlıdırlar.
Mixail Sidorjevski Azərbaycanın qonaqpərvərliyi, mehribanlığından nə qədər razı olduğunu bildirsə də, eyni zamanda öz mədəniyyətçisi, öz ədəbiyyatçısına qarşı olan sərt tənqidlərlə razılaşmadığını söyləyir. Mixail Sidorjevski yazır:
"Son vaxtlar ətrafınızda yaranmış çox narahatedici bir vəziyyəti müşahidə etmişəm. Media işçilərinin düzgün olmayan davranışı, sosial şəbəkələrdə işinizlə bağlı mübahisələr kifayət qədər gülünc görünür, çünki bütün dünya əsərlərinizi sözün əsl mənasında oxuyur.
Ukraynanın böyük dostu, böyük hərflə yazılmış bir insan, Azərbaycan ziyalılarının nümayəndəsi, yüksək səviyyəli peşəkar, şəxsi portretinizi saysız-hesabsız sadalamaq olar.
Fəaliyyətinizi tam dəstəklədiyimə inandırıram və narazı olanları təmkinli olmağa çağırıram."
Əcnəbi yazıçıya qatılır, xalqımızın öz istedadına sahib çıxmamasından, əksinə, onu geriyə çəkmə çabasından olduqca narazı vəziyyətdəyik.
Çingiz Abdullayev- həm Azərbaycanda, həm də bir çox xarici mədəniyyətdə ad salmış sevilən yazıçıdır. Kitablarının nəşrlərinin artması, fərqli dillərə tərcümə olunması sadəcə bir uğurdur! Bəs nə üçün xalqımız bir Agata Christie, bir Dostoyevskinin də Azərbaycandan çıxmasını istəmir? Tənqid hər bir sənətin mütləq şərtidir, lakin tənqidin də öz etikası, öz şərtləri vardır. Təklifim budur ki, yazıçılarımıza, tək qələm sahiblərinə yox, hər bir sahədə dövlət bayrağımızı əlində irəli daşıyanlara hörmətlə yanaşmağı, uğurlarına sevinməyi öyrənək, öyrədək. Bu xalq, bu dövlət onların adıyla daha da yüksələ bilər. Özümüzü tənqid etməyi öyrənək. Çünki özünü tənqid edən hər bir şəxsiyyət başqasını tənqid edərkən daha diqqətli olacaqdır.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
Qəşəmə bir dənə qələm - ESSE
Qəşəm Nəcəfzadə yazır
Hər gecə evə gələndə qapıda problemlərimlə basa-basa gəlirəm. Düzəlməyən işlərimi alnımla kənara itələyib içəri girirəm. Alnım ağrıyır. Əlimdə “Ədəbiyyat qəzeti”, həyətdə yoldaşıma verirəm, keçirəm içəri.
Özümlə köntöy bir misra gətirmişəm. Hə, qələm lazımdır. Hanı qələm? Ağzım açılan kimi qızım qaçır evciyinə. Qələmi dirək qoyubmuş evciyinə. Gətirir qələmi. Yoldaşım mızıldanır: Üç uşaq, bir də sən, cəmi bir qələminiz var, özünə bir qələm al.
– İndiki qələmlər bərəkətsizdir. Vərəqin bu başından girməmiş, o başında qurtarır-deyirəm.
Yoldaşım susur...
Yazıçılar Birliyindən gətirmişəm bu misranı. Yonmalıyam. Üzümün qırışından qorxur qızım. Misranı yonduqca üzümün qırışı azalır. Qanım qaradır. Qızım bilir məni nə ilə sevindirmək olar.
– Ata, Anar müəllim televiziyada danışırdı.
Uşaqların xətri xoş olsun deyə, bu gün bir yerdəydik –deyirəm.
5-ci sinifdə oxuyan oğlum “Ədəbiyyat qəzeti”ni vərəqləyir.
– Ata, yenə şeirlərini verməyiblər.
– Vermədilər, oğlum.
Yoldaşım pərtliyi aradan qaldırmaq istəyir:
– Bayaq prezident Zəlimxan Yaqub haqqında danışırdı.
Yoldaşım bunu təsadüfən demir...
Misranı yonduqca üz qırışlarım azalır. Elə bil üzümün qırışlarını yonuram.
Qələmi yerə qoyan kimi qızım götürür, aparır evciyinə, deyir, qonaqlarım var. Qələmi bu dəfə çıraq eləyir qızım.
Yoldaşım səhərki bazarlıq üçün siyahı tutmaq istəyir. Qələm axtarır. Qızımın evciyi yenə uçur.
10 kilo kartof (Gədəbəy)
4 kilo ət (mal)
3 kilo düyü (tamaşa)
2 kilo qənd (kəllə)
2 kilo kələm (dolmalıq)
20 dənə yumurta (kənd)
2 dənə diş pastası (siqnal)
Turalın boğazına dərman (Lüqol)
Qızım siyahıya kukla yazdırmaq istəyir, oğlum tapança. Asılı qalıblar qələmdən. Sözləri keçmir. Pis oluram.
Bilirəm ki, yazmayacaq. Qayda belədir. Kim nəyi çox istəyirsə, onu yazmırlar, vermirlər.
Özüm yadıma düşürəm. Mənim də adımı beləcə siyahıya yazmadılar. Bir dəfə yazmışdılar, sonra pozdular. Yenə üzüm qırışır. Aha, yonmaq lazımdır.
Qələmi mənə ver – deyirəm.
Qızım deyir:
– Növbə mənimdi. İndi qələmim “Bəbə” olacaq.
Elə bu an yoldaşım siyahıya əlavə edir: “Qəşəmə bir dənə qələm”.
Adımı ilk dəfə siyahıya yazırlar. Sevinirəm. Üzümün qırışı quruyur. Deyirəm, ilahi, insanı xoşbəxt eləmək nə qədər asanmış.
Arada qızım qələmi oğurlayır, aparıb qoyur evciyinə. Elə tənhayam ki, onun evciyinə girib yatmaq istəyirəm.
Bəlkə də onun evciyinin yanında hər şey mənasızdı.
Oğlum deyir:
– Ata, indi şeirlərin qəzetdə çıxmayacaq?
– Yox...
Oğlumun o məchul kədərini heç vaxt unutmuram.
Qızım deyir:
– Ata, şeirin çıxanda mənə kukla al.
Kiçik oğlum:
– Ata, şeirin çıxanda mənə ayaqqabı al.
– Ata, prezidentlə görüşəndə denən bizə ev versin.
Sonra oğlum qardaşına deyir:
– Qabaqlar Zəlimxan Yaqub da ata kimi kasıb imiş.
– Fikrət Qocanın da şeirlərini qabaq qəzetlər gec çap edirlərmiş…
– Qabaq Nəriman Həsənzadə də televiziyaya az çıxırmış…
– Musa Yaqub da ata kimi kirayədə qalırmiş.
Üzüm qırışlanır. Alnımla nəyisə irəli basıb aparıram. Yol aşıram. Mənə qələm verin, alnımın qırışlarını yonmaq istəyirəm.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
Tıxaclar axırımıza çıxmadımı, çıxdı
Sərtyel, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Bu dəfə bölməmdə şair Yusif Nəğməkarın “Tıxac” adlanan şeirini təqdim edəcəyəm.
Tıxaclar hamımızı bezdirib. Əlacı nədədir? Heç kəs bilmir. Bəs şair özü necə?
O, tıxacın bir neçə növünü sadalayır və bizi öz incə yumoru ilə agah edir ki, tıxac dedikdə yalnız ənənəvi avtomobil tıxacları nəzərdə tutulmur.
Tığ-tığ tıxanırıq tıxaclara biz,
Tıxaclar tığlanır dözmümüzə də.
Quruyub dönürük qaxaclara biz,
Oxşaya bilmirik özümüzə də...
Yol üstdə fırlanır yumru qəzəblər,
Əyləcdə dartılır əsəblərimiz.
Dilsiz təkərlərdir susmuş əzablar,
Taptanan qadağa-sədd səhvlərimiz...
Bu tünlük, basırıq-can yaxacları,
Nizamı pozulan hər şey sıxıcı...
Müşkülə düşübdür yol tıxacları,
Ondan da betərdir səbr tıxacı.
Tıxacdan bəlalar doğulmaqdadır,
Doğranır tıxacda doğruluqla düz...
Tərif tıxacında boğulmaqdadır
"Feyzbuk" səhfəmiz hey gecə-gündüz...
Çöllərdə özünə iş etməməkçün
İlxıçı yol açır ulaqlarına...
Qoruqçu həşirin eşitməməkçün
Pambıq da tıxayır qulaqlarına...
Tıxacın qurbanı olub sürətlər;
Ləngiyir yollarda "Ambulans"ımıź.
Donub öz yerində qəfil surətlər...
Üzümüz nuruna varmı şansımız?!.
Kim kimdən yapışıb, kimi buyura...
Əllərin tıxacı ətəklər üstə...
Tıxaclar uzanıb boy-boy bayıra,
Arı tıxacıdır pətəklər üstə...
Varlığın, darlığın çoxdur sirləri...
Məzar izdihamlı qəbiristanlıqda...
Basıb bir-birini qəbir yerləri,
Ölü sıxlığıdır diristanlıqda...
Fikir metrosunda sıxlıqdan betər
Bankomat növbəsi, bazar tünlüyü...
Qaxıl evdə otur, başabaş yetər
Bayramlı bayırda güzar tünlüyü...
Alaq, ya almayaq vecə, bilmirəm;
Ötəkmi gözlərin tox, aclarından?!
Yolu necə açaq, necə, bilmirəm
Yalaqla yalanın tıxaclarından?!.
Amerika kəşfi- super hegemon,
Avropa deyilən konfort acıdır...
Sıx-sıx tərəfkeşlik-yaramaz OMON
Qərbin boğazında Hay tıxacıdır!..
Keçib ört-basdırdan-ərşə küfr də;
Xəstəlik tıxacı, azar tıxacı...
Qəzetdə, jurnalda, eyzən efirdə
Müğənni tıxacı, yazar tıxacı...
Söz aç çıxarından, öt çıxacından;
Yerlər alış-veriş, bazardı Göylər...
Gün-gün artan "ulduz", "ay" tıxacından
Daha Yerdən betər bezardı Göylər...
Seyrək seyrimizə sərək Səmanı,
Yerimiz, Göyümüz Allah amanı!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
GÜNEY AZƏRBAYCAN POEZİYASI ANTOLOGİYASInda Əli Qayıbdan “Urmiya-Göyçə” şeiri
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan Poeziyası Antologiyası layihəsində portalımızın Güney təmsilçisi Əli Çağla bu dəfə sizlərə Əli Qayıbın şeirlərini təqdim edir.
Əli Qayıb
Şeirlərində Qayıb təxəllüsü aparan Əli Rəştbər, 1980-cı ildə Qaradağın Gal kəndində dünya göz açıbdır. Atası Məhəmmədin kənddən köçməsi ilə 1990-cı ildə Urmu şəhərinə daşınırlar.
Əli Qayıbın hazırda üç kitabı ışıq üzü görübdür, onların adı: “Yol ağlasın” 2015, “Susqun fəryadıyam mən bu torpağın” 2017, “Salam olsun ozanlara” 2020.
Əli Qayıb bir mütərcim və yazar kimi də fəaliyyət göstərir. Onun hekayələri Güney Azərbaycanın gündəliklərində və jurnallarında nəşr edilibdir.
URMİYA-GÖYÇƏ
Ömürlük mənimdir ata bilmərəm,
Onsuz məzarda da yata bilmərəm,
Cənnətdə də qərar tuta bilmərəm,
Bu hayat baxçamda açandan qönçə,
Bir gözüm Urmiya bir gözüm göyçə.
Vətənsiz yaşamaq haramdır haram,
Xoş günü xoş günüm yarası yaram,
Heç zaman özümdən ayıranmaram,
Ortadan ürəyim süngüyə keçə,
Bir gözüm Urmiya bir gözüm göyçə.
Göy üzündən baxan ey ulu Rəhman!
Parça-parça olmuş ,can Azərbaycan!
Olarmı bir ata övladlarından_
Bəzisin ayıra bəzisin seçə?!
Bir gözüm Urmiya bir gözüm göyçə.
Bu yerlər vətənim Qayıbdır adım,
Zikrimdir adları hər addım-addım,
Bunların eşqiylə yazıb yaratdım,
Vermədim ömrümü bir anlıq heçə,
Bir gözüm Urmiya bir gözüm Göyçə.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
EMİNin Bakı konsertinə az qaldı
Azərbaycanın Xalq artisti EMİN ənənəvi qış konserti ilə Heydər Əliyev Sarayının səhnəsinə qayıdır.
Dekabrın 8-də müğənni tamamilə yeni proqramla böyük solo konserti təqdim edəcək.
EMİN-in konsertləri hər zaman romantikanın və coşqunun sintezi deməkdir. Onun musiqisi insanı xəyal qurmağa, hisslər aləminə qapılmağa və inanılmaz duyğular yaşamağa sövq edir, mahnılarının mətni isə təsirli və səmimi lirikayla zəngindir.
Qarşıdakı konsert də istisna olmayacaq. Musiqi qrupu ilə məşqlər sürətlə davam edir, yeni mahnılar, sevimli hitlər yenə öz dinləyicilərini gözləyir. Əlbəttə, kumir bu dəfə də yad ediləcək - EMİN-in heç bir konserti böyük Müslüm Maqomayevin xatirəsinə ehtiram əlaməti olaraq, "Sinyaya veçnost" kompozisiyasını ifa etmədən tamamlanmır.
Proqrama yeni işıq üzü görəcək ingilis dilindəki albomdan mahnılar, eləcə də yeni aranjimanda səslənəcək rus dilində hitlər daxildir: "MMM", "Angel Bes", "Otpusti i leti"," Zabıt tebya" və s.
Biletlər artıq satışdadır və onları saytdan, proqram əlavəsindən, eləcə də iTicket.Az kassalarından əldə etmək mümkündür.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
Habil Əliyev: “Mәnә tənə edirdilәr ki, kamança nәdir, qaraçı-zad deyilsən ki, kamança çalırsan?!”
Bəzən jurnalist müsahibindən söz ala bilmir. Necə edəsən ki, müsahibin danışsın? “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı tanınmış tənqidçi Əsəd Cahangirlə “Ustad dərsləri” rubrikasını təqdim edir. Burada Əsəd Cahangirin müxtəlif illərdə götürdüyü ən maraqlı müsahibələr tarixi ardıcıllıqla təqdim olunur. Növbəti müsahib tanınmış kaman. Ondan müsahibə1998-ci ilin sentyabrında götürülüb.
“MƏN ERMƏNİLƏRƏ SÜBUT ETMİŞƏM Kİ, KAMAN BİZİM ÇALĞI ALƏTİDİR”
Azərbaycan musiqisinin sehrini, milli təranələrimizin gözəlliyini kamanın ecazkar dili ilə yaxın-uzaq ellərə car çəkən məşhur kaman ustası Habil Əliyevlə “Vahid Poeziya Evi”ndə görüşüb söhbət etdik. Nədənsə həmişə mənə elə gəlirdi ki, qeyri-adi istedad sahibi olan bütün adamlar kimi Habil müəllimlə də dil tapmaq çətindir. Amma söhbət əsnasında öz-özümə etiraf etməli oldum ki, bütün istedadlar kimi fitri sadəlik, hər cür rəsmi əda və süni bər-bəzəkdən uzaq təbiilik Habil müəllimin də fitrətindədir və həmişə olmasa da, bəzən böyük sənətkar böyük şəxsiyyət də ola bilir.
-Habil müəllim, bu yaxınlarda Respublika Prezidenti Azərbaycan musiqisinin inkişafı tarixindəki xidmətlərinizə görə sizi “Şöhrət” ordeni ilə təltif etdi. Hər şeydən əvvəl, sizi bu münasibətlə ürəkdən təbrik edirik. Siz şöhrəti “Şöhrət” ordeni almamışdan çox-çox əvvəl qazanmısınız.
- Sağ olun, təşəkkür edirəm.
- Prezidentə minnətdarlıq ifadə edən çıxışınızda bildirdiniz ki, əvvəllər kaman çalmağa utanırmışsınız. Bu nə ilə bağlı idi? Doğulub-böyüdüyünüz mühitdə incəsənət mühiti yox idimi?
- Mәn Ağdaşda ziyalı ailәsindә doğulmuşam. Atam o tərәflәrdә һormәt-izzətli, çörəkli bir adam kimi tanınırdı vә düzünü deyim ki, kamança çalmağa һәqarәtlә yanaşırdı. Nәinki atamın, bir çox qoһumlarımın kamançaya münasibәti mәnfi idi. Yenә müğənni olsa idim, dərd yarı idi. Mәnә tənə edirdilәr ki, kamança nәdir, qaraçı-zad deyilsən ki, kamança çalırsan?! Bütün bunlara görә, sənətə tәzә gәldiyim vaxtlar mәnim üçün çәtin idi. Utanır, xәcalәt çәkirdim. Qoһumların bәzilәri һәtta bir müddət mәnimlә küsülü qaldılar. Sonra yavaş-yavaş һәr şey öz yerini aldı.
-Sәnәtdә ustadınız kim olub?
-(gülümsəyir... bir az tәrәddüdlә) Mәn Asәf Zeynallı adına Orta İxtisas Musiqi Mәktәbini bitirmişəm. Müәllimim һәmişә deyәrdi ki, sәnә nə deyim, Habil, özün һәr şeyi bilirsәn. Qeyri-tәvazökarlıq kimi sәslәnsə də, demәyә mәcburam ki, mәnim müəllimim özüm olmuşam.
-Siz solo-konsertlәr verәnә qәdәr muğam üçlüklərində iştirak etmisiniz. Klassik muğam ustalarını necə xatırlayırsınız?
-(Fikrә gedir) Hansını deyim? Xan Şuşinski, Seyid Şuşinski, Şövkət Әləkbәrova, Sara Qәdimova, Әbülfət Әliyev, Qulu Әsgәrov, Mütəllim Mütәllimov... Mәn Әһsәn Dadaşovla uzun muddәt bir yerdə çalışmışam. Onlar һaqqında bütün günü oturub söһbәt elәsәm, qurtarmaz.
-Necә oldu ki, solo-konsertlәr vermәyә başladınız?
-(gülərək) Gördüm ki, oxuyan qalmayıb, tәk çalmağa başladım.
-Müğənni dostlarınızın sizdәn inçiyәcəyindən eһtiyat etmirsiniz?
-(ciddi bir aһənglə) Bilirsәn, oğlum, müəyyən bir mәrһələyə çatandan sonra һәr bir ifaçı tək çıxış etmәk istәyir. Bu, təbii bir arzudur.
-Siz kamanı dünyada һeç kәsә müyəssәr olmayan bir dildә dillәndirә bilirsiniz. Bunun sirri nәdәdir?
-Mən qarşıma mәqsәd qoydum ki, kamanın dilini tapacağam. Uzunmüddәtli axtarışlardan sonra onun özünəməxsus tembrini tuta bildim. Ona görә mənim çalğım başqalarından seçilir. Müğәnni əvvәlcə sәsini düzәldir, sonra oxuyur. Mәn dә әvvəlcə kamanın sәsini düzəltdim, sonra ifa etmәyә başladım.
-Habil fenomeni Azәrbaycan musiqisi tarixində һansı missiyanı yerinә yetirib?
-(acizanә bir təbəssümlə) Əvvәllər uzun müddәt belə һesab edirdilər ki, kaman guya ermәni alətidir. Mәn ermənilərə sübut etmişəm ki, kaman bizim çalğı alətidir. Buna görə həmişə ermənilər tərəfindən həsəd, paxıllıq və təxribatla qarşılaşmışam. Bir dəfə Әlibaba Məmmədov mənə dedi ki, Habil, pozisiyada çalmaq nədir? Dedim ki, kamanın aşağısında çalmağa deyirlər. Dedi ki, bir ermәni kamançaçısı ilә mübaһisә elәmişəm. Sәn Allaһ, bu dəfә konsertin olanda pozisiyada çal. O deyir ki, guya sәn bunu bacarmırsan. Bir һәftə sonra konsertdә pozisiyada bir xeyli gәzişmәlәr etdim. Mən sənətdə öz başlıca missiyamı kamanın Azərbaycan milli musqi aləti olduğunu düşmənə sübut eləməyimdə görürəm.
-Xarici ölkәlәrdә qastrol sәfәrlәri zamanı nә kimi qәribә һadisәlәrlә üzlәşmisiniz?
-Әn böyük qәribəlik budur ki, һara getmişәmsә, Azәrbaycan musiqisinә qarşı qeyri-adi maraq, rәğbәt görmüşəm vә bu musiqini yaradan xalqla fәxr etmişәm.
-Sizin adınızla bağlı çoxlu lәtifәlәr gәzib-dolaşır. Bunlardan һansını demәk istәrdiniz?
-(tәbәssümlә) Bir dәfә bir müğәnni, lap mәşһur adamdır, amma adını çәkmәyәcәyәm, filarmoniyada һamının içindә әl-qolunu ovuşdura-ovuşdura dedi ki, gərək müalicə olunam, һәkim deyir ki, bədənimdə duzlaşma gedir. Elә һamının içində qayıtdım ki, yalan danışma, səndәn duzsuz adam Azәrbaycanda yoxdur (gülür)
-Siz söz ustası da ola bilərdiniz. Nә әcәb lәtifәlәrinizi kitab şәklindә çap etdirmirsiniz?
-Bu işi Әjdər Ol yerinә yetirib. Yüz lәtifәdәn ibarət kitab yaxın vaxtlarda işıq üzü görəcək.
-Övladlarınızdan sәnәtinizi davam etdirәn varmı?
-Oğlum da var, qızım da. Sәkkiz nәvәm var. Sənәtlә mәşğul olmaq istәmədilәr. Bәlkə dә, mәnim zәһmimdən çәkindilər. Çünki bilirdilər ki, sənәtə gәlmәlәrini istәmirәm.
-Təsəvvür edin ki, sehrli xalçaya minib gələcəyə gedirsiniz. Geri dönməyəcəksiniz. Özünlə bir şey götürməyə icazə verirlər. Nəyi götürərdiniz?
-Mәn kamançamı götürərdim.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
POEZİYAMIZIN QIZIL FONDUNDAN: - Nüsrət Kəsəmənli, “Biri vardı, biri yox”
Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Rubrikamızda Azərbaycan poeziyasının ən çox səs salmış, ən çox oxunan və əzbərlənən şeirlərini təqdim etməkdəyik. Unudulmaz sevgi şairimiz Nüsrət Kəsəmənlinin “Biri vardı, biri yox” şeirinin növbəsidir.
Uşaqlar neçə ki körpədirlər, ana
laylasına uyuyurlar. Elə ki bir az böyüdülər, axşamlar atalarından nağıl istəyirlər.
Mənim bildiyim nağıllar isə çox deyil.
Axşamların birində nağıllarım qurtaranda
fikirləşdim ki öz taleyimin nağılını söyləyim...
Olan olub, keçən keçib bəlkə də,
İndi daha kövrəlməyin yeri yox.
Ömrüm boyu belə gəlib mənimki
Əvvəlindən biri vardı, biri yox.
Uzaqdaydı mən istəyən ocaqlar,
Urəyimdən gəlib keçdi sazaqlar.
Atalıydı, analıydı uşaqlar,
Bizim evdə biri vardı, biri yox.
Gözlərimə doldurmuşam yağışı,
Bir köynəkdə çıxarmışam mən qışı.
Şalvar-pencək geyinirdi tay-tuşum,
Məndə isə biri vardı, biri yox.
Üzüm güldü, tələbəyəm deyəndə,
Sıxılırdım dost pencəyi geyəndə.
Müəllimlə dil tapa bilməyəndə
Qiymətimin biri vardı, biri yox.
Qəlbim yandı ilk sevgimdən, eşqimdən,
Dara düşdüm, əl ummadım heç kimdən
Məclislərdə can deyib can eşidən
Dostlarımdan biri vardı, biri yox.
Mən orduya nələr görüb getmidim,
Ürək alıb, ürək qırıb getmişdim.
İki qıza könül verib getmişdim,
Qayıdanda biri vardı, biri yox...
Uzaq gəzdi əmi, dayı, bibilər,
Sözarası mənə “evlən” dedilər.
Nişan üçün iki şey istədilər,
Məndə isə biri vardı, biri yox.
Vaxt gələcək bu günü görəcəksən,
Çox suala gözünü döyəcəksən.
Vaxt gələcək sən özün deyəcəksən,
Deyəcəksən: “biri vardı, biri yox!”
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
ÖTƏN İLLƏRDƏ BU GÜN – Vaqif Aslanın ümidləri və ümidsizliyi
İntiqam Yaşar, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Şəki bölməsinin sədri- Vaqif Aslandan götürdüyüm müsahibənin üstündən keçən bu müddətdə qocaman yazarın ümidləri doğrulubmu? Bəs ümidsizlikləri necə? Adətən biz müsahibələri isti-isti oxuyuruq. Amma zaman keçdikdən sonra onlara yenidən göz yetirmək çox faydalıdır.
Vaqif Aslanın ümidləri və ümidsizliyi barədə suallara cavabı isə müsahibəni oxuduqca tapacaqsınız.
- Salam Vaqif müəllim, 2021-ci il necə keçdi sizin üçün? 2022-ci ildən gözləntilər?
-Salam, əziz İntiqam. Sizinlə həmsöhbət olmaq, mənə görə, gəncliklə ahıllığın polemikası kimidir.
2021-ci il mənim üçün sevinc ili oldu: ona görə ki, hələ 2020-ci ilin 8 noyabrından etibarən erməni işğalı altında olan torpaqlarımızın əksər hissəsi azad edilmişdi.
2021-ci il mənim üçün qürur ili oldu: ona görə ki, İkinci Qarabağ müharibəsində əldə etdiyimiz qələbə havası ilə 2021-ci ilə keçdim.
29-31 avqust 2021-ci il tarixdə Respublika Prezidenti İlham Əliyevin və birinci vitse-prezident Mehriban xanım Əliyevanın iştirak etdiyi “Vaqif Poeziya Günləri” çərçivəsində Şuşada oldum. Oraya “Zəfər Yolu” ilə getdim.
“Anam, mən şəhid oldum”, “Salam, Tanrıkut əsgər! Tanrıkut əsgər, salam”, “Azıx mağarası” (“Ruhlarla söhbət” poemasından) kimi şeirlərim “Ədalət” ( №11 (5843) 30 yanvar 2021.Səh.14) qəzetində, Şuşada “Vaqif Poeziya Günləri”ndən təəssüratlarım isə “Gediş”, “Ziyarətin qəbul olsun, Məhərrəm”, “Şuşada əsən külək”, “Əzizə xanım”,”! -Onlar kimlər idilər? - Ermənilər idilər” adlı şeirlərim nümunəsində “Ədəbiyyat qəzeti”ndə (Şənbə, № 36 (5322),11 sentyabr 2021-ci il. Səh.19), “Ədəbiyyat qəzeti”ndə çap edilən şeirlərim də daxil olmaq şərti ilə “Çağır, Fəxrəddin, çağır”, “Şəkili İlham” şeirlərim ”Şəki Bələdiyyəsi” qəzetində ( (№ 09 (204). Sentyabr 2021. Səh.8-9) çap edilmişdir.
Sözügedən şeirlərim Bakı, “Nurlar” N/P Mərkəzində çox nəfis şəkildə nəşr edilən “Bütün yollar Şuşaya aparır” (Bax.Səh. 243-251) kitabına daxil edilmişdir. Xalq yazıçısı Elçin Əfəndiyevin “Ön söz”ü və Azərbaycan Respublikası Prezidenti İlham Əliyevin Şuşada M.P. Vaqifin türbəsi önündəki çıxışı ilə başlayan tarixi bir kitabda təmsil olunmaq qürurvericidir.
2021-ci ildə “Ədəbiyyat və zaman dilemması qarşısında” adlı kitabım ADPU Tədris-Metodiki Şurasının qərarı ilə dərs vəsaiti kimi nəşr edilmişdir.
2021-ci ildəki uğurlarımdan biri də budur ki, 1997-ci ildə işıq üzü görmüş “Ruhlarla söhbət” poemam özbəkcə və Anadolu türkcəsində çap edilmişdir. Poemamın özbəkcəsini ünlü şair Gülzirə xanım Şaripova, Anadolu türkcəsini isə istedadlı şair Yusif Aslan həyata keçirmişdir. Türkdilli dövlətlərin siyasətinə dəstək fondu tərəfindən sifarişi və tərcüməsi reallaşdırılan bu hadisə məni sevindirir və qürurlandırır.
21yanvar 2022-ci ildə moderator.az İnformasiya Agentliyinin verdiyi xəbərə görə Təbrizdə “Xarı bülbüllər” adlı şeirlər toplusu ərəb əlifbası ilə və 1000 tirajla çap olunmuşdur. Orada Güney və Quzey Azərbaycanın 110-na yaxın şairinin Qarabağı vəsf edən şeirləri toplanmışdır. 604 səhifə həcmində olan bu topluda mənim şeirlərimə də yer verilmişdir.
2022-ci ildən gözləntilərimə gəlincə, onu deyə bilərəm ki, vətənimizlə bağlı qürurverici hadisələr baş versin və bizi daha da şərəfləndirsin.
-Vaqif müəllim, Şəkidən paytaxtın ədəbi mühiti necə görünür?
-Uzaqdan baxdıqca uca dağlar necə görünürsə, eləcə - parlaqlığı və qaranlıqları ilə.
Paytaxtda çox ünlü yazıçılar, şairlər, dramaturqlar, tənqidçilər, publisistlər və digərləri yaşayırlar. Paytaxt okean, onlar aysberqlər kimidirlər. Onlar ədəbi qaynarlıqlar içindədirlər. Əyalətdən baxanda paytaxt nəşriyyatlar, qəzet və jurnallar rəngarəngliyində bərq vuran ulduz kimi görünür: ədəbi ulduzları ilə səma təsiri bağışlayır. “Balıq dəryada böyüyər” məsəlinə “ və balina olar” sözlərini də əlavə etmək istərdim.
Bu halda paytaxt ədəbi mühiti cilvəli və cazibəli, iclaslarda, təqdimatlarda, “İmza günləri”ndə, yaxın və uzaq ölkələrə ezamiyyətlərdə və səyahətlərdə olmaq əyalətdə yaşayan ədibə bəxtəvərlik kimi görünür...
Amma bütün bunlarla bərabər “ədəbiyyatın ən qısqanc qadından da qısqanc olduğunu” nəzərə alsaq, onda paytaxtın ədəbi mühiti ədəbi qısqanclıqlar, ədəbi ehtizazlar və ehtiraslar səhnəsidir qənaətinə gəlmiş olarıq. Onda paytaxt ədəbi mühitinə yaxınlaşıb, özünü işə salmaq istəmirsən. Böhtandan və şərdən uzaq olmaq istəyi səni o mühitə yaxınlaşmağa qoymur.
Bu halda isə paytaxt ədəbi mühiti qorxunc və qəddar görünür.
- Haçansa düşünmüsünüzmü gərək Bakıda yaşayardım, daha qaynar ədəbi mühitdə yazıb yaradardım. Yoxsa elə Şəkidə yazıb-yaratmaq daha xoşdur Vaqif Aslana?
-“Gərək Bakıda yaşayardım, daha qaynar ədəbi mühitdə yazıb yaradardım” düşüncəsi ilə yaşadığım vaxtlarım da olmuşdur. Kömürçü ailəsində doğulmağım, atamın qabarlı əllərinin halal qazancı ilə boya-başa çatmağım həmişə məni ana torpağa daha da yaxınlaşdırmışdır. Bir də ki:
Fərq etmir kim razı, kim narazıdır...
Necə var, elədir alın yazısı.
Ən incə yazıdan incə yazıdır...
Taleyin, iqbalın qalın yazısı.
*
Yarpaq yaşıldırsa, xəzəl sarıdır...
Yaşıllıq, sarılıq yarı-yarıdır.
Nə olsun toplayan, yığan arıdır...
Çiçəklə yazılıb balın yazısı.
*
Çaşanda günah yox, tale çaşdırır.
Təpədən qorxana dağlar aşdırır.
Qapqara olsa da, göz qamaşdırır
Al yanaq üstündə xalın yazısı.
*
Elə bilməyin ki, mən dərdə yadam...
Varmı bu dünyada dərdsiz bir adam?
Saniyə-saniyə yazılır, atam!
Əhvalın yazısı, halın yazısı.
*
Uyma, Cumayoğlu, məqama, yaşa!
Toxuma özünü qayaya, daşa!
Ayaqlara deyil, yazılıb başa
Papağın, örpəyin, şalın yazısı!
Ətə-qana dolduğum yerdə yazıb yaratmağı xoşbəxtlik sayıram. Axı, nəyim varsa, onu Yaradan mənə əmanət olaraq vermişdir.
- Şəkidə ədəbi mühit ürəyinizcədirmi? Çatışmayan, yaradıcı sferaya mənfi təsiri olan amillər varmı?
-Şəki qədim yerdir. Burada prototürkün anatomiyası və genetik yaddaş kodları qorunmaqdadır. Şəkilinin “gözünü yeyim” müraciəti ilə “öz başını özün yeyəsən” ifadəsi arasında bir insan tipindən digər insan tipinə keçidin izləri, min illər boyunca formalaşan düşüncə və təfəkkür tərzimizin evolyasiyası vardır.
Bu günkü Şəki ədəbi mühitində paytaxt ədəbi mühitinin kiçildilmiş modelini görmək o qədər də çətin deyildir. Əlbəttə ki, Şəki ədəbi mühitində hamı Mirzə Fətəli, hamı Bəxtiyar Vahabzadə deyildir. Bu yaxın illərdə dünyasını dəyişənlərdən Şahid Məmmədkərimovun, Mayis Səlimin, Rəsul İlməddinoğlunun, hal – hazırda yaşamaqda olanlardan Musa Həşimovun, Qoca Xalidin, Akif Elşirin, Yusif Şükürlünün və başqalarının yaradıcılığı diqqəti cəlb edir.
Şəki ədəbi mühitində də usta bir plagiatlıq, üstünə təbəssüm qatı çəkilmiş paxıllıq və sair əlamətlər mövcuddur. Bu da zəmanənin bir çox səbəblərdən maddi istiqamətlərə meylli olmasından, bəzi qurumlara yarınmaq və barınmaq xislətindən irəli gəlir. Paytaxt mühiitində olduğu kimi əyalətlərdə də yaradıcı sferaya mənfi təsiri olan amillər vardır. Az qala, hamının bir-birini tanıdığı Şəkidə mənfi təsirə malik olan amillər üstünə gün düşən qar kimi tez-tələsik əriyib gedir.
- Ədəbiyyat aləmində dostlarınız çoxdurmu?
-“Dostum çoxdur” deməkdə çətinlik çəkirəm. Ona görə ki, dost çoxluğundan şikayət etmək günahdır. Bununla belə “Tanrım, məni dostlarımdan qoru, düşmənlərimlə özüm bacararam” məsəli də vardır. Dostların hamısı eyni olmur. Onların beş günlüyü də olur, on beş günlüyü də... Dostun ərköyünü isə lap qəribə olur.
Öydüm, yenə doymadılar dostlarım...
Söydüm, yenə doymadılar dostlarım.
Acığımdan kəndir aldım özümçün...
Qoymadılar, qoymadılar dostlarım.
*
Bəziləri çevrildilər, döndülər...
Yağı damıb qurtardıqca titrəyən
Çıraq kimi öləziyib söndülər.
Bəzi vaxtlar paltar kimi atılıb,
Bəzi vaxtlar geyildilər dostlarım.
Sürtüldülər, yeyildilər dostlarım.
Salam - kəlam yoxa çıxdı bir anda.
Sanki dostum deyildilər dostlarım.
*
Vaxtlı-vaxtsız vaxtımı da aldılar.
Çəkib məni vaxtsızlığa saldılar.
Qarışqatək daraşdılar canıma...
Ac qurd kimi susadılar qanıma...
Doymadılar, doymadılar dostlarım.
Gedib aldım darağacı özümçün...
Deyəcəkdim axır ki, son sözümü.
Öz əlimlə asacaqdım özümü.
*
Qoymadılar, qoymadılar dostlarım.
Ölüm nəydi, axır mənə onu da
Qıymadılar, qıymadılar dostlarım.
Ədəbiyyat aləminə gəldikdə də ümumi mənzərə, demək olar ki, dəyişmir. Burada məzmun gözəlliyi özünü göstərir: polemika, mühakimə, bədii mübadilə, ifadə tərzi , yanaşma üstünlük təşkil edir.
Ədəbiyyat aləmindəki dostlarım sırasında Şöhlət Avşar, Tehran Əlişanoğlu, Ramiz Əskər, Azər Turan, Xəyal, Rza, Vaqif Qurbanov, Vaqif Yusifli, Barat Vüsal, Ramiz Qusarçaylı, Sərvaz Hüseynoğlu, Yusif Savalan, Zabil Pərviz, Əkbər Qoşalı, İntiqam Yaşar, Mahir Cavadlı, Fəxrəddin Əsəd, İsmayıl İmanzadə, Ənvər Əhməd, İnqilab İsaq, Xəzangül, Gülnarə Məmmədli, Əjdər Ol, rəhmətlik Eldar Sibirel, Etibar Etibarlı, Qara Əhnədli və indicə adları dilimin ucunda olan neçələrinin xüsusi yeri vardır.
Cənubdan Şəhrək, Behnaz Xürrəm, Seyid Mahmud İbadi, Seyid Məhəmməd Çavuşian, Səttar Təbrizi, Bəhruz İmani, ABŞ-dan Nasir Əlixani, Türkiyədən Yusif Aslan, Əhməd Qaytançı,Hasan Kallimci, Asim Yekələr, Şevki Dinçal, Özbəkistandan Gülzirə Şaripova, Moskvadan Cəfər Sadiq və başqaları mənim ədəbiyyat aləmindəki dostlarımdır.
- Həm də universitetdə müəllimsiniz, tələbələrdə ədəbiyyata maraq necədir?
-Tələbə işıqlı sabah deməkdir. Mən gələcək dahiləri onların simasında görürəm. Bəli, gənclik həmişə istedadlıdır. Tələbələrimə həsr etdiyim şeirimdə aşağıdakı notlar vardır:
Dörd dəfə dünyanın qışından çıxıb,
Dörd dəfə birlikdə yaz yaşamışıq.
Bizləri hər dəfə vaxtsızlıq sıxıb,
Hər dəfə yazları az yaşamışıq.
*
Dayandım xitabət kürsüsündə mən,
Məni dinlədiniz partalarda siz.
İndi bildinizmi nə üçün, nədən
Siz mənim döyünən ürəyimsiniz.
*
Sizə Bilqamısdan söz açanda mən,
Yaman yaşayırdım haqqı, düzlüyü.
Nur kimi yağırdı gözlərinizdən
Öləri olanın ölümsüzlüyü.
*
Ey Bamsı Beyrəklər, Salur Qazanlar!
O – Burla xatundur, bu – Banu Çiçək.
Dastan söyləyənlər, yazı yazanlar
Söyləyiblər doğru, yazıblar gerçək.
*
Gördüm, baxışınız təzədir, tərdir,
Mən də yaddaşımın tozunu sildim.
Sandım ki, oğlanlar Füzulilərdir,
Qızlar da Şirindən şirindir, bildim.
*
Haçan söhbət açdım Yusif Vəzirdən,
Yaş olub yanaqda gilələndiniz.
Sanki qaldırdınız Cavidi yerdən,
Müşfiqlə birlikdə güllələndiniz.
*
Çox mətni oxuyub gözlərinizdən,
Sizə mühazirə söyləmişəm mən.
*
Sizin üzünüzdə yanan işıqlar,
Bu rənglər, naxışlar, bu yaraşıqlar
titrədib məni.
İçimdə oxunan dəli nəğməni
Şəhriyar diliylə demişəm sizə.
Bəxtiyar diliylə demişəm sizə.
*
Məmməd Araz deyib Arazlaşmışam,
Gəncləşib sizinlə tarazlaşmışam.
*
O qədər öymüşəm Dədə Qorqudu
Danışa-danışa Qanturalıdan.
Min dəfə demişəm yaşamaq budu !
Tutsan, sevgini tut, tutma xalıdan.
Gözümü yandırıb qəlbimin odu,
Misal gətirmişəm Aşıq Alıdan.
*
Demişəm boş şeydir əlli də, yüz də,
Yoxsa səadətin şöləsi üzdə.
*
Sizsiniz ən böyük dövlətim, varım,
Mənim əzizlərim, tələbələrim.
Siz mənim bugünkü fəxrim,vüqarım,
Siz mənim sabahkı qələbələrim.
*
Dörd dəfə dünyanın qışından çıxıb,
Dörd dəfə birlikdə yaz yaşamışıq.
Hər dəfə bizləri vaxtsızlıq sıxıb,
Hər dəfə yazları az yaşamışıq.
***
Əgər söhbət tələbələrdə ədəbiyyata maraqdan gedirsə, burada təkcə “Azərbaycan dili və ədəbiyyatı müəllimliyi” fakültəsində təhsil alanlar deyil, digər ixtisaslara yiyələnmək istəyənlər də iştirak edirlər. Bunu müxtəlif ixtisaslardan gələn ədiblərimizin simasında daha da aydın görmək olar: N. Vəzirov, Ə. Haqverdiyev, Y.V. Çəmənzəminli, Məmməd Araz, Vaqif Cəbrayılzadə və başqaları...
- AYB-nin Şəki bölməsinin sədrisiniz, nə kimi işlər görürsünüz, nə kimi planlar var?
-AYB-nin Şəki bölməsi müstəqillik illərinin bəhrəsidir. Onun fəaliyyət göstərə bilməsi üçün İ.Nakam adına Şəki şəhər Mərkəzi kitabxanasında yazarlara bir otaq verilmişdi. Təxminən on il bundan əvvəl Mərkəzi kitabxananın bərpa məsələsi ortaya çıxdı. Kitabxana bərpa ediləndən sonra isə biz otaqsız qaldıq. Bunun üstündən illər keçsə də, baş verən hadisə bütün əlaqədar instansiyalara məlum olsa da, nəticə olmadı ki, olmadı....
AYB Şəki bölməsi ictimai əsaslarladır. Hər bir rayonda bölmə yaradılana qədər şimal-qərb bölgəsi üzrə fəaliyyətdə olmuşdur. Yaradıcı insanları ədəbi dərnək vasitəsi ilə birləşdirmişdir. 2006-cı ildə müstəqillik illərimizdə Şəki ədəbi mühitini əks etdirən “Söz, söz, söz” adlı ilk almanaxı çap etdirmişdir. Bir çox ədibin ilk kitabı bu dövrdə işıq üzü görmüşdür.
Gələcək planlardan danışarkən onu deyə bilərəm ki, pərakəndəliyi aradan qaldırmaq zəruridir. Gələcəyə ümidlə baxıram. Yerləşməyimiz və səmərəli fəaliyyət göstərməyimiz üçün paytaxtın bizə kömək əlini uzatması vacibdir.
- Ədəbi cameəni hansı ədəbi orqanlar vasitəsi ilə izləyirsiniz?
-Hansısa bir yerə yığışdıqda “Ədəbiyyat qəzeti”ndə, “Azərbaycan” jurnalında dərc edilən yazıların müzakirəsi bizi daha çox məşğul edir. “Ədalət” qəzetində gedən elmi,bədii və publisistik yazıları da bunlara əlavə edirəm. Yenicə işıq üzü görən bədii əsərlərə də baxışlar bir üstəlik. Eyni zamanda yerli müəlliflərin əsərlərinə də diqqət yetiririk.
Şəkidə “Şəki”, “Şəki Bələdiyyəsi”, “Şəki region”, “Şəki təhsili” kimi qəzetlər çap edilir. Yerli yazarların yaradıcılığı “Şəki Bələdiyyəsi” və “Şəki region” qəzetlərində daha çox öz əksini tapır. Bu orqanlarda elmi-publisistik məqalələrə də geniş yer verilir.
- Paytaxt ədəbi qurumlarından gözləntiləriniz, bölgəyə nə kimi dəstəyi vacib hesab edirsiniz?
-Paytaxt ədəbi qurumları bölgələrə, bir çox hallarda, dinləyici auditoriyası kimi baxır. Mən çox istərdim ki, paytaxt ədəbi qurumları bölgəni ən yeni nəşrlərlə təmin etsin. AYB-nin bölmələri arasındakı əlaqələrin gücləndirilməsi üçün ilk növbədə müstəqillik illərində yaranan bölmələrə diqqət yetirsin. Müstəqillik illərində yaranan bölmələrin ictimai əsaslarla fəaliyyəti maddi-texniki imkanların olmaması üzündən bölgənin ədəbi inkişafı ilə uzlaşmır. Paytaxt ədəbi qurumları məhz bu məsələdə əlaqədar təşkilatlar qarşısında məsələ qaldırıb, həllinə dəstək verməlidir. Bu məsələ həll olunarsa, bölmələrarası əlaqələr daha da genişlənər.
- Gənclərdən yaradıcılığını izlədiyiniz imzalar varmı?
-Hansı gəncin yaradıcılığında plagiatlıqdan uzaq, məddahlıqdan kənar elementlər varsa, onlara xüsusi rəğbətim vardır. Onu da deyim ki, əsərdə yüksək bədii səviyyə olduğu halda belə, ədəbi sürtüklük ikrah hissi doğurur. Şüarçılıq, hay-küyçülük əsəri gözdən salır. Məqsədli yazılan əsərlər də uzunömürlü olmur. Ədəbiyyat tarixində buna aid yüzlərlə nümunə göstərmək olar.
“Gənclərdən yaradıcılığını izlədiyiniz imzalar varmı” sualına cavab olaraq hazırki mərhələdə bizim milli qeyrət, ədəbi vicdan daşıyıcıları olan onlarla gənc yazıçı və şairimiz vardır. Mən onları həvəslə və qürur hissi ilə oxuyuram. Yaxından tanıdığım, yaradıcılığına bələd olduğum gənclərdən elə sizin özünüzün, Vasif Zöhraboğlunun, Tural Adışirinin, Zaur İlhamoğlunun və başqalarının uğurları məni çox sevindirir.
P.S. Suallara cavab tapdınızmı?
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)
BİRİ İKİSİNDƏ – Şəfa Vəlinin şeirləri
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə Biri ikisində layihəsində yaşı 35-ədək olan şairlərin şeirlərinin dərcini davam etdiririk. Bu gün növbə Şəfa Vəlinindir.
***
Sonra baxdım, pəncərəmə qar düşür,
Dam altında iki pişik bürüşür,
Armud ağacında "mak-mak" oynayan
Sərçəcik hamıdan betər üşüyür...
...mən demədim dərdimi təbiətə...
Sonra baxdım, qarda xatirə qalıb,
Üzülən də, sevinən də tapılıb...
Oxuduğum son xəbər məhz beləydi:
"asfalt üstə çılpaq körpə atılıb..."
...mən demədim dərdimi təbiətə...
Sonra baxdım, yollarda sürüşən çox,
Ürəkdən qovulan, gözdən düşən çox...
Getdilər... Getməyə yeri olanlar...
Qaldı dərdəcərlər... Dərddə bişən çox...
...mən demədim dərdimi təbiətə...
Sonra baxdım...
Sonraya saxladığım
Bütün “əlvida”lar ömür sandığım,
ağzının kilidi həyam, abırım...
... Əvvəldə ölmüşdü “bəxtdən” umduğum...
...məni dinləməyə üzü gəlmədi
Təbiət Ananın, Tanrı Atanın...
***
“Uç-uç baba” uçurmağa bir ümid,
Zəzzəquma üfürməyə nəfəs qalmadı...
Azaldı ölçülər,
Pozuldu qafiyələr:
“Tanrı” dediyimiz də unuda bilərmiş
Ən gözəl əsərini...
“Uç-uç baba” axtarmağa bir ümid,
Tulça turşusu qoymağa həvəs qalmadı...
...şeirlər duyulmadı,
Hekayələr oxunmadı:
“Tanrı” dediyimiz də ovuda bilirmiş
Əsərindən incimiş ürəyini...
Qışdı...
Yanvardı...
Gündü...
Bayaq çıxdım həyətə...
... “uç-uç baba” tapammadım...
Zəzzəqumanın qaralmış yarpağına
Bir ovuc qar yayxanıb...
Qara da qıyammadım...
... Bizik...
Etdiyimizdi...
Etmədiyimizdi...
Başından sonunadək qaçdığımız ömrün
günahkarı da, xilaskarı da
“Tanrı” dediyimizdi...
***
Şəkinin dumanı nazlanır axı,
Çəkir ürəyimi pişik dalaşı,
Qonşuda söz qalıb: qapıarası,
Qızların göyçəyi piyada gəzmir,
Naza həsrət daşlar küçə həyası...
İndi necə edim, nə deyim ki mən,
Olmayım dumanda nazdan narazı?
Şüşədən rübəndlər dəbə düşəndən,
Gizlənir eyvanlar pərdə dalında...
...Yaman çəkinirəm qara pişikdən
Pusur hənirimi qapı dalında...
Nazın çəkmədiyim boz pişiklərin
“ah” qoxur küsəyən mırıltıları...
Şəkinin dumanı nazlanır axı...
Bir naz da mən atdım xatirələrə,
Bu gün də yadıma salmadım səni...
...Nə eyvan, nə də ki pişik deyiləm,
Qatım abrıma, aldadım səni...
Mənimki, uzağı, bircə tumardı,
Çəkəsən ruhuma, dönəm olam mum...
...bilirəm...
Bilirəm, gözəl axtaran,
Şəkidə eyvan da, qara pişik də,
Bu daşlı yollarda ölən ümid də,
Lap elə Şəkinin özü də məsum...
...Bir mən günahkaram...
Bir də ayrılıq...
Şəkinin dumanı nazlanır axı...
***
Ay qırmızı papaqlı,
Ay hamıdan küsən qız...
Əlləri umacaqlı,
Boy-buxunu süsən qız...
Yenə kimə inandın?
Aldadan tapıldımı?
“Dağ haqqı”ydımı andın,
Dağlarda haqq qaldımı?
Yazdığın “son mesaj”la
Hansı qarğış yol aldı?
Bir sərçə qayğısıyla
Keçmədiyin yol qaldı?
Ay qırmızı papaqlı,
Saçı daraqtanımaz...
Eşqi “başı qapazlı”,
Arzuları gülaçmaz...
Ömrün önündən çəkil,
Nə olacaq, olacaq...
İkimizdən bir şəkil,
Bir xatirə qalacaq...
Aç saçını, tök üzə,
Qocalmaqdan da qorxma...
Bir bayatı çək bizə,
Və də eşqdən oxuma...
***
“Tale” deyib çəpərlədin ömrümü,
Çıl-çırpını qıra-qıra gəlirəm...
Kül qalmayıb ocağımda tökməyə,
Başı daşa vura-vura gəlirəm...
“Ah”larımla uçurtduğum “evlər”i
Vicdanımla hörə-hörə gəlirəm;
Mən səninçün darıxıram, İlahi...
Əminsən, ömürdü mənə verdiyin?
Yaşamağı öyrətməyi unutdun...
İki gilə göz yaşıymış ümidim,
Adına əkdiyim gülü qurutdun...
Gedən-gedənədir xatirələrdən,
“Dost payı” dediyin çayı soyutdun;
O pay üçün darıxıram, İlahi...
Qaçqın düşdüm bələyimdə, bilirsən,
Beşiyimi yada verdin... Öz işin...
Bir noyabr sazağında buzladı,
Canım oldu qar havası-əl işin...
Ağrı-ağrı, sancı-sancı doğulan
Şeirim də, hekayəm də söz işin;
Susmağınçün darıxıram, İlahi...
Mən səninçün darıxıram, İlahi...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(30.11.2023)