Super User
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Türk dünyasının media mükafatına layiq görüldü
Dekabr ayının 10-da Türk dünyasının mədəniyyət paytaxtı Şuşa möhtəşəm bir tədbirə evsahibliyi etdi. Azərbaycanın mədəniyyət naziri Adil Kərimlinin, Türkmənistanın mədəniyyət naziri Atageldi Şamradovun, digər rəsmi şəxslərin iştirak etdikləri tədbirdə 2023-cü mədəniyyət ilinə yekun vuruldu və Şuşa şəhəri Türk dünyasının mədəniyyət paytaxtı estafetini Türkmənistanın Anev şəhərinə verdi.
Tədbirdə 2023-cü il ərzində Türk dünyası mədəniyyətinə töhvə verən media qurumları TÜRKSOY-un media mükafatlarına layiq görüldülər. Azərbaycandan mükafat “Ədəbiyyat və incəsənət” portalına təqdim olundu.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(10.12.2023)
“Qanun” və “M.Teatr”ın birgə təşəbbüsü - Yaradıcı emalatxana
“Qanun” Nəşriyyatı və “M. Teatr” ssenari və dramaturgiya kurslarına start verib.
Kursun rəhbəri “M. Teatr”ın bədii rəhbəri, Azərbaycan Respublikasının Xalq Artisti Vidadi Həsənovdur.
Dramaturgiya və ssenari yazarlığına marağı olan, teatr və kino sahəsində qələmini sınamaq istəyənlər Yaradıcılıq emalatxanasına müraciət edə bilər.
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı xəbər verir ki, müraciət edənlər burada əsərlərin ideya strukturunu, yazılma texnikasını, dramaturgiya qaydalarını dərindən mənimsəyəcək və təcrübi biliklərə də yiyələnəcəklər.
Hər həftə “M. Teatr” və digər teatrların tamaşalarında iştirak etmək, məşq prosesi ilə tanışlıq imkanı da əldə edəcəklər.
Yazılmış pyeslər və ssenarilər sonda bir kitabda çap ediləcək.
Yaradıcılıq emalatxanasında ilk üç yerə layiq görülən əsərlər “Qanun” Nəşriyyatının və “M. Teatr”ın xüsusi mükafatını qazanacaq.
Birinci yeri tutan əsər isə “M. Teatr”da səhnələşdiriləcək.
Yaradıcılıq emalatxanasında tanınmış yazıçılar, ssenaristlər, dramaturqlar, rejissorlar, prodüsserlərlə görüşlər və ustad dərsləri keçiriləcək.
Uğurlu iştirakçılara Sertifikat veriləcək.
Təhsil müddəti 6 ay, ödəniş aylıq 100 AZN olacaq. Qəbul bu gündən başlayaraq 10 yanvar 2024-cü ilədək davam edəcək. Layihənin koordinatoru yazar Cəlil Cavanşirdir.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
Yeni ildə 7, Novruz bayramında 5 gün iş olmayacaq
Nazirlər Kabineti iş və istirahət günlərinin yerinin dəyişdirilməsi barədə qərar verib.
“Ədəbiyyat və incəsənət” xəbər verir ki, 31 dekabr Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəyliyi Günü, 1 və 2 yanvar isə Yeni il bayramıdır. Bu il 30 dekabr şənbə, 2023-cü ilin 31 dekabr və 2024-cü ilin 7 yanvar tarixləri bazar günlərinə təsadüf edir.
Qərara əsasən, iş və istirahət günlərinin ardıcıllığını təmin etmək məqsədilə 2023-cü il 30 dekabr, 31 dekabr və 2024-cü il 7 yanvar istirahət günləri ilə müvafiq olaraq 2024-cü il 3 yanvar, 4 yanvar və 5 yanvar iş günlərinin yerləri dəyişdirilib.
Beləliklə, 2024-cü ildə 6 yanvar şənbə gününə təsadüf etdiyi üçün Yeni ildə 7 gün - 31 dekabr 2023-cü il, 1, 2, 3, 4, 5 və 6 yanvar 2024-cü il qeyri-iş günü olacaq.
Bu arada Baş nazir Əli Əsədovun bu gün imzaladığı “2024-cü il üçün Novruz, Ramazan və Qurban bayramları günlərinin müəyyən edilməsi haqqında” qərarda əksini tapıb.
Qərara əsasən, 2024-cü il martın 20,21,22,23,24-ü Novruz bayramı, aprelin 10,11-i Ramazan Bayramı, iyunun 16,17-si Qurban bayramı müəyyən edilib.
Əmək Məcəlləsinə əsasən, yuxarıda nəzərdə tutulan günlər iş günü hesab edilmir.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
“Yaşayan şəhid” təqdim olundu
“Accel Group” ilk yaradıcı işini - "Yaşayan şəhid" adlı layihəsini təqdim edib.
“Ədəbiyyat və incəsənət”ə bu barədə əsərin söz və musiqi müəllifi Aysel Kərim məlumat verib.
Dueti Xalq artistləri Nəzakət Teymurova və Zabit Nəbizadə ifa edib.
Yaradıcılıq nümunəsinin ərsəyə gəlmə səbəbi qazilərimizə psixoloji dəstək və motivasiya ötürməkdən ibarətdir.
Yaxın zamanda əsərin klip çəkilişlərinə başlanılacaq.
Qeyd edək ki, Aysel Kərim Azərbaycan Bəstəkarlar İttifaqı və Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. Onun rəhbəri olduğu “Accel” qrupun yaranmasında məqsəd Azərbaycan mədəniyyətinin inkişafı istiqamətində layihələr, elmi konfranslar, simpoziumlar, diskussiyalar, müsabiqələr, kütləvi tədbirlər keçirməkdir.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
POETİK QİRAƏTdə “Yenə bağlıdı bəxtin dəstəksiz qapıları...” deyən Şəfa Vəli
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Poetik qiraət rubrikasında bu gün sizlərlə gənc şair Şəfa Vəli görüşür.
Mən axı yer üzüyəm,
Astanamda eşq hökmü..
İnsanda dərd iziyəm,
Ağaclarda dörd mövsüm...
İnsan olmaqdan çıxıb
Kainata səpildim.
Etdiklərimdən qorxub
Öz içimə təpildim.
Tapmadı məni Tanrı...
Görmədi məni bəşər...
İçərimin o yanı
Arzulardan kül eşər...
Yenə bağlıdı bəxtin
Dəstəksiz qapıları...
Yenə tayçarıq əhdim,
Yenə yoxdu can payı...
Özüm-özümü yonub
Qorxu büstü elədim.
Saçımı yolub-yolub
Yolları dəstələdim.
Dəstələrin o başı
Tanrıyacan çatmadı...
Arzumun aldanışı
Öz ağlıma batmadı.
İtirilmiş hər güman
Şeytana dəvətnamə...
Ümidsizliyim ümman,
Düşüncəm divit, namə...
Yazıram ey...
Yazdığım
Öz başıma daş olur...
... Bu cür şeir yazanın
Gövdəsində baş olur?!
Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
Göy üzündən gələn qız
Təranə Dəmir, “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün
Bir az dəli doludu, bir az küsəyən, bir az pessimist, bir az təkəbbürlü, bir az utancaq, bir az da gözüsulu. Göz yaşı ovcunun içindədi. Himə bənddi. Ani toxunuşdan sellənə bilər…
Bütün bu bir azlarda özüdü amma. Heç kimə bənzəmək istəməyən, öz yolu, öz cığırı olan, xəyalları, arzuları uzun saçlarından asılan, hər addımda qadınlığını qoruyub saxlayan, çiyinlərində yüz kişinin yükünü daşıyan, yorulmayan, usanmayan bu kişmiş qız (mən elə adlandırıram) həm də özündən çox sevdiklərinin harayına qaçır. Özü də sevə-sevə, həvəslə. Kirpikləri qaranlığı yoranacan yumulmur. Zamandan zaman oğurlayır. Mənim "25-ci saat"-ımın qəhrəmanları kimi.
Həm də bu boyda çətinliyin və təlatümün içində onun bir ədəbiyyat yükü də var. Yazıb yaratmaqla bütün ağrılarına, əzablarına sığal çəkir. Sözüylə ovudur özünü. Elə vurğunu olduğu yazarların da söz işığında oturmaq, sözə tutunmaq eşqi də onu bircə an rahat buraxmır. Bilirsiz söhbət kimdən gedir.? Günün hansı hissəsində olur olsun, ürəyinin və duyğularının qapısını ərklə açdığım, qızım kimi öyüd verdiyim( hərdən tənbeh etdiyim vaxtlar da olur) filoloq yazar Ülviyyə Əbülfəzqızından danışıram. Daha doğrusu, duyğularım və hiss etdiklərim məni danışmağa vadar edir.
Ürəyinin işığı üzünə yansıyıb. Gözlərinin təmizliyi vurur adamı. İçini görürəm bu qızın. Gəncliyimə bənzədirəm bir az da. Üsyankarlığını, sadəliyini, kübarlığını, dürüstlüyünü. Deyəsən özümü çox təriflədim. Nə edim? Bu qız mənə bənzəyir. Əyilməzdi həm də. Kiməsə söykənib yeriməyi, kiminsə ətəyindən tutub gəzməyi sevmir. Bütün uğurlarını öz zəhmətinə və səbrinə borcludu. Bütün çətinliyin və əzabların qarşısında alnı açıqdı. Hərdən heyfim gəlir bu qıza. Bu çirkabla dolu dünyada onun təmizliyinə, saflığına , paklığına heyfim gəlir. Qorumaq istəyirəm onu. Keçdiyim fırtınaların təlatümündən, həyatın siyah üzündən, təzadlardan, yalanlardan, hiylələrdən - hər şeydən. Qanadımın altına almaq istəyirəm. Amma sonra fikirləşirəm ki, insan əzablarda bərkiməlidi, bişməlidi. Hər əsən küləyə əyilməməlidi, dik dayanmalıdı. Ülviyyə hələ ömrünün ən çətin sınaqlarından keçir. Söz , dostluq, övladlıq, müəllimlik və ən başlıcası analıq sınağından. Büdrəyir də, qaçır da, töyşüyür də, yorulub usanır da. Amma ümidini itirmir. Həmişə axtarışdadı. Özünü dəryada damla adlandırır. Baxmayaraq ki, sözü havadan asılı qalan, köksüz, budaqsız "şeir"ləriylə özünü ədəbiyyata sırıyan, yaradıcılığı olmasa da imzası ilə hər addımbaşı gözümüzü yoran neçə dil pəhləvanlarından yaxşı yazır. Nə o özündən razıdı, nə də biz. Öyrənməyi və öyrətməyi çox sevir amma. Özü də incimədən.
Hər sözə sevgiylə yanaşa- yanaşa həm də. Bilir ki, insan həmişə öyrənməli, oxumalı , ruhdan düşməməlidi. Ən çox məndən söz eşidir. İstər problemlərin ağırlığından yorulanda, istər cəmiyyətin o biri üzüylə qarşılaşanda, istərsə də şeir yazanda ən çox mənim fikirlərimlə ovunur. Bu qız başdan-başa təlatümdü. İçindəki fırtinanı mən görürəm bircə. Ya mənə elə gəlir. Bilmirəm.
Bu qız haqda danışmaq elə asandı ki, mənə. Hətta bu yazını da birnəfəsə yazdım. Pəncərəmə ayın üzündən işıq düşüb. Bilirəm ki, Ülviyyə də oyaqdı. Baxışlarımız göy üzündə toqquşur. Elə fikirlərimiz də. İnanıram ki, hər şey gözəl olacaq. Sözə inandığım qədər inanıram həm də. Bir də ki, hələ payıza bir ömür var. Hələ ömrünün baharını doya-doya yaşa, əzizim. Onsuz da bu gün yazdıqların sabah xoşuna gəlməyəcək. Elə yaşadıqların da. Həyatın dadını çıxar. O çox gözəldi. Ürəyinisə beləcə tər-təmiz və ləkəsiz saxla.
Mən sənə inanıram. Elə sözünə də...
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
GÜNEY AZƏRBAYCAN POEZİYASI ANTOLOGİYASInda Zaman Paşazadənin “Doğum” ssenarişeiri
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan Poeziyası Antologiyası layihəsində portalımızın Güney təmsilçisi Əli Çağla bu dəfə sizlərə Zaman Paşazadənin şeirlərini təqdim edir.
Zaman Paşazadə 1979-cu ildə Kərəc şəhərində dünyaya göz açmış, elə uşaq çağlarında atasının işdən təqaüdə çıxdığına görə Xiyav şəhərinə dönmüşlər. Zaman 2005-ci ildə işi ilə bağlı Muğanln Parsabad şəhərinə köçmüşdür.
O, Muğanda bir neçə dövrə Şəhriyar ədəbi dərnəyinin mərkəzi şurasının üzvü olaraq dərnəyin müdərrisi vəzifəsində çalışmış, bir neçə ədəbi yarışma, o cümlədən Mələkan şəhərində qurulan Yaylıq nəşriyyatının ədəbi yarışmasında seçilmişdir. Sonralar isə bir neçə ədəbi yarışmanın juri heyəti çərçivəsində öz ədəbi çalışmalarını davam etdirmişdir.
2020-ci ildə Zaman Paşazadənin ilk şeirlər toplusu “Aynada öl-dirilmək” ünvanıyla ışıq üzü görmüşdür.
SSENARİŞEİR: DOĞUM
İçəri – gecə - doğum evi
Işıq izinsiz cumur gözlərimizə
Yenicə göz açmış kameradan zillənirik divardakı saata
Saat iyirmi dördü tələsir…
İçəri – gündüz – doğum evi
Çeşidli açıdan üzümüzə zillənir kameralar
Yaxınlaşdıqca dodaqları yekəlir
Öpülürük
Öyülürük
Öööö
Burnumuzdan gəlir ana südümüz
Zaman ağzımızın ağuz zamanı.
Mavi boyalı istamp güpsənir ayağımızın altına
Qaçarsaq, mavi, mavi, mavi qaçacağıq ağ döşəmələrin üzərində
Qaçarsaq, doğum evinin kameraları arxamızca qaçacaq…
Yoxlanılır təməl hüceyrələrimiz
Yoxlanılır sağlamlığımız
Yoxlanılır sağmallığımız
Yoxlanılır varlıq.
Içəri – gecə - ev
Zillənirik divardakı saata
Ağ bir pişikdir ağzını açmış bullayır sarğacını
Hipnoz edir gözlərimizi gedib-gələn quyruğu
Saat iyirmi dördü…
Geri, geri, geriyə dönür film
Kameralar itir dumanda.
Zamansız – içəri – iç
Cənində bir budda heykəliyik
Boynumuz da göbək bağından bir boyunbağı
Ayağımızın altında doğum çarpayısı…
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
QİRAƏT SAATInda “Eşq mələyi”
“Ədəbiyyat və incəsənət”in Qiraət saatı rubrikasında bu gündən etibarən siyasi romanlar müəllifi kimi tanıdığınız Adəm İsmayıl Bakuvinin bu dəfə eşq romanı ilə tanış olacaqsınız.
“Eşq mələyi” sizi bir başqa dünyaya aparacaq. Orada haqq ilə nahaq, yalan ilə həqiqət, namus ilə əxlaqsızlıq mübarizə aparır. Bu sayaq mübarizələrdə ədalət qalib gəlirmi?
Bu sualın cavabını romanı bitirərkən biləcəksiniz.
8-ci hissə
Boşanmalar niyə artır?
Süleyman kədərli halda kitabı bükdü… Durub yan otağa keçdi, televizora baxan Zərrin xanımın yanında divanda əyləşdi, onu heyran-heyran bir də süzdü… Ailə müqəddəsdir, ləkə götürməz. Ülkəri istədiyindən zorla qoparırlar, başqasına verirlər. O vaxtZərrinlə bir sinifdə oxumuşdular, arxayın idi ki, Zərrinin sevdiyi bir kəs olmayıb. Nə yaxşı tanıdığını, bələd olduğunu alıb. Başqasıyla, öncədən tanımadığı biri ilə ailə qursaydı, bu oxuduğu romandan sonra şübhələrdən əsla qurtula bilməzdi.
Zərrini özünə tərəf çəkib ehmalca yanağından öpdü və yenə çay istədi. Zərrin baxdığı teleserialın maraqlı epizodunu sonacan izləyib sonra tələsik mətbəxə getdi.
Zərrinin nə qədər ürəyincə bir xanım olduğunu düşündü. İndi Azərbaycanda baş verən boşanma hallarının sürətlə artmasının kökünü elə Ülkərin toyu kimi bir toyda, ondan əvvəlki elçilənmədə, valideynlərin ailə qurmağa müdaxiləsində gördü.Zərrin çay gətirdi. Özünə də süzmüşdü. Onlar çay içə-icə serialdakı epizodu müzakirə etməyə başladılar. Türk serialı idi. Yaşlı bir kişinin gənc həyat yoldaşı gizlicə kişinin qardaşı oğluyla eşq yaşayırdı. Süleyman qətiyyətlə bu halı pislədi. Dedi, bəlkə də qızların pozulmalarına bu sayaq filmlər rəvac verir. Dedi, bunların mesajı nədir axı, qadınları ərlərinə xəyanət etməyə sürükləyirlər?
Zərrin Süleyman deyəni təsdiqlədi. Amma mükaliməni bir qədər də dərinləşdirdi. Dedi, olsun ki, mesaj kişilərədir, imkanlı, varlı olan qoca kişilərədir, onlara deyilir ki, pulunuzun gücünə qızınız yaşda birilərini almayın, mütləq xəyanətə tuş gələcəksiniz.
Serial bitdi, Süleyman kanaldəyişəni götürüb kanalı dəyişdi, bir neçə kanalı yoxladı. Kanallardan birində ona universitetdə sosiologiyadan dərs deyən yaşlı professoru gördü. Professor ailə məsələlərindən danışırdı:
-- Təəsüf ki, indiki vaxtda ailələrimizdə tariximizdə görünməyən bir gərginlik yaşanır. Hər yüz nikaha qarşı otuzdan artıq boşanma halları var. Nəzərə alsaq ki, boşananlardan iki dəfə çox da gərginlik halları yaşayan var, o zaman ailələrimizin səksən faizində gərginlik olduğunu deyə bilərik. Bu, təkcə ər və arvadın faciəsi, problemi deyil. Onlar boşanandan sonra bəlkə daha münasib başqa adamla ailə də quracaqlar, yaxud daha maraqlı bir həyata təminat da alacaqlar. Əsas problem bizim yeni nəslin problemidir. İndiki vaxtda bizim qarşımızda duran ən mühüm məsələ daha keyfiyyətli yeni nəslimizin olmasıdır. Ölkənin gələcək taleyi həm də boy atan yeni nəslin keyfiyyətindən asılıdır. Ata-ana ixtilafları arasında yaşayan, yaxud boşanmış valideynlərin zavalına düşən uşaqlar psixoloji travma almırlarmı? Əlbəttə alırlar.
Zərrin professorun dediyini təsdiqlədi. Fikirli-fikirli durub qızlarının otağına keçdi. Müəllimin dedikləri onu bərk həyəcanlandırmışdı. Səkkizincidə oxuyan qız planşetdə yeniyetmə serialına baxırdı. Qızına sorğu-sual elədi, dedi, mama qurban, orda əxlaq pozan bir şeylər ola bilər, hər halda Avropa serialıdır, onların mentaliteti başqadır, bizimki başqa.
Süleyman isə çay içə-icə fikrən Ülkərin yanında idi. Çayını içib qurtarıb Ülkərin yanına getmək hayındaydı.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
Bir mahnının tarixçəsi - “Sunam uyanmaz”
Kubra Quliyeva, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Məhşur "Sunam uyanmaz" türküsünün hekayəsi belədir.
Suna Fahri Kayhan adlı kişinin həyat yoldaşıdır. Fahri bəy həyat yoldaşı Sunanı çox sevir və bunu hər fürsətdə dilə gətirərdi. Suna da Fəhri bəyi çox sevirdi. Onların əfsanəvi sevgisi dillərə dastan idi.
Hamama getmək o dövrün qadınları üçün ən böyük əyləncə idi. Qadınlar təyin olunmuş günlərdə toplaşır və birlikdə hamama gedirdilər. Günlərin bir günü hamısı birlikdə hamama gedir və qadınlarımızın arasında Neriman xanım Suna xanımın kürəyindəki heç kimin bilmədiyi xalı görür. Eyni zamanda Neriman xanım Suna xanımın ən yaxın dostudur. Və həm də onun gözəlliyinə qibtəedəndir. Amma o, paltarına görə Suna xanımın kürəyindəki xalı indiyədək görməmişdi və bu onun diqqətini çəkmişdi. Neriman xanım evə qayıdanda əri Mustafa bəyə Suna xanımın belindəki xaldan danışır. Bir gün Fahri bəy evinin yaxınlığındakı qəhvəxanada Mustafa bəylə qarşılaşır. Aralarındakı söhbətlərdən, qarşılıqlı mübahisələrdən və söyüşlərdən sonra Fahri bəyin təhdidlərinə qarşı Mustafa bəy:
"Mənimlə dava etməkdənsə, evindəkinə yiyə dur. Mən hətta sənin arvadının belindəki xalı da tanıyıram" deyir.
Fahri bəy eşitdiklərinə inana bilmir. Bir anlıq tək sevgisi Suna xanımın ona xəyanət etdiyini düşünür. Yad adam arvadının belindəki xalı necə bilə bilərdi? Evə qayıdanda mərəkə qoparır, Suna xanımdan cavab tələb edir. Suna xanım hər şeyi Fahri bəyə danışır. Fahri bəy əmin olur ki, Suna xanımın gözləri ondan başqa heç kimi görmür. Fahri bəy əmindir və əmindir ki, Suna xanım onu aldatmır, lakin beynindəki şübhələr heç vaxt sönmür. Bu problemdən sonra Fahri bəy Suna ilə pis davranmağa başlayır.
Bir axşam yemək vaxtı nədənsə mübahisə başlayandan sonra Fahri bəy pencəyini götürüb bayıra çıxır və evə isə səhər gəlir. Evə girəndə gördükləri qarşısında heyrətlənir. Suna xanım məktub buraxaraq intihar edib. Onun özünü asmış vəziyyətdə tapması və ağzından çıxan sözlər bu günə qədər gəlib çatmışdır. Suna Xanımın Məktubda Son Sözləri: "Üzr istəyirəm, bəy. Şübhələrinizin səbəbini çoxdan bilirəm. Adımı təmizləmək üçün başqa yol tapa bilmirdim. Bunu xatırlayın, sizi heç vaxt aldatmadım".
Mahnının linki budur:
https://youtu.be/U4hhjLb8o3g?si=f2hJID4rW9HOiEAW
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
REDAKSİYANIN POÇTUNDAN - Xaqani Abbasəli Öztürk yazır
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının poçtunda daha bir məktub sözlü-şeirlidir. Məktubu AYB üzvü Xaqani Abbasəli Öztürk yollayıb.
Onun 2 şeirini diqqətinizə çatdırırıq.
VƏTƏN, MƏNİ SƏP ZƏMİNƏ
Günlər avara-avara,
Veyillənir ay içində.
Şəklini çəkib divara,
Ruhum özgə bir biçimdə...
Qoşa günlərim yarışır,
Boş beşikdən gələn səslə.
Günəş gecələr alışır,
Yaxır yuxumu həvəslə...
Xatirələr mürgü vurur,
Mutluluq baxtımdan pərən,
Könlümü qarsıyan qürur,
Ağzın açmır tək bir kərəm...
Soyunur sarı əynini,
Yığvalımın xəzəl fəsli.
Ayrılıq açmaz eynini,
Ayrılıq sevdanın əsli...
Dönür tətildən ta quşlar,
"Quşqorxuzan" özləminə,
Bundan belə məndə qışlar,
Vətən, məni səp zəminə...
Yenə buludlar qısırdı,
Şimşək sarılıb dəfinə,
Dilimi, dişim ısırdı,
Dəyən olmadı kefinə...
Veyil- veyil veyillənir,
Sağımda, solumda ömür,
Hər gün gözümdən ələnir,
Hər sabah yolumda ömür...
KÖNÜL GİLEYİ
"Özümə bənziyən"
silsiləsindən
Yenə gecə,
Könlümdə yağmur yağır.
Şimşək bulud düyünündə
oynuyan sərxoş qonaqdı...
İblis amadə, oyaqdı.
Tanrının xoşuna gəlməyən,
şeirlərim tökülür
qismətin gözlərindən...
Sən oxuyan şeirim
öpəcək dodağını acığa,
(sirrin çıxacaq açığa).
Yaddaşım adını daşıdığım həybə,
Bəkləyişim kirli sokak
lampaları kimi fakiranə.
Ümüdlərim can verir,
bəlkənin bəlkəsində
Ağı deyən duyğularım,
qurudur ümmanları...
Kür-Araz misralarım
arxanca açılan qollarım,
arxanca atdığım su,
iyi yolçuluk duası...
Dilimdə pas tutub vida kəlməsi,
Yas tutub güman içimdə...
Dilim yorulub adını söyləməkdən
Oysa könlüm sən deyir,
halən sən...
Soyuq-soyuq şeirlərim,
qışı gətirib bəxtimə...
Daha indi,
sətir-sətir hördüyüm
eşqin şeir şəhərini
ovcumun təriylə yıxayıram hər gecə...
Anlayıram,
şımarık sevgilər səbr istər.
Üşüyən ürəyimi gizlədirəm
dərdin güneyində
İçimdəki çığlıklar
hıçkırığıdı həsrətin...
Mənim şeirlərim həsrətin yurdu.
...atdın məni zamanın, zamanla ötəsinə...
Olsun,oldu.
Baxışımla ərşə hördüm,
"Göy quşağı"xalısı,
tükəndi gözlərimdə
rəngin "çalası",
O, göylərin bayrağıdı,
həsrətimin qisası...
Gizlə məni dərdən ya Rəbb,
torpağın astarında.
uvandı qəm tarlası...
Onsuzda,
Ömrümün təqvimini
varaqlayır,oxuyur külək...
...İndən belə tanrım
yoluna çıxmam,
arxanca baxmam...
tərs baxışından qorxar sevdam...
Gedəcəm,
yerim fəna olmasa döməyəcəm,
Bu dünya aramızda zəlil
qaldı.
Sevda qolumuz üstə əlil qaldı.
Mənim xəyalım sənə
yetişmənin gerçəyidi...
Yapış əlindən ruhumun,
gedək bu yer üzündən,
ayaqları tutulmadan həsrətin...
Ovcuma qonan ququşu tək
oxu son nəğməni,
tükənsin vaxtım.
Yol bitmədən ölüm gəlsin,
Bıkdım ta bu özləmdən,
gedirəm öz-özümdən
məni əhv et ya da.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(11.12.2023)
