Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Allah onu yaranışından fərqli yaradıb. Təsəvvür edin ki, on milyon əhalisi olan bir ölkədə ürəyi sağda, qaraciyəri solda olan nadir adamlardan biridir. Üstəlik mədəsi, dalaq və böyrəkləri yüz səksən dərəcə bucaq altında ənənəvi yerindən kənara çıxmış vəziyyətdədir. 

Xaraktercə mülayim, davranışında mədəni, təmkinli, eyni zamanda çox dinamikdir. Daim hərəkətdə olmağı xoşlayır. İdeyaları o qədər çoxdur ki, hər birini həyata keçirə bilsəydi, ölkədə ən məşhurlardan biri olardı. Yazıb yaratmaq təşnəsi heç vaxt onu rahat buraxmır, gözəl qələmi var. İstedadı çoxşaxəlidir, amma bu xəzinəni kəşf edib, layihələrini həyata keçirməsində ona yardım etmək istəyən adam çox azdır...

Deyir ki,- “Əgər Allah mənə yazmaq qabiliyyəti veribsə, artıq bu, uğurdur. Sənədli film sahəsində peşəkaramsa, bu da bir uğurdur. Qaldı rəsmi göstəricilərə: Lider televiziyasında ərsəyə gətirdiyim filmlərə görə “Zərdabi” mükafatı almışam. 2002-ci ildə Nizami Gəncəvi ili ilə bağlı Sumqayıt Dövlət Dram Teatrında dövlət sifarişi ilə şairin fikir konsepti əsasında "Xəzinə" adlı iki hissəli pritçam hazırlanıb və bu günə kimi tamaşaçıları cəlb edir. Zəfər bayramını tərənnüm edən "Missiya" qəhrəmanlıq dramım da uğurlu səhnə taleyi yaşayıb. Hər ay repertuar planına salınır. Hər iki tamaşanın rejissoru teatrın baş rejissoru, Xalq artisti Firudin Məhərrəmovdur. Gəncə Dövlət Kukla Teatrında isə əməkdar artist Fərmayıl Paşayevin traktovkasında, Zulfiyyə Əliyevanın ifasında "Dərdlərimin çamadanı" monotamaşam hazırlanıb və yüksək səviyyədə qarşılanıb. Türkiyədə də Azərbaycan tetrında səhnələşdirilən işlərim bəyənilib. Bunu hələlik sirr kimi saxlamağa üstünlük verirəm. Və bir də təmiz adımı qoruyub saxlamışamsa, bunu da bir uğur hesab edirəm...”

Haqqında söhbət açdığım Hafiz Eynullayev bir vaxtlar Nəzərli, İmamnəzərli imzaları ilə tanınsa da, bu gün Ataxanlı təxəllüsü ilə çalışır. 1966-ci il, aprelin 22-də Yardımlı rayonu, Ostair kəndində dünyaya gəlib. Orta təhsilini başa vurduqdan sonra Bakıya üz tutub. Mədəniyyət və İncəsənət Unuversitetini bitirərək, kütləvi tamaşalar rejissoru ixtisasına yiyələnib. 1985-1987-ci illərdə Latviyada hərbi xidmətdə olub. Hərbi xidmət vaxtı “Çasovoy Rodina” və “Za Rodina” qəzetlərində yazıları ilə çıxış edib. Hərbi jurnalistikada təhsil almaq təklifi alsa da, o, bundan imtina edib.

Tələbəlik illərindən AzTV-də süjetlər hazırlayıb. 1991-ci ildə “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında direktorun köməkçisi kimi əmək fəaliyyətinə başlayıb. Sonradan AzTv-nin “Gənclık” baş redaksiyasında, “Telefilm” yaradıcılıq birliyində redaktor, “Xəbər” xidmətində xüsusi müxbir, Sumqayıt Dövlət Dram Teatrında ədəbi işlər üzrə rəhbər, “Dünya” televiziyasında baş redaktor, “Dolab- İnterkinovideo” şirkətində baş direktor, “Lider” televiziyasında, “Azərbaycan” sənədli filmlər departamentində redaktor, baş redaktor, “İctimai Televiziya”da redaktor, “Spase” televiziyasında redaktor, “AzTV - Mədəniyyət” kanalında baş redaktor müavini vəzifələrində çalışıb. Hazırda “Dövlət Film Fondu”nda işləyir. Eyni zamanda “Yaddaş”, “Salnamə” studiyalarında, “Butafilm” şirkətində, ADA Universitetində, DSX-da və bir çox özəl studiyalarda çəkilən filmlərin ssenari müəllifi, rejissoru, prodüseri olub. 1999-cu ildən AYB nin üzvüdür. “Yardımlı Xeyriyyə Cəmiyyəti”-nin maddi dəstəyi ilə “Başsağlığı və doğum haqqında şəhadətnamə” adlı hekayə və povestlərdən ibarət kitabı çıxıb. “Mir Cəlal dünyası" kitabını rus dilindən tərcümə edib. Ona yaxın kitabın redaktorudur, İki pyesi Sumqayıt Dövlət Dram Teatrında, bir monotamaşası Gəncə Dövlət Kukla Teatrında hazırlanıb. İki övladı, bir nəvəsi var...

Keçmişini unudan, necə deyərlər, “qınından çıxıb, qınını bəyənməyən adamlar”ı çox görmüşük. Hafiz Ataxanlı Moran sıra dağlarının qoynunda, Ostair kəndində halal süfrədə böyüdüyü üçün dogma ata-baba yurdunu heç zaman unutmur. Söhbət etdikcə keçmişə qayıdıb, orta məktəb müəllimlərini yad edir. Sinif rəhbəri İbrahim Nəbiyevi, Zakir İmanovu, Səttar Novruzovu, İsa Ağayevi, Sabir Məmiyevi, Naibxan İmanovu, o cümlədən Firsənd, Xanəhməd, Qabil, Ədalət, Sulduz müəllimləri tez-tez xatırladığını, dil-ədəbiyyat müəllimi Mehdi Həsənovu ilk ustadı saydığını deyir...

“Mənə görə müsbət fəzilətli olmaqla, davranış örnəyimlə doğulduğum Yardımlı rayonu haqqında xoş təəssürat yaratmaq da, başqa ölkədə milli dəyərlərin təəssübünü çəkməklə həm rayonuma və həm də müqəddəs Azərbaycana xidmət etmiş oluram. İşə canyanğısı, vicdanlı yanaşma, peşəkarlıq da xidmətin bir versiyasıdır. Son illər Sumqayıtda keçirilən çox tədbirlərdə, xüsüsilə Şəhidəlrlə bağlı layihələrdə moderator, təşkilatçı, ssenari müəllifi kimi iştirak edirəm.

Ədəbiyyata, qələmə vicdanla xidmət etmək mənim həyat kredomdur. Tvlərdə işlədiyim vaxtlardan üzü bəri gənclərin doğru yola istiqamətlənməsinə, püxtələşməsinə hər zaman yardımçı olmuşam. Müəllim olmasam da belə, yetişmiş tələbələrim çoxdur və onların uğuru ilə qürur duyuram. Hesab edirəm ki, milli- mənəvi dəyərlərə sadiq qalmaq, milli mədəniyyəti peşəkar formada təbliğ etmək, sözün müqəddəsliyini qorumaq xidmətdir…”-söyləyir.

Arzuları çoxdur. Onların həyata keçməsi üçün hər gün qıldığı namazda Allaha dua edir. Ən böyük arzusu isə “Azərbaycanın Əməkdar incəsənət xadimi” fəxri adını almaqdır. Amma dilinə gətirmir, təvazökarlıq edir. Plan qurmağı xoşlamır. Düşünür ki, bunu edib, Allahı özünə güldürmək istəmir. Öz planları deyil, Allahın onun üçün hansı ssenari yazdığı daha önəmlidir...

Deyir ki,- “58 yaşım var, istənilən gənclə kreativ düşüncəyə görə mərcə girə bilərəm. Axı kreativ düşüncə arzular bolluğu yaradır. Azərbaycan kinosunu “Oskar”lı görmək istəyirəm. Təbii ki, birinci növbədə müasir milli kino sənayemizin konsepsiyası olmalıdır. Əlimərdan bəy Topçubaşov haqqında ADA Universitetinin sifarişi ilə sənədli film çəkmişəm. Amma bədii filmlik materiallar və ideyalar qalıb qışqırır. Zəfər günü ilə bağlı “Payızın 44 anı” bədii filmi barədə düşünürəm. Gəncə üsyanı və Difailərlə bağlı bədi filmlərin ssenarisini yazmaq təşnəsi də məni rahat qoymur. “Mən səndən ayrılmazdım” adlı bədii filmin tretmenti hazırdır. Türkiyə ilə müştərək olmalıdır. İki qardaşdan böyüyünü Türkiyədən Mustafa Uzunlar, kiçik qardaşı Azərbaycandan Əbdülqəni Əliyevin oynaması nəzərdə tutulub. Amma təəssüf ki bu hələ bir arzu olaraq qalır. Bir də teatrlarımızda yeni bir sistemin qurulmasını arzulaylram. Teatrda menecment- prodüser sistemi qurulmalıdır. Baş prodüser olmalıdır Ədəbi hissə müdirlərinə əsər seçimi üçün sərbəstlik verilməlidir. Azərbaycanda tez-tez beynəlxalq festivallar keçirilməlidir. Amma obyektivlik birinci meyar olmalıdır. Münsifin tələbəsi və ya özəl teatr studiyası müsabiqəyə iş təqdim edibsə, o münsufdən hansı ədalətli rəy gözləmək olar? İllah da bizdə, yəni formalizm xatirinə yox, teatrın inkişafı naminə atılmalıdır bütün addımlar…”

İnanır ki, Mədəniyyət Nazirliyindən son günlərdə qeyri- peşəkarların uzaqlaşdırılması obyektiv yanaşmalara rəvac verəcək. Gənclərə tövsiyəsi isə müdrikanədir:- “Özünüzdən müştəbeh olmayın, sadə olun, amma bu, o demək deyil ki, statusunuzu, öz qədrinizi bilməyəsiniz. Mənəm-mənəm deməyin, çünki Yunus Əmrə yazırdı ki,- “Ana bətnindən gəldik bazara, kəfən alaraq dönək məzara”. Kəfən bazarlığında hansı yekəxanalığdan danışmaq mümkündür? Rəhmətlik Vaqif İbrahimoğlu demişkən, amma və lakin həm də imkan verməyin ki nadanlar at oynatsınlar…”

Qəribə hobbisi var- özü xüsusi üsulla dəmlədiyi çaydan içib, araşdırma filmlərə baxır. Üzərində işlədiyi “Katarsis” adlı fantasmoqorik xoxmanı tamamlamağa çalışır.

“Birdən elə məqamlar olur ki, uşaqlıq illərinə qayıtmaq istəyirəm. Kəndin bütün küçələri, bağ, bostan, örüş, orman, meşə, dağlar gəlir gözlərimin önünə. Yay günündə eyvanda kilimin üstündə ağzıüstə uzanıb poçtalyon İbarətin gətirdiyi qəzetləri oxuyarkən, kənardakı səsləri sanki yenidən eşidirəm. Belə kövrək məqamda Sabir Rüstəmxanlının Yardımlı ilə bağlı şeirlərini oxuyub toxtayıram…”- söyləyir. Həyatda ən çox qorxduğu şey isə məntiqsiz adamla mübahisə etməkdir...

Bəli, haqqında sevə-sevə söhbət etdiyim Hafiz Ataxanlı Allahın möcüzələrindən biridir. Möcüzə təkcə onun orqanizmindəki fərqlilikdə deyil, bütövlükdə varlığındadır...

Hafiz Ataxanlının növbəti doğum günü oldu. Onu bu münasibətlə təbrik edir, möhkəm can sağlığı, yaradıcılıq uğurları arzulayırıq.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.04.2024)

Famil Hacısoy, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Dünya ədəbiyyatında simvolik tarix kimi qəbul olunan  23 Aprel – Ümumdünya Kitab və Müəlliflik Hüququ Günü 1995-ci ildə UNESCO tərəfindən təsdiq edilmişdir. Azərbaycanda isə bu əlamətdar tarix 1997-ci ildən başlayaraq hər il qeyd edilir. Bu münasibət ilə aşağıdakı aforizmləri təqdim edirik.

1. “Oxuyun... Özünüzü heç vaxt tənha hiss etməyəcəksiniz.” (UNESCO-nun yaydığı məlumatdan)

2. “İnsanın öz ruhunun gücü ilə yaratdığı və əvəzində təbiətdən heç bir bəxşiş almadığı aləmlərin ən qüdrətlisi kitab dünyasıdır. …əgər hər kimsə kiçik bir məkanda, deyək ki, evdə və ya otaqda, bütün bəşər tarixini bir yerə toplamağa tamah etsə, o öz məqsədinə yalnız bir vasitə ilə – kitabxana yığmaqla çata bilər.”  (Nobel mükafatçısı Alman yazıcısı Herman Hesse)

3. “Əsl xəzinə yaxşı kitabxanadır” (Rus tənqidçisi V.Belinski)

4. “Kitablar ruhun aynasıdır.” (Modernizm ədəbi cərəyanın nümayəndəsi Vircina Vulf)

5. “Kitaba malik olmamaq əqli yoxsulluğun ən yüksək dərəcəsidir.” (C. Reskin)

6. “Yaxşı kitablar oxumaq keçmiş əsrlərin ağıllı adamları ilə söhbət etmək deməkdir.” (İngilis fizik və riyaziyyatçısı İsaak Nyuton)

7. “Kitabsız bir ömrün nə mənası var?” (S. Vurğun)

8. Kitab bilik mənbəyidir. (Maksim Qorki)

9. “Qəpiklər manat əmələ gətirdiyi kimi, kitab oxumaq da bilik əmələ gətirir.” (V. L. Dal)

10. “Kitablar bizi ötən əsrlərin mənəvi varisi edir.” (N. Vəzirov)

11. “Nə bilir oxumayan müshəfi-hüsnün şərhin?” (M. Füzuli)

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.04.2024)

 Qoşqar İsmayılzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Şəhidlər qürur mənbəyimizdir. Hamı çox yaxşı bilir ki, istər  "Aprel döyüşləri", istərsə də "44 günlük" Vətən müharibəsində, Azərbaycan əsgəri, xalqı hamılıqla öz şücaətini, vətənpərvərliyini, qorxmazlığını, həmrəyliyini nümayiş etdirdi. Bu döyüşdə təkcə səngərdə deyil, eyni zamanda hər birimiz olduğumuz yeri səngər, cəbhə bilib, hamılıqla, xalq olaraq döyüşürdük. Hər birimizin ətrafından dostu, tanışı, qohumu şəhid oldu. Bir vaxtlar ümid toxumuna çevrilmiş  inşallahlar, xalqın inamı ilə, qısası, qan yaddaşı ilə suvarılaraq, öz bəhrəsini verdi. Döyüş zamanı şəhid olanlar, xalqın gözündə "Qəhrəman", qazilər isə canlı qəhrəman olaraq qiymətləndirildi. Hamının silahlı qüvvələrin hər bir fərdinə rəğbəti birə min artdı. Təbii ki, bu kimi hallar təqdirəlayiqdir. 

Kollektiv fəaliyyətlə, fərdi fəaliyyət tamam fərqli anlayışlardır. Yəqin ki, çox rast gəlmisiniz ki, futbolda bir nəfərin səhvi bütün komandanın ayağına, adına yazılır. Eynilə, uğuru da həmçinin. Nəysə, sözü çox uzatmayım, sizi də yormayım. Gələk, əsas mətləbə.  

Bilmirəm indi yazacağım fikirləri necə qəbul edəcəksiniz, necə şərh edəcəksiniz, amma yazacam. Yəqin ki, növbə zamanı, hər hansı bir iş görüşməsi zamanı və ya restoran yerində, növbəni gözlədiyiniz halda, "mən qaziyəm", “mən şəhid qardaşı və ya yaxınıyam" deyib, növbəni əzən və ya o addan istifadə edib nəsə etmək istəyənlərlə mütləq ki, hər biriniz rastlaşmısınız. Ölkəmizdə onsuz da şəhid, qazi ailələrinə diqqət, qayğı yüksək səviyyədə həyata keçirilməkdədir. Bəzi "düşüncə" sahibləri yaradılan şəraitdən istifadə edib, özlüyündə nəyəsə nail olmaq istəsələr də, anlasınlar ki, bu heç də kənardan yaxşı görünmür. Birinci növbədə, "Silahlı qüvvələr" adına ləkədir. İkinci növbədə isə yaranan bu hal, fərdi xarakter daşıyan cılızlıq əlamətidir. Şüurlu şəkildə düşünən olarsa, heç bir halda deyilməz ki, mən filan şeyləri etmişəm, indi də elə və ya belə olmalıdır. Bu cür duyğularla xalqın həssas nöqtələrinə toxunaraq, onu manipulyasiya etmək qətiyyən doğru deyil. Ağlınızda, bəlkə də, sual yaranır ki, niyə belə deyirsən, onlara niyə əks mövqedə dayanırsan ?

Sizi qətiyyətlə əmin edə bilərəm ki, ağlımın heç ucundan belə keçmir ki, mən onlara qarşı mənfi, əks fikirdə dayanım. Mənim də ailəmdən müharibə iştirakçısı, qohumlardan şəhid olanlar, dost tanışdan şəhid olanlar var. Özüm "44 günlük" müharibə zamanı gələn şəhidlərin qarşılanmasında dəfələrlə iştirak etmişəm, informasiya müharibəsində az da olsa fəallıq göstərmişəm. Niyyətim bunları deyib, mənə hər hansı bir rəğbət göstərmənizə nail olmaq deyil, əsla. Əgər, bir gün hansısa dost, tanış, qohum öz işlərini görməkdən ötrü, "şəhid, qazi, valideyn" statusundan istifadə edəcəksə, o zaman həmin şəxs mənim gözümdə ən cılız adam cildində görünəcəkdir. Bu və bu kimi statuslardan istifadə etmək, birmənalı şəkildə "ikiüzlülük, yaltaqlıq, cılızlıq" kodeksidir. 

Müharibə vaxtı silahlı qüvvələrin hər bir fərdi elə bir şücaət nümayiş etdirmişdi ki, ermənilər belə onlardan danışırdılar:

- Biz bunu filmlərdə görmüşük. Güllə ilə vururdun, yenə dayanmırdılar, qan axa-axa yenə durub üzərimizə gəlirdilər, bir zoombi kimi. 

İndisə, düşünəndə ki, hər hansı bir istəyinə, işinə nail olmaq üçün cılız addımlardan istifadə edilir, o zaman söylənilənlərə qarşı göstərilən təəccüb, qürur avtomatik heç bir əhəmiyyət kəsb etmir. Bir neçə şüursuz, iradəsizin belə etməsi, yüzlərlə silahlı qüvvə nümayəndəsinin ümumi nüfuzuna ləkədir. Axı, onlar bizim illərlə gözlədiyimiz zəfəri, şanı bizə bəxş ediblər, indisə belə hallarla rastlaşmaq həqiqətən utancverici bir haldır. Eyni zamanda bilərəkdən və ya bilməyərəkdən atılan provokasiya addımlarıdır. 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.04.2024)

Sərtyel, “Ədəbiyyat və incəsənət”

1.

Erkən işə getmək zülümdür. Adama elə gəlir ki, yatmağa uzanmamış durub gedir. 

2.

-Sən Brüsseldə Baş meydanda oldun?

-Əlbəttə.

-Orda yüngül tələbatını ödəyən oğlanın  heykəlini gördün?

-Yox.

-Necə yəni, görmədin?

-Vallah görmədim. Bəlkə mən keçəndə uje tələbatını ödəyib gedibmiş?

3.

Bir millət vəkilimiz Moskvaya gedir. Taksiyə əyləşir. Sürücünün sifəti nəsə xoşuna gəlməyəndə öz-özünə mızıldanır:

-Şoferin nə protivni mordası var!

Sürücü əyləci sıxıb maşını saxlayır və deyir:

-Eto u tebya protivnaya morda.

Millət vəkilimiz təəccüblənir:

-Bu görən bizim dili hardan bilir?

4.

Şəhrizad yorğun halda dedi:

-Bununla da bugünə nağılımız qurtardı. Nağılın davamını rus-xaxol müharibəsi bitəndə söyləyəcəm. 

Və rahat yuxuya getdi.

5.

Nəhayət ki, polis tələbə-dələduz dəstəsini tutdu. Onlar şəxsiyyət vəsiqələrində dəyişiklik edib təqaüdçü adıyla ictimai nəqliyyatda pulsuz gedib gəlirmişlər.

6.

Qulun tərbiyəsində ən əsas element onun azadlıqdan qorxmasını təmin etməkdir. 

7.

Qonşuları xarab lift kimi başqa heç nə yaxınlaşdıra bilməz.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.04.2024)

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Kitabın təbliğatına yönələn hər bir layihə gözəldir. Xüsusən də, bu layihəni “Azərbaycan Nəşriyyatları Assosiasiyası” İctimai Birliyi həyata keçirirsə! 

Xəbər verdiyimiz kimi, bu il “Oxu Günü-10” layihəsi “Azərbaycan Nəşriyyatları Assosiasiyası” İctimai Birliyi (ANAİB), AMEA, Təhsilin İnkişafı Fondu, Yunus Əmrə İnstitutu və “Hədəf Nəşrləri”nin birgə təşkilatçılığı ilə AMEA parkında keçiriləcək. Tədbir barədə ətraflı bilgi almaq üçün ANAİB sədri Şəmil Sadiqə üz tutduq və bunları öyrəndik:

-Aprelin 27-də və 28-də Elmlər Akademiyasının parkımda baş tutacaq sərgi-festival otuza yaxın nəşriyyat, ondan çox kitab mağazası, onlarla ədib, ziyalı, incəsənət və ictimaiyyət nümayəndələrinin iştirakı ilə keçiriləcək. Sərgi-festivalda dünyaşöhrətli qırğız yazıçı Sultan Rayev xüsusi qonaq kimi iştirak edəcək, o, müəllifi olduğu, Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun və “Hədəf” şirkətlər qrupunun “Türk xalqları ədəbiyyatı kitabxanası” seriyasından "XAN" nəşriyyatında işıq üzü görəcək “Dəlixana” romanının təqdimatına qatılacaq. 

İki gün ərzində Varis, Rüstəm Behrudi, Elxan Elatlı, İlqar Kamil, İlham Tumas, Elay, Tamerlan İsmayılzadə, Aynur Cavid, Ramil Əhməd, Məsudə Cabbar, Erix Qauzer, Fidan Cəfərzadə və başqa tanınmış yazıçıların təqdimat və imza mərasimləri olacaq.

Bundan başqa, Çinarə Məlikzadə, Röyal Musa, eləcə də digər gənc ifaçılar festivala rəng qatacaqlar.

Onu da bildirim ki, III və IV “Kitabqurdu” Oxu Marafonunun müəllifləri – bəndəniz, Amin Sükut, Sevinc Elsevər, Elgüsel, Zahid Xəlil, Xəyalə Murad, Rövşən Abdullaoğlu, Rafiq İsmayılov, Fatimə Alxaz, Rəşad Bayramov və Gülüş Xəlilova da festivalda iştirak edəcəklər.

Şəmil Sadiqə təşəkkür edib oxucularımıza bu zəruri bilgiləri də çatdırmaq istəyirəm:

“Oxu Günü” 2015-ci ildə “Hədəf Nəşrləri” MMC tərəfindən təsis edilib. Layihənin məqsədi ölkədə kitabçılığı inkişaf etdirmək, gənclərin intellektual mühitə adaptasiyasını aktual saxlamaq, oxucu-yazıçı görüşlərini stimullaşdırmaq, endirimli kitablar təqdim etmək və bununla kitabın əhəmiyyətini cəmiyyətə aşılamaqdan ibarətdir.

“Oxu Günü” sərgi-festivalı 2015-ci ildə Binəqədi rayonunda yerləşən Heydər Əliyev adına parkda, 2016-cı ildə Nəsimi rayonu ərazisindəki Zorge parkında, 2017 – 2023-cu illərdə isə Heydər Əliyev Mərkəzində Heydər Əliyev Mərkəzi, “Hədəf Nəşrləri”, Elm və Təhsil və Mədəniyyət nazirliklərinin təşkilatçılığı ilə keçirilib.

Elm və təhsil nazirinin 4 mart 2019-cu il tarixli qərarına əsasən hər il aprelin 23-də Ümumdünya Kitab və Müəlliflik Hüququ Günü münasibətilə bütün ölkə ərazisində ümumtəhsil məktəblərinin iştirakı təmin olunmaqla kütləvi “Oxu Günü” tədbiri keçirilir.

Layihə “Gəlin birgə oxuyaq!” devizi altında təşkil olunur.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.04.2024)

Səbinə Yusif, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bilmirəm, mənmi səni qorudum. Sənmi məni qorudun. Elə bil yanılıram. Nə sən məni qorudun, nə mən səni. Allah bizi qorumaq üçün bir-birimizə rast gətirdi. Biz bir olmasaydıq, bəlkə də heç nə yolunda getməzdi.

- Bəs indi niyə məndən uzaq gəzirsən?

- İndi isə belə yaxşıdır. Sanma ki səni unutmuşam, yaxud başqasına dəyişmişəm. Uzaqlarda sən mənə daha yaxınsan.

- Yəni?

- Yəni ki, sən mənim ən qısa hekayəmin ən unudulmaz qəhrəmanısan.

- Nəyə görə unudulmaz?

- Çünki sən mənim leksikonumdan “kaş” kəlməsini çıxarıb atmağı bacardın. Çünki sən mənə sevməyi öyrətdin. Çünki sən mənə sevginin qələbəsini yaşatdın.

- Sevginin qələbəsini...

- Bəli.

- Sənsə gedirsən.

- İndi belə lazımdır. Ayrılıq unudulmaq demək deyil ki? Hər salam başlanğıc olmadığı kimi, hər əlvida da son deyil.

- Sən məndən uzaqda. Asanlıqla unudulacam.

- Bir damın altında yaşayan nə qədər yad adam var? Elə də bir-birindən uzaqda nə qədər doğma var.

- Niyə məni başa düşmürsən?

- Səni başa düşdüyüm üçün səninlə sağollaşıram. 

- Axı sənsiz çox darıxacam.

- Gecə darıxsan ulduzları seyr et, gündüz darıxsan günəşi salamla. Yol getdiyin yerdə darıxdın, qəlbinlə danış. İnan ki, ayda da, günəşdə də, ulduzda da, qəlbində də məni görəcəksən. Hiss edə bilirsənsə, demək ki, sevmisən. Sevmisənsə, yaxın, ya da uzaq olmağın heç bir fərqi yoxdur. Sevgi toxunmaq deyil, sevgi hiss etməkdir. 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.04.2024)