Super User
Dünən Baba Pünhan günü idi
Kənan Məmmədli, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Dünən təqvimi vərəqləyəndə günə təsadüf edən əsas tarixi hadisələrə diqqət etdim, Beynəlxalq Menecer günü, ingilisdilli ölkələrdə Qay Foks – yəni alov və atəşfəşanlıq günü, Beynəlxalq Sunami barədə informasiyaların yayılması günü və sair günlər. Təbii ki, sunami barədə bilgilər məni cəlb etdi.
Sunami böyük təlafat və dağıntılar gətirməklə bir çox ölkələrə ziyan vurur. Ən dəhşətli sunamilərin tarixinə nəzər yetirsək belə bir mənzərə görərik: 2011-ci il, Yaponiya, 2009-cu il, Samoa və Tonqa, 2004-cü il, Hind Okeanı sahilləri dövlətləri, 2001-ci il, Peru, 1999-cu il, Türkiyənin Aralıq dənizi sahilləri, 1998-ci il, Papua-Yeni Qvineya, 1976-cı il, Filippin və 1960-cı il, Çili.
BMT-nin təşəbbüsü ilə qeyd edilən bu gündə sahil hövzəsi əhalisinə sunami təhlükəsi barədə tam məlumat verilir, təhlükəsizlik qaydaları başa salınır.
Amma sunami qaldın sunami yerində, mənimçün 5 noyabr gününün əsas özəlliyi böyük satirikimiz Baba Pünhanın doğum günü olmasıdır.
1948-ci ilin bu günündə Kürdəxanıda Baba Pünhan dünyaya gəlib. Düzü düz, əyrini əyri yazan satirik şair. Biz ədəbiyyat adamıyıq, bu səbəbdən də ədəbiyyat adına uğur qazanan hər kəs bizim üçün qiymətlidir. O cümlədən də adı dillər əzbəri olan, böyük Sabirdən sonra satira janrının layiqincə davam etdirən Baba Pünhan.
Əsrlər itirdik illər içində,
Qanqallar bitirdik güllər içində,
Çaqqallar dolaşır ellər içində,
Aslanlar, pələnglər daş qəfəsdədir,
Bakının dərdi var, Bakı xəstədir.
Sadəcə, mükəmməl yazılıb, söz ola bilməz.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(06.11.2023)
Mədəniyyət Nazirliyində yeni təyinat
Mədəniyyət Nazirliyində növbəti təyinat baş tutub. Belə ki, nazirliyin İncəsənət və qeyri-maddi mədəni irs şöbəsinə yeni müdir təyin edilib.
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı xəbər verir ki, nazir Adil Kərimlinin müvafiq əmrinə əsasən, sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə doktoru Sevil Əlifəttah qızı Kərimova şöbənin müdiri vəzifəsinə təyin olunub.
Qeyd edək ki, Sevil Kərimova Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində (ADMİU) sənətşünaslıq ixtisası üzrə bakalavr, Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Akademiyasında (ADRA) Təsviri incəsənətin tarixi və nəzəriyyəsi ixtisası üzrə magistr təhsili alıb. O, Azərbaycan Milli İncəsənət Muzeyində müxtəlif vəzifələrdə çalışıb, Azərbaycan Turizm və Menecment Universiteti, ADRA və ADMİU-da pedaqoji fəaliyyət göstərib. 2021-ci ildən Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Ali Attestasiya Komissiyası Sənətşünaslıq və Memarlıq üzrə Ekspert şurasının sədr müavini olub.
Uğurlar!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
“Günəşə toxunan uşaq” - Bakıda qırğız hərarəti
Aysel Fikrət, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Türk dövlətləri arasında mədəni əlaqələri çox alqışlayır, ölkəmizdə baş verən silsilə mədəniyyət tədbirlərini izləyir, bu tədbirlər çərçivəsində mədəni əlaqələrimizlə birlik olmağımıza çox sevincliyiəm. TÜRKSOY-un bu yolda xidməti çoxdur.
TÜRKSOY-un təşkil etdiyi I Beynəlxalq TÜRKSOY Teatr Festivalı çərçivəsində Qırğızıstanın Kasımalı Jantoşev adına İssıkgöl Musiqili Dram Teatrının “Günəşə toxunan uşaq” tamaşasını izlədim. Bu yazı yarandı. Qeyd edim ki, tamaşa tanınmış qırğız yazıçısı, TÜRKSOY-un Baş katibi Sultan Raevin dramaturji məhsuludur.
Günəşi tutmaq görəsən necə olur? Günəş bizim içimizdə olan həqiqətdir. Günəşi tutan pak, təmiz olmalıdır. Çünki həqiqətin gözünün içinə yanız beləsi baxa bilər. Günəş bizim içimizdə olan həqiqətdir.
Tamaşaya baxdım və bütün gün boyu o tamaşanın təsiri altında oldum. O qədər təsirləndim ki, bu yazı doğuldu.
Qırğız türkcəsini başa düşməyə çətinlik çəksəm də aktyor oyunu, güclü mətn, istedadlı rejissor işi mənim üçün bir yeni dünya aça bildi. Bu dünya Sovet dövründə Türk insanının öz canında özgə ideologiya daşıya bilməməsidir. Türk dövlətlərinin çəkdiyi əzabları, onların canına xəstəlik kimi daraşan, yad cəmiyyət formasının nə qədər dözülməz olması idi. O dövrdə doğulan hər körpə bunu qan yaddaşında, genetik kodunda hiss edirdi ki, düşdüyü dünya onun dünyası deyil. Ən çox analar uşaqlara oxuduğu laylalarla Türk soyunun nə qədər güclü olduğunu bildirirdi. Tamaşa hər şeydən əvvəl dramaturji əsərin gücündən asılıdır. Bunu hamımız bilirik. Sultan Rayev bu gözəl dramaturji əsərində istədiyi bütün məqamları öz oxucusuna çatdıra bilmişdir. Onun səhnə həlli isə ayrı, sehirli bir aləmdir.
Əsər sovetlər dövründə ucqar kənd sakinlərinin başından keçən bir hekayədir. Burda ayrı-ayrı xarakterlər vasitəsilə dövrün incə mövzuları ortaya çıxır. Rəhbərliyin idarəçiliyinin, partıya sıralarına keçməyin təntənəsinin, təmtəraqlı kürsülərin fonunda əslində hansı özbaşınalığın baş verməsindən bəhs edilir. Türk insanının, kəndlisinin çəkdiyi haqsızlıq ortaya çıxır.
Yazıçının yaratdığı xarakterlərın hər biri danışıq və rəftarıyla öz oxucusuna mesaj verir. Əsərin bəsit göstərdiyi bütün hadisələrinin altında məna, düşündürücü məqam var. “Mən bu rejimin altında əzilib məhv oluram, çapalayıram” məqamı.
Ən çox diqqətımi çəkən isə bu əsərdə olan zavallı qadınlardır. Heç bir haqqı olmayan, zülmlər, işgəncələr içində qovrulan qadınlar.
Günəşi tutmağa çalışan uşaq obrazı isə şikəstdir. O dövrün yaratdığı və beyinlərə möhürlədiyi bütün düşüncələr kimi.
Türk insanı soyundan dönməzdir. Yalnız sovet dövrü bir çox məqamda onu dəyişməyə nail olmuşdur. Əsər həmin dövrü əks etdirir. Şikəst, sevgi dolu uşaq zorlanmış ananın atıb qaçdığı bir körpədir. O körpəni götürüb öz balası kimi böyüdən ana da vaxtıyla atılmış bir qadındır. Başqa bir zülmə düçar olan digər anadır. Bu iki ana obrazı, övlad sevgisi, paklıq simvolu gözlərimdən yaş düyünlənənə qədər sızlatdı ürəyimi. Şikəst övlada olan sevgi isə bütün analar adına bir gözəllik idi.
Tamaşa qara, çıxılmaz fonda günəşi unutmayan insanlardan bəhs edir. Bu əsərdə Ana və uşaq obrazları sevgi və əzabın içində gedən yoldu.
Rejissor işi çox gözəldir. O baxımdan gözəldir ki, əsərdə olan bütün hadisələri bizə teatr diliylə anlatır, əsərin bütün məqamlarının haqqını verdiyi halda belə bunu ədəb, tərbiyə fonunda edir. Bu, ən önəmli məqamdır. Tamaşanın son dərəcə güclü olduğuna işarədir bu. Mən yüzlərlə tamaşaya baxmışam və çox vaxt bunun şahidi olmuşam. Rejissorlar bu məqamı anlaya bilmirlər ki teatr xronika deyil, teatr ayrı bir aləmdir. Rejissor məharəti budur: əsərin məqamlarını tamaşaçını sarsıtmağı bacararaq, eyni zamanda onu yormadan çatdırmaq.
Bu baxımdan “Günəşi tutan uşaq” tamaşasında rejissorun əməyini çox yüksək qiymətləndirirəm. Aktyor oyununa gəldikdə isə orda bir kolzoz sədri obrazı var, nə qədər gözəl aktyor oyunu nümayiş olunub. Ömür boyu etdiyi günahlardan dualarla yuyulacağını düşünən obraz. Yusuf obrazı var, həqiqət üçün vuruşur və onu öldürürlər. Həqiqət axtaran bir tük kişisi obrazıdlr. Tamaşada güclü məqamlardan biri də budur: Şikəst Uşağı boyudən ana ölür. Uşaq onun ölümüylə barışa bilmir, anasının onu sevgiylə yuyundurduğu kimi özünün və ananın sözləriylə özüylə danışa-danışa üstünə su çiləyir.
Qırgız türkcəsində oxunan bayatılar xüsusilə diqqətimi çəkdi. Bu bayatılar qulaqlarımdan hələ də getmir. Bayatının musiqisindən nə deyildyini anlayırdım. Tamaşanın sonunda sovetlər birliyinin yaratdlğl bu zibillik həyatı insanlar yerdən götürüb təmizləyirlər və günəşə doğru gedirlər. Uşaq isə cəmiyyətin təpiyi altinda qalır, yalnız bütün eybəcərliklərin sonunda günəşi tutmağı bacarır.
Günəşi tutmağa çalışan hər halıma, hər ovqatıma uyğun bir tamaşa seyr etdim, bunu sizinlə bölüşmək istədim. Günəş bizim içimizdə olan həqiqətdir.
Günəşlə qalın!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
Dünən Qənirə xanımın “Addım-addım Türkiyə" sənədli filmi təqdim olundu
Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Hələ də onun yoxluğuna inana bilmirik. Daim göz önündə, fəaliyyətdə olan, bu fəallığı və çalışqanlılığı ilə “od-alov insan” epitetinə tuş gələn Qənirə xanım necə ola bilər axı, mövcud olmasın?
Budur, cismani ölüm varsa da mənəvi yaşayış hələ davam edir, onun ortaya qoyduğu işlər hələ davam edir.
Noyabrın 3-də yenidən hamı onun işığına yığışmışdı, bu dəfə Nizami Kino Mərkəzinə. Qənirə Paşayevanın Türkiyə Cümhuriyyətinin yaranmasının 100 illiyinə həsr etdiyi “Addım-addım Türkiyə” adlı sənədli filminin təqdimatı idi.
“Azərbaycan Televiziya və Radio Verilişləri” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin lentə aldığı filmin rejissoru Elnurə Kazımovadır. Film işlənərkən 64 gün ərzində Türkiyənin 57 vilayətində çəkilişlər aparılmışdı.
Bu təqdimat mərasimində Milli Məclisin deputatları, ölkə ictimaiyyətinin tanınmış nümayəndələri, QHT rəhbərləri iştirak edirdilər.
NİZAMİ CƏFƏROV
Təqdimat mərasimini açan Milli Məclisin deputatı, akademik Nizami Cəfərov keçmiş həmkarının Vətəninə, xalqına bağlı olduğunu, insanların onu çox sevdiyini və ona inandıqlarını vurğuladı: “Qənirə Paşayeva anadan jurnalist doğulmuşdu. Sonra siyasətdə də uğur qazandı. Ünsiyyəti, səmimiyyəti, insansevərliyi onu həmişə digərlərindən fərqləndirirdi. O, çox yaradıcı insan idi və öz dövlətinə sadiq idi. Qənirə xanımı Türk dünyasında çox sevirdilər. O, bu məhəbbəti əməlləri ilə qazanmışdı”.
CAHİT BAĞCI
Qənirə Paşayevanın Türk dünyasını, türkləri çox sevdiyini diqqətə çatdıran Türkiyənin ölkəmizdəki səfiri Cahit Bağçı bildirdi ki, Cümhuriyyətin yaranmasının 100 illiyinə həsr olunan “Addım-addım Türkiyə” sənədli filmi Türkiyənin tanıdılmasına bir töhfədir. “Qənirə Paşayeva Türk dünyasının cəsur qadını idi. O, az ömür sürsə də, üç insan ömrünə bərabər iş görərək, özündən sonra iz qoyub getdi, - deyə C.Bağçı əlavə etdi.
RÖVŞƏN MƏMMƏDOV
Qənirə Paşayevanı milli təfəkkürə malik insan, jurnalist, şəxsiyyət kimi xarakterizə edən, onun təkcə Azərbaycanın deyil, bütöv Türk dünyasının övladı olduğunu deyən “Azərbaycan Televiziya və Radio Verilişləri” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin sədri Rövşən Məmmədov onun zəhməti ilə ərsəyə gələn filmin əhəmiyyətini qeyd etdi. Bildirdi ki, Qənirə Paşayeva karyerasına jurnalist kimi başladığı kimi, onun jurnalist kimi son işi də çəkdiyi sənədli film oldu. AzTV-nin sədri Türkiyə Cümhuriyyətinin yaranmasının 100 illiyinə həsr etdiyi “Addım-addım Türkiyə” sənədli filmi ilə Qənirə Paşayevanın izləyicilərə mesajlar verdiyini vurğuladı.
DİGƏRLƏRİ
Mərhum deputatın əmisi Əməkdar elm xadimi, professor Qəzənfər Paşayev, qardaşı Hüseyn Paşayev, Milli Məclisin deputatı Arzu Nağıyev onunla bağlı xatirələrini bölüşdülər.
Filmin rejissoru Elnurə Kazımova Qənirə Paşayeva ilə birgə ərsəyə gətirdikləri ekran əsərindən danışdı. Filmin çəkilişində mərhum deputatın çox əziyyət çəkdiyini dilə gətirən rejissor Qənirə xanımın xatirəsinə ehtiram olaraq filmi davam etdirəcəyini bildirdi.
Çıxışlardan sonra sənədli film nümayiş olundu. Və çox bəyənildi. Tanıdığımız Türkiyəni Qənirə xanım bizə yenidən tanıtdı. O həmişə belə idi, ən adi mətləblərin heç də adi olmadığını aşkarlayır, hər mövzuda nikbinliyə köklənir, ən zülmətdə belə ümid çırağı yandırırdı.
Ruhun şad olsun, Qənirə xanım!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
Mədəniyyət naziri Naftalan şəhərində mədəniyyət müəssisələrinə baxış keçirib
Tərtər rayon Heydər Əliyev Mərkəzində vətəndaşları qəbul edən mədəniyyət naziri Adil Kərimli qəbuldan sonra Naftalan şəhərinə səfər edib, şəhərdəki bir sıra mədəniyyət müəssisələrinin fəaliyyəti ilə tanış olub.
Bu barədə “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Mədəniyyət Nazirliyinə istinadən məlumat verir.
Əvvəlcə Naftalan şəhər Heydər Əliyev Mərkəzinə baş çəkilib. Mədəniyyət ocağının tarixi, maddi-texniki imkanları və cari vəziyyəti ilə bağlı məlumat verilib.
Daha sonra Naftalan Şəhər Tarix-Diyarşünaslıq Muzeyi, Mədəniyyət Mərkəzi və Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sisteminin (MKS) Mərkəzi Kitabxanasına baxış keçirilib. Müəssisələrdə mövcud olan problemlərin aradan qaldırılması, fəaliyyətin səmərəli təşkili ilə bağlı müvafiq tapşırıq və tövsiyələr verilib.
Nazir son olaraq Naftalan şəhər Uşaq musiqi məktəbində olub, müəllim və şagird kollektivi ilə görüşüb. Təhsil ocağında istedadlı, yaradıcı potensiallı uşaqların bacarıqlarının qiymətləndirilməsi və tanıdılmasının vacibliyi diqqətə çatdırılıb.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
Uca sözün gerçək ünvanı: Mahirə Nağıqızı
Yusif Alıyev, Fizika elmləri doktoru, dosent
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Fizika elmləri doktoru, dosent Yusif Alıyevin söz və elm adamı, professor Mahirə Nağıqızının 63-cü doğum günü münasibətilə qələmə aldığı “Uca sözün gerçək ünvanı: Mahirə Nağıqızı” yazısını təqdim edir.
Bəşəriyyətdə Yer üzünün əşrəfi sayılacaq insan peyda olduqdan sonra bir-birini anlamaq üçün höccə-höccə sözlərlə danışıb dil yaratdılar. Sonra bu dildən istifadə edilib bəzəkli, düzəkli ədəbiyyat yaradıldı. Ədəbiyyatı yaradanlar isə seçilmişlər oldular. Ədəbiyyat zəncir halqaları kimi toxuna-toxuna uzanaraq keçmişdən üzü gələcəyə doğru yol gəldi.
Bu bütün xalqlarda belə oldu. Amma bizim üçün isə Azərbaycan ədəbiyyatının ağırlığına çiyin verən nəhəng ədəbiyyat xidmətçiləri, dil yaşadıcıları daha maraqlıdır.
Bəllidir ki, türkün at belinə minib, qılınc çəkərək Doğudan Batıya dəfələrlə köç etməsi haqqında olan-qalan məlumatlar yad mənbələrlə yanaşı folklorumuzda, ədəbiyyatımızda yaşayaraq günümüzə kimi gəlib çıxmışdır.
Xüsusən bu mövzuda zərifliyi ilə daim zirvədə olmağı bacarmış xanım-xatun ədəbiyyat yaradıcılarımızın yaradıcılığında dərdimiz dərd kimi, sevincimiz sevinc kimi, özümüz özümüz kimi möhürlənərək gəlib bizləri tapmışdır. Ehtimal olunan ən qədim yazılı ədəbiyyatımızın banisi də məhz VIII yüzildə yaşayıb, yaratmış xanım Zibeydə Xatun olmuşdur.
Üzü Zibeydə Xatundan, Məshəti Gəncəviyə, ondan Xan qızı Natavana, ondan Təsnifi-Gülşada, ondan da Aşıq Pəriyə, ondan da ta Mirvarid Dilbaziyə kimi gələn ədəbiyyat yolunda irəliləyən poeziya karvanı nəhayət gəlib uca sözün gerçək ünvanı Mahirə Nağıqızı məqamına da yetişdi. Və onu da öz ədəbiyyat yüklü barxanası ilə bu karvana qoşub haqq yolu gedən zəvvara çevirdi.
Mahirə Nağıqızı danışmağa yavanlıq edib, qələmə tökdü sözlərini. O haqdan gələn ulu səslə oturub, duran dərviş olub dedi ki:
Dinib dillənmədim ki mən,
Pıçıltımnan, lal yığıram.
Tanrım, göndərdiyin dərdi
Zənn elədim bal, yığıram.
Bəli, Mahirə xanım ruhuna Tanrıdan gələn səslə ucaldı hər yanda. Çiyninə ağır bir missiya biçilmiş soyun övladı olmaq məsuliyyətini isə daha dərindən dərk edərək, ən gənc yaşlarından Həsən Mirzə yolunda mətinləşməyə başladı.
Daşlı-qayalı ədəbiyyat dağında özünə bir məkan seçdi, Mahirə xanım. Şirin türkcəsindəki sözlərlə qala burada tikdi özünə. Qala bürclərində özü durub dilinə dil uzadanların gözünə söz körüyü ilə qızmış misralar, beytlər, bəndlər sancdı.
Həlim, həzin, yüklü və işıq sürətilə türk ellərini dolanıb gələn şeirlərindən ibarət kitabları işıq üzü gördü. Hər kitab isə bir ideya mənbəyi, tərbiyə istiqaməti, sevgi ünvanı idi. Çünki professor Mahirə Nağıqızı gözəl bilirdi ki, ədəbiyyatın əsas qayələrindən biri insanlara ruhsal zövq verməkdirsə, biri də insanlara əxlaq aşılamaq, tərbiyə vermək, mənəviyyatı zənginləşdirməkdir. Bax Mahirə xanım bu yöndə də öz mənəvi missiyasını ən yüksək formada icra edən vətəndaşdır.
Onun elmi-tədqiqat yaradıcılığından, elm və təhsil təşkilatçılığından, ictimai fəallığından isə danışdıqca insan qarşısında sübh günəşinin işıq salaraq işıqlandırdığı al qırmızı üfiq görsənir. Al qırmızı rəng isə Mahirə xanımın poeziyasının rəngidir. Çünki onun yaradıcılığı da qədim yurd yeri kimi yaralıdır. Mahirə xanımın yaradıcılığındakı azadlıq eşqi də al qırmızı rəngdədir. Çünki ilahidən gələn bir ünlə onun ruhunda qaynayan eşqin də rəngi al qırmızıdır ki, bu da babalarımızın Vətən torpaqları uğrunda axıtdığı qanların rənginin simvoludur. Mahirə xanımın bayatıları da al qırmızıdır, çünki Nazlı ananın söylədiyi nənnilər al qırmızı yanaq Dərələyəz gözəllərinin şəninə qoşulurdu. Bir sözlə onun misralarındakı güllər, çiçəklər də al yanaqlı lalə kimidir.
Öz poeziya yükünü el-oba, yurd-yuva, vətən-millət yükündən götürmüş şairə, ailim Mahirə xanım heç kimə dərd yükləməz, dərdlilərin dərdini dağıdar, könüllər qırmaz, qırıq könüllülərin könlünü alar.
Bax bu gün el dəyəri ilə dəyərlənmiş, söz təhnəsində yoğrulmuş, həqiqət sacında bişmiş dəyərli Mahirə xanımın həm də 63 yaşı tamam olur. Mahirə xanım ulu nənəsi Zibeydə Xatundan ərmağan gələn UCA SÖZü anası Nazlı xanımın dilindən alaraq Tanrı əmanəti kimi gələcəyə ötürür. Onu Zefsin dərgahından od götürüb insanlara verən Prometey kimi Qafqaz dağına zəncirləsələr də o UCA HƏQİQƏTi deyəcək, çünki mayası düzlükdən, saflıqdan yoğrulub.
Əzizimiz Mahirə xanım, sizi doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edirəm. Sizə söz kimi ucalıq, su kimi saflıq, sübh kimi aydınlıq, sünbül kimi bərəkətlilik, sevgi kimi xoşbəxtlik arzu edirəm.
Tanrı yazıb, yaradan eşqinizi heç zaman söndürməsin!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
Regionda ilk dəfə “Öz mahnını oxu” adlı musiqi müsabiqəsi keçirilib
Azərbaycan Gənclər Fondunun təşkil etdiyi “Öz mahnını oxu” adlı layihənin müsabiqə mərhələsi keçirilib.
AzərTAC xəbər verir ki, müsabiqədə bir çox dövlət qurumlarının nümayəndələri, ekspertlər, musiqiçilər və Göyçay gəncləri iştirak ediblər.
Müsabiqənin münsiflər heyəti iştirakçılara təqdim edildikdən sonra gənclərin ifaları dinlənilib.
On beş ifaçı arasından Əvəz Əmirli “Sinyaya veçnost” mahnısı ilə birinci yeri, Namiq Məhərrəmli “Küçələrə su səpmişəm” mahnısı ilə ikinci yeri, Nailə Fətəliyeva isə “Dilbərim” mahnısı ilə üçüncü yeri tutub.
Layihə Göyçay, Ağdaş və Ucar rayonlarında yaşayan, musiqi istedadı olan 18-29 yaş arası gənclərin istedadlarının üzə çıxarılmasını və onların tanıdılması məqsədilə baş tutub.
Qeyd edək ki, müsabiqənin keçirilməsində Gənclərin İnkişaf və Karyera Mərkəzinin Dağlıq Şirvan regional nümayəndəliyi, Göyçay Heydər Əliyev Mərkəzi və Arif Məmmədov adına Göyçay Musiqi Məktəbi ilə əməkdaşlıq edilib.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
Rəsm qalereyası: Nəvai Metin, “Mənzərə”
Rəsm qalereyası: Nəvai Metin, “Mənzərə”
Xəbərçi ağac - QAZAXDA QƏRİBƏ BİR ƏNƏNƏ VAR
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Fərman Qəhrəmanovun Qazax rayonunun Məzəm kəndində hökm sürən qəribə bir adət barədəki yazısını təqdim edir.
Azərbaycanda bir kənd var. Qazağın Məzəm kəndi. Bu kənd Azərbaycanda ermənilərin atəş xətti ilə bizim sərhəd qoşunlarının atəş xəttləri arasında yerləşirlər. Ermənilərin səngərdə səsləri bu kənddə aydın eşidilir. Məzəmlilər hətta gələn səslərin ahəngindən onların yeyib içdiklərini və kefli olduqlarını duyub həmin gün ayıq davranırlar.
Düz otuz ildir ki, məzəmlilər öndə düşmən gülləsi ilə arxada qaçqınlıq əzabından qorunaraq bu yurdu yaşadırlar. Bu kəndi bu kritik vəziyyətdə saxlayan onların mehribanlığı və birliyidir. Əgər bir adam ev tikdirirsə, bütün kənd yığışıb ona kömək edir.
Əgər bir evdə toy olursa bütün kənd böyüklü- kiçikli həmin toyda iştirak edir.
Bu kənddə dəvətnamə paylamırlar ev-ev .
Bütün kəndə bir dəvətnamə yazılır və bu dəvətnamə yazılıb kəndin mərkəzindəki çinar ağacının üzərinə yapışdırılır.
Bu çinar ağacı bəlkə də 50 ildir bu kəndin bütün toylarının carçısıdır. Birinci olaraq kəndin bütün adamları bu ağacdan evlənənlərin adlarını oxuyub onlara xoş arzularını və diləklərini bildiriblər.
Budur, şəkildə siz keçən həftəyə düşən növbəti toyun dəvətnaməsini görürsünüz.
Biz də bu yeni evlənənlərə xoşbəxt olsunlar deyək. Qazağın işğalda olan 7 kəndinin də qayıtmasını tezliklə görək. Orada da hər kəndin öz dəvətnamə ağacında ilk toy dəvətnaməsini görək, inşallah!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
SEVGİ ŞEİRLƏRİ - “Gedəcəyini bilə-bilə sevdim səni…”
Bu dəfə “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Sevgi şeirləri rubrikasında Naxçıvanda yazıb-yaradan gənc şair Gülay Tahirlinin “Gedəcəyini bilə-bilə sevdim səni” şeiri təqdim olunur. Nə xoş bizə ki, bu rubrikanın şeirlərini sevənlər bir-birinə göndərirlər.
Gedəcəyini bilə-bilə sevdim səni,
salamında əlvidanın qoxusu...
Hər saniyə bir az da gedirsən,
Gözümün önündəcə
ilim-ilim itirsən.
Sarılan əllərində
Ayrılığın buzu var,
Sarıdığın yaraların
Hələ tökülməmiş duzu var.
Dərib gətirdiyin güllərin də rəngi
Gündən-günə saralır,
Qərənfil ətri gəlir hər çiçəkdən,
Elə bil ölüm ayağında olan adamların
Ömrünə hər gün
bir gün daha dilənirsən fələkdən...
Mən "Getmə" deməyi bacarmıram, adam!
Mən ölməyi bacarıram.
Gedənlə bütünləşə bilmirəm,
Hər gün özümü
tikə-parça bölməyi bacarıram.
Bilirsən, tək adamlıq canınla
Bir dünyalıq adam olmusan mənə.
Bu yetim dünyada
Olanım da, qalanım da tək sən idin...
Qazancım da, itkim də,
Doğulanım da,
Ölənim də tək sən...
Mən ayrılıq yaşamamışam ki,
Amma ölüm nədir, yaxşı bilirəm.
Ölümləri yaxşı bilirəm, adam!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(04.11.2023)
