Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bir neçə il əvvəlin söhbətidir. Telefonuma zəng vurub dedi ki, illik təhsil haqqını ödəməyə çətinlik çəkən, imkansız, amma namazqılan bir tələbəyə köməklik etmək istəyir. Kimi məsləhət gördüyümü soruşdu. Vaxt istəyib araşdırmağa başladım. Bir neçə adamdan soruşandan sonra onun istəyinə uyğun göstəriciləri özündə ehtiva edən bir gəncin sorağına düşdüm. Telefon nömrəsini tapıb həmin gəncə zəng vurdum, amma xəttə qoşulan olmadı. Təxminən iyirmi-iyirmi beş dəqiqə ötəndən sonra, həmin nömrədən telefonuma zəng gəldi, titrək bir səslə üzürxahlıq edib namaz qıldığı üçün telefonumu açmadığını söylədi. Xeyli sorğu-sualdan sonra məlum oldu ki, həmin gənc Bakı İslam Universitetində ödənişlə ali təhsil alır. Ailəlidir, kirayədə yaşayır. Söylədiyinə görə, yeni tikililərdə fəhləlik edib ailəsini dolandırır. Tikinti səngidiyi üçün işsiz qalıb, maddi sıxıntılar içindədir. Nə isə, zəng vurmağımın səbəbini bildirib, vaxt təyin etdim və birlikdə Sumqayıtdan Bakıya gəlib, onu Hacıyla görüşdürdüm...

Söylədiyim bu əhvalat, haqqında danışdığım Hacı Azad İsaq oğlu Səlifovun yüzlərlə xeyirxahlığından biridir. Əgər şahidi olduğum xeyirxahlıqlarının hamısını sadalasam, yəqin ki, saatlarla vaxt aparar. Qoy birini də deyim: Düz on ildir ki, Hacı ata-baba yurdu Yardımlıda ailə başçısını itirmiş, iki və daha çox övladı olan ailələri məktəbli formasından tutmuş, yaz, yay, payız, qış- mövsümi paltarlarla təmin edir. İnanın ki, indiyədək minə yaxın geyim vasitələri göndərib desəm, yalan olmaz...

O, 1967-ci ildə anadan olub. Orta təhsilini başa vurduqdan sonra Lomonosov adına Moskva Dövlət Universitetinin avtomobil və avtomobil təsərrüfatı fakültəsində ali təhsilə yiyələnib. Bir müddətdən sonra təhsilini davam etdirməkdən ötrü yenidən Rusiyanın Varonej şəhərinə yollanıb. Orada ikinci ali təhsil alıb...

Bütün bunları sıradan bir inanclı yox, iki ali təhsil alan adamın etməsi isə adamı çox sevindirir.

Deyir ki:- “Əgər əvvəllər Allaha sadəcə inanırdımsa, təhsilim artırdıqca, idrakım, zehnim gücləndikcə Yaradanı dərk edib varlığına əmin oldum. İndi mən yaxşı bilirəm ki, bu dünyada nəyim varsa hamısı Allaha məxsusdur... ”

...1997-ci ildən Bakı şəhərində yaşayır. Özəl müəssisələrdən birinin direktorudur. Xeyirxah əməllərinə, yüksək keyfiyyətlərinə görə, onu əhatə edən icyimaiyyət arasında böyük nüfuzu var, xətir-hörməti əzizdir...

Bu gün - aprelin 9-da Hacı Azadın 57 yaşı tamam olur. Yaşı çox olmasa da, artıq bir neçə ildir ki, böyük bir nəslə ağsaqqallıq edir. Bunun da öz səbəbi var. Xeyirxahlıq ona atasından keçib. Atası, rəhmətlik İsaq kişi alicənablığına, xeyirxah əməllərinə görə hələ də ehtiramla xatırlanır...

Yeni yaşı münasibətilə Hacı Azadı təbrik edir, möhkəm can sağlığı arzulayırıq. 

 ...Bəli, Hacı da olanda, belə Hacı olasan...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.04.2024)

Bu gün Bakımızın küçələrindəki divarlarda gənc rəssamların strit-art janrında çoxlu rəsmlərinə rast gəlmək olar. Bəs strit-art nədir? Vahid Şükürovun AzərTAC-da gedən yazısı onun mənşəyi ilə bağlı tarixə nəzər salır. “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı DAYCEST bölümündə həmin yazını diqqətinizə çatdırır. 

“Strit-art” ingilis dilindən tərcümədə (street-art) “küçə incəsənəti” deməkdir və bu adın özü bütün mətləbləri üzə çıxarır.

Strit-art ictimai yerlərdə və çox vaxt rəsmi icazə olmadan yaradılan müxtəlif vizual təzahürləri özündə cəmləşdirən müasir küçə vizual sənətində bir istiqamətdir. Bu, qrafiti, divar rəsmləri, naxış sənəti, stiker sənəti, küçə instalyasiyaları və küçə incəsənətinin digər növləri ola bilər. O, çox vaxt adi şəhər məkanını dəyişdirərək, bu mənzərəyə yeni mədəni və estetik ölçü verir, habelə incəsənəti geniş ictimaiyyət üçün əlçatan edir.

Bu gün görməyə alışdığımız strit-art, əsasən, İkinci Dünya müharibəsi dövründə meydana gəlib. Onun yaranması ilə bağlı ilk hal “Kilroy was here” (Kilroy burada olub) üst yazısı ilə bağlıdır. Onu böyük ehtimalla Detroytda (ABŞ) bomba istehsalı zavodunda çalışan Kilroy adında şəxs yazıb. Əvvəlcə bu üst yazısı zavodda istehsal edilən bombaların olduğu qutuların üzərində olub, sonra isə həmin frazaya rəsm də əlavə edilib və amerikalı əsgərlər tərəfindən hər yerə yayılıb.

ABŞ müasir strit-artın vətəni hesab olunur. 1960-cı illərdə Filadelfiyada küçə incəsənəti çiçəkləndi və bu gün də qrafiti mədəniyyətinin tarixi mərkəzi hesab olunur. 1970-ci illərdə strit-artın mərkəzi Nyu-Yorka köçüb. Hər şey Manhettendə Vaşinqton Heights adlanan məhəllədə başladı.

Nəhəng janr və ideoloji rəngarəngliklə səciyyələnən çoxşaxəli sənət – strit-artda aydın qaydalar və normalar yoxdur, lakin onun cəlbedici yaradıcılıq azadlığı hissi var. Küçə incəsənəti həmişə çoxsaylı adi insanlar üçün açıqdır, həm də o, muzeylərin, sərgilərin və qalereyaların dərinliklərində gizlənmir.

Bir çox strit-art əsərləri açıq şəkildə sosialyönümlü sayılır və bəzən etiraz xarakteri daşıyır. Bu sənətin nümayəndələri çox vaxt küçə şedevrlərini təkcə özünüifadə üçün deyil, həm də cəmiyyətin diqqətini vacib gündəlik məsələlərə cəlb etmək üçün yaradırlar.

Dünyada küçə sənətinin ən məşhur nümunələri arasında aşağıdakı rəssamların əsərləri və layihələri var: Lissabonda “Böyük yenot”; Qlazqodakı “Kelburn qalası”; Moskvada “Maya”; Berlində “İlahi, bu ölümcül sevginin arasında sağ qalmağıma kömək et!”; Londonda David Boui; Praqada “Con Lennon divarı”; Beytlehemdə “Qəzəb, Çiçək atıcı” (Rage, the Flower thrower); Bolonyada “Via Zamboni” və bir çox başqa əsərlər.

Maraqlıdır ki, 2012-ci ilədək Sankt-Peterburqda Küçə İncəsənət Muzeyi açılana qədər dünyanın heç bir muzeyində bu janrın nümunələrinin toplanması və saxlanılması şöbələri yox idi.

Küçə incəsənəti ənənəvi sənət anlayışına çağırışdır, sonsuz təcrübə və axtarışlara dəvətdir. Onun üslubu sadəcə texnika və ya vizual yaradıcılıq toplusu deyil, rəssamın şəxsiyyətinin və dünya ilə dialoqunun əksidir. Dəyişən və inkişaf edən strit-art ilkin məqsədini itirmir - tamaşaçını dayandırmaq, düşündürmək, hiss etdirmək və bəlkə də tanış dünyanı yeni şəkildə görmək.

Bakıda küçə incəsənəti həm yerli kolorit, həm də qlobal bədii tendensiyaları əks etdirən şəhər landşaftının mühüm hissəsinə çevrilib. Sevimli şəhərimizin küçələrindəki küçə incəsənəti çoxsaylı təzahürləri ilə öz unikallığını və dünyaya baxışlarını bölüşmək istəyən rəssamlar üçün təkcə kətan deyil, həm də emosiya və düşüncə oyatmaq vasitəsi kimi çıxış edir. O, şəhər mühitinin adi, bəzən unudulmuş və ya diqqətdən kənarda qalan tərəflərini sənət obyektinə çevirir, insanları gündəlik həyatda gözəlliyi görməyə və şəhər məkanını yeni prizmadan qiymətləndirməyə ruhlandırır.

Bakıda küçə incəsənəti şəhərə özünəməxsusluq və xarakter qatmaqla yanaşı, həm də sosial və mədəni ideyaların incəsənət vasitəsilə ifadəsi üçün platforma yaradır. Bakının küçə rəssamları öz yaradıcılıqlarında bina divarlarından, yeraltı keçidlərdən və digər platformalardan istifadə edərək adi məkanları ruhlandırıcı və düşüncəli bir yerə çevirirlər.

Bakıdakı müasir küçə incəsənəti genişmiqyaslı divar rəsmlərindən tutmuş, hər birinin özünəməxsus hekayəsi və ya mesajı olan incə qrafitilərə qədər müxtəlifdir. Bəzi əsərlər milli xüsusiyyətlərə yönəlib, digərləri sosial əhəmiyyətli mövzulara diqqət yetirir və ya sadəcə olaraq estetikası və orijinallığı ilə göz oxşayır.

Bakıda strit-art həm də küçə incəsənəti vasitəsilə şəhərin unikal incəsənətini və mədəniyyətini kəşf etməyə həvəsli olan ziyarətçiləri cəlb etməklə turizmi təşviq edir. Beləliklə, küçə incəsənəti dinamik inkişafını və yeni yaradıcı ifadə formalarına açıqlığını nümayiş etdirərək, Bakının keçmişi ilə bu günü arasında körpüyə çevrilir.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.04.2024)

Sərtyel, “Ədəbiyyat və incəsənət”

1.

100 ildən sonra. 

-Alimlər qəribə bir şey kəşf etmişlər. Ağ balaca qutudur. Üstündə də düyməcik var. Düyməciyi basanda işıq yanır. Daha bu külbaş süni intellektin üstünə çığırmayacağıq ki, Alisa, işığı yandır. 

2.

“Yataqda yaxşıdır” kəlməsi qoca cütlük üçün o mənada yox, bu mənadadlr:  “xoruldamır”, “odeyalı öz üstünə dartmır” 

3.

Dişi olmayanlar üçün bütün konfetlər sorulma konfetlərdir.

4.

Təhsildə novatorluq: Əgər uşaqlar əmək dərsi keçirlərsə, demək, istirahət dərsi də keşməlidirlər. 

5.

Müasir məsəl:

Axşam restoranda nə oyun çıxardığını xatırlamırsansa aç Yotuba bax. 

6.

İstirahət günü yaxşıca maskalanmış bazar ertəsidir, qardaş!

7.

Əziz valideyinlər, unutmayın, bu gün nəzarətsiz qoyduğunuz kiçik uşaqlar sabah kiçik valideyinlərə dönə bilərlər.

8.

Könlü vay-fay istəyənin parolu cibində olar. 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.04.2024)

Habil Yaşar, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Qardaş Türkiyənin dəyərli yazarları ilə müsahibələrim davam etməkdədir. Bu dəfəki müsahibim Aşık Rasim Genç bəydir.

-Salam Aşık Rasim Genç bəy! Necəsiniz? Zəhmət olmasa öncə özünüz haqqında məlumat verərdiniz.

-1963-cü ildə Vəzirköprünün Çorakdərə kəndində anadan olmuşam. İbtidai məktəbi öz kəndində bitirmişəm. Çox istəsəm də imkansızlıq üzündən təhsilimi davam etdirə bilmədim. Çobanlıqla başlayan həyatım tikinti işləri ilə davam etdi və Vezirköprü qubernatorluğunda məmur vəzifəsində çalışdım. 2009-cu ildə təqaüdə çıxdım. 

Gənc yaşlarından şeir yazmağa başlayaraq saz çalmağı öz-özümə öyrəndim. Yazdığım şeirləri sazla, çəkdiyim ağrıları sözlərimlə ifadə etdim. Bir gecə yuxumda badəni içdiriləndə “Badəli Aşıq” oldum. Müxtəlif radio və televiziya proqramlarında iştirak etdim. Şeirlərim müxtəlif qəzet və jurnallarda dərc olundu. Buraxılış işi, magistr dissertasiyası və simpoziumların mövzusu oldum, sənədli filmim çəkildi. Türkiyə Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyində qeydiyyatdan keçmiş xalq şairiyəm. Ailəliyəm, 5 uşaq atasıyam; Nəşr edilmiş şeir kitablarım bunlardır: “Şimal Yıldız”, “Yavrum Ağlama”, “Zalım Gurbet”, “Hayat Ağacı”, “Gelsene Dost”, “Felek Peşimde Gezer, Pınara Giderken”.

-Ədəbiyyata gəliş səbəbini anlada bilərsinizmi?

-Kənddə doğulmuşam. Uşaq vaxtı şairlərə, ozanlara qulaq asıb heyran olurdum. Sonralar özümü ədəbiyyatda tapdım.

-Əsərləriniz haqqında məlumat verə bilərsinizmi və daha çox hansı mövzuda yazırsınız?

-Təbiət, vətən, bayraq, millət, xalq problemlərini ifadə edirəm.

-Sözlə Saz sənəti haqqında fikirlərinizi bölüşməyinizi, şeirlərinizdən birini də bizimlə paylaşmağınızı  istərdik.

-Saz sənəti aşıqlıq ənənəsində qabarıq şəkildə yer alır. Şairlər, ozanlar öz dərdlərini sazla bildirirlər.

FİDAN DİKİN TOPRAĞA 

Her sene bir fidan dikin toprağa

Çiçeği güzeldir gülü güzeldir

Kuşlar gelir konar dala yaprağa

Kuşların ötüşü dili güzeldir

Duygusuz insanlar bunları görmez

Doğanın sırrına hiç akıl ermez

Erozyona taşı toprağı vermez

Ağacın gövdesi çili güzeldir

Yabani hayvanlar ormana kaçar

Baharda tomurcuk çiçeği açar

Etrafına güzel kokular saçar

Ormanların esen yeli güzeldir

Toprak boz bulanık selden korunur

Mevsiminde renkten renge bürünür

Her tarafı irem bağı görünür 

Yeşili güzeldir alı güzeldir 

Çevreye salgılar temiz havayı

Felaketten korur dağı ovayı

Kuşlar dal ucuna yapar yuvayı

Rasim der ağacın dalı güzeldir

-Hər hansı bir yazı rutininiz varmı? Zaman sizin üçün nə məna daşıyır?

-Müəyyən müddət ərzində yox, ilham gələndə yazıram. Mənim üçün zaman hər şeyin bir saniyədə dəyişəcəyini göstərən anlayışdır. Heç nəyi təxirə salmaq olmaz.

-Türkiyədə oxuma sizi qane edirmi? Ənənəvi və ya elektron kitablara üstünlük verirsiniz? 

-Təbii ki, razıyam. Ənənəvi kitabları oxumağa üstünlük verirəm. İctimai kitabxana tez-tez gedib kitablarla vaxt keçirdiyim yerdir. Kitablar insanın daxili rahatlığını tarazlayır.

-Azərbaycan ədəbiyyatını izləyirsinizmi? 

-İzləyirəm. Prof. Dr.Elçin İsgəndərzadə ilə Türkiyədə bir proqramda da iştirak etdik. “Şəfqət hissi olmasa” şeiri də bəyəndiyim şeirlər sırasındadır.

-Bir yazar olaraq digər yazarlara məsləhətləriniz nədir?

-Mədəniyyətimizi qorusunlar, korrupsioner mədəniyyətlə qidalanmasınlar. 

-Təşəkkür edirəm!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(09.04.2024)

Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Altmış səkkiz il bundan qabaq dünya bambaşqa idi. O vaxtlar SSRİ (Sovet ittifaqı kommunist partiyası) mərkəzi komitəsinin baş katibi Nikita Xruşşov dünyaya meydan oxuyurdu. Dünya isə, iranlıların sözü olmasın, ŞURƏVİDƏN qorxurdu. Yeri gəlmişkən, o vaxtlar İranda feodalizmin tüğyan etdiyi dövrlər idi. Daha doğrusu, şah Məhəmməd Rza Pəhləvi İranda at oynadırdı...

Ölkənin Təbriz şəhərinin Çərandab məhəlləsində Qulu adlı bir kişi isə zövcəsi Xədicəsultan xanımla birlikdə zəmanənin çətinliklərinə sinə gərərək övladlarını böyüdürdü. Ailədə yeddi uşaq- üç qız, dörd oğlan vardı. Bu gün sizə həmin oğlanlardan biri- Yaqubdan söhbət açmaq istəyirəm...

Necə deyərlər, Yaqub çox fərasətli uşaq idi. Təhsilə maraq göstərər, zirəklikdə tay-tuşlarından geri qalmazdı. Gözəl avazı, məlahətli səsi onu məhəllənin sevimlisi etmişdi. Yeddi yaşı olanda Qulu kişi onu Fərvərdin Mədrəsəsinə aparıb adını şagirdlər siyahısına yazdırdı. Tezliklə təhsil almağa başlayan Yaqubun sevincinin həddi-hüdudu bilinmirdi. Qarşıda onu gözləyən uğurlardan hələ xəbərsizdi...

İllər ötdü. Bir gün onu Təbriz televiziyasının uşaqlar üçün proqramına dəvət etdilər. Oxuduğu "Cücələrim" mahnısı ilə Azərbaycan, eləcə də İranda dillər əzbəri olanda özünü kəşf etməyə başladı. Çox keçmədən xalq və bəstəkar mahnılarıyla tanış olan və məharətlə ifa edən Yaqub on beş yaşında Təbrizin Milli Televiziyasında "Evləri var xana-xana", "De gülüm gəlsin ay nənə" və "Dilbər" mahnılarını oxudu. Sonra Tehran operasının xorunda öz musiqi fəaliyyətini davam etdirdi...

 1979-cu ildə İranda baş verən xalq inqilabından bir il sonra Almaniyaya köçən Yaqub Zurufçu öz musiqi təhsilinə Hamburq şəhərindəki universitetlərdən birində başladı. Oranı vokal sənəti üzrə bakalavr kimi bitirərək, daha sonra ABŞ-ın Florida ştatının Mayami Universitetində magistr dərəcəsinə yiyələndi…

1989-cu ildə mərhum Xalq artisti Gülağa Məmmədov Almaniyada səfərdə olarkən Yaqub Zurufçunun “Ayrılıq” mahnısını əks etdirən, həvəskar kamera ilə çəkilən klipi görüb heyrətləndi və həmin klipin videosurətini Azərbaycana gətirib televiziyada yayınlanmasına nail oldu. Çox keçmədi ki, Gülağa Məmmədovun dəvəti, “Vətən Cəmiyyəti”nin dəstəyi ilə Yaqub Zurufçu ilk dəfə Azərbaycana gəldi…

O, ABŞ vətəndaşı olmaqla bərabər, 2009-cu ildən həm də Azərbaycan Respublikasının vətəndaşı idi. "Azərbaycan Respublikasının Əməkdar Artisti" fəxri adına layiq görülmüşdü...

Deyirdi ki,- “Bir müğənni gün ərzində neçə televiziya kanalında qonaq olar? Bəlkə də bir gündə bir neçə kanalda görünmək kimlərəsə xoş gəlir, amma o müğənni düşünməlidir ki, bu, insanlara mənfi təsir də edə bilər. Mənim aləmimdə əsl sənətkar efirə az-az çıxmalı və gözəl mahnılarla dinləyicinin zövqünü oxşamalıdır”...

Yaşasaydı, bu gün Yaqub Zurufçunun 68 yaşı tamam olacaqdı, amma amansız ölüm onu 2021-ci ildə 65 yaşında aramızdan apardı...

Ruhu şad olsun!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(08.04.2024)

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Kəlağayı nədir? Azərbaycan qadınlarının həm gözəllik simvoludur, həm də milli mental xüsusiyyətlərinin, dini inanclarının bir atributudur. Və bu gün adi baş örpəyindən daha geniş anlam daşıyan kəlağayının yüksək səviyyədə təbliği könül oxşayır. 

Xətai Rayon İcra Hakimiyyətinin dəstəyi, Mirvarid Dilbazi Poeziya Məclisinin təşəbbüsü və təşkilatçılığı ilə aprelin 27-də “Sazlı, Sözlü Kəlağayı Günləri” layihəsi çərçivəsində ilk dəfə olaraq respublikamızda  “Kəlağayı Festivalı” keçiriləcək. 

Festival Xətai rayonunda Ukrayna dairəsindəki Heydər Əliyev parkında yerləşən 925 tamaşaçı yeri olan Amfiteatrda baş tutacaq. 

Festivalın proqramı belədir:

Saat 11:00-dən 12:00-yə qədər sərgi ilə tanışlıq, saat 12:00-də rəsmi açılış, sonra möhtəşəm konsert proqramı.

Konsertdə dövlət qurumlarından, KİV-lərdən nümayəndələr, tanınmış şairlər, müğənnilər, aşıqlar iştirak edəcək. 

Mirvarid Dilbazi Poeziya Məclisi tədbiri el bayramı səviyyəsində keçirəcəklərinə əminlik bildirir. 

Sərgidə Şəkidən, İsmayıllıdan tanınmış kəlağayı ustalarının hazırladıqları kəlağayıların nümayişi və satışı da təşkil olunacaq. 

Kəlağayı xanımların baş tacı, qeyrət, ismət ölçüsüdü. Kəlağayı nənələrimizin nənəsindən bizə qalan mənəvi mirasdı, üz aydınlığıdı. Babalarımızın babasının öz ömür-gün yoldaşlarına hədiyyə etdiyi gözəllik və yaraşıq rəmzidir. Analar Vətəni, torpağı, yurdu, namusu, isməti, abır-həyanı qorumaq üçün başına kəlağayı örtüb, kəlağayıya and içdirib ərlərini, oğullarını, qardaşlarını torpaqlarımızı qorumağa göndərib. Kəlağayıya, əsrlərin sınağından üzüağ çıxıb gələn digər milli-mənəvi dəyərlərimizə diqqət, qayğı, onun yüksək səviyyədə təbliği, tanıdılması  bugünkü və gələcək nəsillərin tərbiyəsində, Vətənini, millətini sevən nəsil yetişdirməkdə mühüm məsələdir. 

Kəlağayımız 2014-cü ildə Azərbaycan Respublikasının  birinci vitse Prezidenti, Heydər Əliyev Fondunun Prezidenti Mehriban xanım Əliyevanın təşəbbüsü ilə UNESCO-nun Qeyri Maddi Mədəni İrs üzrə Peprezentativ siyahasına daxil edilib və beynəlxalq səviyyədə tanıdılmasına səbəb olub. Bu il bu əlamətdar hadisənin 10 illik yubileyidir. Bu münasibətlə Azərbaycanın ali təhsil ocaqlarında, ümumtəhsil məktəblərində, müxtəlif bölgələrdə rayonların  İcra Hakimiyyətlərinin dəstəyi ilə “Sazlı, Sözlü Kəlağayı  Günləri” layihəsi çərçivəsində silsilə tədbirlər keçirilir və bu tədbirlər ilin sonuna qədər davam etdiriləcək. Bütün bu işlərin yekunu 26 Noyabr “Azərbaycan Kəlağayısı Günü”ndə keçirələcək tədbirlə yekunlaşacaq. Dekabr ayında isə qurum ilboyu keçirilən tədbirlərin hesabatını verəcək. 

Beləliklə, kəlağayı, musiqi, sənət və sözsevərlər 27 aprel 2024-cü ildə keçirilən möhtəşəm “Kəlağayı Festivalı”na dəvətlidir. Giriş sərbəstdir.

Mən də portalımız adından hamını, xüsusən gənc xanımları Kəlağayl Festivalına dəvət edirəm! 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(08.04.2024)