Super User

Super User

Çərşənbə axşamı, 26 Dekabr 2023 14:50

Dilbazilər nəslinin görkəmli nümayəndəsi

Bu gün Əminə Dilbazinin doğum günüdür

 

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Biz rəqs etməyi sevən xalqıq. Toylarımız buna əyani sübutdur. Əslində, çoxumuz rəqsi sadəcə əl-ayağı qaldırıb salmaqla yola veririk. Halbuki, rəqs bir sənətdir, mədəniyyətin bir qoludur. Və peşəkar rəqs görəndə də, hamımız heyranlıqla ona tamaşa edirik. 

Azərbaycan rəqs sənətinin çoxəsrlik ənənələrinin qorunub yaşadılmasında müstəsna xidmətlər göstərən bir xanım var, Əminə Dilbazi! O, xalq rəqslərinin qiymətli nümunələrinə yeni çalarlar qazandıraraq onları orijinal ifa tərzi ilə xeyli zənginləşdirib.

Və bu gün onun günüdür. 

 

Bu gün Azərbaycan xalqının milli xoreoqrafiya məktəbinin tanınmış nümayəndəsi, görkəmli rəqs ustası, Xalq artisti, “İstiqlal” ordenli Əminə Dilbazinin anadan olmasının 104-cü ildönümüdür.

Əminə Dilbazi 1919-cu ildə şeirin-sözün vətəni, sazpn vətəni Qazax mahalında dünyaya göz açıb. 

1935-ci ildə ilk dəfə səhnəyə çıxaraq dahi Üzeyir Hacıbəylinin bəstələdiyi “Kolxoz çölləri” mahnısını ifa edib. O, 1936-1969-cu illərdə Müslüm Maqomayev adına Azərbaycan Dövlət Filarmoniyası Mahnı və Rəqs Ansamblının solisti kimi çalışıb və müxtəlif illərdə rəqs qruplarına rəhbərlik edib.

Müəllimlik fəaliyyətinə isə 1939-cu ildə Teatr Texnikumunda başlayıb. Sonralar uzun illər Bakı Xoreoqrafiya Məktəbində və Azərbaycan Milli Konservatoriyasının nəzdindəki İncəsənət Gimnaziyasında pedaqoji fəaliyyət göstərən Əminə Dilbazi özünün zəngin sənət təcrübəsini ölkəmizdə milli xoreoqrafiyanın təşəkkülünə sərf edib, xalq rəqslərinin incəliklərini gənc nəslə öyrətmək sahəsində qüvvə və bacarığını əsirgəməyib. Bununla da milli rəqs məktəbinin püxtələşməsi prosesinə böyük töhfələr verib.

Əminə Dilbazinin adı ölkəmizdə professional və özfəaliyyət rəqs ansambllarının yaradılması ilə də sıx bağlıdır. Mahir ifaçı 1959-cu ildə Azərbaycan Tibb İnstitutunun yaratdığı “Çinar” tələbə rəqs kollektivinə rəhbərlik edib. 1967-ci ildə isə “Sevinc” qızlar ansamblını yaradıb. Bununla da zəngin pedaqoji təcrübəsini ölkəmizdə milli xoreoqrafiyanın inkişafına yönəldən Əminə Dilbazi xalq rəqslərinin sirlərinə bələd olan yeni ifaçılar nəslinin hazırlanması yolunda yorulmadan çalışıb, bir çox milli rəqs ifaçılarının peşəkar rəqs sənətində fəaliyyət göstərməsinə birbaşa köməklik göstərib. O, klassik milli rəqslərimizi yeni ifa tərzi ilə zənginləşdirərək əsl sənət inciləri yaratmağa müvəffəq olub.

Görkəmli ifaçının fəaliyyəti boyu repertuarı hər zaman öz rəngarəngliyi ilə səciyyələnib. O, bir çox filmlərdə rəqslərə quruluş verib. Mahir rəqqasənin ifa etdiyi “İnnabı”, “Tərəkəmə”, “Vağzalı-Mirzeyi”, “Turacı”, “Naz eləmə” rəqsləri xüsusilə sevilib.

Əminə Dilbazi həm də “Leyli və Məcnun” operasında, “Arşın mal alan” və “O olmasın, bu olsun” komediyaları və digər əsərlərdə də rəqslərə quruluş verib. Rəqqasə “Əzablı yollar”, “Mən mahnı qoşuram”, “Ulduz” və s. filmlərin xoreoqrafı olub.

Tarixi kökləri qədimlərə bağlanan rəqslərimizin parlaq nümunələrinin yaşadılmasına layiqli töhfələr verməklə yanaşı, Əminə Dilbazi dünya xalqları rəqslərinin mahir ifaçısı kimi də tamaşaçıların qəlbinə yol tapıb. Görkəmli rəqqasənin repertuarına rus, Ukrayna, özbək, ərəb, Çin və s. xalqların rəqsləri daxil olub. Bununla yanaşı, Əminə Dilbazi Azərbaycan mədəniyyətinin xarici ölkələrdə tanınmasında və geniş şöhrət qazanmasında özünəməxsus rol oynayıb.

Tanınmış rəqqasə 1954-cü ildə Əməkdar artist, 1959-cu ildə Xalq artisti adlarına layiq görülüb, 1999-cu ildə “İstiqlal” ordeni ilə təltif edilib. Prezident İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamı ilə Əminə Dilbazinin anadan olmasının 100 illiyi ölkəmizdə geniş şəkildə qeyd olunub.

Əminə Dilbazi gözəl sənətkar olmaqla bərabər, həm də Cövdət Hacıyev kimi görkəmli musiqiçinin həyat yoldaşı olub.

2010-cu il aprelin 30-da haqq dünyasına qovuşan Əminə Dilbazinin mədəniyyətimizə verdiyi töhfələr əsla unudulan deyil.

Ruhu şad olsun!

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

 

Mədəniyyət Nazirliyinin tabeliyində olan kitabxanaların kitab fondlarını yeni nəşrlərlə zənginləşdirmək və komplektləşdirmək məqsədilə 2023-cü il iyulun 24-də elan olunan “Nəşrlərin satın alınması müsabiqəsi”nin nəticələri müəyyənləşib. Bu barədə “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Mədəniyyət Nazirliyinə istinadən məlumat verir. 

 

Nazirlik bildirir ki, şəffaflığı, səmərəliliyi və obyektivliyi təmin etmək məqsədilə müsabiqə nazirlik tərəfindən yaradılan Nəşr Planının Tərtibi və Nəşriyyat Məhsullarının Satın alınması üzrə Komissiya tərəfindən həyata keçirilib. Komissiya müəlliflər və müəlliflik hüququ sahibləri tərəfindən müsabiqəyə təqdim olunan kitabları qiymətləndirib, eyni zamanda kitabxanaların təqdim etdiyi oxucuların sorğu kitabçasına əsasən hazırlanmış statistik məlumatları nəzərə alıb. Müsabiqəyə təqdim olunan nəşrlər arasından komissiya tərəfindən 546 adda kitab (41 098 nüsxə) kitabxana fondlarının komplektləşdirilməsi baxımından məqsədəuyğun hesab edilərək satın alınmasına qərar verilib.

 

Kitabxana fondlarının oxucuların tələbatına uyğun komplektləşdirilməsi məqsədilə komissiyanın seçiminə əsasən, “Qanun”, “Teas Press”, “Hədəf” nəşrləri”, “Everest”, “Təhsil”, “Ağıllı bala”, “Ting”, “Parlaq imzalar”, “Mücrü”, “MİMTA”, “Libra”, “Qələm”, “Qələm Çingizoğlu”, “Qədim Qala”, “Kosmo”, “Jeko Print”, “Xan”, “Alatoran”, “Altun kitab”, “Başla kitab”, “Bookzone Group”, “Çapar”, “Əli və Nino”, “AVE Print”, “Kitabçı” nəşriyyatlarından və Bakı Musiqi Akademiyasından kitabların alınması həyata keçiriləcək.


 

Xatırladaq ki, nazirlik tərəfindən bu il kitabxanalarda daha çox tələbat olan və uzun illər kitabxanalara göndərilməyən elmi və elmi-kütləvi nəşrlərin satın alınmasına üstünlük verilib. Komissiyanın qərarı ilə Əməkdar incəsənət xadimi, sənətşünaslıq üzrə elmlər doktoru, professor Kübra Əliyeva, filologiya elmləri doktoru İslam Sadıqov, AMEA-nın müxbir üzvü, filologiya elmləri doktoru Tehran Əlişanoğlu, ədəbiyyatşünas, publisist və tərcüməçi Mahir Həmzəyev, tarix elmləri doktoru Fərhad Cabbarov, yazıçı Qüdrət Əliyev, fəlsəfə üzrə fəlsəfə doktoru Elşən Bayramzadə, yazıçı Əlisgəndər Salamov, Əməkdar elm xadimi, filologiya elmləri doktoru, professor Məhərrəm Qasımlı, filologiya elmləri doktoru İlhami Cəfərsoy, Əməkdar mədəniyyət işçisi Aygül Qaradağlı, Əməkdar jurnalist, tarix üzrə fəlsəfə doktoru Akif Aşırlı, tədqiqatçı, yazıçı Adıgözəl Məmmədov və yazıçı, tərcüməçi Emin İmanlıdan kitablar satın alınır.

 

Eyni zamanda 2023-cü il ərzində Mədəniyyət Nazirliyinə təqdim edilən 83 adda nəşr layihəsi komissiyanın üzvləri tərəfindən oxunaraq qiymətləndirilib. Komissiyanın qərarına əsasən, 21 adda kitabın nazirliyin nəşr planına daxil edilməsi məqsədəuyğun sayılıb.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

Çərşənbə axşamı, 26 Dekabr 2023 14:45

Məktəbli şairin kitabı təqdim edildi

 

Respublika Gənclər Kitabxanasında Ulu Öndər Heydər Əliyevin 100 illik yubileyi çərçivəsində növbəti kitab təqdimatı təşkil edilib

 

 Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Cəfər Cabbarlı adına Respublika Gənclər Kitabxanasında növbəti tədbirə qatıldıq, bu dəfə Ulu Öndər Heydər Əliyevin 100 illik yubileyi çərçivəsində məktəbli şair Sevindik Nəsiboğlunun “Ulu Öndərin işığında” kitabının təqdimat mərasimi keçirilirdi. Tədbirdə mədəniyyət, elm, ədəbiyyat, ictimaiyyət, media sahəsinin nümayəndələri tələbə-gənclər iştirak edirdi.

Tədbirin əvvəlində Ulu Öndər Heydər Əliyevin və Azərbaycanın ərazi bütövlüyü uğrunda canlarını fəda etmiş Qarabağ müharibəsi şəhidlərinin əziz xatirəsi bir dəqiqəlik sükutla yad edildi.

Tədbiri giriş sözü ilə açan  “Kredo” qəzetinin baş redaktoru, şair-publisist Əli Rza Xələfli şair-publisist, AJB-nin üzvü Sevindik Nəsiboğlunun son dərəcə gənc, hələ məktəbli olmasına baxmayaraq, artıq bir sıra yaradıcılıq uğurlarına imza atdığını söylədi. Onun çox böyük istedada malik olduğunu, şeirlərində yüksək poetik üslubun duyulduğunu, xüsusilə, vətənpərvərlik üslubunda çox təqdirəlayiq əsərlər yazdığını bildirdi. Bu gün təqdimatı keçirilən “Ulu Öndərin işığında” adlı kitabının müəllifin sayca 7-ci nəşri olduğunu vurğulayaraq, Sevindikin Vətənə, Azərbaycan xalqına, Ulu Öndərə olan sonsuz sevgisindən danışdı.

Kitabxananın Elmi işlər üzrə direktor müavini Günay Həsənova tədbir iştirakçılarını salamlayaraq Ulu Öndər Heydər Əliyevin 100 illik yubileyi çərçivəsində Respublika Gənclər Kitabxanasında həyata keçirilən layihələr, təşkil edilən tədbirlər, kitab təqdimatları, hazırlanan materiallar haqqında geniş məlumat verdi. Ulu Öndərin elm, təhsil, gənclər siyasəti, ədəbiyyat, poeziya sahəsinə olan qayğısından, şair və yazıçılara olan dərin hörmət və htiramından, gənclərə olan dəstəyindən söhbət açdı. Bu gün Sevindik kimi gənclərin timsalında Azərbaycan gəncliyinin, ədəbiyyatının, mədəniyyətinin daha da inkişaf edəcəyini, bu kitabların Heydər Əliyev İlinə bir töhfə olduğunu bildirdi. Ulu Öndərin siyasi kursunu uğurla davam etdirən cənab Prezidentin yüksək diplomatik siyasəti, Azərbaycan gəncliyinin qəhrəmanlığı sayəsində  qazanılan qələbəyə dair  hələ neçə-neçə kitabların, əsərlərin yazılacağını söylədi.

Professor Asif  Rüstəmli çıxışında Sevindiyin zəngin dünyagörüşü,  vətənpərvərlik ruhu, zehni, qabiliyyəti ilə seçilən bir gənc olduğunu qeyd etdi. O, gənc müəllifin kitab təqdimatının məhz Gənclər Kitabxanasında  keçirilməsi əhəmiyyətindən danışaraq, bu cür tədbirlərin gənc istedadlara dəstək olduğunu bildirdi. Belə istedadlı gənclər sayəsində gələcəkdə Azərbaycan ədəbiyyatının, poeziyasının, mədəniyyətinin, incəsənətinin daha da inkişaf edəcəyinə dair əminliyini dilə gətirdi.

AMEA Şəki Regional Mərkəzinin “Folklorşünaslıq və el sənətləri” şöbəsinin rəhbəri İradə xanım Yusifli, yazıçı-publisist, AJB üzvü, DAMM-nın Ekspertlər Şurasının sədri, “Yazarlar” jurnalının əməkdaşı Nəzakət xanım Eminqızı, “Carçı” jurnalının təsisçisi və baş redaktoru Gülnarə xanım Əmirquliyeva, şair Nazim Muğanlı, Şəhid Nobil Zeynalovun həyat yoldaşı Xuraman xanım Tahirova, “İstedadları Tanıyaq və Tanıdaq” İB-in rəhbəri Vüsalə xanım Qələndərli və başqaları çıxış edərək  Sevindik Nəsiboğlunun şeirlərində vətənpərvərlik duyğularının çox yüksək olduğunu,“Ulu Öndərin işığında” kitabının Azərbaycan xalqının taleyində müstəsna xidmətləri olan Ümummilli Liderin həyat yolundan, Vətən naminə apardığı mübarizədən bəhs etdiyini, müəllifin Heydər Əliyev mənəvi mühitinə sevgisini ifadə etdiyini bildirdilər.

Çıxışçılar müəllifin yüksək istedada malik olduğunu söyləyərək, ona gələcəkdə yaradıcılıq sahəsində uğurlar, daha yüksək zirvələri fəth etməyi arzu etdilər.

Sevindik Nəsiboğlu “Ulu Öndərin işığında” adlı kitabının təqdimatının yüksək səviyyədə təşkil olunmasına görə C.Cabbarlı adına Respublika Gənclər Kitabxanasının kollektivinə, tədbirdə iştirak edən bütün qonaqlar dərin minnətdarlığını bildirdi. Ulu Öndərə həsr etdiyi “Ata, ruhun şad oldu!” adlı şeirini səsləndirdi.

Təqdimatda Sevindik Nəsiboğluya müxtəlif ictimai birliklərin diplomları da təqdim edildi.

Tədbirin sonunda Sevindik Nəsiboğlu “Ulu Öndərin işığında” kitabını Cəfər Cabbarlı adına Respublika Gənclər Kitabxanasına hədiyyə etdi. 

 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

 

 

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Yola saldığımız Bazar günü bir fərqli gün idi. Həmin gün - 24 dekabr  Ulu Öndər Heydər Əliyevin zəngin dövlətçilik təcrübəsinin əsaslarını dərindən mənimsəmiş, xalqına xidməti həyat amalına çevirmiş, Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin və dinamik inkışafının qarantı olduğunu əyani şəkildə sübuta yetirmiş İlham Əliyevin doğum günü idi. Bu münasibətlə müxtəlif təşəbbüslər yer almışdı ki, mən də onlardan biri barədə indi sizlərə söz aşmaq istəyirəm.

 

Respublika Gənclər Kitabxanasında cənab Prezident, Ali Baş Komandan İlham Əliyevin ad günü münasibətilə müstəqilliyini günbəgün, ilbəil möhkəmləndirən Azərbaycan dövlətinin tarixində Prezident İlham Əliyevin qızıl hərflərlə yazdığı şanlı səhifələrdən bəhs edilən geniş videomaterial hazırlanıb.

Videomaterialda Müzəffər Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə otuz ilə yaxın işğal altında qalmış torpaqlarımızın 44 gün ərzində azad olunmasından, Qarabağ Zəfərinin xalqımızın qəhrəmanlıq tarixinə əbədi yazılmasından, dövlət başçısının Azərbaycanın iqtisadi və hərbi qüdrətinin, beynəlxalq nüfuzunun gücləndirilməsi yolunda böyük inam və qətiyyətlə yürütdüyü siyasətdən, üçrəngli bayrağımızın 30 ildən sonra Qarabağda, Şərqi Zəngəzurda yenidən dalğalanmasından bəhs olunur. Materialda Cənab Prezidentin hərbi əməliyyatlara şəxsən nəzarət etməsi, sərkərdəlik məharəti ilə yanaşı, siyasi müstəvidə, beynəlxalq aləmdə 30-dan çox xarici KİV nümayəndələrinə müsahibələr verməsi, Azərbaycan həqiqətlərini dünyaya bəyan etməsi haqqında məlumat verilir.  Prezident İlham Əliyevin qətiyyətli siyasəti sayəsində Azərbaycanın dünya miqyasında müsbət imicinin və reputasiyasının formalaşması, onun ali kürsüyə çıxdığı ilk gündən Azərbaycanı qüdrətli dövlətə çevirmək üçün var gücü ilə çalışacağını bəyan etməsi, ölkəyə rəhbərlik etdiyi 20 il ərzində Azərbaycanın bütün sahələrdə danılmaz inkişafı, dünya miqyaslı elmi, siyasi, diplomatik, idman, mədəniyyət tədbirlərinə ev sahibliyi etməsi, işğaldan azad edilmiş ərazilərə Böyük Qayıdışın reallaşması üçün inanılmaz qətiyyət və əzmkarlıq nümunələri rəsmi faktlar ilə işıqlandırılır. Videomaterialda Cənab Prezidentin xalqa müraciətləri, videogorüntüləri də təqdim edilir.

Kitabxana əməkdaşları tərəfindən hazırlanan videomaterial kitabxanın rəsmi saytında https://ryl.az/multimedia/ulu-onderin-siyasi-varisi-ilham-eliyevyerləşdirilib.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

 

 

Çərşənbə axşamı, 26 Dekabr 2023 15:30

Səni özümdən də qoruyacağam - HEKAYƏ

 

Leyla Səfərova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Yenə günlərdən cümə idi. Hava hələ qaralmamışdı, amma artıq axşama doğru gedirdi. Şirkətdə işlərimi bitirməyimə çox az qalmışdı. Həm moto ustası, həm də  sevdiyim qız imkan versəydi bitəcəkdi tezliklə. 

Usta durmadan zəng edirdi, mən isə telefonu məşğula atırdım. Bir həftədir məni gözləyirdi, çünki motomun normal vəziyyətdə olmadığını, əgər təmirə aparmasam tezliklə yolda qalacağımı, hətta ailəmin mənim məzarıma güllər gətirəcəyini deyib hədələyirdi məni. Mənsə, sanki çoxdandı elə bunun arzusundaymışam kimi vecsizliklə yola verib keçirdim. Halbuki deyildim. Arzusunda olduğum başqa bir şey var idi. Başqa biri... Fidan... Sevgilim. 3 il öncə təsadüfən məhv olmuş, uçqunların altinda qalmış həyatıma daxil olmuşdu, həyatımın birdəfəlik özünə çevrilmişdi. İndi isə ondan bir saniyə belə ayrı qalmağı düşünə bilmirəm. Ömrümün uzun bir qismini onsuz keçirtmişdim və mən bu əksikliyin fərqində belə deyilmişəm illərdir.

Yenə bir mesaj, arxasıyca 3 saniyə  keçməmiş bir zəng... 

Ehh, səbirsiz sevgilim mənim. 

Fidana bir azdan geyinib çölə çıxacağımı dedim. İşlərimin necə keçdiyini soruşmaq yerinə ilk sualı “necə gələcəksən” oldu, amma ona istədiyi cavabı yenə vermədim və həmişəki kimi taksi ilə gələcəyimi dedim. Həmişəki kimi yenə deyinməyə başladı. Mənə küsmələrini, uşaqlıqlarını sevirdim, amma bu mövzuya gələndə deyinmələri məni yorurdu. Nə qədər izah etsəm də, qorxduğumu bildirsəm də dediyini deyirdi. 

+Bircə dəfə, nolar bircə dəfə gəl moto ilə gəzək. Çox şey istəmirəm ki səndən. Elə hərəkət edirsən, elə bil canını mənə ver deyirəm... 

- Qorxuram Fidan, niyə başa düşmürsən? Canımı istə verim, amma sənə görə qorxuram, yoxsa çoxdan motoyla qapınızda dayanmışdım.

+ Eeee, başqa vaxt deyirsən elə sürürəm, belə gedirəm, mənə çatanda qorxursan. Nəysə, nə deyirsən elə olsun, ya da yaxşısı, get o sevimli kompüterinlə oyna, gəlmə heç.

- Demişəm oyun deyil o, işdi iş. Programlaşdırma sözünü 19 ildi eşitməmisən? Qaldı ki, motoya, sürə bilirəm,  müsəlman. Nöqtə ilə də mesaj yazma mənə, xanım əsəbləşib, guya indi ciddi nəsə deyirdəə bizə.

+ Yaxşı, yaxşı, nolar başlama yenə dastan danışmağa, susdum, sən deyən olsun. Gələndə xəbər elə düşüm aşağı

- Yaxşı, çıxıram yarım saata.

Öz sürücülüyümə güvənim tamdır, amma sevgilimi təhlükəyə ata bilməzdim. Taleyin  necə gətirəcəyini bilmədiyimdən qorxurdum. Nə qədər yaxşı sürücü olursan ol, təcrübəsiz biri ilə yanaşı zolaqdasansa hərşey onun əlində idi. Çünki təcrübəsiz insanlar qeyri-müəyyən hərəkətlərinə görə toyu yasa çevirə bilirlər. Üstəlik, məndə sadəcə bir ədəd kask var idi. Yəni birimiz yolu əcəllə çiyin çiyinə gedəcəkdik və mənim inadçı sevgilim sürücü mən olduğum yerdə əsla mənim təhlükədə olmağım riskini qəbul edib o kaskı taxmazdı. Yəni əcəlin qucağında yol getməyə razı olardı və mən bunun olmasından çox qorxurdum. 

Fidanın bitməyən narazılıqları birdən-birə bütün məntiqimi alt-üst etdi, bir dəyişiklik edib motonu çalışdırdım. Həmişəki kimi S1000RR-ın səsi yenə bütün məhəlləyə yayılmışdı. Bu səs dünyada sevdiyim ən gözəl səs idi. Fidanın səsindən sonra...

Fidangilin məhəlləsinə çatanda gəldiyimi dedim. Həmişəki kimi ayaqqabılarımı geyinirəm dedi və 25 dəqiqəyə endi aşağı. 100% makyaj edirdi. Yanımda gözəl görünmək istədiyini desə də hər halı ilə gözəl olduğunu izah edə bilmirdim. 3 il əvvəl tanış olduğumuz kimi qumral saçlı, qəhvəyi gözlü mələyim idi. Daha gözəl necə ola bilərdi ki? Mələkdən daha gözəl ola bilərdi?

Aşağı endi, motonun avazı yetdiyi qədər qaz verib səsini bütün məhəlləyə eşitdirdim. Fidanın üzündə həm qalibiyyətin gizli sevinci, həm də təəccüb var idi. Amma tam da təxmin etdiyim kimi, əsla susmadı və sözünü ilişdirərək "deyəsən sürməyi öyrənmisən" deyib arxama keçdi. Üzündəki o uşaqca gülüş məni də güldürdü. Əynimdəki bronijileti çıxarıb ona geyindirdim. Yola çıxdıq. Ən sevdiyi yerə-dağüstü parka gedəcəkdik. Yolumuz aeroportun yanından keçirdi. Sportiv bir motom olsa da yavaş sürməyə çalışırdım. Yeni moto tapa bilərdim. Amma yeni Fidanı əsla...

Fidan elə qucaqlamışdı ki məni, içimdən "ölsəm də elə indi, burada, bu qollarda ölüm" dedim birdən. Bu duamın belə tez qəbul olacağını isə bilməmişdim, hiss etməmişdim.

 Fidan dayanmadan bərk sürməyimi, hava qaralmadan çatmaq istədiyini deyib dururdu. Təbii ki, bunlar bəhanə idi, mənim dəli sevgilim adrenalin və sürəti çox sevir və hiss etmək istəyirdi.

Aeroportda eniş-qalxış zolağı ilə yan-yana olanda təyyarənin birinin sürət yığdığını gördüm. Fidana sürət nədir öyrətmək istədim birdən, içdən bir ah çəkib ən soldaki zolağa keçdum, sürəti qaldırmağa başladım. Sürətölçər saatın saniyə əqrəbindən belə daha sürətlə çevrilməyə başlamışdı. Təyyarəni geridə qoymuşduq. Amma qarşıda bizi təyyarədən daha böyük şeylər gözləyirdi və biz ora son sürətlə gedirdik. Uzaqdan sayrışan işıqlar görürdüm.  Qəza olmuşdu. Yavaşlamaq istədim, amma artıq çox gec idi. Mən vaxtında getmədiyim ustaya içimdən lənət oxumağa başlamışdım artıq. Tormozlar xarab olmuşdu və qəza yerinə yaxınlaşmağa davam edirdik. "Hərşey bitdi" dedim içimdən. İlk dəfə bu qədər çarəsiz hiss etdim özümü. İlk dəfə aciz qalmışdım. Tək olsam əsla üzülməzdin, amma, yanımda can parçam vardı və birazdan hərşey bitəcəkdi. Hər şey...

+Belə sürə bilirsənsə niyə daha əvvəl moto  ilə gəzmirdik? Qorxuram deyib durmaqdan başqa da nəsə edə bilərmişsəndə, demək ki…

-Birazdan daha fərqli şeylər görəcəksən. Amma əvvəlcə kaskı tax, nəfəsimi kəsir- deyib kaskı ona verdim.

Fərqli şeylər görəcəkdi qurban olduğum gözləri. Vuracaqdım onu. “Qadına şiddətə yox” aksiyaları keçirdən sevgilimi qorumaq üçün vuracaqdım. Həm də var gücümlə. Kaskı taxdığından əmin olub gülərək ona son sualımı verdim. Son sual... “Adrenalinə hazırsan?” Onun ciyiltili səsindən qışqıraraq “hə” sözünü duyar duymaz motoya sonuncu dəfə qaz verib motonun ön təkərini qaldırdım. O qədər qaldırdım ki moto raket kimi dimdik yuxarı baxırdı. Həm də Fidanın kürəyi yerə yaxınlaşırdı. Qəza yerinə çatmağımıza 100 metr kimi bir məsafə qalmışdı. Qəzanı rahatca görürdüm. Benzin tankeri aşmışdı. Xoşbəxtlikdən partlayış olmamışdı. Ən azından o ana qədər. "Məni bağışla, səni sevirəm" deyib var gücümlə Fidanı dirsəyimlə vurub asfalta attım. Sürüşməyə başladı, amma hərəkətlərinnən sağ olduğu bəlli idi. Qarşıya baxıb özüm üçün son bir şans axtarırdım. Gördüyüm tək şey amma tankerin çəlləyi oldu. Tanker partladı, mən isə o partlayışın təsiri ilə son nəfəsimi verdim.

 

Gözlərimi açdığım yer nə bir xəstəxana otağı idi, nə məzarlıq. Mən gözlərimi ruh olaraq açmışdım. Gözlərimi Fidanın yatağının başında açmışdım. Və mənə bir vəzifə verilmişdi. Sağkən qoruya bilmədiyim sevgilimin qoruyucu mələyi idim artıq mən. Mənə görə vicdan əzabı çəkən, ölümümdən özünü günahkar tutan qadını qanadlarım altında tutmalıydım artıq. Onu diri-diri öldürdüyüm kimi sağaltmalı, yaşatmalıydım. Mənsizliyə yox, həyata məhkum etməliydim. 

Getdiyi hər yerdə izləyirdi ruhum ruhunu. Mələk olacaq qədər günahsız deyildim. Amma o bir mələk tərəfindən qorunmağa layiq olacaq qədər məsum idi. Və Tanrı mənim sevgimə etibar etmişdi. Onu mənə əmanət etmişdi. 

O elə hey ağlayır, mən elə hey izləyirdim. Mən ona ömürlük bir əzab buraxdım. O artıq heç kimi sevə bilmir, motolara, maşınlara yaxın gedə bilmir, sürəti sevmir, hətta aeroportlardan qorxurdu. O isə mənə bir ömürdən daha böyük bir sevgi vermişdi. Mən sonsuzluğa qovuşmuşdum və sonsuzluğa qədər sevəcəkdi ruhum ruhunu. 

Səni sevirəm, iki gözümün çiçəyi. 

Səni hər zaman qoruyacağam. 

Özümdən də qoruyacağam...

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

Çərşənbə axşamı, 26 Dekabr 2023 14:30

Rəsm qalereyası: Əşrəf Heybət, “Novruz bayramı”

Rəsm qalereyası: Əşrəf Heybət, “Novruz bayramı”

Çərşənbə axşamı, 26 Dekabr 2023 13:24

Fazil Mustafa Xalq rəssamı Əşrəf Heybətlə görüşüb

 

Azərbaycan mədəniyyətinin çox görkəmli simaları vardır ki, sərhədlərimizdən kənarda yaşayırlar. Onları diqqətdə saxlamaq, yaradıcılıqlarını gündəm etmək çox vacibdir. 

Milli Məclisin Mədəniyyət Komitəsi buna xüsusi diqqət yetirir. 

Komitə sədri Fazil Mustafa Almaniyada yaşayan Xalq rəssamı, Almaniya Rəssamlar Birliyinin, UNESCO Rəssamlar Federasiyasının üzvü, Azərbaycan Rəssamlar İttifaqının və Rusiya Rəssamlıq Akademiyasının fəxri üzvü Əşrəf Heybətlə görüşüb. 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Milli Məclisin Mədəniyyət Komitəsinə istinadən xəbər verir ki, komitədə baş tutan görüşdə, Əşrəf Heybət Fazil Mustafaya "Heydər Əliyev ili"ndə və Şuşanın Türk dünyasının Mədəniyyət paytaxtı olduğu müddətdəki yaradıcı fəaliyyəti ilə bağlı bilgi verib, qarşıdan gələn "Yaşıl dünya naminə həmrəylik ili" və Şuşanın İslam dünyasının Mədəniyyət paytaxtı statusunu daşıyacağı müddətə dair yaradıcılıq planlarını bölüşüb. 

Komitə sədri ustad sənətkarın yaxın aylarda Zirədəki "Eko-Park"da təşkil olunmuş "Baba yurdum" adlı uğurlu fərdi sərgisi, digər yaradıcılıq uğurları münasibəti ilə təbrik edib, ürək sözlərini bölüşüb.

Əşrəf Heybətin “Bakı Azərbaycanın ürəyi, Şuşa isə onun ruhudur” kəlamını xatırladan Fazil Mustafa görkəmli sənət xadiminin Şuşaya, Qarabağa, Azərbaycana, bütövlükdə Türk dünyasına özünəməxsus sənət münasibətini minnətdarlıqla vurğulayıb, ona Azərbaycan, Türk dünyası həqiqətlərinin təsviri sənət dili ilə təbliğ-tərənnüm olunmasında yeni uğurlar diləyib: 

"Sizin əsərləriniz UNESCO, NATO və digər beynəlxalq quruluşların, bir çox xarici ölkənin nüfuzlu sərgi salonlarında nümayiş olunur. Siz həyata baxışınızla, yüksək sənət ideallarınızla Azərbaycan təsviri sənətini, ümumən mədəniyyətimizi dünyanın dörd tərəfində peşəkarlıqla tanıdırsınız. Mənəvi dəyərlərə dair yüksək ideyaların əks olunduğu əsərlərinizin əsas predmeti insan və təbiətdir. - Məhz bu amillər, "Yaşıl dünya naminə həmrəylik ili" elan olunması, o cümlədən Şuşanın İslam dünyasının Mədəniyyət paytaxtı statusu daşıması etibarı ilə 2024-cü ilin sizinçün əlamətdar il olacağına dəlalət edir. 

Sizi bütün uğurlarınıza görə, eləcə də, qarşıdan gələn Həmrəylik Günümüz və Yeni təqvim ili münasibəti ilə təbrik edir, möhkəm can sağlığı, yeni yaradıcılıq uğurları diləyirəm”!

Xalq rəssamı səmimi görüş və təbrik üçün təşəkkür edib, yaradıcılığına aid nəşri Komitə sədrinə imzalayıb. Komitə sədri də öz növbəsində kitablarını Xalq rəssamı üçün imzalayıb.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

Ustad şairimiz Ramiz Qusarçaylının 65 illik yubileyidir, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı olaraq şairi təbrik edir, Şahdağ əzəmətini, Qusarçay itiliyini daim qorumağı arzulayırlq. Yubiley münasibətilə şair Qəşəm Nəcəfzadənin 60 Ramiz Qusarçaylının 60 illiyi münasibəti ilə yazdığı bir yazısını təqdim edirik. 

 

Dünyada axır yoxdur, əvvəl var…

 

(Ramiz Qusarçaylının “ Gedəsən dünyanın axırınacan” kitabı haqqında

bir pərdəli essevari pyes )

 

Gəlib çatdıq Ramiz Qusarçaylıya, onun bu günlərdə Təbrizdə çəkdirdiyi yeni bir şəklinə, Qubanın min yaşı olan qar dənəcəyinə, Zakir Məmməd tənqidinin ilk abzasına...

 

Ramizin bütün çəkdirdiyi şəkillər onun şeirləridi, abzaslarıdır. Qaya kölgəsində, çay kənarında, meşədə, Yazıçılar Birliyində, şeir gecələrində, toyda-nişanda, harda olur olsun, lap on adamla çəkdirsin, fərqi yoxdur, bütün şəkillərdə Ramiz təkdi. Mən belə görürəm, bəlkə başqalarında belə deyil. Görünür, buna da bir səbəb var, daha doğrusu, şəklin içində başqa bir şəkil...

 

Ramizin şeirlərində səhv axtaran tənqidçiyə gülməyim tutur, şeirdə səhv olmaz ki... Necə demək olar ki, təbiət bu qayanı burda yox, gərək bir az o tərəfdə yaradaydı. Deyək ki, Ramiz Qubada yox, Buynuzda, Musa Yaqub da Qubada, elə Qusarçayın sağ sahilində zühur edəydi.

Şair Oqtay Rza danışır ki, əllinci illərin əvvəllərində Yazıçılar İttifaqında Səməd Vurğun gənc şairlərin böyük seminarını keçirdi. Şairlər şeirlərini söylədilər. Səməd Vurğun da diqqətlə qulaq asırdı. Yekun sözündə Səməd Vurğun dedi ki, şeirləriniz çox gözəldi. Amma ümumi bir nöqsan var, xəyalın qanadları zəif çırpınır. Səməd Vurğun haqlı idi. Yaxınlaşmaqda olan 60-cı illərin realizmi romantikanı yavaş-yavaş sıradan çıxarırdı.

60-70 –ci illərdə romantika zəifləsə də (əşya və detalların fəlsəfəsi gücləndi), 80-cı illərdə yenidən qanadlandı və Ramizin şeirlərində xəyalın çırpıntıları səmada öz şeirlərinin xəritəsini cızdı. Əşya və detallara Ramiz qanad taxdı, daşdan buxarlanan məna buludu şeir göyünü tutdu.

Yolda, küçədə olduğu kimi, həyatda və bu həyatın inikası olan ədəbiyatda da yol nişanları var. Janrlar, vəznlər bu saat tıxaclarla doludur. Elə şair var ki, bu tıxacda dayanıb yol gözləyir, eləsi da var ki, yol axtarırır, alternativ yollar seçir, sağdan, soldan, hətta havadan bir şırım açıb xilasına nail olur. Məsələn, Nazim Hikmət küçəsindən keçib, Əli Kərim küçəsinə adlayır, sonra sola burulur, Ələkbər Salahzadə küçəsi ilə gedərək, iki tindən sonra İsa İsmayılzadə, Mikayıl Rəfili küçəsinin kəsişməsində xeyli fikirləşəndən sonra buludlara yol açır, ordan Göyqurşağına, daha sonra fikrin üfüq zolağına düşür. Birdən nə görsə yaxşıdır: ayağını Marsdan sallayıb, uzaqdan Yer kürəsi nöqtə kimi görünür. Amma həyatın yol nişanları daha dəqiqdir. Burda qəza və qəzanın cəzası ağırdır. Harda vəzn, qafiyə, intonasiya sönüklüyü varsa, demək sən yol nişanlarını pozmusan. 

Deyək ki, şeirlərinin çoxunda misranın birini rədifə çevirib bütün bəndlərin sonunda təkrarlamısan (Bu, şeir yazmağın asan yoludur). Bəzən bütün bəndlərin sonunu ancaq əmr felləri ilə bitirmisən, bəzən daşların üstündən şeir buludu qalxa bilməyib, bəzi şeirlərindəki publisistika rejimi səni ilham atından dartıb aşağı salıb, qafiyənin özünün havacatından şeir yaranıb ki, bu ritmik hava da səni poetikadan uzaqlaşdırıb. Bütün bu vaxtlarda yol nəzarətçisi - ədəbi tənqid buludsuz havada nöqtənin üstündə oturub vergülə söykənərək gözünə dolmuş gün işğını ovuşdurur. Yanından gəlib keçən poeziya onu dümsükləsə də, oyanmır, çünki publisistikanın içirdiyi şərab çox tünddür, onu özündən alıb, bu minvalla o çətin ki, poeziyaya çata.

Bəli, Ramizə çatmaq, onun sivri təfəkkür şüası ilə birlikdə addımlamaq ancaq duyğunun işidir. Kimdə varsa, buyura bilər. Yoxdursa, hələ publisistikanın yanında oturub gözləsin, yeni bir adam gəlməlidir, ona qoşulub gələr. Hələlik ayağını Marsdan sallayıb uzaqda nöqtə kimi görünən Yer kürəsinə baxmaq sonraya qalsın.

Yuxarıda Ramizin şeirlərinə şəkil dedim, çünki bu dəqiqə əlimdə olan “Gedəsən dünyanın axırınacan” kitabı mənə ən çox dram təsiri bağışlayır, içindəki şeirlər Ramizin ən gözəl şəkilləridir. Məsələn, birinci şəkil “Azərbaycan bayrağı”, ikinci şəkil “Qurban olduğum vətən,”  üçünücü şəkil, dördüncü, beşinci və sair və ilaxır. Beləcə sonacan saymaq olar. Bu öz yerində. Bu şəkillərin, səhnələrin ən gözəl rejissoru da elə şairin – Ramizin özüdür. Bəzən o mənə Akademik Milli Dram Teatrın səhnəsində böyük monoloq söyləyən Hamlet kimi görünür, şübhəsiz, burda onun yaxın dostu əməkdar artist Ağalar Bayramovun diqqəti öndə olmalıdır. Ona görə də bir əlini Ramizə uzadır, amma çağırmır, onun qolundan yapışmır, sadəcə, bu monoloqu özünə oxşadır, bir az da özünü tanımaq istəyir; əcaba, bu nədir, Ramiz mənəmmi? Bəlkə elə burda mənim yerimdə oturan Ramizdir. Bəli, Ağalar səksəkədədir. Şair dostu - yaxın dostumuz Əjdər Ol isə son oturacaqda əyləşib əllərini çənəsinə dayayaraq “burda nəyin yaxşı, nəyin pis” olduğunu düşünmək fərqindədir. Lakin bunu hələlik burda deməmək, deyək ki,  hardasa Qubada və ya Şamaxıda tədbirdən sonrakı “tədbirdə” sözarası demək fikrindədir. Bəli, bu kitab böyük monoloqdur. Ramiz danışır, od püskürür. Belə səhnələrdə Ramizin şəkilləri əla alınır. Ağalar ayağa qalxdıqca, əllərini ona uzatdıqca, Əjdər daha da arxaya söykənir. Elə bu zaman Ramiz səhnənin bir küncünə çəkilir, səs avazıyır, yerə çökür, dizlərini qatlayır, özü əyildikcə səsi daha da yuxarı sıçrayır. Ağalar geri dartınır; yox bu, o deyil, Əjdər ön oturacağa gəlir. Ramiz əyilib teatrın yenicə rənglənmiş döşəməsindən qurumuş bir bənövşə götürür və deyir: “Gedəsən dünyanın axırınacan”. Bax, budur, felin arzu şəkli, Ramizdə gözəl alınır. Açıq saitlər, a,ə, o, ö səsləri şairin dilində yenicə açmış bənövşələr kimi görünür. Bu, əlbəttə, Əjdərin fikri ola bilər. Amma dərindən düşünsək, elə dünyanın axırı onun əvvəlidir, dünyada əvvəl, axır yoxdur. Elə bir əvvəl var, vəssalam. Biz də elə ömrümüz boyu bu əvvəlin içində yaşayırıq. Elə bu zaman Ramiz ayağa qalxmaq istədikcə onu dörd bir yanından kök qafiyələr tutaraq stola əyləşdirir. O, stolda dartınır, aha, mənim fikrimcə, bu, əla bir şəkil olacaq. Amma qafiyələr dəmir kimidir: Ramizin səsi səhnənin o biri başından gəlir: “Bu adam nə yaman acdı, ilahi”. Musa Yaqub səhnəyə daxil olur: “İlahi, mən bu daşı götürüm, götürməyim?”. Bu nədi o başda, səhnəni sol tərəfində “Ələkbər Salahzadənin ərizəsi” göydən qara bulud kimi sallanır. Ramiz ərizəni göydə tutmaq istəyir. Amma qafiyələr onu elə sıxır ki... O, dodaqlarını rədifə yaxınlaşdırıb Ağalar Bayramov eşitməyəcək tərzdə deyir: səni sərbəst yazsaydım, indi sən məni bu stola sıxmazdın. 

Birdən Ramizin səsi bütün salona yayılır: “Qaytarın yerinə dar ağacını”. Ardınca yenə yavaş səslə: - məni bu stoldan qaldırsın - deyir. Sonra Ramiz dodaqlarını qoluna sıxaraq nəsimiyanə hönkürür:

 

Aparır məni mələklər,

Gecəmi şamdan aparır.

Aparır dəni küləklər,

Payızı şumdan aparır.

 

Yurd daşında qan hörüyü,

Yaddaşımda qəm körüyü.

Odu ocaqdan kürüyür,

Tüstünü damdan aparır.

 

Gülümü tağdan düşürür,

Ölümü haxdan düşürür.

Çeçeni dağdan düşürür,

Ərəbi qumdan aparır.

 

Səs yavaş-yavaş qüruba doğru səngiyir. Səhnənin sağ tərəfində bir kənd axşamı, itlər hürüşür, çaqqaların xoru meşəni isladır. Əyri-üyrü kənd yolunda bir cavan oğlan iti addımlarla irəliləyir

Əzana bənzər bir səs salona duman kimi çökür.

 

Mən kənddən çıxanda gecə yarıydı,

Söyüdlər yol üstə tellənirdilər.

Coşan ürəyimin düyğularıydı,

Sinəmdən süzülüb tellənirdilər.

 

Enib dərələrin, dizlərin üstə,

Gecə öz dili ilə layla deyirdi.

Baş qoyub dağların dizləri üstə,

Yollar şirin-şirin mürgiləyirdi.

 

Gedən Ramizdi, səs Ağalardı. “Mən ki onda Ramizi tanımırdım, mənim səsim orda nə gəzir” – deyə Ağalar düşünür. Bəzən olur ki, adam səsindən ayrı yaşayır, illər keçir, sonra öz səsinə qovuşur. Bu da əksinə doğan fikir.

(Bu da mənim fikrim: ola bilər ki, mən XIX əsrdə, lap dəqiq 1836 –cı ildə A. S. Puşkinin bir şeirini demiş olum, ya da XXV əsrdə, yəni 2418-ci ildə Ay tutulanda mənim səsim gözəl bir şeirlə Aydan yerə calansın)

Elə bu zaman səhnədə bir uğultu qopur. Zaman küləyi şeirləri, şəkilləri qarışdırır. Şəkillər sürətlə bir-birini əvəz edir. Kitabın vərəqləri əl çalır. Hamı çaşbaşdı: İndi biz də bir kitabın vərəqlərinə qoşulub əl çalaqmı? Amma kitab susmur. Ramiz stuldan ayağa qalxır. Salonu hardansa gələn xor səsi doldurur: ”Şeirdən uçdu bülbüllər”, “Şeirdən uçdu bülbülllər”. Bu misradan başqa ayrı səs yoxdur. Elə bil xorun səsi diskdə ilişib qalıb. Hamı ayağa qalxır. Kimsə zaldan səhnənin arxasına qaçır. Texniki redaktoru axtarır. Redaktor salondadır, tamaşaya baxırmış kimi ağzı açıla qalıb. Yenə rejissorun özü, axır ki, Ramiz xoru dayandırır...

 

Bir qalada gül daşıdı, daş gülü, 

Bir talada meh qurudur yaş gülü,

Kimi qoyacaq baş daşıma beş gülü, 

Daş birinin, gül birinin əlində...

 

Bu çox kədərli notdur. Ona görə də səhnəni dəyişmək lazımdır. Kitabın hələ şəkilləri çoxdur. Gör hələ nə qədər şəkillərimiz qalıb. Budur, Zakir Məmməd səhnədədir. İşıq elə düşür ki, Zakirin üst-başı qar kimi işıldayır. Teatrda həmişə belə olur. Elə bil yeni il gecəsinə öyrəşiblər. İşıq texniki hara baxır, bilmirəm! 

Ramiz Zakirə tərəf yüyürür. Zakirin səsi onu yerindəcə saxlayır. Neftə dair... Xalqa dair... Ədəbiyyata dair... Həyata dair... Ramiz Qusarçaylıya dair...

Tanımadığım bir qadın səhnəyə daxil olur. Mən bunu heç nəzərdə tutmamışam, bu hardan gəldi? – deyə düşünürəm. Deyəsən, Ramiz şeirlərinin adlarını deyir: “Devalvasiya”, “Bank”, “Bəşər Əsəd”, “Kənarlar”, “Bataqlıq”, “İslahat”, “Məğlubiyyət”, “Qoru”, “Ocaq”, “Deyil”... Qışqırmaq istəyirəm: onu qovun, bu saat qovun, mənim ssenarimdə belə bir adam yoxdur. Hara gəldi, soxulurlar, soxulcanlar- deyib söyürəm.

Lap arxada Şabran qalası görünür. Ay Bəniz Əliyar bir ağacın gövdəsinə söykənib əllərində saralmış bir yarpağı ovuşdurur.

 

Altı, üstü bir idi,

Hər qarışı pir idi.

Bir nəfəsə oxudum,

Dünya bir sətir idi.

 

Ramiz səhnənin ön hissəsində stolda əyləşib. Fikirlidir. Əllərini çənəsınə dayayıb. Pencəyi qolunun üstədir. Əla bir şəkildir. Fotoqraf Bayram Afurcalı məqamı əldən buraxmır. Elə bu zaman Ramizin başqa bir şəkli səhnəyə daxil olur. Bayram heyrətlənir: görəsən, bu şəkli kim çəkib? Ramiz səhnədə ola-ola səsi salondan titrəyə-titrəyə necə gələ bilir? Bayram salondan gələn səsi çəkə- çəkə səhnəyəcən müşayət eləyir.

      

Əl saxla, dər saxla, təzə tər saxla,

Çıxart ürəyini üstə sər saxla.

Mənə də ölməyə bir az yer saxla,

Qurudub göndərmə bənövşələri.

 

Qəflətən səhnədən çay axır, çayın səsi uzaqdan gəlir. Bəlkə də hələ yerə çatmayıb. Səhnədəkilər ikiyə bölünürlər. Çay birbaşa salona tökülür. Tamaşaçılar səhnəyə qaçırlar. Ramiz isə solonun birinci cərgəsində əyləşir. Elə bu zaman iki balıq dodaqlarındakı 6 və 0 rəqəmini Ramizə uzadırlar. Ramiz qarmaqdan və tordan azad edirmiş kimi 6 və 0 rəqəmlərini  balıqların dodağından çıxarır, balıqlar çaya qayıtmaq əvəzinə, səhnəyə uçurlar, sonra bacadan göy üzünə qovuşurlar. Gedirlər çayların səsi olan yerə.

Əlində 60 rəqəmini tutmuş Ramiz heyrət içindədir. 

Ağalar Bayramov: - Ayə qardaş, sənin 60 yaşın nə vaxt tamam oldu, bəs mənə niyə deməmisən?

Zakir Məmməd:- Ədəbiyyata dair...

Sevinc Məmmədova: - Mən kənddən çıxanda gecə yarıydı...

Şahin Fazil: - Qubanın qübarını Ramiz bataqlıqda yazır...

Vaqif Əlixanlı: - Heyrətim yolunu azan arıydı,

                         Uyuyub qalmışdı güllərin üstə.

Ay Bəniz Əliyar: - Ayağım altında əzilən otlar

                        Torpaqdan yapışıb dikəlirdilər.

Ramiz Əsgər: - Mükəmməl poeziya...

Ələkbər Salahzadə:- Bir də gördün beşikdi adam,

                          Bir də gördün bəbədi.

                          Bir də gördün uşaqdı adam,

                           Bir də gördün babadı.

Bayram Afurcalı: - Ramiz, sabah şəkilləri məndən götürərsən...

 

Pərdə enir.

Hamı deyir, gülür, danışır, Ramizi təbrik edirlər. Ona gül-çiçək dəstələri verirlər. Bir dəstə qubalı qız tər bənəvşələri səhnəyə atırlar.

Mənsə özümü Akademik Milli Dram Teatrının sağ böyründəki çayxanaya verirəm. Təəssüflənirəm ki, heç Ramizdən soruşmadım: - Bu axşam Qubaya qayıdacaq, ya yox?

Bir az məndən kənarda əyləşmiş kitabın redaktoru İlham Abbasov Zakir Məmməddən soruşur:

- Tamaşanı kimi hazırlamışdı?

- Qəşəm Nəcəfzadə

- Daha da yaxşı hazırlamaq olardı – deyir.

Zakir Məmməd:

- Dünyanın axırı deyil ki, hələ əvvəlidir, on ildən sonra da sən hazırlayarsan...

İlham Abbasov susur.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

İntiqam Yaşar, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Unudulmaz insan, hamının qəlbini nisgilli qoyub dünyadan köçən Qənirə Paşayeva barədə xatirələr bitib-qurtarmır. Bu günlərdə özbək həmkarımız, DGTYB-nin üzvü Xasiyyət Rüstəm Qənirə xanımın 2020-ci ildə onun barəsində yazdığı məqaləsini paylaşıb. Gəlin biz də oxuyaq. 

 

Qardaş Özbəkistanın sevilən şairi Xasiyyət Rüstəmi DGTYB-nin xətti ilə Azərbaycanda olduğu vaxt tanımışdım. Sonra münasibətlərimiz daha da inkişaf 

etdi, bir-birimizi yaxından tanıdıq və bir-birimizə bağlandıq. Ən azı öz tərəfimdən deyə bilərəm ki, mən onu həm bir ziyalı, bir ədib olaraq, həm də türkcanlı, Turan¬eşqli xanıməfəndi olaraq, bir vəfalı dost olaraq çox dəyərləndirirəm. Özəlliklə, “Kitab Dünyası”nı yalnız Özbəkistanın deyil, türk dünyasının (və bütün dünyanın) ədəbiyyat-sənət ocağına çevirməsini, bu planda, Azərbaycan ədəbiyyatına genişürəkli diqqət yetirib, yer ayırmasını böyük sevgi-sayğıya layiq bilirəm. 

Bəzən “Kitab Dünyası” Özbəkistan və Azərbaycanın ortaq ədəbi nəşri təsiri bağışlayır və bütün bu gözəlliklər, çiçəklənmələr Xasiyyət Rüstəmin adı ilə sıx bağlıdır.

Xasiyyət xanım Azərbaycanda dəfələrlə olub və mən də, bir neçə dəfə Özbəkistanda olmuşam; artıq bir-birimizin ökəsinə bir-birimizdən xəbərsiz səfər edə bilməz hala gəlmişik. Bu, çox xoşdur! – Təsəvvür edin, uzaqlarda səni həmişə gözləyən bir şair var, sənin səfərindən şad olan ölkə var...

Xasiyyət Rüstəm insani keyfiyyətlərini, şəxsiyyətinin məziyyətlərini şeirlərində böyük ölçüdə yansıdan şairlərdəndir. Məncə, yansıtdığı ən böyük keyfiyyət, məziyyət məhz incə qadın qəlbi, qadın dünyası ilə - zərif duyğular, kövrək məqamlarla bağlıdır. Əgər Xasiyyət Rüs¬təmin şeirlərini müəllifi bilinmədən təqdim etsələr, onun bir qadın şairə, duyğulu könülə, xeyirxah insana və məhz bir türk qızına aid olduğunu sezmək çətin olmaz. O, oxucusuna məhz bu imkanı verdiyi üçün də alqışa layiqdir.

Xasiyyət Rüstəm ədəbiyyatda həm aşikar, həm də gizli mənalarla çıxış edir. – Bir tərəfdən kimliyi özünü gös¬tərir, digər tərəfdən sanki demədikləri dediklərindən da¬ha çoxdur. Mən bilərəkdən “demədikləri” yazıram, “deyə bilmədikləri” yazmıram. Bunun iki səbəbi var: birincisi, poetexnologiya baxımından onun ifadə edə bilmədiyi məna, deyə bilmədiyi fikir yoxdur, məncə; ikincisi, o, o sözü ki demir, o mənanı ki sətiraltı verir, bu da Xasiyyət xanımın şair kimliyini qətiyyən zədələmir – arif oxucu anındaca hiss edir: “demək, belə məsləhətdir”. – Necə deyərlər, bəzən deməmək özü də (nəyisə) deməkdir...

Xasiyyət Rüstəmin özəlliklərindən biri, çox məşğul olmaısndan, enerjisinin bir neçə paralel (amma zəruri!) işə bölünməsinə baxmayaraq, həmişə, hər yerdə şair qala bilməsidir. Sıx uluslararası ədəbi əlaqələr, səfərlər bir yandan; davamlı çıxan populyar nəşrin məsuliyyətli baş redak-toru olmaq digər yandan; həyat yoldaşı, ana, nənə mənəvi vəzifələri (“evtapşırıqları”)daşımaq bir başqa tərəfdən... – bütün bu mənəvi, ədəbi və hüquqi vəzifələrin, işlərin öhdəsindən gələrkən, məhz şair duruşu, şair kimliyi ilə görünmək özü bir istedaddır.

Xasiyyət Rüstəm istər öz ölkəsində, istər Azərbaycanda və bir çox başqa ölkələrdə təltif edilib, təqdir görüb, əsərləri bir neçə dilə çevrilib, neçə-neçə kitabı gün üzü görüb, bununla belə, mənelə təsəvvür edir, elə ina¬nıram ki,onun daha böyük uğurları hələ qabaqdadır. Bu təsəvvür onun indiyədək əldə etdiyi uğurları heç bir şəkildə kölgə altına salmır; sadəcə olaraq, hər kitab, hər səfər, hər tanışlıq və əlbəttə, hər şeir onu daha da kamilləşdirir və Xasiyyət Rüstəm şeirinin yeni üfüqləri, yeni imkanları üzə çıxır. Və biz dostları, oxucuları ona daha böyük uğurları yaraşdırır, özümüzə ondan yeni ba¬şarılar gözləmək haqqı veririk...

Fürsətdən istifadə edib, Azərbaycanda çıxan ikinci kitabı münasibəti ilə müəllifi ürəkdən təbrik edərkən, Azərbaycan oxucusuna bu gözəl kitabı qazandıran könül dost¬larıma da təşəkkür edirəm! Var olun! Oxucularımızı isə bu gözəl “Leyli ağaclar”ına sahib olduqları üçün təbrik edirəm!

Qoy, bu kitab iki qardaş ölkə arasında, qardaş ədə¬biyyatçılar arasında yeni bir bağ, yeni körpü olsun!

 

Prof.Dr.Qənirə PAŞAYEVA

Azərbaycan Respublikası 

Milli Məclisinin Mədəniyyət Komitəsinin sədri

İyul-2020. Bakı

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

Çərşənbə axşamı, 26 Dekabr 2023 11:45

Psixoterapevtik təmsillər

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Hamı ədəbiyyatda eyni yolla getməkdədir. Amma hərdən fərqli cığır açanlar da olur. Valeh Heydər kimi. 

 

Az öncə Azərbaycan Respublikasının Təhsil İnstitutu onun “HAMI BUNU BİLMƏLİ"  (1-ci cild) təmsillər toplusu kitabına verdiyi geniş rəydə  bu kitabda yer alan 22 təmsilin təhsilə uyğunluğu barədə müsbət fikir bildirilmişdir.

İndi isə Azərbaycan Respublikası Psixologiya Elmi -Tədqiqat İnstitutu tərəfindən həmin 22 təmsil əsasında "PSİXOTERAPEVTİK TƏMSİLLƏR" adlı  kitab nəşr olunub. 

İnstitutun rəhbərliyi tərəfindən edilən təşəbbüs, müəssənin elmi şurası tərəfindən də dəstəklənmiş və İnstitutun tanınmış psixoloqları bu təmsillərin psixoloji cəhətlərini araşdırmış, şagirdləri sağlam düşüncəyə yönəldən tərəfləri müəyyən edərək tövsiyə və suallarla istiqamətləndirmişlər. 

Kitabda uşaqlar üçün çox maraqlı psixoloji texnikalar da yer alıb.

"PSİXOTERAPEVTİK TƏMSİLLƏR" kitabının ərsəyə gəlməsində təşəbbüsü və əməyi olanlar aşağıdakılardır: Psixologiya Elmi Tədqiqat İnstitutunu rəhbəri dəyərli alim, hörmətli ziyalı, fəlsəfə üzrə fəlsəfə doktoru, həm də kitabın elmi redaktoru Elnur Rustəmov; İnstitutun digər dəyərli elm adamları,

Hökmə Əliyeva (rəyçi)- psixologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent; Mətanət Əliyeva-Psixologiya Elmi -Tədqiqat İnstitutunda "Yaş və İnkişaf Psixologiyası" şöbəsinin müdiri, BDU-nun doktorantı və müəllimi; 

Ülviyyə Məhmətova- Psixologiya Elmi -Tədqiqat İnstitutuda "Yaş və İnkişaf Psixologiyası" şöbəsinin elmi işçisi, BQU- nun müəllimi, ADPU-nun ümumi Psixologiya üzrə fəlsəfə doktoru; Narınc Rüstəmova - Amerika Beynəlxalq Nevroreqluyasiya və tədqiqatlar Dərnəyinin rəsmi Azərbaycan təmsilçisi, Psixologiya Elmi-Tədqiqat İnstitutunun elmi işçisi, uzman klinik psixoloq. 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(26.12.2023)

Sayt Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən 2024-cü ildə “Qeyri-hökumət təşkilatları üçün qrant müsabiqəsi” çərçivəsində Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun həyata keçirdiyi “Yeniyetmə və gənclərdə mütaliə mədəniyyətinin formalaşdırılması” layihəsinin tərəfdaşı olaraq yenilənmiş, yeni bölmələr əlavə ediımiş, layihənin təbliği üzrə funksional fəaliyyət aparılmışdır.