“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı tanınmış yazar və siyasi icmalçı Əkbər Qoşalının “Ambisiyaların artırılması” məqaləsini təqdim edir. Məqalənin əsas mövzusu COP29-dur. Bakıdakı ali foruma kim qatılmır və niyə qatılmır? 

Avropa Komissiyasının Prezidenti xanım Ursula Fon der Lyayen vaxtilə Almaniyanın Müdafiə naziri (2013-2019) görəvini icra edib və o görəvdəki ilk qadın olub. Keçmişdə o, öz ölkəsində Əmək və sosial məsələlər naziri (2009-2013), Ailə məsələləri naziri (2005-2009) görəvlərində də çalışıb. Xanım Prezidentin istər doğma ölkəsində, istər Avropa Komissiyasında hansı vəzifə daşıması, əlbəttə, özünün, ölkəsinin, onu seçən və yaxud təyin edənlərin işi, məsuliyyətidir. Amma məsələ ondadır ki, məsuliyyət hissi həmişə, hər yerdə, hər kəsdə olmalıdır. Özəlliklə də, görəv yüksəlişi olduqca, məsuliyyətlilik də mütənasib şəkildə yüksəlməlidir. Məsuliyyət davranış, rəftar, münasibət və bənzəri kateqoriyaları tənzimləyən, tarazlayan bir cavabdehlik aktıdır. Məsuliyyət – o, öz hərəkət və hərəkətsizliyindən, işindən, “işsizliy”indən irəli gələ biləcək hər hansı adıyaman nəticəni nəzərə alıb, ona məsul olmağı, cavabdehliyi ifadə edir. Artıq 5 ildir Avropa Komissiyasının Prezidenti kimi önəmli görəvdə olan, ondan öncə Almaniyada fərqli nazirliklərə başçılıq edən xanım Ursula Fon der Lyayen üçün məsuliyyət artıq, necə deyərlər, bir peşə sayıla bilər (daha doğrusu, bilərdi)... Əgər bunca illərdən, vəzifələrdən sonra da, məsuliyyət peşəkarlığı formalaşmayıbsa, o zaman, xanım Prezident, məsuliyyəti ən azı bir görəv kimi yerinə yetirməyə borcludur.

Bəli, Ursula Fon der Lyayenin vaxtilə nazir, o cümlədən Müdafiə naziri olduğu Almaniyanın Hitler hökuməti kimi tarixi məsuliyyətsizliyi olub ki, Avropa, Avrasiya (ümumən Yer üzü) hələ də, onun acı nəticələrindən əziyyət çəkir... Faşist Almaniyasının üstündən heç üç qərinə belə keçməyib, yaralar tam sağalmayıb. Faşizm irsindən rəsmi qaydada imtina edən çağdaş Almaniya, yalnız təqvim baxımından deyil, məna-məzmun, mahiyyət baxımından da çağdaş olmalı, hələ-hələ uluslararası qurumlardakı təmsilçiləri illa məsuliyyətli qərarlara, o uluslararası qurumların elanolunmuş mandatına aşinalıq etməlidir. Elə deyilmi?     

Bəs indi biz Ursula Fon der Lyayen xanıməfəndidən, onun məsuliyyətindən niyə söz açırıq – olay nədir, nə deyil?

Deməzsizmi, xanım Ursula Fon der Lyayen COP29-a qatılmayacaqmış. Aha! Almaniya, Avropa Komissiyası və COP (BMT-nin İqlim Dəyişmələri üzrə Çərçivə Konvensiyasının Tərəflər Konfransı (Conference of the Parties to the United Nations (UN) Framework Convention on Climate Change) hansı uzaqlıqda, hansı gərginlik içində ki, xanıməfəndi belə bir qərar vermiş ola?.. 

Almaniyanı bildik,

keçək, Avropa Komissiyasına. Bu Komissiya Avropa İttifaqı siyasətinin planlaşdırıcısı və belə deyək, koordinatoru funksiyasını yerinə yetirir. Örnəyi, qanun təklifləri hazırlayır, o təklifləri Avropa Parlamenti və Avropa Şurasına təqdim edir. Komissiya habelə, Parlamentin, Şuranın hazırladığı büdcə və proqramları tətbiq etməyə məsuldur. İttifaqın anlaşmalarının qoruyucusu sayılan Avropa Komissiyası “Ədalət Divanı” ilə birgə, İttifaq hüququnun doğru tətbiq edilməsini təmin edir.

Uluslararası platformada, uluslararası anlaşmaların müzakirəsində, özəlliklə ticarət və işbirliyi sahələrində İttifaqı təmsil edən Avropa Komissiyasının hazırladığı təklif, bildiriş, anlaşma və hesabatlar toplum üzvləri ilə sıx fikir alış-verişi nəticəsində əldə edilmiş məhsullar sayılır. Komissiya üzvləri öz görəvlərini yerinə yetirərkən, milli hökumətlərindən tamamən azad davranmaq (!) – yalnız Avropa İttifaqının xeyrinə işlər görmək (!) öhdəliyini daşıyır (daha doğrusu, daşımalıdır).

Avropa İttifaqı, Avropa Komissiyası Ermənistanın işğalçılıq siyasəti, o siyasətin çox ağır nəticələri, dəhşətli müharibə cinayətləri, ağır işgəncələrə uğramış azərbaycanlılar, taleyi sirr azərbaycanlı əsir və girovlar haqqında, habelə Azərbaycana dəymiş irimiqyaslı maddi ziyanın ödənilməsi və s. yönündə  indiyədək hansı təsirli təklif, bildiriş, anlaşma və hesabat hazırlayıb? Bəyəm, onlar bizim Azərbaycan toplumunun üzvləri ilə sıx fikir alış-veriş içində olub da, konstruktiv bir sənədmi işləyiblər?.. 

Gəlin, biz bu məqamda, iki il öncəyə dönək, 18 iyul 2022-ci il tarixinə vurğu edək. – Həmin gün Avropa Komissiyasının Prezidenti xanım Ursula Fon der Lyayen Bakıdaydı və Azərbaycan Prezidenti ilə birgə mətbuat konfransında çıxış edirdi:

“Burada, Bakıda çox səmimi qəbula görə çox sağ olun, cənab Prezident. Qətiyyət göstərərək, Avropa İttifaqını dəstəklədiyinizə görə minnətdarıq. Çünki Rusiyanın Ukraynaya kobud şəkildə müdaxiləsindən hətta əvvəl, Rusiyanın Avropaya qaz təchizatı artıq etibarlı deyildi. Buna görə Avropa İttifaqı Rusiyadan yan keçərək, daha etibarlı və etimad doğuran tərəfdaşlara üz tutmaq qərarına gəldi və mən Azərbaycanı onların sırasında hesab etməkdən məmnunam. Həqiqətən siz bizim üçün mühüm enerji tərəfdaşısınız. Siz təkcə təchizat təhlükəsizliyi sahəsində deyil, həmçinin iqlim neytrallığı sahəsində də hər zaman etibarlı olmusunuz. İndicə imzaladığımız Anlaşma Memorandumu bizim enerji tərəfdaşlığımızı daha da gücləndirir.

Bizim Anlaşma Memorandumumuzun üç məqamını vurğulamaq istəyirəm. Birincisi, biz Azərbaycandan Avropa İttifaqına təchiz edilən qazın həcmini ikiqat artıracağıq. ...Beləliklə Rusiyadan qaz təchizatının həcmini azaldacağıq və Avropanın təchizat təhlükəsizliyinə ciddi töhfə verəcəyik.

Memorandumdakı ikinci mühüm məqam bərpaolunan enerji ilə bağlıdır. Azərbaycan bərpaolunan enerji sahəsində nəhəng potensiala malikdir. ...Xüsusilə də dənizin külək enerjisini və “yaşıl” hidrogeni qeyd etmək istəyirəm. ...Azərbaycan yanacaq növlərinin təchizatçısı olmaqla yanaşı, tədricən Avropa İttifaqı üçün bərpaolunan enerji növlərini təchiz edən mühüm və etibarlı tərəfdaşa çevriləcək.

Nəhayət, bizim qaz sahəsindəki əməkdaşlığımız iqlimlə bağlı məsuliyyətimizlə uzlaşmalıdır”.

Beləliklə,

Avropa Komissiyasının (vaxtilə Almaniyanın Müdafiə naziri olmuş) xanım Prezidenti, iki il öncə gəldiyi və çox məmnun ayrıldığı Bakıya bu səfər COP29 səbəbi ilə gəlməkdən imtina edərkən, daşıdığı mandata zidd qərar qəbul etdiyinin fərqində olmalıydı. 

COP-un nə olduğu, COP prosesi, müzakirə edilən məsələlər və həyata keçirilən çoxtərəfli fəaliyyət barədə Avropa Komissiyası da, şəxsən xanım Ursula Fon der Lyayen də bilgilidir, əlbəttə. Əlbəttə, Ursula Fon der Lyayenin Bakıya gəlməkdən imtina etməsi bir daha və bir daha göstərir ki, uluslararası ictimai rəy, qlobal qayğılar, hələ-hələ iqlim dəyişikliyi kimi vacib bir məsələ nə onu, nə də Avropa Komissiyasını ilgiləndirmir. 

Bəli, 

COP29 qarşı günlərdə Azərbaycanın sədrliyi ilə Bakıda keçiriləcək.

Prosesi şəffaf, qərəzsiz və inklüziv şəkildə həyata keçirmək məqsədilə, necə deyərlər, ambisiyaların artırılması və fəaliyyətə təkan vermək üçün bir-birini qarşılıqlı şəkildə dəstəkləyən uyğun planlar hazırlanıb.

Azərbaycan uluslararası tədbirlərə evsahibliyi etmək sahəsində zəngin təcrübəyə malikdir – bunu dost da bilir, dost ola bilməyənlər də. 

Bəli, 

iqlim dəyişikliyi elə bir fazaya çata bilər, bundan bütün bəşəriyyət (ən azı faşizm fəlakətinin ağır nəticələri qədər) ziyan çəkər, yeni bəlalar yaşayar...

Yanan evə bir damcı su atmaq, saman atmaqdan çox daha yaxşıdır...

Üstəlik, uluslararası ictimaiyyət Yer üzünü, Yerin təkini, suyu, havanı, kosmosu... ən çox çirkləndirən Batıdan, Avropa İttifaqından yeni iqlim maliyyəsi gözləməkdə haqlıdır. Bəs belə olan halda, biz nə görürük? – Batı, Avropa İttifaqı və şəxsən Avropa Komissiyasının Prezidenti Ursula Fon der Lyayen COP29-a gəlmir. Bu, faktiki olaraq, məsuliyyətdən qaçmaq deyilmi?.. 

Nəymiş, əfəndim? –

Bəlkə biz üç on il boyunca işğal altında qalmış torpaqlarımızı azad etməməliydik? COP29-a gəlməyənlər onda gələcəkdi, eləmi? 20 faiz ərazimizə, suverenliyin natamamlığına biz özümüz göz yummalı, COP29-a gəlməyənlər də qulaq qapamalıymış ki, “anlaşma” olsun, eləmi?..

Xarakterli, qürurlu və Zəfər qazanmış Azərbaycan birilərini möhkəm rahatsız edir... Amma çox nahaq, çox! Çünki nə bəla gəlsə, xaraktersizlərdən, əziklərdən gələr – necə ki gəlir... Yaxın tarixdə özü bəşəriyyətə faciələr yaşatmış ölkənin ictimai-siyasi xadimlərinin o irsdən və müharibə cinayətlərinə görə aldıqları cəzadan nəhayət, səmimi nəticə çıxarması çox vacibdir. XX yüzilin 30-40-cı illərində soyqırımı törədən və bunu etiraf edənlərin törəmələri bu etirafda sabitqədəmdirlər, səmimidirlər, yoxsa, onlardan öncə (1918-ci ilin martında Bakıda, çevrəsində) və sonra (1992-ci ilin 26 fevralında Xocalıda) soyqırımı törədənləri müdafiə edəndəmi?.. Məsələni dərinləşdirmiş və qəlizləşdirmiş kimi çıxmasın amma ortada bir sadə sual var axı. – Doğrudan-doğruya, Avropa Komissiyasının Prezidenti xanım Ursula Fon der Lyayen COP29-a nə üçün gəlmir?.. – “Növbətçi açıqlama” bir yana, səmimi, məsuliyyətli cavab verə bilərlərmi?..

DÖVLƏTİMİZ ZAVAL GÖRMƏSİN!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(07.11.2024)

Mədəniyyət naziri Adil Kərimli noyabrın 6-da Dövlət Film Fondunda Azərbaycan Respublikası Kino Agentliyi (ARKA) tərəfindən elan olunmuş film layihələri müsabiqəsi və post-prodakşn mərhələsində olan film layihələrinə dəstək müsabiqəsində qalib gələn şirkətlərin nümayəndələri ilə görüşüb.

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalına Mədəniyyət Nazirliyindən verilən məlumata görə Nazirlik və ARKA-nın məsul şəxsləri, tanınmış kino xadimlərinin də iştirak etdiyi görüşdə agentliyin 2023–2024-cü illərdə istehsal olunmaq üçün film layihələri müsabiqəsi və post-prodakşn mərhələsində olan film layihələrinə dəstək müsabiqəsi, həmçinin dəstək verilən digər filmlərin hazırkı vəziyyəti haqqında ətraflı fikir mübadiləsi aparılıb, rejissor və prodüserlərin rastlaşdığı problemlər dinlənilib.

ARKA-nın fəaliyyəti haqqında məlumat verən mədəniyyət naziri Adil Kərimli qeyd edib ki, qurumun əsas hədəfi film istehsalçıları üçün əlverişli ekosistemin yaradılmasıdır. Bildirilib ki, ARKA tərəfindən ötən il elan olunan film layihələri müsabiqəsində ərsəyə gətirilən işlərin müdafiə (pitçinq) mərhələsi gerçəkləşib. Bu mərhələdə layihələr Seçim komissiyasının üzvləri və Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən yaradılmış kinematoqrafiya, rəqəmsal və digər audiovizual əsərlərin məzmununun qiymətləndirilməsi üzrə Ekspert şurasının nümayəndələri tərəfindən qiymətləndirilib. Bu müsabiqə vasitəsilə 40-dan çox film istehsalata buraxılıb. 

Nazir söyləyib ki, ölkəmiz 2023–2024-cü illərdə beynəlxalq film müsabiqələrində uğurla təmsil olunub: “Bu, çox müsbət haldır və bizi sevindirir. Lakin nəticələr bizim üçün, yəqin ki, sizlər üçün də hələlik qənaətbəxş deyil. Çünki bu sahədə potensial olduqca çoxdur və ondan istifadə etməliyik. Bunun üçün də film çəkilişləri zamanı infrastruktur baxımından meydana gələn çətinlikləri və problemləri müzakirə etmək vacibdir”.

Sonra kommersiya və animasiya filmlərinin çəkilməsi, film istehsalı üçün maliyyə mənbəyinin tapılması, vahid dövlət satınalma müqaviləsi, kino tənqidi sahəsinin inkişafı, kino sahəsində vergi güzəştləri, orta nəsil rejissorların işə daha çox cəlb edilməsi, sənədli filmlər studiyalarının yenidən bərpa olunması, idman filmlərinə dəstək, televiziya filmlərinin maliyyələşdirilməsi və s. mövzularda təkliflər səsləndirilib.

Diqqət mərkəzinə çəkilən məsələlərə münasibət bildirən nazir kinonun ümumi inkişafına xidmət edəcək hər bir rəy və təklifin nəzərə alınacağını söyləyib. 

Görüşdə həmçinin kino sahəsində kadr çatışmazlığı, filmlərin dublyajı ilə bağlı bir sıra fikirlər, o cümlədən tənqidi mülahizələr səslənib, bu xüsusda boşluqların olduğu vurğulanıb.

Nazir mədəniyyətin bir çox sahəsində kadr çatışmazlığının özünü göstərdiyini bildirib. Deyib ki, Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən kino sahəsində kadr hazırlığına böyük əhəmiyyət verilir və bununla bağlı Elm və Təhsil Nazirliyi ilə sıx əməkdaşlıq mövcuddur.

Diqqətə çatdırılıb ki, Prezident İlham Əliyevin 22 iyul 2022-ci il tarixli Sərəncamı ilə təsdiq olunan “Azərbaycan Respublikasının 2022–2026-cı illərdə sosial-iqtisadi inkişaf Strategiyası” çərçivəsində Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən “Mədəniyyət və yaradıcı sənayelər üzrə xüsusi Təqaüd proqramı” həyata keçirilib. Proqramda qalib gələn gənclərdən 6 nəfəri (ötən il 1 nəfər olub) xaricdə kino sahəsi üzrə nazirliyin qrantı əsasında təhsil alır.

Bədii, sənədli kino ilə yanaşı, animasiya filmlərinin istehsalına da toxunan nazir bu sahənin inkişafına xüsusi diqqət ayrılacağını söyləyib.

Adil Kərimli görüşün sonunda kino ictimaiyyəti ilə belə geniş tərkibdə, işgüzar və səmimi atmosferdə ünsiyyətdən məmnunluğunu bildirib, onlara fəaliyyətlərində uğurlar arzulayıb.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(07.11.2024)

Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Olduqca mükəmməl xanımdr. Onu təəccübləndirmək elə də asan deyil. İncə yumor hissi var. Hətta nəyisə tənqid edəndə, adama elə gəlir ki, zarafat edir. Onun üçün insanlarda ən gözəl xüsusiyyət mərhəmət, ən nifrət etdiyi isə yalandır. 

Peşəsini çox sevir, amma söyləyir ki, rəssamlığı da bacarsaydı özünü xoşbəxt sayardı. Düşündüklərini bəzən sözə çevirə bilmədiyini, çox bəyəndiyi pis cəhəti hesab edir. Qəhrəmanı Çe Gevara olan bu xanım, qanunların pozulmadığı yerdə özünü daha rahat hiss edir. Heç zaman jarqon ifadələri dilə gətirmir. Anlayışsız mühitdə yaşamağı bədbəxtlik sanır. Çox ölkələrə səfər edib, çox xalqların mədəniyyəti ilə yaxından tanış olub, bəyəndiyi isə Azərbaycan mədəniyyətidir...

Deyir ki:- “Lap balaca vaxtımdan atamla anama fərq qoyurdum. Atamı həmişə artıq istəmişəm, indi də elədir. Özü də onun xatirəsi ölmüş adamın xatirəsi deyil, canlıdır, yenidir. Atam mənim yadıma bilirsən necə düşür? O fotoda “vspışka” olur e, yanıb-sönür, bax elə bir şey kimi gəlir gözümün qabağına. Ya bir söz, ya bir qoxu uşaqlığımdakı atamı canlandırır. An da deyil bu, qarşına çıxır və onu xatırlayırsan. 

Mən çox səfər edən adamam. Xeyli ölkədə olmuşam. Hara getsəm çox qəribədir, düşünürəm ki, atamın bu yerlə bağlı yazdığı nəsə varmı. O, ömrünün böyük hissəsini xəstə olub, gəzə də bilməyib. Bəzi yerlər var ki, mən ora gedəndə mütləq atamı xatırlayıram. Məsələn, Lvova getmişdik. Düşəndə birinci yadıma gələn o oldu ki, Məmməd Arazın “Əsgər qəbri haqqında ballada” poeması var, Lvovda yazıb. Orada böyük bir qəbiristanlıq var. Müharibədə ölən əsgərlərin məzarlığı. Atam həmin qəbiristanlıqda İbrahimov soyadlı birisinin məzarını görüb. Bundan doğan o təəssüratları qələmə alıb. Çox qəribə bir poemadır, janr olaraq maraqlıdır, poemanın dramaturgiyası var.”

Xalq şairi Məmməd Arazın qızıdır. 1959-cu ildə Bakıda anadan olub. BDU-nun jurnalistika fakültəsini bitirib. Hazırda “Ədalət” qəzetində baş redaktor vəzifəsində çalışır. 

“Bu gün cəmiyyət böyük yazıları, böyük məlumatları, necə deyərlər, həzm edə bilmir. Ona görə də mətləbi oxucuya yığcam şəkildə çatdırmaq lazımdır. Blez Paskal hələ XVII əsrdə bir məktubunda yazmışdı ki, bu məktubu həmişəkindən uzun yazdım, çünki daha qısa yazmağa vaxtım yoxdur. Yəni əgər sən bir mətni lokanikləşdirə bilmirsənsə, deməli, o barədə məlumatın ya yoxdur, ya da yetərli deyil. Əgər toxunduğun mətləbi oxucuya, necə deyərlər, həzm elətdirə bildinsə nə yaxşı, əks halda oxuyan olmayacaq. Çox çalışırsan ki, oxucuların sayı artsın, amma baxanda görürsən ki, bir xəbərə maksimum 400-500 baxış olur. 10 milyonluq respublika üçün bu, dəhşətli mənzərədir. Amma təəssüf ki, reallıq belədir...”- söyləyir.

Gözəl qələmi, özünəməxsus üslubu var. Düşündürməyi bacarır. Araşdırma qabiliyyəti, tədqiqat səriştəsi, daim öz üzərində işləmək səyi yüksək səviyyədədir. Müsbət xüsusiyyətləri çoxdur. Yaxşıya “yaxşı”, pisə “pis” deməkdən çəkinmir. Zövqlü geyinməyi xoşlayır, davranışında səmimidir. Ailəsinə bağlı xanımdır- mehriban həyat yoldaşı, qayğıkeş ana və nənədir. Ömür-gün yoldaşı Aqil Abbasla həm də ayrılmaz dostdurlar.

Deyir ki:- “Adam atasını özü seçməsə də, həyat yoldaşını özü seçir, amma burada taleyin, qismətin rolu var. İnsanın ailəsində hər cür hadisə ola bilər. Həyatdır. O qədər sürprizləri var ki! Çalışırsan münasibəti qoruyub-saxlayasan. O da çalışır, sən də çalışırsan. Bəlkə, bundan sonra gələn nəsillər bizim qədər çalışmayacaqlar, bilmirəm. Mən bu barədə çox düşünmüşəm. Məcnuna deyirlər, özünün və Leylinin rəsmini çək. O, yalnız özünü çəkir. Səbəbini soruşanda, deyir, kişi qadının örtüyüdür, qadın görünməməlidir. Bəli, biz ikimiz bir candayıq, daha çox görünən isə odur. Necə deyərlər, Aqil xalq adamıdır, xalqın arasında olmağı xoşlayır...”

Mətbuatımızın bu günü onu narahat edir. Gənc jurnalistlərin daha çox mütaliə etməsini arzulayır və bu yolda əlindən gələni əsirgəmir.

“Özümə müəllim hesab etdiyim şəxsiyyətlər olub. Mütaliəmi beynimdə sistemləşdirə bilmişəm. Adam var ki, çox oxuyur, lakin tətbiq edə bilmir. Amma mən hər kəsin yerinə də bir söz deyə bilmirəm. Həmişə çalışmışam ki, gənclərə nəsə kömək edim. Özümüzü qorumağı bacarmalıyıq. Bunun əsas yollarından biri də mətbuatdır. Leninin gözəl bir fikri var: "Oxumaq, oxumaq, yenə də oxumaq". İstərdim ki, gənclərimiz çox oxusunlar, oxumağa ərinməsinlər. Arzu edirəm ki, hər şey yaxşı olsun. Bu gün yazılı mətbuatda da, teleməkanda da eyni proses gedir. Ağıllı sözü eşidə biləcək tamaşaçı bu gün yox səviyyədədir. Bizim dövrdə həmişə şairə, sözə inanmaq kimi bir ənənə var idi. Bəzən nəsrin populyar olmadığı dönəmlərdə böyük elmi əsərlər şeir dilində yazılardı. Biz bu gün mədəni mühitdən uzaqlaşırıqsa, düşünürəm ki, o zaman həbsxanalar tikmək üçün vəsait ayırmalıyıq. Əxlaqdan naqis adamların yetişdiyi cəmiyyət qorxulu cəmiyyətdir. Ona görə də mütləq şəkildə ideoloji əsaslar yaratmalıyıq. Təəssüflər olsun ki, televiziyalar şəxsi meyarları nəzərə alır. Amma birinci növbədə milyonların sevgisini qazanmaq lazımdır...”- söyləyir.

Bəli, qarşılıqlı hörmət olmayan mühitdə yaşamağı bədbəxtlik hesab edən bu xanım, öz həyatından nümunə gətirərək, adamları təhsil və mütaliənin insan həyatında önəmli rol oynadığına inandırmağa çalışır. Onun “Facebook” sosial platformasında dodaqaçıran paylaşmaları isə bir başqa aləmdir. Bir də görürsən ki, elə bir fikir paylaşır ki, adamı həm güldürür və həm də düşündürür. Onlardan bir neçəsini sizinlə də bölüşmək istəyirəm:

“Gerçək- görünənlərin arxasında gizlidir...”

Və ya:

“Daxilindəki potensialın realizə olunmaması insani depressiyaya salan ən mühüm amillərdən biridi. Sosial şəbəkələrin bir təyinatı da budur- burda qışqırıb-bağırsınlar, asıb-kəssinlər, cızma qaralarını paylaşıb dahi olduqlarini fikirləşsinlər. Amma baxırsanki, yenə alınmır. Diqqət çəkən, diqqət mərkəzində olmağı bacaran yenə öndə gedir. Və kimsə də bundan qəzəblidi. İçindəki zəhəri tökməyə potensial gunahkar axtarır. Ağır dərddi doğrudan. Allah şəfa versin...”

Və ya da ki:

“Hansı tərəfə baxırsan bax; qeyri-peşəkarlıq peşəkar səviyyədədir.”

Noyabrın 9-u ömrünün 65-ci təntənəsini yaşayacaq. Ürəkdən təbrik edirik!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(07.11.2024)

Çex Respublikasının paytaxtı Praqa şəhərində Azərbaycan Evinin açılışı olub. Mərasimdə bu ölkədə yaşayan soydaşlarımızla yanaşı yerli ictimaiyyətin nümayəndələri, diplomatik korpusların təmsilçiləri iştirak edib.

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalına Diasporla iş üzrə Dövlət Komitəsindən verilən məlunata görə, mərasim Azərbaycanın və Çexiyanın Dövlət himnlərinin səsləndirilməsi, şəhidlərin əziz xatirəsinin yad edilməsi ilə başlayıb. 

Şərqi Avropa Azərbaycanlıları Koordinasiya Şurasının Çexiya üzrə koordinatoru,  “Natəvan” Cəmiyyətinin sədri və Azərbaycan Evinin rəhbəri Leyla Begim Cəfərova cəmiyyətin, həmçinin Çexiyadakı Azərbaycan icmasının fəaliyyəti ilə bağlı ətraflı məlumat verib. 

Bu əlamətdar hadisə münasibətilə soydaşlarımızı təbrik edən Diasporla İş üzrə Dövlət Komitəsini sədri Fuad Muradov bildirib ki: “Bu günə qədər dünyanın 17 ölkəsində Azərbaycan Evi açılıb. Bu evlərin açılması Azərbaycan dövlətinin və Prezident İlham Əliyevin xaricdə yaşayan soydaşlarımıza qayğısının ən bariz nümunəsidir. İnanıram ki, burada yaşayan azərbaycanlılar Praqadakı Azərbaycan Evinin xətti ilə daha böyük uğurlara imza atacaqlar”.  

Azərbaycanın Çexiyadakı fövqəladə və səlahiyyətli səfiri Adış Məmmədov Azərbaycan Evinin açılmasını əlamətdar hadisə kimi qiymətləndirib və burada yaşayan azərbaycanlıların ölkəmizi tanıtmaq üçün böyük potensiallarının olduğunu diqqətə çatdırıb. 

Şərqi Avropa Azərbaycanlıları Koordinasiya Şurasının Çexiya üzrə koordinatoru, “Land of Fire” təşkilatının rəhbəri Fərid Əmirəliyev Azərbaycan Evinin açılışında yaşanan qələbəliyi soydaşlarımızın birliyinin rəmzi adlandırıb. 

Çexiyanın Xarici İşlər Nazirliyinin nümayəndəsi, bu ölkənin Azərbaycandakı keçmiş səfiri Milan Ekert bildirib ki:“Praqada açılan Azərbaycan Evi azərbaycanlılarla bərabər həm də bizim evimiz olacaq və inanıram ki, bu evin qapıları hər kəsə açıq olacaq”. Milan Ekert Azərbaycan xalqını 8 Noyabr – Zəfər Günü münasibətilə də təbrik edib. Qazaxıstanın Çexiyadakı səfiri Bakit Düsenbayev Azərbaycan Evinin açılmasını iki ölkə arasındakı münasibətlərin inkişafı, eləcə də burada yaşayan türkxalqlarının nümayəndələri üçün mühüm hadisə olduğunu söyləyib. 

Əlavə edək ki, Azərbaycan Evində həftəsonu məktəbi də fəaliyyət göstərir. Praqada yaşayan Lamiyə Axundova məktəbin açılması ilə bağlı sevincini bildirib və qeyd edib ki:“Həftəsonu məktəbi övladlarımın ana dilini öyrənmələri üçün böyük fürsətdir. Bu imkanı bizə yaratdığına görə Azərbaycan dövlətinə minnətdarıq”. 

Çıxışçılar Praqada Azərbaycan Evinin açılması münasibətilə sonsuz sevinclərini ifadə edib, bu hadisənin Azərbaycan dövlətinin Çexiya azərbaycanlılarına ən qiymətli hədiyyəsi olduğunu deyiblər. 

Azərbaycan Evinin açılışında mədəni hissə də təşkil edilib.

2020-ci ildə Çexiyada “İlin adamı” seçilən istedadlı musiqiçi Canel Nəcəflinin, fleyta ifaçısı Hana Jıtnıkovanın, pianoçu Lamiyə Axundovanın çıxışları, zövq oxşayan musiqilər alqışlarla qarşılanıb.

Təcrübə göstərir ki, Azərbaycan həqiqətlərinin dünya ictimaiyyətinə çatdırılmasında, soydaşlarımızın tarix və mədəniyyətimizi, ana dilimizi öyrənməsində Azərbaycan Evlərinin xidməti əvəzsizdir.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(07.11.2024)

“Mənim təbiətim gəncliyimdən belə formalaşıb: desəm öldürərlər, deməsəm ölləm. 

Ölkədə çoxlu ölüm hadisələri olur. Bilirsiniz niyə? İnsanlar deyə bilmədiklərinə görə ölürlər. Onsuz da ölürsən, elə deyib ölmək daha yaxşı deyilmi? 

Deni Didronun bir sözü var, deyir, bir var, böyrək daşından, öd çatışmazlığından, lap elə ürək çatışmazlığından öləsən, bir də var, ideya uğrunda öləsən. 

Öləndə də biləsən nəyə görə ölürsən..."

Fuad Poladov (1948-2018)

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(07.11.2024)