“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ədəbiyyat qəzeti” ilə birgə ƏDƏBİYYATIMIZI SEVDİRƏK layihəsində bu gün sizlərə Firuzə Məmmədlinin şeirləri təqdim edilir. 

 

 

Səfər

 

Bəxtdən gələn bir yazıyla

çıxdım ömür səfərinə:

Qarşıdaydı Şuşa taxtım, -

yolları gözümə taxdım.

Qartal kimi dağlar qalxdım,

çaylar kimi dərə axdım.

Endim, qalxdım,

qalxdım, endim...

Allah! Allah!

Yer üzünə göydən baxdım.

Qarabağın yollarını

qoluna dolayıb getdim.

Deyən elə uça-uça

gözlərimi yuma-aça

zirvələrə uçuş etdim,

bu dağların, bu düzlərin

oba-oba, mənzil-mənzil

yarasına öpüş etdim.

Gəldim sənə, bacım Şuşa

taxtım Şuşa, tacım Şuşa.

 

Yaddaşım

 

Yaddaşım məni aldadır,

Daş deyib yadlara atır.

Gah heç nədən ara qatır,

Gah yaddan çıxır yaddaşım.

 

Bilmir nədir uzaq-yaxın,

Ta andı-fəndi - bu yaxam.

Mən belə yaddaşla yoxam,

Canımı sıxır yaddaşım.

 

Nəyi hara qoydum, bilmir,

Hənək bilmir, oyun bilmir.

Elin yasın, toyun bilmir,

Dəyəmi yıxır yaddaşım.

 

Taqət deyil ayağıma,

Çiyin vermir dayağıma.

Görmədiyim oyağıma,

Gördüyüm yuxu yaddaşım.

 

Deyirdi

 

Yəni doğrudanmı vardı o günlər, -

Hər anı, saatı şeir deyirdi?!

Eh çalıb-çağıran tardı o günlər,

Elə gələcəkdən deyir... Deyirdi.

 

Şerə vurğundu, elmə vurğun,

Nə zəif düşərdi, nə də ki yorğun.

Əlləri cavabdı, fikri sorğu,

Şərə rəml atsaydı, xeyir deyirdi.

 

Canında naz yoxdu, dilində zəhər,

Ölüb-dirilirdi içində qəhər.

Yuxusuz gecədən çıxıb birtəhər,

"Səhər qıpımızı döyür", deyirdi.

 

Yəni doğrudanmı olub o günlər? -

Min arzu, min ümid dolu o günlər.

Eh, ağıl, dərrakə yolu o günlər,

"Durma, yaz, gözünü doyur" deyirdi.

 

Mirvari - hər sözü, inci - hər sözü -

Deyən, daşdan çıxır indi hər sözü.

Könlünün bucağı, küncü hər sözü

"Vaxt məndə özünü öyür," deyirdi.

 

Yalan yaşımsan

 

Gözümdən işığı, dilimdən sözü,

Ömrümdən illəri alan yaşımsan.

Neynim ki, canımı, heyimi üzüb,

Fikrimdə, zikrimdə talan yaşımsan.

 

Səndə nələr gördüm, özün bilirsən,

Çəkdiyim nə varsa, dözüm bilirsən.

Dünyanın hər sirrin, sözün bilirsən,

Deyən, anam yaşım, balam yaşımsan.

 

Qaldım saya-saya daş ümidləri,

Sərsəm ümidləri, çaş ümidləri.

Əvvəldən biləydim, kaş, ümidlərin

Elə sonucuna qalan yaşımsan.

 

Ölüb-dirilsək də biz bu yolboyu,

Neçə il yaşadıq sənlə qolboyun.

Çox da qürurlanma - Tanrı bol qoyub,

Sən də dünya kimi yalan yaşımsan.

 

Ürəyim

 

Ürəyim pis-pis döyünür,

İçində min hiss döyünür.

Gah kədər, gah hirs döyünür,

Elə diltəng edir məni.

 

Aça bilmirəm sirrini,

Unudub, tapmır yerini.

Hərdən sarsağın birini,

Yada salıb didir məni.

 

Bir də gördün, saxta vurur, -

Solda durub, sağda vurur.

Deyirsən bəs, taxta vurur...

Sökür sətir-sətir məni.

 

Bitəmmir gözləməyi də,

Tükənmir "döz" deməyi də.

Bir ömürlük əməyi də

Deyir, haqqa yetir məni.

 

Sənək deyil, suda sına,

Mən sınamsa, o da sına.

Günə həsrət odasına

Niyə edib çətir məni?!

 

Nə günü, nə güzarı var,

İçində qəm bazarı var.

Bilmirəm, nə azarı var,

Deyir, öldür, itir məni.

 

Gətir

 

Ailəsindən uzaq 

düşənlərə

 

İnadın dağa dirənib,

Gözündən həsrət ələnir.

Aşır yolundan bərəni,

Sənsizə özünü yetir.

 

Qayıt gəl ev-eşiyinə,

Qayıt körpə beşiyinə.

Sənsiz qəlbi üşüyənə,

Bir isti sözünü gətir.

 

Vardı yoxun, vardı varın,

Üz tut qismətinə sarı.

Bu yolun, bu da - qatarın,

Gəlişin tezini yetir.

 

*

Yenə günün qarasını

Sürtüb təmizləyəmmirəm.

Buza qoyum, duza qoyum,

Pörtüb təmizləyəmmirəm.

 

Tanrı aça haqq qapısın,

Bir uğurlu vaxt qapısın.

Mən bu qara baxt qapısın,

Örtüb təmizləyəmmirəm.

 

Elə şəri xeyir eləyir,

Dərd əridib şeir eləyir.

Gendə durub seyr eləyir,

Yetib təmizləyəmmirəm.

 

İlahi

 

Neynirdin, neynirdin pis adamları,

Xəbis adamları, hirs adamları?

Qırıb çatırdınsa biz adamları,

Niyə yaradırdın, niyə, İlahi?!

 

Bilirik, şeytana uyanların var,

Haqqın günahını yuyanların var.

Əlinin üstə əl qoyanların var,

Durmusan onlara yiyə, İlahi.

 

Sənin bu halına nə ad qoyaq, nə?

Çaşbaşıq, bilmirik, baş nə, ayaq nə.

Bu ömür deyilsə, bəs nə sayaq, nə?

Nəyə inam olaq, nəyə, İlahi?!

 

Bizi görürmüsən? Biləmmirik ta,

Bəxt üçün əl açıb dilənirik ta.

"Yer" adda möhvərdən iyrənirik ta,

Çək apar bizləri göyə, İlahi.

 

Yalvarıb-yaxarmaq xislətim də yox,

Malından-mülkündən qismətimdə yox.

Sırtıqlıq abrımda, ismətimdə yox,

Qalmışam başıma döyə, İlahi.

 

*

Bəli, küy deyiləm, kələk deyiləm,

Ərkim özümdədir, fələk deyiləm.

Lap kin-küdurətəm, mələk deyiləm,

Kimsədən söz çəkmir, söz gəzdirmirəm.

 

Axarım-baxarım hələ ki, kordu,

Ta yol gözləmək də gözümü yordu.

Xan ol, ya sultan ol... Axırı gordu,

Odur ki, sirlərə göz gəzdirmirəm.

 

Şöhrət dilənmirəm, şan dilənmirəm,

Can verib, yerimə can dilənmirəm.

Halalca haqqımdı, mən dilənmirəm,

Yük deyil... Çiynimdə naz gəzdirmirəm.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

Ülviyyə Əbülfəzqızı, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

SUAL

Səmimi və sadə Şairimiz, qəlbində qış fəsli olanların təqvimdə yaşanan yaz fəsli karına gəlirmi?

 

 CAVAB

Elə olub ki, mən yayın qızmarında- avqust ayının 15-16- da " Kaman" şeirini yazmışam: 

 

Qar örtmüş düzənliyi,

Nəhəng bir kaman kimi,

Alıb çiyinin üstünə

Çağırır üfüqlər

Çalır küləklər ilə..

 

 Məs: payız gələndə mən bahar haqqında şeir yazmışam. Ya da bahar gəlir, mən payız haqqında şeir yazıram.

Şairin bədəni xarici iqlimin dəyişməsi ilə nəfəs almır. Şair daxili iqlimi ilə nəfəs alır. Daxilimdəki iqlimə görə yaşayıram. 27 il mən heç nə yazmamışam. Yüksək vəzifələrdə- dövlət işində çalışırdım, vaxtım məhdud idi. Allah qorudu, saxladı və birbaşa Ədəbiyyata göndərdi.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

Tanınmış şair Musa Ələkbərlinin “Sözün qiyaməti qopan yerdəyəm” adlı şeirlərdən və Milli Qəhrəmanımız Mübariz İbrahimovdan bəhs edən “Mübarizlik dərsi” poemadan ibarət kitabı işıq üzü görüb.

 

“Elm və Təhsil” nəşriyyatında ərsəyə

gələn kitab 776 səhifədən ibarətdir. 

Kitabda şairin son iyirmi ildə qələmə aldığı şeirlərinin mühüm bir hissəsi toplanmışdır. Yurd məhəbbəti, vətəndaşlıq yanğısı, sevgi müxtəlif mövzularda qələmə alınmış bu şeirlərin içindən sarı bir sim kimi keçir. Şair nədən yazırsa-yazsın, sevgiylə yazır. Poetik tapıntılarına ürəyinin odunu-közünü bəxş edir. 

Kitaba “Önsöz”ü yazıçı İradə Aytel yazıb. 

Əlbəttə ki, kitabda Qarabağ dərdinə,  vətənimizin bütövlüyü uğrunda qəhrəman oğullarımızın milli mücadiləsinə həsr olunmuş şeirlər xüsusi maraq doğurur. Milli Qəhrəmanımız Mübariz İbrahimovdan bəhs edən “Mübarizlik dərsi” poeması isə Musa Ələkbərli yaradıclığının uğurlu nailiyyəti kimi diqqəti cəlb edir. 

Müəllifin 75 illik yubileyi münasibətilə çapdan çıxmış bu kitab onun sayca 16-cı şeirlər kitabıdır.

 

Yanılmayıb qismətimi göndərən,

Geciksə də o yolları köndələn....

Gözlərinin gözəllikdən köz dərən

Ürəyinin çıraqlanan vaxtıdır.

 

Harda qaldı “qaçdı-qovdu” bicliyin?

Zövqü yoxdu rahatlığın, dincliyin.

Bir quş kimi əldən uçan gəncliyin

Ağrı ilə soraqlanan vaxtıdır.

 

Qabağını ha kəssən də sən şərin,

Ürəyində şırım açdı çox dərin.

Xəyal-xəyal ötüb keçən illərin

Kitab-kitab varaqlanan vaxtıdır.

 

Sevgin idi səni uca saxlayan,

O sevgiyə olmadı gün ağlayan...

Nə könlünün çaylar kimi çağlayan

Nə telinin daraqlanan vaxtıdır.

 

İnnən belə günlərini say, Musa,

Sirlərini şeirə çevir, yay, Musa.

İndi sənnən gözəllər yox, ay Musa,

Mələklərin maraqlanan vaxtıdır.

 

Doğrudan da, Musa Ələkbərli gözəl şairdir, oxumağa dəyər!

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

Nigar Xanəliyeva, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

 

“Türk Dünyasından Hekayələr” kitabının təqdimatında iştirak etdiyim gün məni dərin təəssüratlarla baş-başa qoydu. Bu kitab türk xalqlarının zəngin mədəniyyətini, bir-birindən maraqlı hekayələri bir araya gətirərək oxuculara, sanki, unudulmaz bir səyahət təqdim edir. Hekayələri Azərbaycan dilinə tərcümə edən Məleykə xanım Mirzəli bu işdə böyük əmək sərf edərək türk ədəbiyyatının səsi ilə bizi tanış etdi.

 

 

Təqdimatda çıxış edənlər arasında Məti Osmanoğlu və Yeganə İsmayılova da vardı. Hər ikisinin nitqində türk xalqlarının birliyi, ortaq tarixi və gələcəkdə bu birliyin daha da güclənməsi ilə bağlı fikirlər xüsusilə vurğulandı. Onların dilindən çıxan hər söz Böyük Turanın əhəmiyyətini bir daha xatırlatdı. Onlar türklərin birliyi, mədəni və tarixi yaxınlığı haqqında danışaraq Böyük Turan ideyasının vacibliyini vurğuladılar. Bu çıxışlar türk xalqlarının güclü əlaqələrini və gələcəkdə bir-birinə daha da sıx bağlı olmasının vacibliyini bir daha göstərdi.

Gənc Türk Yazarlar Birliyinin başqanı İntiqam Yaşarın çıxışı isə dinləyicilər arasında xüsusi ruh yüksəkliyi yaratdı. O, türklərin bir-birinə bağlılığını, ortaq mədəniyyətin gücünü və birliyin yalnız mədəniyyətdə deyil, gələcəkdə hər sahədə önəmli olduğunu vurğuladı. 

Bu təqdimatda hər kəsin dilində türk birliyinin gücü, türk dünyasının əbədi dostluğu və qarşılıqlı dəstəyi əks olundu. Kitabda olduğu kimi çıxış edənlərin nitqində də türklərin tarixi kökləri və ortaq gələcəyi parlaq şəkildə təsvir edildi.

Təqdimat türk dünyasının həm tarixi, həm də mədəni cəhətdən nə qədər zəngin və güclü olduğunu bir daha bizə göstərdi. Türklər bir-birinə dəstək olduqca birlikdə daha böyük uğurlar əldə edəcəklər.

Təqdimatın xüsusi məqamlarından biri də kiçik bacımın orada iştirak etməsi idi. 

 

 

O, diqqətlə çıxışları dinlədi və bu müzakirələrin onda böyük maraq oyatdığını danışığından  hiss etdim. Onun gözlərində bu birlik və ortaq mədəniyyət haqqında xoş təəssüratların yarandığını görmək mənim üçün də çox sevindirici idi.

Bu cür tədbirlər gənc nəslin öz köklərinə olan bağlılığını gücləndirir və gələcəkdə türklər arasında əlaqələrin daha da inkişaf edəcəyinə inam yaradır. 

Təqdimatda Qənirə Paşayevanın xatirəsi də unudulmadı. Onun ölümündən bir il keçsə də, bizlərə qoyub getdiyi dəyərlər və ideyalar hələ də qəlbimizdə yaşayır. Qənirə xanımın türk dünyası üçün göstərdiyi zəhmət və apardığı mübarizə biz gənclərə ilham verməkdə davam edir. Bizim onun mirasını davam etdirməmiz Türk dünyasının güclənməsində əhəmiyyətli bir addımdır. Qənirə Paşayevanın gördüyü işlər və gətirdiyi yeniliklər bizə bir örnək olmalıdır.

Bu tədbirdə iştirak edən hər kəs onun ideallarını yaşatmaq üçün bir araya gəlmişdi. Bu, yalnız bir xatirə yox, eyni zamanda gələcəkdəki fəaliyyətlərimiz üçün bir vəddir. Qənirə xanımın ruhu, bu birliyin və davamlılığın əhəmiyyətini bizə bir daha xatırlatdı.

Türk xalqları bir-birinə dayaq olduqca Böyük Turanın ideyası reallığa çevrilə bilər. Biz Ulu Öndərin bizə mirası olan Azərbaycanımızı başda Cənab Ali Baş Komandan olmaqla yaşadıb, inkişaf etdirməyə and içmiş, yenilməz bir xalqıq. Yaşasın Azərbaycan! Yaşasın Türk Dünyası! 

 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

Kübra Quliyeva, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

2020-ci ilin yayı idi. Həm mənim üçün, həm də cəmiyyət üçün çox ağır bir dövr idi. Hər kəs sanki dərin hüzn içində idi. Karantin, Qarabağ münaqişəsinin gərginliyi – hər şey bir-birinə qarışmışdı. O vaxt hələ universitetə hazırlaşırdım, amma düşüncələrim dağılıb gedirdi. 

 

Həmin ərəfələr babamgilə köçmüşdüm və babamın vəziyyəti getdikcə pisləşirdi. Biz artıq ölümün yaxın olduğunu hiss edirdik. Babam həmişə çox kövrək bir insan idi, buna görə nənəm televizorda müharibə ilə bağlı nə görsə kanalı dəyişərdi. Babamın buna dözə bilməyəcəyini bilirdi. Amma babam onsuz da hər şeyi hiss edirdi. Sanki dünyanın ağırlığı onun çiyinlərinə düşmüşdü.

 

Bir gün məni yanına çağırdı. Gözlərində bir kədər vardı, sözlərində isə dərin bir istək. “Telefondan mənə mərsiyyə qoşa bilərsən?” – dedi. Sözsüz ki, qəbul etdim. Hüseyn şəhidlərinə mərsiyyə qoşdum və... o an... sanki zaman dayandı. Babam dizlərinə vuraraq, göz yaşları içində dedi: “Ay Allah, mən sağam, onlar şəhid olur. Ürəyim dözmür.”

 

O an göz yaşlarımı saxlaya bilmədim, bir yanda babam, bir yanda o ağrılı hisslər. Babam ağlayırdı, mən ağlayırdım. Onun ağrısını duymaq, onu belə görmək ürəyimi yandırırdı. Bu sözlər beynimdə sanki əbədi olaraq həkk olundu.

Müharibə bitdi. Biz torpaqlarımızı geri aldıq, amma babam da bu dünyanı tərk etdi. Hər dəfə darıxanda, həmin mərsiyyəyə qulaq asıram. Sanki o anlara qayıdıram, babamın dizlərinə vuraraq dediyi sözləri eşidirəm. Onun yoxluğunu daha da dərindən hiss edirəm, amma eyni zamanda, mən o mərsiyyəni hər dinləyəndə babamı yanımda hiss edirəm.

Aradan uzun illər keçsə belə babamın xatirəsi qəlbimdə hər zaman yaşayacaq...

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Sumqayıt bölməsinin “Ədəbiyyat və incəsənət” portalı ilə birgə Sumqayıt şəhərinin 75 iliiyi münasibətilə həyata keçirdiyi “Sumqayıtın tanınmış qələm adamları” layihəsini davam etdiririk. 

Müsahibimiz şair- publisist, yazıçı, tərcüməçi, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin "Tərəqqi" medalına, “Qılınc və qələm" Beynəlxalq Ədəbi mükafatına layiq görülmüş Süleyman Hüseynovdur.

 

Müsahibəni AYB Sumqayıt bölməsinin sədri Gülnarə Cəmaləddin aparır. 

 

-Necəsiniz, Süleyman müəllim? 

 

-Şükür, hələ ki, ayaq üstəyəm...)))

  

-Sumqayıtın 75 illik yubileyi ərəfəsindəyik. Sumqayıtın  keçmişi və bu günü? Keçmişə tez-tez səyahət edirsiniz?

 

-Bütün həyatım Sumqayıtda keçib və indi də davam edir. Sumqayıtın dünəni də, bu günü də gün kimi yadımdadır. İnanın, 1966-cı ilin iyunundan bu günə kimi həyatın hər anı gözümün önündədir. Şəhər böyüdükcə mən də böyümüşəm, püxtələşmişəm. Sumqayıtın hər tini, hər döngəsi, hər küçəsi hər an xəyalımda canlanır. Xəyalən keçmişə dönəndə düşünürəm, o vaxt kimya zavodlarının zəhər qoxusu da mənə xoş idi. İnsanlarda bir doğmalıq, səmimiyyət vardı. İndiki dəbdəbəli həyat olmasa da, insanlar daha xöşbəxt idi. Azərbaycanın hər bölgəsindən Sumqayıta işçi axını vardı. Açığı, mahnıda deyildiki kimi, ötən günlərimi qaytarsaydılar, gələn günlərimi qurban verərdim... 

 

-Şəhərimizlə həmyaşıd olmaqdan qürur  duyursunuz?  

 

-Əlbəttə! Sumqayıt mənim tale şəhərimdir. Bu şəhərdə yaşayıb-yaratmaq mənim qismətimə yazılıb. 

 

-Çox yaşayan çox bilər, yoxsa çox gəzən?   

 

-Sözsüz ki, çox gəzən. Mən dünyanın 27 ölkəsində (o cümlədən Sovet  ittifaqı respublikaları da daxil olmaqla) olmuşam. Hər dəfə özüm üçün nə isə bir yenilik tapmışam, nəsə öyrənmişəm.

 

-Sumqayıt sizə nə verdi və nəyinizi əlinizdən aldı? 

 

 -Sumqayıt məni 17 yaşlı kənddən gəlmiş sadə, saf gənc oğlanı ev-eşik yiyəsi, ailə sahibi, eyni zamanda Sumqayıtın qurucularından biri etdi. Fəxr edirəm ki,  şəhərin tarıxində mənim də imzam var! Sağlamlığımı, həyat yoldaşımı, nəvəmi əlimdən aldı... Bu da taleyimə düşənlər, alnıma yazılanlardır. Sevirəm şəhərimi...

 

-Adam niyə və nə üçün darıxır?  

 

-Səni başa düşən,anlayan olmayanda... 

 

-Siz Sumqayıtın kimya  sənayesində uzun müddət çalışmış və tövhələr vermiş insansınız. Çətin olmadı ki?

 

-Heç nə asan başa gəlmir...

 

-“And" romanı necə yarandı? 

 

-Siz indicə gəzməklə bağlı sual verdiniz. "And" romanı həmin o səyahətin,

necə deyərlər, gördüklərimin məhsuludur. Özüm şahidi olduğum, eşitdiyim hadisələr, real həyat faktlarıdır. Hardasa 10 faiz yazıçı təxəyyülü, yazıçı fantaziyasıdır... 

 

-Ordan baxanda dünya necə görünür? 

 

-Hardan? Romandan?! Elə olduğu kimi...

 

-Süleyman Hüseynov üçün Vətən məhfumu ? 

 

-... Amma ki, qoy bilsin, qoy bilsin hamı, 

Dözürəm, necə ki, canımda can var, 

Yıxılan görməzlər bu Süleymanı,  

Nə qədər qəlbində Azərbaycan var!  

 

-Siz xaraktercə kövrək insansınız. Bu xarakteriniz yaşamağınıza mane olubmu? - 

 

-Bəli, haqlısınız. Kövrəyəm, lakin əndazəsində. Amma həm də inadkaram. Haqlı olduğum məsələdə heç kəs məni öz fikrimdən döndərə bilməz. Həyatımda çox çətinliklərlə üzləşmişəm, amma  o çətinliklər xarakterimi dəyişə bilməyib.

 

-Şəhər rəhbərliyinin ədəbiyyata diqqətindən razısınızmı? 

 

-Bəli, razıyam. 

 

-75 yaşlı gənc şəhərimizə arzunuz?  

 

-Zəhmətdən  doğulmusan, 

Mənim gənclik şəhərim. 

Sevgidən yoğrulmusan,  

Sevgi dolu səhərim, Sumqayıt!

 

Saçını xəzri darar, 

Qəlbini oxşar Xəzər. 

Adın bir nəğmə kimi,  

Obalar, ellər gəzər,  Sumqayıt! 

 

Gücümün, qüdrətimin, 

Şirin barı, bəhrəsi. 

Bu günümün sabaha,  

Açılan pəncərəsi, Sumqayıt! 

 

Gündən günə gözəlləşən, gözəlləşib,  cavanlaşan Sumqayıt beləcə mətin addımlarla addımlasın! 

 

-AYB Sumqayıt bölməsinin işi sizi qane edirmi?   

 

-Düzü, AYB Sumqayıt bölməsinin mərhum sədri Sabir Sarvandan sonra çoxu, o cümlədən mən də Gülnarə xanımın bu işi bacaracağına şübhə ilə yanaşırdıq. Lakin vaxt keçdikdə mən öz fikrimi dəyişdim. Görünür, insanın özünü bacarıqlı kadr kimi göstərməsi üçün, təsdiq etməsi üçün şərait, imkan və bir də məkan lazımdır. Və bu gün Sumqayıt bölməsinin işi təqdirəlayiqdir. Gülnarə xanıma fəaliyyətində uğurlar arzu edirəm! 

 

-Sumqayıtın 75 illik yubileyi ərəfəsində arzu və təkliflıriniz.

 

-Arzularımı yuxarıda bildirdim. Təklif olaraq demək istəyirəm, niyə Sumqayıtdan xalq şairi və ya xalq yazıçı olmasın?!  Qaldı bəzi xırda-para problemlərə, o da iş olan yerdə problem mütləq olur. Onlar da yavaş- yavaş öz həllini tapıb, öz yoluna düşəcək.Şəhər sakinlərini Sumqayıtımızın  75 illik yubileyi münasibətilə təbrik edirəm. Qoy şəhərimizin sakinləri daim xöşbəxt və firavan yaşasınlar!

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

Təqdim edir: Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Poetik qiraətdə sizlərlə yenidən daimi müəllifimiz Əlizaəd Nuridir. Bu dəfə şair yuxusuzluqdan şikayətlənir…

Xoş mütaliələr.

 

Yuxusuzluq

 

Ağrılar- gül qoxusutək...

Ətrinə dəydim ölümün.

Bir az uzun yaşamaqla

Xətrinə dəydim ölümün.

 

Bir yandan da sənin dərdin,

Bu dərd də ar eləmir.

Sən gözümə dolan gündən

Yuxu da uzaq dolaşır-

Yerini dar eləmir.

 

Çöldə də darıxan payız...

Yağır neçə saatdı.

Çıxarıb son pencəyimi

Üşüyən ağacın

çiyninə atdım...

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Anar Gülümsoyun şeirlərini təqdim edir.

 

 

 

ALOOO, EŞİDİRSƏN?...

 

yolumu nə qədər dəyişsəm də mən,

bir də ayılıram ki, yolundan düşüb.

səni ürəyimin vaxtı biləndən

saatım qırılıb qolumdan düşüb.

 

gözlərin ruhumu çəkir göylərə

sənəmi inansın, onamı ürək?!

eeh... mənim qəlbimin dəlilikləri

sənin gözlərinin işidir, demək.

 

sən hələ od ilə oynayan uşaq,

yandırsan əlini, izi qalacaq.

mənim ürəyimi oxuyanmasan,

sənə bir ömürlük sözü qalacaq.

 

çevrilib yarpağa, gülə, çiçəyə

səni ətir-ətir izləyəcəkdir.

çilənib yağıştək yolların üstə,

bitib bənövşətək gözləyəcəkdir.

 

qalacaq dünyanın bir eşq nəğməsi,

qalacaq gecənin pıçıltısında,

qalacaq yağışın şırıltısında...

 

sənin də yuxunu alar əlindən,

eh, sənin də ağlın çıxar başından,

bacara bilməzsən bu dəli sirlə,

durub zəng edərsən bir gecə vaxtı:

"alooo, eşidirsən?

– səni sevirəm".

 

               

ZÜMZÜMƏ EDİRƏM XATİRƏ ÖMRÜ

 

daha çiçəkləməz bahar eşqimiz,

indi arzuların üzü qışadı.

sən düşüb getdiyin yollar uzandı,

geri qayıtmağa ömür qısadı.

 

qısadı, əzizim, qısadı həyat, 

bitirib yenidən başlamaq olmur.

ən gözəl çiçəyin ömrü bir əsim,

bir yağışla bitər kəpənək ömrü –

ürək də belədir, qışlamaq olmur.

 

amma, nə yazıq ki, unutmaq olmur

bu çiçək ürəyi, kəpənək eşqi. 

hər gecə yuxunda görüb durarsan

bir ömrə sığmayan biçənək eşqi.

 

İlahi, ilahi, yaşadıqlarım

hamısı yuxuymuş, hamısı yuxu.

qurbanı olduğum dəli çağların

indi nağıl kimi görünür çoxu.

 

hissim də, duyğum da qurban gedibdi,

qurbanlıq olubdu neçə ilim də.

ürək də belədir, arzu da belə... 

zümzümə edirəm xatirə ömrü

şirin nəğmə kimi qalıb dilimdə.

eeh... bax belə, bax belə...

 

 

ETİRAF

 

tufanlı köksümə baş qoyan qadın,

məni dua etdin öz əllərinə.

gözümə, könlümə kimisə qoydum,

heç kəsi qoymadım sənin yerinə.

 

sən necə kitabsan, necə yazısan?!

hər gün oxuyuram bitdiyin yerdən.

saçıma dən düşdü, ürəyimə od,

qoxlayıb saçımı  öpdüyün yerdən.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

 

 

 

 

Şəfa Vəli, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Şəki-Zaqatala təmsilçisi

 

 

 

Bələdçimiz şeir

(2-ci yazı)

 

 

         ...Yıxıldığımız hər  zirvə nə vaxtsa arzularımızın  əlçatmazı olub.  Günahımızdır, bilirik, yaddaşında yer tutmadıqlarımız. Savabımız sayılmaz, amma xatirəsində bomboz qaldıqlarımız.

         Yolumuz şair ruhunadır, əziz oxucu! Bələdçimizsə həminkidir - şeir!  Qaladığımız bütün ocaqlar eyni cür yanmır axı... Ocaq daşı seçdiklərimiz də qudsal olmur əksərən. Ən böyük dərd isə “yan mənimlə!” deyə üz tutacağımız kimsəmizin olmamasıdır...

         ...1980-ci illərin əvvəli. Gəncə şəhərinin laləli iyunlarından biri.  Göyçə gölünün sahiliylə bir qatar yol başlayır üzü bəriyə...  O qatarın səsində bir ananın qızına söylədiyi bayatıların xatirəsi yurd salıb.

         ...2024-cü ilin sarı-boz oktyabrı... Yağışlar Gəncəyə Şəkidən 3 saat tez yağır. Gəncədə yağış başlayan kimi, bir ana telefona sarılır: “Bizdə yağış başladı, eşikdə nəyin var, yığ içəriyə, gəlir sizə...”  Qızı cavab verir: “Şeir də gəlirmi buludlarda?”

         ...1980-ci illərin əvvəlində Güldərən Vəli  Dədə Qəribin - Qərib Mehdinin rəhbərliyi ilə fəaliyyət göstərən “İlham” ədəbi birliyinin üzvü  olaraq hər həftə  şeir dinləmələrinə qatılırdı. Şeirlərinin öyüldüyü də olurdu, qınandığı da.

         ...2024-cü ilin oktyabrında şeir yaza bilmirəm... Gücüm bu qəribə, sirraçmaz havalarda oturub Bozdağı düşünməyə çatır. Hər dəfə Şəki-Gəncə yolunu gedəndə uzaqdan gördüyüm Oyuq mağaraya sirr pıçıldamaq adətim var. O sirlər mikroavtobusun şüşəsini adlayırmı, küləyə qoşulub Oyuq mağaraya çatırmı, bilmirəm. O sirlərin içində anamın da adı keçir...

         ...Gəncədə lalələr hər yerdən tez açır. İnsanlar maşın-maşın yola qoyulur, Şəmkir çayının sahilinədək gedir, lalələr arasında şəkil çəkdirirlər. Güldərən Vəli bunu heç vaxt etmir.  Bir şəklin xətri üçün beş lalə ayaqlamaq yerinə, özünü lalələrə qatmağın şeir yolunu seçir...

         ...Şəkidə 3 ildə bircə lalə görmüşəm. Bapbalaca, qırmızısı solğun, amma bağrındakı qara daha tünd olan lalə iki il əvvəl bağçamın küncündə boy göstərmişdi. Dərmədim... Qıymadım... Sonrakı il gəlmədi... Bu il də gəlmədi.  Şah İsmayıl Xətaidən bəhs edən “Laləsi küsmüş çəmən” hekayəmi üzə çıxarmadığımçün məni qınamağa gəlmişdi - yazar təxəyyülüm bunu pıçıldadı mənə... Xaş-xaşını yeməyimdən qorxdu - bunu da içimdəki o şıltaq, ağac yapışqanı, lalə xaş-xaşı, əmənkömənçi (əbəgüməci) düyməsi yeməyi sevən uşaq bağırdı var səsiylə...

         ...1980-ci illərin əvvəlində Göyçə gölünün sahilindəki o balaca kənddən - Dərə kəndindən bir ananın bayatılarının xatirəsi yol başlamış, gəlib Gəncədə Güldərən Vəliyə çatmışdı...

         ...2024-cü ilin oktyabrında bir lalənin xatirəsində  -anamın səsinin çatmadığı yerdəyəm. Yazar qələmini əlinə alanda, dünyada olmur!

         ...1980-ci illərin əvvəlində Güldərən Vəli üzü Göyçəyə pıçıldamışdı:

 

 

         Səsinə gələrəm

 

O yovşan qoxulu çöllərdən ötrü,

O qızıl saçaqlı sünbüldən ötrü,

Bir ovuc torpağın ətrindən ötrü,

Səsinə gələrəm, anam, gələrəm,

Yuxuna girərəm, anam, gələrəm.

 

Bir qumral, qaragöz əmlikdən ötrü,

Qantəpər, kəkotu, yemlikdən ötrü,

Marallar ürküdən gədikdən ötrü,

Səsinə gələrəm, anam, gələrəm,

Yuxuna girərəm, anam, gələrəm.

 

O cütçü babanın “hoy”undan ötrü,

Köhnə dəyirmanın noyundan ötrü,

Dəmirçi oğlunun boyundan ötrü,

Səsinə gələrəm, anam, gələrəm,

Yuxuna girərəm, anam, gələrəm.

 

Qala buxarına, hisli sacına,

Qabarlı əlinə, əlçim saçına,

Mən sənin məhəbbət ehtiyacınam,

Səsinə gələrəm, anam, gələrəm,

Yuxuna girərəm, anam, gələrəm.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)

 

 

Habil Yaşar, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

-Sözün həqiqi mənasında xoşbəxt o kəs olur ki, onun qarşıda böyük məqsədi, hədəfi olur. O qədər böyük ki, bütün həyatına kifayət eləsin. Bu halda sən həmin hədəfin uğrunda mübarizə aparır, çətinlikləri dəf edir və görürsən ki, o, yaxınlaşdıqca yaxınlaşır. Bax xoşbəxtlik məhz budur.

Əgər hədəf kiçikdirsə, tez qət ediləndirsə, demək, xoşbəxtlik də kiçikdir, qısadır.

Bax, bu qarlı-şaxtalı fevral günündə cibimizdən əlimizi çıxardıq, ovcumuzu göyə açdıq. Ovcumuza qar dənəcikləri tökülməyə başlayacaq. Və düşən kimi də əriyəcəklər, yox olacaqlar.

-Necə, sən demək istəyirsən ki, sevgi kiçik məqsəddir?

-Baxır haçan və necə. Hətta sevgi böyük və gözəl olsa belə iki şəxs tək bir səbəbdən ki, bütün ömür boyu bir yerdədirlər, xoşbəxt ola bilməzlər. Sevginin önündə mütləq daha böyük hədəf, səni lokomotiv kimi ardınca çəkə biləcək bir hədəf qoyulmalıdır. Onda xoşbəxtliyə doğru məsafə qəteləmə işini ehtiyatla və sığortalı tutmuş olacaqsan.

-Məncə, sənin təlimin qədərindən çox ağıllı təlimdir. Sən kalliqrafik düşünür, müxtəlif iti bucaqlar altında dönüşlər edirsən. Amma bir şeyi unudursan, bəzən insanı böyük hədəflər, ali məqsədlər deyil, adi bir şeylər də xoşbəxt edə bilir. Məsələn, günəşli səma, ətirli çiçək, valehedici bir təbiət lövhəsi.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(04.10.2024)