Təqdim edir: Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Böyük Britaniyanın IMDb Top 250 reytinqi dünya kinosunun ən nüfuzlu reytinqlərindən hesab olunur. Burada tarixin ən yaxşı filmləri səsvermə nəticəsində müəyyənləşir və hər il reytinq yenilənir.

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı IMDb saytına istinadən reytinqin ən son versiyasının ilk 50 filmini oxucularına təqdim edir. Mötərizədə filmin çəkildiyi il, janrı və rejissoru qeyd edilib).

Öncə isə Top 250-də təmsil olunsalar da ilk 50-liyə düşməyən, halbuki bir çox nüfuzlu reytinqlərdə yer alan, müxtəlif seçimlərdə ilk beşlikləri bəzəyən məşhur filmlərin, o cümlədən də iki türk filminin  tutduqları yerləri qeyd edirik. Və onu da nəzərinizə çatdırırıq ki, “Titanik” filmi, eləcə də dahi rejissor Frederiko Fellininin filmləri Top 250-də yoxdurlar.

72. “Bir dəfə Amerikada” (1984. Dram. Serdjo Leone)

89. “Qudurmuş köpəklər” (1992. Triller. Kventin Tarantino)

90. “Kosmik Odisseya” (1968. Elmi fantastika. Stenli Kubrik)

103. “Get və bax” (1985. Dram. Elem Klimov)

110. “Taksisürən” (1976. Dram. Martin Skorzese)

112. “Nadera və Siminin boşanması” (2011. Dram. Əsgər Fərhadi)

116.”Ameli” (2001. Komediya. Jan Pyer Jene)

123. “İndiana Cons və son səlib yürüşü” (1989. Macəra. Stiven Spilberq)

131. “Rasemön” (1950. Dram. Akira Kurosava)

136. “Cazda yalnız qızlardır” (1959. Komediya. Billi Uaydler)

139. “Kazino” (1995. Bioqrafiya. Martin Skorzese)

156. “Mənim atam və mənim oğlum” (2005. Dram. Çaqan Ipmak)

165. “Yura dövrünün parkı” (1993. Macəra. Stiven Spilberq)

174. “Billi öldürməli” (2003. Triller. Kventin Tarantino)

204. “Quldur” (1996. Detektiv. Yavuz Turqul)

50. “Yeni kinoteatr Paradizo” (1988. Komediya. Cüzeppe Tornatore)

49. “Kasablanka” (1942. Melodrama. Maykl Kyortis)

48. “Bir dəfə vəhşi qərbdə” (1968. Vestern. Serdjo Leone)

47. “Nüfuz” (2006. Fenyezi. Kristofer Nolan)

46. “Svetlyaçokların qəbiri” (1988. Cizgi filmi. İsao Takaxata)

45. “Oderjimost” (2014. Dram. Damyen Şazel)

44. “1+1” (2011. Tragikomediya. Olivye Nakaş)

43. “Böyük şəhərin işıqları” (1931. Komediya. Çarli Çaplin)

42. “Otstupniki” (2006. Detektiv. Martin Skorzese)

41. “Psixo” (1960. Dəhşət filmi. Alfred Hiçkok)

40. ”Qladiator” (2000. Savaş. Ridli Skott)

39. “Yeni zamanlar” (1936. Komediya. Çarli Çaplin)

38. “Amerika əhvalatı İks” (1998. Dram. Toni Key)

37. “Geriyə gələcəyə” (1985. Elmi fantastika. Robert Zemekis)

36. “Terminator 2:Məhşər günü” (1991. Ceyms Kemeron)

35. “Pianoçu” (2002. Hərb. Roman Polanski)

34. “Kral Şir” (1994. Cizgi filmi. Rodcer Alles)

33. “Şübhəli şəxslər” (1995. Mistika. Brayan Singer)

32. “Xarakiri” (1962. Savaş. Masaki Kobayasi)

31. “Leon” (1994. Triller. Lük Besson)

30. “Parazitlər” (2019. Komediya. Pon Çjun Xo)

29. “İnterstellar” (2014. Elmi fantastika. Kristofer Nolan)

28. “Əcinnələrlə aparılanlar” (2001. Anime. Xayao Miyadzaki)

27. “Yaşıl mil” (1999. Detektiv. Frenk Darabont)

26. “Sıravi Rayanı xilas etməli” (1998. Savaş. Stiven Spilberq)

25. “Ulduz müharibələri. 4-cü epizod” (1977. Elmi fantastika. Corc Lukas)

24.”Bu gözəl həyat” (1946. Dram-nağıl. Frenk Kapra)

23. “Həyat gözəldir” (1997. Dram. Roberto Beninyi)

22. “Tanrının şəhəri” (2002. Detektiv. Fernandu Meyrelliş)

21. “Quzuların susması” (1991. Mistika. Conatan Cemmi)

20. “Yeddi” (1995. Mistika. Devid Finçer)

19.”Yeddi samurai” (1954. Macəra. Akira Kurasava)

18. “Ququ yuvası üzərindən uçarkən” (1975. Dram. Miloş Forman)

17. “Şanlı oğlanlar” (1990. Detektiv. Martin Skorzese).

16.”Matritsa” (1999. Elmi fantastika. Endi və Larri Vaçovski)

15. “Ulduz müharibələri. 5-ci epizod” (1980. Elmi fantastika. İrvin Kerşner)

14. “Üzüklərin hökmdarı: İki qala” (2002. Fentezi. Piter Çekson)

13. “Başlanğıc” (2010. Elmi fantastika. Kristofer Nolan)

12.”Forrest Qamp” (1994. Melodrama. Robert Zemekis)

11.”Döyüş klubu” (1999. Triller. Devid Finçer)

10. “Üzüklərin hökmdarı: Üzük qardaşlığı” (2001. Fentezi. Piter Çekson)

9.”Yaxşı, pis, qəzəbli” (1966. Vestern. Serdjo Leone)

8.”Kriminal oxunuş” (1994. Qara komediya. Kventin Tarantino)

7. “Üzüklərin hökmdarı: Kralın qayıdışı” (2003. Fentezi. Piter Çekson)

6.”Şindlerin siyahısı” (1993. Dram. Stiven Spilberq)

5.”12 qəzəbli kişi” (1957. Dram. Sidni Lümet)

4.”Tünd cəngavər” (2008. Savaş. Kristofer Nolan)

3. “Xaç atası -2” (1974. Kriminal. Frensis Ford Koppola)

2.”Xaç atası” (1972. Kriminal. Frensis Ford Koppola)

1.“Şouşenkadan qaçış” (1994. Dram. Frenk Darabont)

Şəkillərdə: “Şouşenkadan qaçış” (qapaq) və “Xaç atası” filmlərindən kadrlar

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.09.2023)

Kubra Quliyeva, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Ah bu həyat, xoşbəxtliyiylə, acısıyla, zaman-zaman ağrıların verdiyi gülümsəməsiylə neçə gülün solmasına şahid oldu, neçə solan gülün torpağına yeni çiçəklər açdırdı. Sənin, mənim, onun, elə hər birimizin bir solan gülü olmadımı içimizdə?
Hər birimiz yarım yorğanın isidəcəyi qədər xoşbəxt olmadıqmı, üstümüzü örtsək ayaqlarımız, ayaqlarımızı örtsək üstümüz üşümədimi?Hər dəfə gülümsəmələrimiz yarım qalmadımı?
Dünya yaranandan bəri neçə-neçə güllər solub getdi də, sayını itirdik.
Solan güllərə ərməğan olsun o zaman düşüncələrimdən yazılarıma süzülən hər bir sözüm. Ən çox güllər nə zaman solmuşdu xatırlayırsız? Mən xatırlayıram. Kimliyindən, irqindən, mənsubiyyətindən asılı olmayaraq savaşın içində dünyaya göz açan körpələrin içində solmadımı hələ qönçə ikən o güllər? Müharibələrdə şəhid düşən əsgər yaralarının qəlbində sevgi çiçəyi, əsgər ana-atalarının qəlbində övlad çiçəyi solmadımı? Milyonlarla şiddətə məruz qalan qadınların, övladlarının gözü önündə öldürülən Emine Bulutların qəlbində mərhəmət tumurcuqları saralıb solmadımı? Təcavüzə məruz qalan yeniyetmə qızların hələ təzə çiçək açan  namuslarına palçıq bulaşmadımı bəs? Yoxsulluqla mübarizə apara bilməyən atanın övladı qarşısında çarəsizliyindən qəlbindəki qürur ağacı yarpaqlarını tökmədimi? Sadəcə qayğıya, şəfqətə ehtiyac duyan danışa bilməyən dostlarımızın - heyvanların məhz biz insanlardan şiddət görərkən solan baxışları bəs? Sağalmaz xəstəliyə tutulan, öləcəyini bilib gün sayaraq mübarizə aparan 11 yaşlı Baharın kiçicik ruhunda ölmədimi ümid çiçəyi?...
Dərdlənmişəm bu gecə, üsyanım tökülüb sətirlərə, baxıram özümə dərd etdiklərimə, nə qədər axmaq imişəm mən. Məgər, nə güllər soldu da həyatda, heç nə olmamış kimi, dünya dönməyə davam etmədimi öz oxu boyunca? Ey qoca dünya, nə boyda yük daşıyırmışsan sən məgər? Söylə necə dözdün bu qədər acı ağrıya sən? Bəlkə ümidin təkcə günəşə idi? Bir gün günəş elə doğacaq ki, sənin üzərinə düşən hər şüası bir solan çiçəyi açdıracaq, buzlaqları qurudub heç vaxt solmasın deyə, gülləri susuz buraxmayacaq deyəmi ümid etdin sən?
Ya da ,ümidin ölən insanların ölməyən insanlıqlarına qalmışdı?
Söylə qurbanın olum, nədir çarə?

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.09.2023)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə Biri ikisində layihəsində bu gün yenidən Nəsr vaxtıdır, sizlərə Vüsal Bağırlının “Köhnə avtomobil” hekayəsi təqdim edilir.     

NƏSR

Vüsal BAĞIRLI

KÖHNƏ AVTOMOBİL

Eyvana çıxıram. Hava buludludur. Ətrafda qəribə səslər eşidilir.

“Tap-tap-tararapp”.

Alnıma, əlimə soyuq damcılar düşür. Deyəsən, yağış başlayır.

Dayanıb diqqət kəsilirəm. Yox, səhv edibmişəm. Bu, eyvan ipindən asılmış nəm paltarlardan, yenicə yuyulmuş köynək, kombinezon və şalvarlardan düşən oynaq damlaların aşağıdakı köhnə avtomobillə ritmik söhbətidir.

O həmişə eyni yerdə dayanır. Evdən çıxıb harasa gedəndə, işdən geri qayıdanda daim göz önündədir. Onu, beşmərtəbə “xruşşovka” ilə palçıqlı xəndəyin arasında qərar tutmuş üzgün görünüşlü köhnə “Moskviç”i hər gün görürəm.

Hər görəndə də anlayıram ki, onunla sərt və amansız davranılıb, avtomobil dəmir qalağı, zibil yığını kimi kənara atılıb, hər gün səhərdən axşamadək ora-bura tələsən, sakinləri acı tüstüsüylə boğan, bir-birlərinin qarnına girib hər yerdə tıxaclar yaradan modern avtomobillərə tay ola bilməyəcəyini anlayan keçmiş sahibi onu birdəfəlik tərk edib.

Avtomobilin indiki halı acınacaqlıdır. Qapısının biri əzilib, kapotu içəri batıb, müxtəlif iqlim dəyişikliyi, rütubət, külək və korroziyanın təsirindən metal gövdəsi, torpağa yaxın hissələri aşınaraq çürüyüb, eybəcər hala düşüb. Dəmir səthini toz basıb, buferi əyilərək sallaq dayanıb.

Məhlədə futbol oynayan uşaqların çoxsaylı top zərbələri, korafəhm atılan sapand daşlarının təsirindən arxa-qabaq şüşələri sınıb, çatlayıb, bəzi yerləri zədələnib. Təkərləri boşalaraq təbii müvazinətini itirib və indi o, bir böyrü üstə əyilmiş məşhur Piza qülləsini xatırladır. İçindən yağ, benzin və müşəmbə qoxusu gəlir.

Fəqət bütün üzücü məqamlarla yanaşı, avtomobildə bəzən pozitiv, məzəli məqamlar da tapmaq mümkündür. Əgər ona yaxınlaşıb gözümüzün birini qıyaraq yan şüşədən əks şüşəyə diqqətlə baxsaq, maraqlı illüziya, optik aldanış müşahidə edərik: obyektivdə yaranan ilğım, həyətdəki çiçəkləmiş albalı ağacını çoxaldır, təsviri bir-birinin üstünə mindirir və qəribə kaleydoskop yaradır.

Başımızı tərpətdikdə ağaclar dairəvi hərəkətlə möcüzə kimi tərpənir, sanki yallı gedirmişlər sayaq fırlanırlar. Bir dəfə tapıntımı həyətdəki uşaqlara göstərdim. Bu onları xeyli əyləndirdi və güldürdü.

“Moskviç” günlər, aylar, fəsillərlə silahlanmış zaman ordusu ilə daim döyüşür, vaxt çayının aramsız, sabit axınına tabe olur, arxayın, qayğısız ömür sürməyə çalışır. Pəncərə-gözlərin yorğun qırışları, yarıaçıq kapot-dodağın kənarındakı narahat büküşləri, ağır, sallaq döşləri, rezinlə dartılmış qarın və budları əvəz edən bufer, disk və deflektora külək, şaxta, fırtına belə təsir etmir.

Payızın əvvəlləri əsən tozlu küləklər maşının üstünü çirk təbəqəsiylə örtür. Bu zaman onun əsl rəngini seçmək, ayırd etmək mümkün olmur. Payızın sonlarında isə fasiləsiz yağan noyabr yağışları maşını yuyub təmizləyir, onu uzaq yaylaq səfərinə hazırlaşan yorğa və saz kəhərə bənzədir.

Qışın ayazlı, qarlı günlərində qoca avtomobil gecənin öldürücü sazağından, boranından xilas olmağa can atan evsiz-eşiksizlərə, “bomj”lara fərqli formatda xidmət göstərir, öz hostel statuslu havayı salonunu səxavətlə təklif edir. Neçə-neçə insanı amansız şaxtadan qoruyur, bahalı-ucuz həyatları ölümün labüd pəncəsindən xilas edir.

İsti fəsillərdə, havalar qızmağa başlayanda həyətdə oynayan uşaqlar  köhnəlmiş maşının üzərinə dırmaşaraq cürbəcür dəcəlliklər edirlər. Yeniyetmə və gənclər onun ətrafına toplaşır, kapotun üstündə şahmat, nərd oynayır, yaxud banın üstünə dırmaşaraq ayaqlarını sallayıb siqaret çəkir, zarafatlaşır, bir-birlərinə şıllaq, yumruq atır, aşıb-daşan tükənməz enerjilərini israf edirlər.

Səhərlər səyyar meyvə satıcısı alma, şaftalı, ərik yeşiklərini, göyərti torbasını, yetişmiş boranı və qarpızları kapot-piştaxtanın üzərinə qoyur. Kepkasını gözünün üstünə basıb yerə çömbəlir, damağındakı tüstüləyən siqaretlə növbəti müştərini səsləyir.

Günorta toyuqlar, ördəklər əyilmiş buferin saldığı ensiz, tünd zolağa çəkilib dincəlirlər. Axşamlar isə orada orta yaşlı qadınlar, qoca arvadlar, ahıl, ələngə qarılar qərarlaşır. Onlar avtomobilin kölgəsində oturub tum çırtlayır, məhəllədə olub keçmiş və baş verəcəklərdən qeybət edirlər.

Bir gün bütün gecəni əsən coşqun və azğın xəzri yaxınlıqdakı qoca küknarı köhnə avtomobilin üzərinə aşırdı. Qonşu mənzili təmir edən fəhlələrlə köməkləşib onu bu ağır yükün altından çıxardıq.

Biz “Moskviç”in yanında dayanıb, üst-başımızı çırpıb təmizləyərkən qeybdən  qəfil peyda olan cırcırama-helikopter diqqətimizi çəkdi. O, havada yarımdairə cızıb qövsvari aerodinamik hərəkətlə ehmalca kapotun üzərinə qondu. Həşərat küləyin sərt nəfəsindən büzüşmüş, öz bozumtul, şəffaf plaş-qanadlarına sıx-sıx bürünmüşdü.

Oynaq, zarafatcıl külək onun sarı-yaşıl gövdəsini tərpətdikcə cırcırama xoş təmasdan, incə nəvazişdən vəcdə gələrək xoşhallanır, nazik ip qırığına oxşayan quyruğunu qarnına tərəf əyib-qıvırıb axına uyğun titrədirdi.

Birdən fəhlələrdən birinin ehtiyatsız, qəfil hərəkəti – üzünümü qaşıdı, ya əlini alnınamı çəkdi – həşəratı ürkütdü və o, qanadlarını küləyin yüngül axınına təslim edərək havaya pərvazlandı, uçub harasa getdi. Kapotun bozumtul narın tozu üzərində canlının kədərli, solğun izi qaldı.

Vaxt keçdikcə köhnə avtomobillə münasibətləri isindirməyə, onunla dostlaşmağa başladım. İşdən qayıdanda, yaxud axşamlar həyətə düşəndə tez yanına gəlir, gün ərzində başıma gələnlərdən, müxtəlif hadisələrdən, gündəlik qayğı və problemlərdən danışıb söhbətləşirdim.

O da yöndəmsiz və sallağı oturuşuyla dərdini mənimlə bölüşür, özünün bir vaxtlar tamaşa edənləri heyrətə salıb, ağılları başdan çıxardığı dövrlərindən qeyri-adi əhvalatlar nəql edirdi.

“Zavoddan yenicə çıxmış qırmızı “böcək” hər iki tərəfdən paslanmayan nikel ramkayla əhatələnib. Zil qara şinli, təzə təkərli avtomobilin parlaq metal örtüyü günəşin şəfəqlərində bərq vurur, qibtə dolu gözləri qamaşdırır. Adı parıltılı hərflərlə kənarlarına həkk olunub: “Moskviç”.

Sürücü dodağında xəfif təbəssüm, heyran baxışlarla ona yaxınlaşır, qapını ehtiyatla açır, şəstlə dəri oturacağa yayxanır. Açar burulan an mühərrikinin həzin uğultusu eşidilir. “Moskviç” işə düşür. Sürücü ayağını akseleratorun üzərinə qoyunca avtomobil kiçik təkanla azacıq tullanıb hərəkətə gəlir.

Avtomobil  şəhərin əzəmətli, işıqlı, gen prospektlərində alışıb-yanan faralaryıla, özündən razı görkəmiylə şütüyərək təşəxxüs satır. Qarşıdan gələn çoxsaylı avtomobilləri sevinclə qarşılayır, salamlayıcı siqnallar verir.

Onun üçün hər şey maraqlıdır – dolanbac küçələr, işıqlı prospektlər, geniş magistrallar – hətta kriminal qoxulu qaranlıq tinlər də...”

...Köhnə “Moskviç” xoşbəxt düşüncələrə dalmışdı. Həmin an onun tam bir meditasiya vəziyyətində olduğunu, bütünlüklə öz düşüncələrinə qapıldığını hiss etdim. O, duyğulu görkəmdə dayanmışdı, nə açıq-aşkar etiraz, nə də itaətkarlıq vardı duruşunda.

Mən həssas məqamdan təsirlənib ehtiyatla geri addımladım, kənara çəkildim və öz qəhrəmanımı ötən möhtəşəm günlərin şirin xatirələri ilə baş-başa buraxdım.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.0.2023)

Erhan Özdemir, Türkiyə - xüsusi olaraq “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

Xoş gördük oxucu... Xoş gördük…

Yaradanın qadına vermiş olduğu gözəl və mənalı xüsusiyyət, qabiliyyətlərdən biri də Ana olmaqdır. Qız övladlarımız müəyyən yaşdan sonra özlərini dərketmə, tanıma, anlama dövrünə keçid edirlər. Bu dövrdə də özlərindən böyük cəmiyyət üzvləri, eyni zamanda öz ailələri tərəfindən müəyyən vərdiş və inanclara öyrəşdirilirlər. Öz iradələriylə olmadan beyinlərinə yeridilmiş düşüncəylə və də çox zaman məcburiyyətlə, psixoloji təzyiqlə istəmədikləri bir həyata sürüklənirlər. 

Hörmətli ağsaqqal, ağbirçəklər, bu o demək deyil ki, onlar yenityetmə çağlarında və də hansısa mənsub olduqları dini inanc, mühit və ailə qanunlarına görə bu yaşlarında "gəlin"ola bilər, kiməsə satıla, hədiyyə oluna, ya da ailə qura bilərlər. 

Qızlar yaradılışlarına görə psixoloji olaraq oğlanlardan daha tez olgunlaşırlar. Bu da onları analıq, şəxsi mühitə sahib çıxma hissinə refleks olaraq daha  da vicdanlı edir. 

Oğlanların bu cəmiyyətdə hər şey edə bilər düşüncəsiylə böyüdülməsi qızlarımızı çox çətin vəziyyətə salır. Onlar uşaq yaşlarından hər cür həyat çətinliyi ilə boğuşmaq məcburiyyətində qalırlar. Buna görə də qızlar, qadınlar vaxtından öncə həyata qarşı məsuliyyət hiss edir və görünməyən yükləri mənimsəyirlər, mənimsəmək məcburiyyətində qalırlar. Cəmiyyətin birliyi ilə bizlər bunu edirik. 

Qadın olmaq asan iş deyil. Bizim cəmiyyətdə qadın olaraq yaşamaq üçün həm əsrlər boyu sənə yüklənən vəzifələri yerinə yetirməlisən, həm də öz adına, yoldaşının, ya da atanın soyadına ləkə gətirməməlisən. Lakin bu vəziyyətlərin heç biri oğlan uşaqlarına şamil edilmir. Onlara vəzifə olaraq yüklənmir, aşılanmır. Onlar bu ağırlığın altında qalmırlar. Ona görə də rahat və uşaq ruhlu olurlar. Ərköyün olur və heçnəyin qorxusunu çəkmirlər. Oğlanların sevgilisi olanda dostlar arasında  lovğalanırlar. Lakin özlərinin də evində qız, qadın yaşadığını, onları da bir Ananın, bir qadının dünyaya gətirdiyini unudurlar və  ailələrindəki xanımların da həyatında sevgilisi, dostu, yoldaşı olmasını qəbul etmir, özlərinə sığışdırmır, hətta bu düşüncəyə belə hiddətlənirlər. 

Qadınları hər zaman kimlərdənsə qorumaq lazımdır fikri insanların şüuraltısına yeridilib. Lakin qadınları qorumağa ehtiyac yoxdur. Onlar özləri özlərini qoruyar. Qadını kimdən, nədən qorumaq lazımdır ki? Hər kəs özünə hörmət etsə, öz əməlinə fikir versə, heç kimin heç kimi qorumağa ehtiyacı qalmaz. 

Biz kişilərin xarakterlərinin yetərsizliyindən, qadınlarda yaratdığımız güvənsizlikdəndir ki, qadınlar bir şeyləri etmək, bacarmaq, karyera qurmaq, öz ayaqları üzərində dayanmaqdan çəkinirlər. Bu real bir faktdır. Bu mövzunu oturub diqqətlə sorğulamaq və bu gerçəkliklə üzləşmək lazımdır. 

Qadınlar karyera qurmaq istədikdə bizlər onlara yuxardan aşağı baxırıq. Onları maddi, mənəvi incidir, yoluna daş qoyuruq. Kömək etmək bir tərəfə qalsın, kömək edənləri də danlayır, ələ salır, özümüzdən uzaqlaşdırırıq. 

Alber Kamü da dediyi kimi, bir ölkəni tanımaq istəyirsinizsə, o ölkədə qadınların necə öldüyünə baxın. 

(Dilimizə uyğunlaşdırdı: Matruska JK)

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.09.2023)

İradə Allahverdiyeva, “Ədəbiyyat və incəsənət”

“Haçiko: Ən Sadiq Dost"- film və real hadisələr. 

Ömrünün sonuna qədər mərhum sahibini gözləyən itin inanılmaz hekayəsi. 

Ən çox sevdiyim, insan qəlbinə toxunan  filimdən qisa bir məlumat. 

Xarakterimizdən və istəklərimizdən asılı olmayaraq hamımız cəmiyyətin bir hissəsiyik. İstəsək də, istəməsək də bir-birimizlə ünsiyyət qurmalıyıq. Çox uzun olmayan həyatında hər bir insan həqiqətən sevilmək və çətin vəziyyətdə mütləq kömək edəcək, kömək edəcək və kömək əli verəcək həqiqi dostlara sahib olmaq istəyir.

Lakin ümidlərimiz heç də həmişə özünü doğrultmur. Çox vaxt, yaşla, insanlar arasında dostluq yox olur, məcburi olmayan dostluqlar qalır, bu da tədricən laqeydliyə və məsafəyə çevrilir. Müasir cəmiyyətdə bir çox insan kiçik qardaşlarımızla, öz sahibinə maraqsızcasına bağlanan və bəzən insan bu dünyadan köçdükdən sonra da onu sevməyə davam edən itlərlə dostluq etməyi üstün tutur.

Söhbət belə bir hadisədən, mərhum sahibini ömrünün sonuna kimi gözləməyə davam edən bir itin insana güclü bağlılığından gedirdi, 2009-cu ildə çox səmimi “Haçiko: Ən Sadiq Dost” filmi çəkilmişdir. insanlar arasında nadir hallarda görülən inanılmaz dostluq və sədaqət haqqında əsl hekayəyə əsaslanır.

Bu hekayə 20-ci əsrin əvvəllərində Yaponiyada baş verdi, 1923-cü ildə Akito cinsindən bir bala doğuldu, bu cinsin adı Yaponiyada eyni adlı prefektura tərəfindən verildi. 

Bu heyrətamiz itlərin yetişdiricisi bu gözəl heyvanları yetişdirən və satan yerli fermer idi. 

1924-cü ilin yanvarında yerli universitetin professoru Hidesaburo Ueno balalardan birini Akito yetişdiricisindən aldı. Tanınmış alim və kənd təsərrüfatı texnologiyası müəllimi - Ueno uzun müddətdir ki, belə bir it cinsi arzusunda idi və təhsilini məmnuniyyətlə götürdü.

Bu itin - Haçiko ləqəbinə gəlincə, məlumdur ki, yapon dilində “hachi” “səkkiz”, “ok” şəkilçisi isə sədaqət deməkdir. Köpəyin niyə belə adlandırıldığı ilə bağlı bir neçə versiya var.

BİRİNCİ, ən çox yayılmışı, itin yerli damazlıq bir il ərzində satdığı səkkizinci bala olmasıdır.

İKİNCİ, Hachiko professorun özünün sahib olduğu səkkizinci it olduğunu söyləyir. 

Sitat: Biz itləri döydük. Biz itlərə nifrət edirik. Biz özümüzü sahib hesab edərək itlərdən özümüz üçün istifadə edirik. Ancaq onlar daha yaxşıdır! Daha ağıllı, daha sadiq və mehriban. Haçiko canlı nümunədir. O, biz deyil, ustaddır.

Baş rolda: 

Riçard Gere

Joan Allen

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.09.2023)

Bakıdakı Rus evinin dəstəyi ilə “ZagulbaFM” əyləncə mərkəzində gənclərin “Rus rokunun hitləri” rok-konserti olub.

Rusiya İnformasiya-Mədəniyyət Mərkəzinin (RİMM) mətbuat xidməti xəbər verir ki, konsert proqramında gənc istedadlı musiqiçilər, müəllif mahnısı klubunun nümayəndələri, eləcə də peşəkar teatr aktyorları iştirak ediblər.

Təşkilatçıların sözlərinə görə, rus rokuna xüsusi mədəniyyət xasdır ki, bu da mahnıların ideologiyası, səslənməsi və semantik yükü baxımından əksər ölkələrin rok musiqisindən fərqlənir. “Nəsillərin və musiqi zövqlərinin dəyişməsinə baxmayaraq, gənclər bu gün də rus rokunun hitlərini ifa edirlər. Keçirilmiş konsert də bunun əyani sübutudur”, - deyə RİMM-in mətbuat xidmətində qeyd edilib.

Bakıdakı Rusiya İnformasiya-Mədəniyyət Mərkəzi 2009-cu ilin mart ayından fəaliyyət göstərir. RİMM-də sərgi, kinokonsert, konfrans zalları, kitabxana, tədris kabinetləri var. Mərkəz Azərbaycan cəmiyyətində rus dilinin təşviqi və iki ölkə arasında humanitar əlaqələrin inkişafına yönəlmiş bir sıra tədbirlər təşkil edir.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.09.2023)