Super User

Super User

Bir çox tarixi və macəra romanlarının müəllifi Cənubi Afrika yazıçısı Uilbur Smit 88 yaşında Keyptaunda vəfat edib. TASS xəbər verir ki, bu barədə şənbə günü müəllifin rəsmi saytında bildirilib.
"Dünya şöhrətli bestsellerlərin müəllifi Uilbur Smit bu gün gündüz Keyptaunda öz evində gözlənilmədən dünyasını dəyişib", - deyə məlumatda yazılır. O da qeyd olunur ki, Smit son saatlarını masa arxasında, yeni romanı üzərində işləyəməyə sərf edibmiş. Ölüm onu yazı masası arxasında yaxalayıbmış.
Yazıçının ilk uğuru 1964-cü ildə Kortni ailəsinin həyatı ilə bağlı bir sıra kitabların əsasını qoymuş "Şirlər nə vaxt ifa edirlər" romanı ilə bağlı idi. Sonrakı illərdə onun 30 dilə tərcümə edilmiş bu romanlarının 140 milyondan artıq nüsxəsi bütün dünyada satılmışdı.
Uilbur Smit 9 yanvar 1933-cü ildə Şimali Rodeziyada (Zambiya), ingilis  əsilli ailədə anadan olub. Ona adını valideyinləri Rayt qardaşlarından olan, dünyada ilk idarə olunan təyyarənin yaradıcısı hesab edilən Uilbur Raytun şərəfinə qoymuşdular.
Bəli, müasir ədəbiyyatın daha bir canlı klassikası sayılan şəxs əbədiyyətə qoşuldu. Sıralar lap seyrəldi.

Almaniyada yaşayan tanınmış yazıçı-publisist Orxan Arasın dahi Azərbaycan şairi və mütəfəkkiri Nizami Gəncəviyə həsr etdiyi kitab türk və niderland dillərində nəşr olunub.
Diasporla İş üzrə Dövlət Komitəsindən  bildiriblər ki, Niderlandda fəaliyyət göstərən Hollandiya-Azərbaycan Türk Mədəniyyət Dərnəyinin dəstəyi ilə çap olunmuş kitabda qüdrətli söz ustadının həyat və fəaliyyəti haqqında məlumat verilib, görkəmli mütəfəkkirin əsərləri yer alıb.
Dərnəyin rəhbəri İlhan Aşkın bildirib ki, dekabrın 17-də Niderlandın nüfuzlu kitabxanalarının birində nəşrin təqdimat mərasimi keçiriləcək.
Xatırladaq ki, Nizami Gəncəvinin anadan olmasının 880 illiyi münasibətilə 2021-ci il Azərbaycanda “Nizami Gəncəvi İli” elan edilib.

Bazar ertəsi, 15 Noyabr 2021 14:24

Elçin Hüseynbəylinin “Vida”sı

Yazıçı-dramaturq, publisist, Əməkdar incəsənət xadimi Elçin Hüseynbəylinin "Vida" romanı işıq üzü görüb.
Kitab "Qələm" nəşriyyatında nəfis indizaynla (içi qrafik şəkilli) çap olunub.  "Vida" romanı müəllifin məşhur "Gözünə gün düşür" hekayəsi əsasında yazılıb və "doğulduğun yerdə ölməli" ideyasına söykənir. Romanın süjeti psixoloji-dramatik fabula ilə müşayiət olunur. Yurdu erməni tapdağında olan məşhur və xəstə  həkim doğma kəndinə gedir. Onun məqsədi babasının vəsiyyətinə əməl eləmək, doğulduğu yerdə ölmək, amma ondan qabaq bir ağac əkməkdir. Erməni hərbçiləri həkimi əsir götürürlər...
Yazıçı bu dəfə də öz üslubuna sadiq qalıb: bədii dillə danışıq dili sintez olunub, təhkiyəsi şirin və axıcıdır...
Nəşrin rəhbəri Pərviz Əyyubov, redaktoru Dürdanə İbrahimova Hüseynbəyli, dizayneri Ömər Məmmədovdur.

 

Mövzu çox maraqlı olduğundan onun üzərində bir qədər geniş dayanacağam, üzürlü sayın. Tarix boyu çox nəhəng yazıçılar olub ki, hakim rejim onları dəmir barmaqlıqlar arasına salıb. Məsələn, məşhur ispan Migel de Servantesə 1594-cü ildə Papanın İspaniya xidmətində vergi yığmaq tapşırılıb, o, vergini toplayıb bir tacirə saxlamağa verib, tacir də özünü bankrot elan edib pulu qaytarmayıb, nəticədə taciri də, yazıçını da həbs ediblər. Sevilya türməsinə salınan Servantes Don  Kixot barədə romanını da elə orada yazıb.

 

Məşhur rus yazıçısı Fyodr Dostoyevski 1849-cu ildə çarı devirmək uğrunda mübarizə aparan Petraşevski dərnəyinə üzv olduğu üçün həbs edilib, 8 ay çəkən istintaqdan sonra ona güllələnmə hökmü kəsilib. Yazıçının başına torba keçirilib, tüfəngin tətiyi çəkilən anda çar Nikolayın əmri gəlib ki, güllələnmə həbslə əvəz edilsin. Beləcə, Dostoyevski Omsk həbsxanasına etap olunub, sərasər 5 il orada yatıb. Həbsxana dövründə “Ölü evdən qeydlər” povestini yazıb.
Məşhur irlandiyalı yazıçı Oskar Uayld 1895-ci ildə “mənəviyyatsızlıq” hökmü ilə həbs olunub. Bu hökmü ona “uşaqbazlığın və homoseksual əlaqələrin təbliğinə görə” veriblər, dustaqlıqda ağır işgəncələr altında yaşayan yazıçı bir neçə həbsxana dəyişəsi olub, “Redinq həbsxanası barədə ballada” onun həbs həyatının bədii şəkildə əksidir.

 

O’Henri  (əsl adı-soyadı Uilyam Porter) - həbs həyatı yaşamış növbəti məşhur yazıçı da Oskar Uayldla eyni ildə həbs edilib. Bankda kassir işləyən O’Henri o dövr üçün həddən artıq böyük məbləğ hesab edilən 1150 dolları mənimsəməkdə ittiham edilib, həbs sanksiyası çıxarılanda özünü günahkar bilmədiyindən ölkədən qaçıb, Meksikada sığınacaq tapıb. Amma 3 ildən sonra sevimli həyat yoldaşının dəfni üçün vətənə gələndə həbs edilib, Kolumbus həbsxanasında 3 il 4 ay cəza çəkib. Orada 14 hekayə yazıb və onları öz adı ilə dərc etməyə utanıb, O’Henri təxəllüsündən ustifadə edib.

 

Və ən nəhayət, rus yazıçısı Aleksandr Soljenitsin. 2-ci dünya müharibəsi zamanı ön cəbhədə vuruşan yazıçı dostu ilə məktublaşanda açıqfikirlilik nümayiş etdirmiş, baş verən haqsızlıq və ədalətsizliklərdən söz açıbmış, məktubların oxunmasından xəbərsiz olan yazıçı 1945-ci ilin fevralında həbs olunmuşdu, 8 il həbs, ardınca ömürlük sürgün cəzası almışdı. Onu Marfinoda, “Yeni Qüds” düşərgəsində saxlamışdılar. Sonra Butırka həbsxanası, nəhayət, 1953-cü ilin fevralında azadlıq. Marfinodakı sürgün həyatından bəhs edən “Birinci çevrədə” romanı yazarın ən məşhur romanıdır.

 

Stalin repressiyası onlarca yazıçımızı həbsə atmışdı, həmin qanlı-qadalı tarix əsla unudulmaz. Yaxın tarixdə bizə peşəkar fəaliyyəti ilə bağlı yazıçı Çingiz Ələkbərzadənin həbs edilməsi məlumdur, eləcə də milli azadlıq hərəkatı dönəmində Kremlin şair Xəlil Rzanı həbs edib Lefortovo həbsxanasına salması. Bu son dönəmdə isə yazıçı Əjdər Ol həbs edilib. O, həbs edilən sosial müdafiə naziri Səlim Müslümovun icra apparatının müdiri kimi korrupsiya ittihamı ilə üzləşib. Ölkəmizdə bu sahədə baş verənlər qeyri-şəffafdır, eyni əməl birinə korrupsiya kimi tətbiq edilsə də digərinə edilmir, dərinliyini əsla bilmirik. Amma lap elə Əjdər Ol suçludursa da belə, dünən onun süfrəsinin qırağında yalmanan yazar dostlarının bu gün onun dalınca danışmaları kişilikdən deyil axı. Bizim xalqın gözəl bir deyimi var, həbsə düşən barədə deyirik ki, Allah qapısını açsın. O, qələm əhlidirsə, uzun illər mənəviyyat təbliğatçısı olubsa, bu niyyət ikiqat gücüylə səslənməlidir.

 

Varisin “Həftənin təqvimi” yazısından

 

 

15 noyabr. Buddanın enmə günü

 

Hesab olunur ki, Budda təqvimi ilə 9-cu ayın 22-ci günündə Budda üç pilləli daş-qaşlı qızıl pilləkənlə taxtdan yerə enir. Buddanın taxta qalxmasını bütpərəstlər bir ayrı, taxtdan enməsini bir ayrı qeyd edirlər. Mənə isə Buddayla bağlı lap yeniyetməliyimdə eşitdiyim bir rəvayət o qədər xoş gəlib ki, hər dəfə Budda kəlməsini eşidəndə həmin rəvayət yadıma düşür. Demək, mərhəmətli Budda iş üçün müraciət edən bir kəndlini işə götürür, deyir, sənə qalmağa yer, gündə üç dəfə isti qida veriləcək, ilin 365 gününü yeyib-yatıb istirahət edəcəksən, yalnız bir gün – Ay tam tutulan günü yetmiş yeddi pilləkənlə qalxıb məbədin qübbəsində şam yandıracaqsan. Kəndli həvəslə bu işi qəbul edir. Təqribən 250 gün keçəndən sonra ilk Ay tutulması baş verir, Budda görür ki, qübbədə şam yandırılmayıb. Əsəbiləşən Budda cəld kəndlinin hüzuruna gətirilməsini tələb edir. Kəndli gətiriləndə ondan qəzəblə hansı səbəbə şam yandırmamasını soruşur, kəndli deyir ki, sən öz canın, bağışla, yatıb qalmışam.

 

Şərh vermirəm.

 

15 noyabr. Beynəlxalq pendir və çörək günü

 

İlk dəfə bu günü İngiltərədə, məşhur Straffordşir qraflığında qeyd ediblər, sonra bütün qərb dünyası bu bayramı qəbul edib. Xüsusən pendirin vətəni sayılan İcveçrədə bu bayram aktualdır. Pendir-çörək bizdə də trenddədir, baxmayaraq ki, biz bu bayramı qeyd etmirik, amma pendir - ən çox işlənən çörək yavanlığı hesab olunur. Ziyan etməz, naharda-filanda ənənəvi ət yeməyini kənara qoyub pendir-çörək yesək, qərblilərdən geri qalmasaq xəncərimizin qaşı düşməz ki? Yeri gəlmişkən, son vaxtlar qiymətlər ceyran belinə qalxmaqdadır, holland pendirinin kilosunun qiyməti şokedici 20 manat, ağ pendirinki isə şokedici 10 manat həddinə çatıbdır.

 

15 noyabr. Krallığı, imperatorluğu, şahlığı qorumaq ənənəsi

 

Belçika gözəl ölkədir, çox firavan və xoşbəxt əhalisi var. Bu gün onlar Kral sülaləsi gününü qeyd edirlər. Bu təcrübə bir çox ölkələrdə var. Britaniyada xüsusən kraliça  böyük hörmət və nüfuza malikdir. Rusiyada da hələ də imperatorluq qorunub saxlanılır, bu qurumların de fakto və de yure hakimiyyətləri olmasa belə, rəmzi hakimiyyətləri var. Yeri gəlmişkən, ruslar Azərbaycanı işğal edəndə ayrı-ayrı xanlıqlarımızın süqutunu şərtləndiriblər. Bəlkə biz də əksər dünya ölkələri kimi xanlıqları tariximizin ululuğuna sübut kimi rəmzi mənada bərpa edək?

 

Avstriyada isə Müqəddəs Leopold günü qeyd edilir. Avstriya da gözəl ölkədir, oranın əhalisi də firavan və bəxtəvərdir. Babenberqlər sülaləsindən olan 3-cü Leopold (12-ci əsr) Avstriyanın və Vyananın himayəçisi hesab edilir.

 

Amerikada milli ədvalı peçenye günüdür, yeri gəlmişkən.

 

O ki qaldı bu gün baş verən tarixi hadisələrə, 1940-cı ilin bu günündə tarixdə ilk dəfə aviasiya bombardmanı baş tutmuşdur, 500 alman təyyarəsi İngiltərənin Koventri şəhərini bombalamışdır. 1940-cı ilin bu günündə dünyaşöhrətli italyan kuturye Roberto Kavallı də doğulmuşdur. 1934-cü ildə SSRİ-də ilk dəfə səs müşayiəti ilə teleproqram efirə getmişdir. 1904-cü ildə lezvası dəyişilən britva kəşf olunmuşdur. 1887-ci ildə isə russayağı “batareyka”, türksayağı “şarj” dediyimiz, öz dilimizdə deyimi mövcud olmayan həmin o nəsnə kəşf olunmuşdur. 1630-cu ildə İohann Kepler – ilk dəfə planetlərin Günəş ətrafında dövrə vurduğunu söyləyən alman astronomu dünyadan köçmüşdür. 1492-ci ildə Xristofor Kolumb ilk dəfə hinduların istifadə etdikləri tütün barədə avropalıları və asiyalıları məlumatlandırmışdır, onlar da qurudulmuş yarpağı kağıza büküb yandırararaq tüstüsünü udmaq prosesini mənimsəmək həvəsinə düşmüşdülər, o gündən də siqaret məişətimizə soxulmuşdur.

 

Varisin “Həftənin təqvimi” yazısından

 

Rusiyanın Sankt-Peterburq şəhərində yerləşən Dövlət Ermitajının Baş qərargah binasında “Görünməyən incəsənət. İmkan sərhədlərini genişləndirərək” adlı inklüziv sərginin açılışı olub.
AzərTAC xəbər verir ki, layihə Dövlət Ermitajı və Azərbaycan Milli Xalça Muzeyinin (AMXM) təşkilatçılığı, “Cartier” fransız Zərgərlik-Saat Evinin dəstəyi ilə təşkil olunur.
Əsasən görmə qabiliyyəti məhdud insanlar üçün nəzərdə tutulmuş bu inklüziv layihənin muzey təcrübəsində tətbiq olunan bir sıra yenilikləri bütün kateqoriyalı ziyarətçilər üçün də maraqlı olacaq. Belə ki, artıq muzeydə eksponatla tamaşaçı arasındakı “Əllərinizlə toxunmayın!” qadağasına əsaslanan maneə aradan qaldırılır. Vizual təəssüratları taktil üsulla tamamlamaq üçün bu eksponatlara əllə toxunmaq olar və lazımdır (pandemiya ilə bağlı tələbləri nəzərə alaraq, ziyarətçilər birdəfəlik əlcəklərlə təmin olunur).
Sərgidə Leyden (ABŞ) kolleksiyasında qorunub-saxlanılan Rembrandtın “Gözlərinə kölgə salınmış avtoportret” əsərinin relyef modeli təqdim olunur. Model ilk dəfə 2018-ci ildə Ermitajda “Rembrandt və Vermeer epoxası. Leyden kolleksiyasının şedevrləri” sərgisində ictimaiyyətə təqdim olunub. Sərginin digər bölməsi Ermitajda qorunub-saxlanılan Pəncikəndin məşhur freskalarına həsr olunub. Belə ki, inklüziv sərgi üçün bu freskalar əsasında hazırlanmış taktil barelyeflər və onların animasiya edilmiş süjetləri hazırlanıb.
Layihənin mühüm hissəsini Altayda “Pazırıq” kurqanından tapılmış tekstil fraqmentlərinin xalçaçılıq texnikalarında hazırlanması təşkil edir. Eksponatların bir hissəsi – yurta üçün keçə örtüyü fraqmentinin replikası Sankt-Peterburq mütəxəssisləri tərəfindən hazırlanıb. Layihənin digər hissəsi isə – dünyanın ən qədim xovlu xalçası hesab edilən “Pazırıq” xalçasının taktil fraqmentləri Azərbaycan Milli Xalça Muzeyi ilə əməkdaşlıq nəticəsində yaradılıb.
Tədbirdə ölkəmizi Azərbaycan Milli Xalça Muzeyinin direktoru Şirin Məlikova və Azərbaycan Respublikasının Sankt-Peterburqdakı baş konsulu Sultan Qasımov təmsil ediblər. Sərginin açılışı pandemiya ilə əlaqədar olaraq onlayn şəkildə baş tutub.
Sərgini açan Dövlət Ermitajın direktoru Mixail Piotrovski layihə haqqında məlumat verib, əməkdaşlığa görə Azərbaycan Milli Xalça Muzeyinin rəhbərliyinə təşəkkürünü bildirib. O, sərgidə nümayiş olunan eksponatlardan biri – “Pazırıq” kurqanındakı yurta örtüyünün atlı və ilahi təsviri olan keçə fraqmentinin taktil nümunəsini Bakı muzeyinə hədiyyə edib. Bütün eksponatların mobilliyini qeyd edən M.Piotrovski onların yaxın gələcəkdə bu muzeyin ənənəsinə çevrilmiş Ermitaj günlərində dünyanın bir sıra ölkələrində nümayiş etdiriləcəyini bildirib.
Azərbaycan Milli Xalça Muzeyinin direktoru Şirin Məlikova sərginin açılışında çıxış edərək vurğulayıb ki, 2019-cu ildə AMXM-nin təqdim etdiyi görmə qabiliyyəti məhdud insanlar üçün nəzərdə tutulmuş “Sərhədsiz muzey” layihəsi Azərbaycanın muzey işində inklüziv istiqamətdə inkişafın flaqmanına çevrilib. O bildirib ki, AMXM-nin eksperimental laboratoriyasının mütəxəssisləri əsas kimi özündə xovlu və xovsuz toxumanı birləşdirən qədim texnologiyanı istifadə ediblər. Bu texnologiya əsasında bir neçə il əvvəl taktil təəssürat üçün əlçatan olan relyef replikalarının yaradılması işlənib hazırlanıb. 2019-cu ildə bu layihənin təqdimatında UNESCO proqramı çərçivəsində Bakıya ustad dərslər keçmək üçün gəlmiş Dövlət Ermitajının Qiymətli və arxeoloji metalların elmi bərpası laboratoriyasının rəhbəri İqor Malkiel də iştirak edib. O, sözügedən layihədən ilhamlanıb, öz muzeyində bu barədə danışıb və bunun sayəsində əməkdaşlıq yaranıb. İ.Malkiel Ermitajın bu layihəsinin kuratorudur. Ermitajın laboratoriyasında “Pazırıq” xalçası üçün rəng şkalası hazırlanıb, AMXM-nin laboratoriyasında isə müəyyən çalarda yun seçilmiş və iplər təbii boyalarla boyanıb. Bundan sonra AMXM-nin Ənənəvi texnologiya şöbəsində fraqmentlərin çeşniləri yaradılıb və onların əsasında məşhur Ermitaj eksponatının taktil replikaları toxunub.
“Cartier” fransız Zərgərlik-Saat Evinin Rusiya və MDB ölkələrində marketinq və kommunikasiya üzrə direktoru Sergey Vladimiroviç Xiruntsev çıxışında deyib: “Biz şadıq ki, Dövlət Ermitajı insanların fiziki vəziyyətindən asılı olmayaraq dünya incəsənəti şedevrlərinin onlar üçün əlçatan olmasını təmin etmək imkanlarını axtarmaqda davam edir. Bu, Cartier evinin dəyərlərinə və öhdəliklərinə tamamilə uyğundur. Bu təşəbbüsün bir hissəsi olmaq bizim üçün misilsizdir”.
Qeyd edək ki, sərgi dekabrın 12-dək davam edəcək.

 

Bu gün saat 16:00-da “Azərkitab” kitab mərkəzində olduqca maraqlı bir təqdimat olacaq. Adətən kitab təqdim edən məkan bu dəfə mahnı təqdim edəcək, amma yenə də qayə ədəbiyyat olacaq. Belə ki, Azərbaycan Yazıçılar İttifaqı sədrinin müavini, şair Rəşad Məcidin sözlərinə sevilən müğənni Xumar Qədimovanın bəstələdiyi “Şuşa” mahnısı təqdim ediləcək. Təqdimatda bir çox tanınmış ədəbiyyat və incəsənət nümayəndələri, millət vəkilləri iştirak edəcəklər.

 

 

Sabaha – bazar gününə təsadüf edən əlamətdar hadisələri diqqətinizə çatdırırıq:

 

14 noyabr. Diabetlə mübarizə günü

 

ÜST-ün məlumatına görə, 2000-ci ildə dünyada 150 milyon diabet xəstəsi olub. Diabet - dünyanı bürüyən bəladır desək, əsla yanılmarıq. Diabet, xərçəng və ürək xəstəlikləri – inkişaf etmiş ölkələrdə insan ölümlərinin 90 faizi bu səbəblərdəndir. 1991-ci ildən World Diabetes Day qeyd edilir. Bəs niyə 14 noyabrda? Çünki bu gün insulin harmonunu kəşf etmiş kanadalı fizioloq Frederik Bantinqin doğum günüdür. Bantinqin uşaqlıq dostu diabet xəstəliyindən vəfat etmişdi, Bantinq də bu bəlanın dərmanını tapmağı özünə söz vermişdi. 1922-ci ilin yanvarında o, diabetdən əziyyət çəkən 14 yaşlı uşağın bədəninə insulin inyeksiyası yeridib onu xilas edərək tarixdə bir ilkə imza atdı. Bu kəşf sonradan milyonlarla insanın xilasına çevrildi. Bantinq insulinə görə Nobel mükafatına da layiq görüldü.

 

Diabet – düzgün olmayan həyat tərzinin nişanəsidir, qaçın bunlardan, hərəkətsizlik, qeyri-sağlam qidalanma heç vaxt sizin müşayiətçiniz olmasın.

 

14 noyabr. Beynəlxalq loqoped günü

 

Loqoped-defektoloq peşəsi nitqi qüsurlu insanların bu qüsurunu aradan qaldırmağa çalışan insanları əhatə edir. Loqoped ixtisası dar çərçivəyə sığmaz, o təkcə nitqdəki qüsurları yox etmir, eləcə də nitqi pozan bütün defektlərlə mübarizə aparır, səsin batması, tembrinin və tempinin vəziyyəti, sinirlə bağlı nitq pozğunluqlarının aradan qaldırılması, qeyri-səlist danışıq və s. loqopedin müdaxilə dairəsindədir.

 

Ortofoniya – loqopediya termini 1928-ci ildə Fransada meydana gəlib, Süzanna Borel-Mezoni xanımın sayəsində. O, Fransada nitqin reabilitasiyası xidmətini yaradıb və bu terminlə öz mütəxəssislərini adlandırıb. Nitq korreksiyası çox vacibdir, xüsusən ictimai xadimlər, siyasətçilər, mədəniyyət xadimləri bu cəhətdən tam qüsursuz olmalıdırlar. Gərəkli işlə məşğul olan loqopedləri təbrik edək gəlin.

 

14 noyabr. “Gərginlikdən çıx və parılda” günü

 

Buyururlar ki, bu bazar günündə gərəkdir ki, bütün problemlərini, dərd-sərini unudub, gərginlikdən çıxıb xoşbəxtlikdən parıldayasan. Məsələn, bağı olan bağa, olmayan parka, bulvara gedə bilər, dincələr, rahatca nəfəs alar. İnsan içindəki qaramatı tökəndə üzü də parıldayır, biləsiniz.

 

Bir dəfə bir dostum dedi ki, “Metroda, küşədə, marketdə - harda oldumsa insanların simalarına baxıb bircə gülümsəyən insan görə bilmədim, hamının üz-gözündən zəhər yağırdı”. Gündəlik problemlər hamımızı üzür, dünyanın ancaq əzab-əziyyətini, möhnətini görə bilirik. Təqvim yazıq da deyir ki, ay adam, bir ilin bir günündə barı bu problemlərini libas kimi soyunub əynindən at, barı bircə gün xoşbəxt yaşa, sabah yenidən yapışarsan o libasından.

 

14 noyabr. Böyük Hegel heç bilirsiniz nə deyib?

 

Cərrahi əməliyyatlar üzrə tibb bacılarının günüdür. Ukraynada üzümçülük və üzümçü günü, Rusiyada sosioloq günü, Hindistanda Bal Divas, yəni uşaqlar günü, Estoniya, Norveç və Finlandiyada atalar günü, Cənubi Sudanda ahıllar günü, Kolumbiyada qadınlar günü, Britaniyada şam yeməyində isti bir şeylər yemək günü, Almaniyada yeni il postu ərəfəsində ənənəvi iki günlük milli matəm günü, ən nəhayət ABŞ-da acılı quakamole günüdür. Amerikasevənlər və mətbəxsevənlərin “bu nə mənədir” sualını eşitdim, cavablandırıram. Quakamole – avakadonu əzib onu qırmızı soğan, bibər, keşniş, laym şirəsi və duzla qarışdırmaqdan alınan bir yeməkdir.

 

14 noyabr məshəti türklərinin qara tarixidir. 1944-cü ilin həmin günündə Stalin 100 mindən çox məhsəti türkünü Gürcüstandakı doğma torpaqlarından Orta Asiyaya sürgün elətdirib. 1918-ci ilin bu günündə Pavlik Morozov adlı sovet pioneri doğulub, öz atasına qarşı ideologiya naminə satqınlıq edən bu şəxsi sovet təbliğatı uzun illər məktəblilərə örnək kimi sırıyıb.

 

Uşaqlıqda ən sevdiyim qəhrəman Çirtdanla yanaşı damda yaşayan Karlson olub. Hətta bəzən pəncərə qarşısında durub bu cizgi filmi  qəhrəmanının indicə propellerlərini vızıldada-vızıldada  uçub gələcəyini də gözləmişəm. 1907-ci ilin bu günündə həmin o Karlson obrazını yaradan isveç yazıçısı, xanım Astrid Lindqren dünyaya gəlib; 1889-cu ildə ən böyük hindistanlı adını almış siyasətçi, Hindistanın ilk baş naziri Cavaharlal Neru doğulub.

 

Yuxarıda qeyd etmişdik ki, bu gün almanlar matəm gününü qeyd edirlər. Təqvimdə bunu yeni il qabağı postla əlaqələndirirlər. Təqribən, bizim qara çərşənbələrimiz kimi. Amma mənim düşüncəmə görə, alman boşuna matəm eləməz, buna köklü səbəb lazımdır. Bəlkə bu? 1831-ci ilin 14 noyabrında Qeorq Vilhelm Fridrix Hegel – böyük alman filosofu, sistemləşdirilmiş dialoq təliminin banisi, obyektiv idealizmin təkrarsız nümayəndəsi haqq dünyasına qovuşub. 1716-cı ilin 14 noyabrında isə Leybnits – böyük alman filosofu, riyaziyyatçısı, dilçisi, məişətin bölünməz ibtidai elementləri əsasında sülh konsepsiyasının müəllifi dünyadan köç edib.

 

Mən özümü necə saxlayım ki, böyük Hegeldən bir neçə dillər əzbəri olmuş kəlam səsləndirməyim?

 

İnsan öz əməllərinin tərənnümüdür; Xoşbəxtliyin sirri-insanın "MƏN" dairəsindən çıxa bilmə bacarığındadır; İnsan azadlıq üçün tərbiyə olunur; Hər xalq öz hökmdarına layiqdir; Sürətlə öz siyasi süqutuna yaxınlaşan xalqın taleyini yalnız dahi şəxs dəyişə bilər.

 

 

 

Varisin “Həftənin təqvimi” yazısından

 

 

 

 

 

 

 “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə layihəsi olan “Şənbə qonağı”nda İntiqam Yaşar bu dəfə sizi Qubada yaşayıb-yaradan vətənpərvər şair, dillər əzbəri olan “Azərbaycan bayrağı” şeirinin müəllifi Ramiz Qusarçaylı ilə görüşdürür.

 

 

 

- Salam Ramiz müəllim. Qubadan Bakı ədəbi mühiti necə görünür?

 

-Salam. Şeir də daxil olmaqla ədəbiyyatı, ümumiyyətlə ədəbi həyatı səməni kimi saf, sünbül kimi dolu sevirəm. Çox yaxın zamanlaradək xalqımızın yaraları şeirlə sarınırdı, qanı şeirlə silinirdi, şeir hardasa məlhəm rolunu oynayırdı. Hazırda isə... Müasir dünyanın elm və tərəqqi sahəsindəki ardıcıl yenilikləri, siyasi arenadakı bir-birini əvəz edən hərbi və diplomatik gedişlər ədəbiyyatı çox rahat şəkildə üstələyə bildi. Yaranan ciddi əsərlərlə yanaşı mühitin şeir “iltihabı” da (eləcə də nəsr) dərinləşməyə başladı, yeniləşən dünyanın təfəkkür doğanağında töyşüyən mərkəzdə ədəbi riyakarlıq və mədhiyə məhsulları bollaşdı, əyalət mühitinə təhrif olunan tərif gözlüyündən boylanan Bakı mühitinin benefisləri anşlaqa çevrilmədi, əksinə, nə qədər arınsa da saflığını qoruya bilmədi, əvvəllər də qeyd etdiyim kimi, “akademik” feodal təfəkkür arenasında istedadsızların diktaturası istedadlıların demokratiyasını məhv etməyə yön aldı. Tək-tük imzalar istisna olmaqla mədhiyə janrı kütləviləşdi, bəzi yazarlar nəinki kitablarının içində, cildində belə mədhiyyə dərc etdirdilər, sərgilərdə sərgilədilər. Ədəbi örnəklər seyrəldi, sözün pir yerləri pozuldu, əyalətin mərkəzdəki ədalət söykənci uçurulub dağıdıldı. Bu gün Bakı ədəbi mühiti itmiş-bitmişlərlə doludu,- nə istəsən danışdır, yazdır, istifadə elə özün üçün. Cırcırama cəngisi, qurbağa kapellası... Mədhiyələri bir çox hallarda ustalıqla mədh edən ədəbi tənqidimizin də ədəbiyyata riyakarlıq amfiteatrından boylanışını seyr edən əyalətin halını duyub anlamaq o qədər də çətin deyil.

 

- İnternet dövrü məsafə anlayışını nisbətən aradan götürsə də, paytaxt və region fərqi hər sahədə olduğu kimi ədəbiyyatda da mövcuddur. Sizin fikrinizcə, regionlarda ədəbiyyatın inkişafı üçün, yazarların aktiv fəaliyyəti üçün nələr etmək zəruridir?

 

-Dövrümüzün paytaxt və reqion anlayışında məsafədən başqa elə bir ciddi fərq görmürəm. Təbii ki, paytaxtda yaşayan yazarların aşağı-yuxarı tədbirlərə qatılması, efirlərə dəvəti, müxtəlif səfərlərə çıxmaq kimi üstünlükləri var və bu da hardasa onlara əyalətdə yaşayıb yaradan yazarlarla nisbətdə məşhurluq gətirə bilər, ancaq bu məsələnin böyük ədəbiyyatın yaranmasına aidiyyatı yoxdur. Bir də ki, indiki bölgələr əyalət deyil, ədəbiyyatdır, özü də əsil ədəbiyyat. Əyalət təfəkkürüylə mərkəzdə yaşayıb yaratmaqdansa mərkəz təfəkkürüylə əyalətdə yaşayıb yaratmaq daha önəmlidir. Elə bizim Zakir Məmməd kimi...

 

- Qubada və ətraf rayonlarda yaşayan yazarlarla bir ustad yazar olaraq görüşə bilirsinizmi, ədəbi diskussiyalar olurmu?

 

- Quba ədəbi mühiti ilə bağlı bir az ətraflı danışmaq istəyirəm. Təməli böyük mütəfəkkir Abasqulu Ağa Bakıxanov tərəfindən 1835-ci ildə qoyulan  “Gülüstan” ədəbi məclisinin əhatə dairəsi Rusiyadan adlayaraq bir sıra Avropa ölkələrinə qədər uzanmış, bu əlaqələrin nəticəsi kimi nəinki  Azərbaycanda, eləcə də bütün Şərqdə ilk qadın dramaturq olan Səkinə xanım Axundzadənin, Mirzə Möhsün Xəyalinin, Xaltanlı Tağının, Xınalıqlı Əminin, Baba Buduqinin, Hacı Qubalının və digər saz və söz ustalarının yetişməsinə gətirib çıxarmış, milli ədəbiyyatımızın və mədəniyyətimizin zənginləşdirilməsi sahəsində böyük tövhələrini vermişdi. Ədəbiyyat və mədəniyyət tariximizin bir sıra mənalı və maraqlı səhifələri bilavasitə Quba ilə bağlıdır. 1830-cu illərdə Tiflisdə Azərbaycan türkcəsində 300 nüsxədən ibarət “Tatar-əxbari” qəzetinin qubalılar arasında 30-a yaxın abunəçisi vardı. Bu qəzetin Qubada yayılmasına Qafqaz canişinliyinin dəftərxanasında tərcüməçi işləyən Abasqulu Ağa Bakıxanov köməklik göstərirdi. 1873-cü ildə qubalı mülkədar Abdulla ağa Bakıxanov (A.A.Bakıxanovun qardaşı) Həsən bəy Zərdabiyə “Əkinçi” qəzetini nəşr etdirmək üçün 1000 manat pul göndərmişdi.

 

Quba ədəbi mühitinin müasir mərhələsi olaraq 1993-cü ildə Qubada bölgə yazarlarını özündə birləşdirən “Ay işığı” adlı ədəbi məclis yaratdım və hazırda məclisə sədrlik edirəm. “Ay işığı” ədəbi məclisi əyalətin dağılmaqda və çürüməkdə olan ədəbi dağıntıları arasından boy verib böyük sənət işığına qovuşdu, öləziməkdə olan əyalət düşüncəsinin sarımtıl işıqlarına yeni rəng qatdı, qədim tarixi olan Qubanın zəngin mədəniyyətindən, füsunkar təbiətindən, Şah dağından Xəzərəcən bir ərazini əhatə edən yeraltı və yerüstü təbii sərvətindən, Fətəli xan əzmindən, Şeyxəli xan qeyrətindən, A.A.Bakıxanov mütəfəkkirliyindən qaynaqlandı, ölkənin çoxmillətli bir ərazisində sözə sədaqət, ədəbi mehribançılıq və səmimiyyət yaratdı...

 

1994-cü ildən etibarən “Ay işığı” ədəbi məclisinin almanaxları dərc olunmağa  başladı, respublikanın  jurnal və qəzetlərində  bölgə yazarlarının əsərləri mütəmadi olaraq dərc olundu, efirdə səsləndirildi. “Ay işığı” şərqin ilk qadın dramaturqu Səkinə xanım Axundzadənin tanıdılmasında böyük işlər gördü. Bölgə yazarlarının bir araya gəlməsi, ziyalı potensialının bədii meyarlar üzərində köklənməsi ilə ədəbi əlaqələrin coğrafiyasını günbəgün genişləndirməyə nail olaraq yeni-yeni ədəbi dairələrə yol açdı. Məclisin görüşünə Bakı ilə yanaşı Türkiyədən, Təbrizdən, Dərbənddən, Borçalıdan, Naxçıvandan, Qazaxdan və digər bölgələrdən qonaqlar gəldi.

 

1998-ci ildə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Milli Məsələlər üzrə Dövlət Müşaviri Hidayət Orucovun “Ay işığı” ədəbi məclisinin Qubanın “Sevinc” sarayında keçirilən 5 illik yubileyinə göndərdiyi təbrik teleqramında deyilirdi: “Ay işığı” ədəbi məclisinin beş illiyi münasibəti ilə Sizi və məclisinizin bütün üzvlərini ürəkdən təbrik edirəm. Məclisiniz ölkəmizin dilbər guşələrindən olan Şimal bölgəmizdə yaşayan istedadlı yazıçıların üzə çıxarılmasında, onların əsərlərinin müzakirə edələrək çap olunmasında səmərəli fəaliyyət göstərir. Doğma Dərbəndin yazıçıları ilə mütəmadi ünsiyyətiniz, ardıcıl əlaqələriniz diqqətəlayiqdir. Sizə yeni yaradıcılıq uğurları arzulayıram!”

 

Xalq şairi Bəxtiyar Vahabzadə yazırdı: “Mənim çox sevdiyim, haqqında bir neçə dəfə yazdığım şair Ramiz Qusarçaylının rəhbərlik etdiyi “Ay işığı” ədəbi məclisinin fəaliyyətini yarandığı vaxtdan izləyirəm. Məclisin yaratdığı  təzə səs, təzə nəfəs bu gün Azərbaycanın heç bir bölgəsində yoxdur.” Xalq şairi Söhrab Tahir çıxışında: “- Qubada mədəniyyət səviyyəsi o qədər yüksəkdir ki, “Ay işığı”  adlı bir məclis bu şəkildə formalaşıb. Məclisin görüşünə Dərbənddən, Dağıstandan, Bakıdan və Türkiyədən qonaqlar gəlib ki, bu da məclisin səviyyəsini göstərir” söyləmişdi. Əməkdar İncəsənət xadimi Məmməd Aslan -“Ay işığı” poetik ümid parıltılarının bir yerə toplaşıb gurlandığı ədəbi məclisdir,”  Türkiyədən gəlmiş professor Adəm İşıq: - “Həm Türkiyənin, həm də Azərbaycanın bayrağında  ortaq bir şəkil var ki,  o da Aydır”. İnşaallah, bu “Ay işığı” da Türkiyə-Azərbaycan dostluğunun möhtəşəmliyinə böyük tövhələrini verəcəkdir”, Dərbəndin “Narınqala” ədəbi məclisinin sədri, “Dərbənd” qəzetinin baş redaktoru  Təhmiraz İmamov: -“İşığa, sözə, fikrə sərhəd yoxdur. Torpaq, yer kürəsi Allahındır. Onda da sərhədlər yox idi. Sərhədləri biz insanlar, hökmdarlar yaratdıq. Müqəddəs “Ay işığı”! Bizə sərhədlər olsa da sözlərimiz qoy sərhədsiz  olsun, bütün ürəklərə yol tapsın, hətta sərhədləri yaradan daş ürəklərə belə. Bəlkə yumşaldı...”  deyərək bu məclisi qiymətləndiriblər.

 

Bölgədə ədəbi mühitin bu şəkildə canlanması söz yox ki, AYB-nin Quba bölməsinin təşkil edilməsinə gətirib çıxardı... Düz on üç il sədri olduğum AYB-nin Quba bölməsi və rəhbəri olduğum “Ay işığı” ədəbi məclisi adına nəinki Qubada, eləcə də ətraf rayonlarda yazıb yaradan yazarlarla işgüzar əlaqədə olduq, birgə ədəbi görüşlər, diskussiyalar, yubileylər, kitab təqdımatları keçirdik və bu gün də bu işlər uğurla həyata keçirilir.

 

- "Ay işığı" ədəbi məclisi yenə fəaliyyət göstərirmi, orada nə kimi işlər görə bildiniz?

 

-“Ay işığı” ədəbi məclisinin uğurları barədə cild-cild kitablar yazılıb, toplular  nəşr edilib. Məclisə ardıcıl olaraq Azərbaycanın görkəmli sənət və elm xadimlərindən Bəxtiyar Vahabzadə, Məmməd Araz, Nəbi Xəzri, Söhrab Tahir, Nəriman Həsənzadə, Musa Yaqub, Ramiz Rövşən, Famıl Mehdi, Qabil, Məmməd İsmayıl, Zəlimxan Yaqub, Şahin Fazil, Məmməd Aslan, Ələkbər Salahzadə, Vaqif Arzumanlı, Şahmar Əkbərzadə, Firuzə Məmmədli, Vaqif Yusifli, İlham Abbasov və başqaları dəvət olunub. Belə görüşlərin nəticəsi kimi məclis barədə onlarla məqalə yazılıb, rəylər söylənilib, münasibət bildirilib.

 

Quba ədəbi mühiti tarixində ilk dəfə olaraq burada 2000-ci və 2012-ci illərdə Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Quba bölməsinin, Quba Rayon İcra Hakimiyyətinin və “Ay işığı” ədəbi məclisinin təşkilatçılığı ilə iki dəfə “Poeziya bayramı” adlı tədbirlər keçirildi, bir qrup yazar müxtəlif hədiyyə və diplomlarla təltif olundu. “Ay işığı” ədəbi məclisinin gənc üzvləri AYB üzvlüyünə qəbul olundu, ilk şeir  kitabları işıq üzü gördü. Təbii ki, bu işlərin başında rəhbəri olduğum birliyin saf və doğru fəaliyyəti olub.

 

Qubalı ziyalılar milli ədəbiyyatımızın zənginləşdirilməsində, öyrənilməsində və təbliğində öz xidmətlərini bu gün də davam etdirirlər. Hazırda Bakıda yaşayıb yaradan Şahin Fazilin, Füruzə Məmmədlinin, Əlibala Məhərrəmzadənin, Qvami Məhəbbətoğlunun, Rövşən Yerfinin və başqalarının Quba ədəbi mühitinin və tarixi keçmişinin incəliklərinə qədər təhlil edilib gələcək nəsillərə çatdırılmasında gördükləri işlər təqdirəlayiqdir.

 

Qubada isə bölməyə rəhbərlik etdiyim dövrlərdə dünyasını dəyişmiş böyük yazarlar Rəhim Alxas və Rahim Dünyamalı AYB-nin üzvləriydilər, sonralar isə rəhmətlik Bəxtiyar Ərşad, Şövkət Tacibəy və Naməddin Mirzəxanlı, eləcə də bu gün yazıb yaradan Zakir Məmməd, Zərifə, Cəlaləddin Budadoğlu, Səbuhi Hacıxanlı, Sevinc Məmmədova, Şixəmməd Seyidməmmədov və başqaları AYB-yə üzv qəbul edildilər. Məclisinin hazırda 40-a yaxın üzvü var. Qərib Aşkari, Əli Qəzənfəroğlu, Rahib Alpanlı, Cavanşir, Habil Rzanur Mustafayev, Mövlud Ağamməd, Mürfəttar, Nəzər Mirzəyev, Lətafət, Telman Təravət, Rəfiqə Məmməd qızı, Mövlan Şahid, Pənah Elqəm, Gülarə Aydın, Səyyad Sərraf, Qəhrəman Kamiloğlu, Rahimə Dünyamalı, Sərvinaz Sərvər və başqaları...  

 

-Ramiz müəllim, bu gün Azərbaycan şeiri və nəsri arasında müqayisəli təhlil aparsaq hansı istiqaməti daha öndə hesab edərdiniz?

 

-Şeir içinə yıxılan qəbir daşları kimidir. Dərbənd, Təbriz, İrəvan, Şuşa qəbristanlıqlarındakı soydaşlarımızın qəbirləri kimi. Üstünü ot örtsə də yurdu-məskəni itib batmır.  Şeir  yazmaq Vətən tarixinin yaralarını torpaqla yuyub təmizləmək, şair ürəyindəki göyərçin südüylə bəsləyib böyütməkdi.. Şeirin işi çox ağırdır. Nəsrinsə işi poeziyanın işindən asandı. Mövzu bolluğundan kefə düşən istedadlı nasirin peşəkarlığı kifayət edir ki, ortaya oxunaqlı əsər qoya bilsin. Düşünürəm ki, tarixin heç bir mərhələsində nəsr üçün belə münbit şərait olmayıb. Nəsr Mirzə Cəlilin, Dədə Qorqudun, İsa Muğannanın təkrarından çıxıb öz əhatə dairəsini yaratmalı, müasir dünya nəsrinə yan almalıdı.

 

-Bu gün dillər əzbəri olan, dərsliklərdə yer almış "Azərbaycan bayrağı" şeirinizdən danışaq. Bu şeir nə zaman yazılıb? Şeirin bu qədər əks-səda doğuracağını gözləyirdinizmi?

 

-Beş bəndlik "Azərbaycan bayrağı" adlı şeirimi düz beş ilə yazmışam. Şeir 2000-2004-cü illərdə yazılıb. Bir misranı bir aya yazdığım da olub. “Cəngidə cövlan yerim, cövlanda can yerimsən” misrası kimi. Bu mövzuda yazılan şeirlərin mayası yaxşı mənada pafosla yoğrulur, ən əsası odur ki, gərək o, istər məna, istərsə də forma cəhətdən özündən əvvəl yazılan şeirlərə bənzəməsin, sənətkarlıq baxımından mükəmməl olsun. Bütöv Azərbaycanın poetik xəritəsini beş bəndlik bir şeirə yerləşdirə biləsən, səndən sonra yazmaq istəyənlərə bu xəritədə boş yer saxlamayasan. Özü də iki nəhəng sənətkardan - Cəfər Cabbarlıdan və Arif Nihat Asyadan sonra bayraq mövzusuna baş vurmağa hər şair özündə cəsarət tapa bilməzdi, bu, necə deyərlər, pələngin ağzından öpməyə bənzəyirdi...

 

Açığını deyim ki, müstəqil bir məmləkət olaraq bayrağımıza şeirlər yazılacağını, adına meydan, muzey, abidə tikiləcəyini, bayram təsis ediləcəyini hiss edirdim və şeiri yazıb tamamlayandan sonra bu qədər əks-səda doğuracağını görüb buna bir daha əmin oldum və gümanım özünü doğrultdu. Hazırda "Azərbaycan bayrağı" şeirinə eyni üslubda, eyni ölçüdə, eyni formada onlarla nəzirə yazılıb və yazılmaqda davam edir...   

 

-"Şuşada sən qonduğun daşa pir deyəcəyəm"... Şuşa azad olunan gün Ramiz Qusarçaylının hisslərini öz dilindən eşidək.

 

- Şuşa azad olunan gün yox e, Şuşa azad olunan andaca evimdəki bayrağa sarılıb eşiyə cumdum, “Şuşada sən qonduğun daşa pir deyəcəyəm, Çəkəcəyəm gözümə kölgən düşən torpağı, Azərbaycan bayrağı!“  misralarını hayqırıb üzü Şahdağa bir nərə çəkdim. Elə bildim Yer titrədi, göy əsdi, zəng zəngə, təbrik təbrikə qarışdı, özü də zəng vuranların kimliyini soruşmurdum, o başdan “Azərbaycan bayrağı” şerinin sədalarını eşidirdim, özüm də eləcə Şuşam deyə bağırırdım...

 

Bir vaxtlar yazmışdım ki, “Qarabağda iki alıb, Sinifdə qaldığım Vətən...” İndi deyirəm ki, “Qarabağda beş aldığım, Əlaçı olduğum Vətən!..” Bu Qələbəni bizə bəxş edən uca şəhidlərimizin ruhu qarşısında baş əyirəm, müzəffər ordumuza və qazilərimizə eşq olsun deyirəm.

 

- Səs-küylü Bakıdan uzaqda yaradıcılıqla məşğul olmağın zövqü varmı?

 

-Bu günün Bakısı çox yüklənib, özü də o qədər yüklənib ki, heyi qalmayıb, ağırlığından yan üstə yıxıla bilər. Yazarların əksəriyyəti mərkəzə yığılıb, tək-tək, dəstə-dəstə, sanki üst-üstə qalanıb boğulurlar, nəfəslik də saxlamayıblar ki, asudə nəfəs dərə bilsinlər. Mən Bakıda nəinki yaradıcılıqla məşğul ola bilərəm, heç bir ay yaşaya bilmərəm. Bu tünlükdən, bu sıxlıqdan, bu his-pasdan qaçıb durulmağa yer tapa bilmərəm. Əyalətdə də bulanırsan, bulaşırsan, ancaq bilirsən ki, durulmağa yerin çoxdu.

 

Gül gülə ötürər, sünbül sünbülə,

 

Yaşıl heydən salar, al vurar məni.

 

Elə durulmuşam, elə yüngüləm,

 

Bir quş dimdiyində qaldırar məni...

 

- Ədəbi mətbuatı izləmək baxımından necədir durum? Regiona hansı ədəbi dərgilər gəlir?

 

-Regionda ədəbi mətbuat ardıcıl olaraq izlənilir, dərgilər abunəçilərə vaxtında çatdırılır, satışı təşkil edilir. Özüm də “Azərbaycan”, “Ulduz”, “Qobustan”, “Yada düşdü” dərgilərinə, “Ədəbiyyat”, “525-ci qəzet”, “Ədalət” qəzetlərinə abunəçiyəm. Abunə ola bilməyənlər də, ədəbi prosesləri sosial şəbəkədən izləyirlər. Etiraf edək ki, bu günün sosial şəbəkələri operativlik baxımından dövri mətbuatı üstələyir. 

 

- Gəncliyi oxuyursunuzmu?  Necə qiymətləndirirsiniz?

 

-Ədəbiyyatın gözəlliyini gənc istedadlar daha gözəl yaşayır. Yaradıcılıq nəhayətsiz ədəbi prosesdir, hər anın bədii mənzərəsindən içi yeniliklərlə dolu mövzular boylanır, o mövzuları qarşılamağa qadir gənclərimiz az deyil. O gənclərin yaradıcılığını mütəmadi olmasa da ara-sıra izləyirəm və bəyəndiyim şeirləri facebook  səhifəmdə həvəslə paylaşıram. Hiss edirəm ki, ədəbi gənclik özünü təbliğdə çətinlik çəkir, daha doğrusu, gənc istedad sahibləri yetərincə təbliğ edilə bilmir. Bu baxımdan ədəbi tənqidin üzərinə ciddi yük düşür.

 

-Sizin dövrün ədəbi gəncliyi ilə indiki ədəbi gəncliyi müqayisə etsəniz, fikirləriniz necə olardı?

 

-Ən çox üzüldüyüm məsələ bizim ədəbi nəslin gənclik illərinin Sovetlər Birliyi dönəminə düşməsi olub, o ölkə ki azad fikir və sərbəst düşüncə qəbristanlığıydı, çiynimizdə özgə başlarıydı, beynimizdə icazəli ideyalar, ideyaların da çürük sonluğu. Gec olsa da sevindiyim həmin birliyin dağılması olub. İndiki ədəbi gəncliyin isə müstəqil və qalib məmləkəti, azad və sərbəst yaradıcılıq imkanları, informasiya bolluğuna malik yaradıcı mətbəxi var. Hər bir gənc istedada ədəbi uğur arzulayıram.

 

-Təşəkkür edirəm söhbət üçün.

 

-Sağ olun.

 

 

 

 

 

 

 

           

 

 

 

 

 

Vinsent Van Qoqun (1853-1890) Fransanın işğalı zamanı nasistlər tərəfindən zəbt edilmiş rəsm əsəri Christie's-in Nyu-Yorkdakı hərracında cümə axşamı günü hərrac evinin saytında 35,9 milyon dollara satılıb.
“Ədəbiyyat və incəsənət” TASS agentliyinə istinadən məlumat verir ki, Van Qoq tərəfindən 1888-ci ildə çəkilmiş bu rəsm dəqiq olaraq  $35,885 milyon dollara satılıb ki, bu da satışın maksimal gözlənilən dəyərindən təxminən $6 mln çoxdur.
Van Qoq "Buğda tayası"nı Arlada (Fransanın cənubu) olarkən çəkib, bir ildən çox rəsmin üzərində işləyib. Rəssam bu dövrdə yazılmış rəsmlərdən bəzilərini özünün ən yaxşı əsərlərindən hesab edirdi.
Van Qoqun ölümündən sonra “Buğda tayası” qardaşı Teoya miras qaldı. Daha sonra əsər bir neçə sahibini dəyişdi, bundan sonra İkinci Dünya müharibəsində Fransanın işğalı zamanı nasistlərin əlinə keçdi. O vaxtdan bəri əsərin yeri naməlum qalmışdı, ta ki 1970-ci illərin axırlarına qədər. O zaman Christie's auksion evi onu incəsənət əsərlərinin satışı ilə məşğul olan Amerika şirkətindən aldı. Elə də baha olmayan qiymətə. İndi də, budur, çox baha qiymətə satdı.

Sayt Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən 2024-cü ildə “Qeyri-hökumət təşkilatları üçün qrant müsabiqəsi” çərçivəsində Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun həyata keçirdiyi “Yeniyetmə və gənclərdə mütaliə mədəniyyətinin formalaşdırılması” layihəsinin tərəfdaşı olaraq yenilənmiş, yeni bölmələr əlavə ediımiş, layihənin təbliği üzrə funksional fəaliyyət aparılmışdır.