Rubrikanı aparır: Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Unudulmaz sevgi şeirlərindən növbəti təqdim edəcəyim sevilən şair Baba Vəziroğludandlr. Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah... - deyir şair və buna inandırır. 

Xoş mütaliələr! 

 

Mən uzaq səfərə yol alan gəmi,

Səni tərk edirəm bir liman kimi.

Qorxma ayrılıqdan, burax əlimi,

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

Dünyada nə qədər sevgi var, bil ki,

Sən mənim dilimin əzəli, ilki.

Qorxma ayrılıqdan, ölüm deyil ki,

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

Sən hələ bilmirsən ayrılıq nədir,

Hər səfər könlünü sıxır, inlədir.

Ayrılan cisimdir, ruh səninlədir,

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

Sənsiz həyat deyil ömür, gün mənə,

Tək sənsən ürəkdən yanan, sən mənə.

Qorxma ayrılıqdan, inan sən mənə,

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

Qorxu, intizar var ağlar gözündə,

Neçə yalvarış var bircə sözündə.

Bir gün biləcəksən elə özün də

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

Çağır, qanad taxıb uçub gələrəm,

Neçə ayrılıqdan keçib gələrəm,

Ölümün əlindən qaçıb gələrəm,

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

Nə fərqi yaxınam, ya da uzağam,

Hələ ki səninəm, nə qədər sağam,

Ölsəm, o dünyadan qayıdacağam,

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

Göz yaşı əbəsdir, çıxıb gedəcəm,

Könlümü odlara yaxıb gedəcəm,

Mən sənə, hamıya sübüt edəcəm,

Sevgi ayrılıqdan güclüdür, vallah...

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)

Nemət Tahir, “Ədəbiyyat və incəsənət”, Qarabağ bölməsi

 

Mehdiyev Allahverdi Şahmar oğlu (Allahverdi Qiyaslı) 5 iyul 1952-ci ildə Ağdam rayonunun Qiyaslı kəndində anadan olubdur. İlk təhsilinə doğma kəndi Qiyaslıda başlan şair 8-ci sinfi bitirdikdən sonra rayon mərkəzindəki 1 nömrəli məktəbdə orta təhsili əla qiymətlərlə başa vurubdur. Hərbi xidmətdən sonra əmək fəaliyyətinə başlayıbdır. Hələ məktəb illərindən poeziyaya maraq göstərmiş, məktəbdə keçirilən ədəbi-bədii gecələrdə həm klassiklərin əsərlərindən, həm də öz yazdığı şeirlərdən söyləmişdir Poeziyaya olan maraq onu bir an da olsun tərk etməmiş, əksinə, mənəvi qidaya çevrilərək ruhuna hopmuşdur. Şeirləri müxtəlif antologiyalarda və dövri mətbuatda çap olunmuşdur. Oxucuları onu əsasən, sosial şəbəkələrdən və el şənliklərindən tanıyır, yaradıcılığına maraq göstərirlər. "Qarabağ nəğmələri" onun  oxucularına təqdim olunan ilk kitabıdır.

Şair məlum səbəblərdən 1993-cü ildən Bakı şəhərində yaşayır, evlidir, 3 övladı var. Şairin Allahdan ən böyük diləyi qalan ömrünün Ağdamda, doğma Qiyaslı da yaşamaqdır. Bunu bir şeirində Allahverdi Qiyaslı belə ifadə edib:

 

İllərdi yurduma qalmışam həsrət, 

O yurdsuz yaşadım yalan ömrümü. 

Uca Yaradandan bir diləyim var, 

Ağdamda yaşayım qalan ömrümü.

 

Şair "Dünya" şeirində insanın dünyadakı  ədalətsizliyə və qaçınılmaz sona dair fəlsəfi düşüncələri əks etdirir. Şair, dünyanı var-dövlətlə insanları aldatmaqda, onların həyatını çətinləşdirməkdə və qəlblərində sağalmaz yaralar açmaqda ittiham edir. Dünyada ədalətsizliyin hökm sürdüyünü və yaxşı insanların əziyyət çəkdiyini vurğulayır. Nəticədə, dünya bütün insanları – gənc, yaşlı fərq etmədən ölümə sürükləyir. Şeirin sonunda isə torpağın insanın həm həyat verən, həm də sonunda onu udan bir güc olduğunu ifadə edir.

 

Qoynunda göz açanları,

Aldadırsan vara dünya.

Sonumuzu biz bilirik ,

Sən gedirsən hara dünya?

 

Günümüzü qaraladın,

Xoş günlərdən araladın,

Qəlbimizi yaraladın,

Sağalmaz bu yara, dünya.

 

Ədalətin söylə hanı,

Zülmün tutub dörd bir yanı,

Öz bağında çox insanı ,

Qoydun həsrət bara dünya.

 

Yaxşıları aramırsan,

Yamanları qınamırsan, 

Qoca cavan tanımırsan,

Göndərirsən gora dünya.

 

Yaşıl donun geyir torpaq,

Ruzimizi verir torpaq,

Sonda bizi yeyir torpaq,

Üzün olsun qara dünya.

 

Əcəl verməz bircə anı,

Vaxt çatanda alar canı,

Bir gün yazıq Qiyaslını 

salacaqsan tora dünya.

 

Başqa bir şeiri şairin vətən sevgisi, şəhidlərin xatirəsi və namərdliyə qarşı dərin hisslər üzərində qurulmuşdur. Şair talan edilmiş doğma yurdunun həsrətini çəkən və minlərlə şəhid verən bir xalqın nümayəndəsi olduğunu bildirir. Şeirdə Azərbaycanın əzizliyini vurğulayaraq, vətənə olan sevgisi ilə yanaşı, Ermənistanın törətdiyi zülmləri nifrətlə xatırlayır. Şair həmçinin ömrün keçiciliyini və insanın həyatında düzlüyün, dürüstlüyün əhəmiyyətini qeyd edir. O həm mərd insanlara hörmət bəsləyir, həm də namərdliyi, mənəviyyatsızlığı tənqid edir. Şeirin sonunda ata-babalardan alınan mənəvi dəyərlərin vacibliyi vurğulanır.

 

Məndən soruşursan neçə yaşın var,

Əzizim köhnədən qalanlardanam,

Deyirsən hardasan, haralısan sən,

Doğma yurd yuvası talanlardanam.

 

Yoxdurmu? Qəlbində xoş arzuların,

Yaman qərəzlidir bu sualların,

Sənin tək xisləti pis insanların,

Keçmişin yadına salanlardanam.

 

Vətən bizim üçün anadır ana,

Canım qurban olsun Azərbaycana,

Allah zülm versin Ermənistana,

Minlərlə şəhidi olanlardanam.

 

İnsan qocaldıqca beli bükülür,

Gözlər nurdan düşür,dişi tökülür,

Qocada, cavanda öz ömrün sürür,

Ömrünün baharı solanlardanam.

 

Namərdlər mərdlərə ağıl verəndə,

Demişəm sözümü elə yerində,

İgid oğulları, şəhid görəndə,

Gözləri qan yaşla dolanlardanam.

 

İstər alim olsun, istərsə çoban,

Lazımdır olasan dürüst bir insan,

Deyiblər,qanmaza borcludur qanan,

Dərin xəyallara dalanlardanam.

 

Eşit Qiyaslını get düşün bir az,

Mənəvi cəhətdən dayazsan,  dayaz,

Ağılsız insanın əxlaqı olmaz,

Dərsi atalardan alanlardanam.

 

Şair "Gəzdirir" adlı şerində insanın mənəvi boşluğunu və yanlış davranışlarını tənqid edir, bəzi insanların boş düşüncələrlə hərəkət etdiyini, doğru ilə yanlışı ayırd edə bilmədiyini və maddi dəyərlərə aldanaraq həqiqi həyat məqsədini itirdiyini vurğulayır. Maddi zənginliyin dəyərsizliyi və pis niyyətli insanların daşlaşmış ürəkləri xüsusi olaraq qeyd edilir.

 

Çox insanlar elə bilir,

Bədənində baş gəzdirir.

Ancaq özü anlamır ki, 

Gəzdirdiyin boş gəzdirir.

 

İnsan varki kordur gözü,

Görə bilmir heç vaxt düzü,

Yeddi rəngə çalır  üzü,

Göz üstündə qaş gəzdirir.

 

Ehtibar yox pulda varda,  

Köməyinə gəlməz darda,

Taleyi kəm olanlarda ,

Gözlərində yaş gəzdirir.

 

Olsa pislik həvəsində,

Yalan var hər kəlməsində,

Bu insanın sinəsində,

Ürək yoxdur daş gəzdirir.

 

Şairin gənclik  şeirlərindən olan aşağıdakı bəndlərdə tənhalıq və dərd içində olan bir qızın xarakterini təsvir edilir. Şair onun gözəlliyini və ağır düşüncəli, qəmli halını vurğulayır. Qız heç kəsə qarışmır, susqun və tənhadır, sanki taleyi qaranlıqdır. İnsanlar onun xarici görünüşünə əsasən, zəngin və pullu olduğunu düşünə bilərlər, amma içində yaşadığı qəm və yaralı ürəyi gizlidir.Lirik qəhrəman dünyanın qəm və kədər dolu olduğunu qeyd edir və qızın da bu dərdli dünyada ürəyi yaralı şəkildə yoluna davam etdiyini vurğulayır.

 

İlahi, bu gedən qız nə gözəldir,

Elə bil dağların maralı gedir.

Yaman fikirlidir, qəmli görünür,

Tək-tənha hamıdan aralı gedir.

 

Bilən yox qəlbində nələr var nələr,

Yol gedir heç nəyə o salmır nəzər,

Kənardan baxanlar elə düşünər,

Ən zəngin bir pullu paralı gedir.

 

Heç kimə qaynayıb qarışmır o qız,

Kim nə soruşursa danışmır o qız,

Bəlkə bu həyatla barışmır o qız,

Deyəsən talehi qaralı gedir.

 

Bu fani dünyamız qəmdi, kədərdi, 

Yüz il yaşasaqda yenə hədərdi, 

Bəlkə sənin kimi ay Allahverdi, 

O  qızda ürəyi yaralı gedir.

 

Şair "Olmasın" rədifli şeirində tənhalığın ağır olduğunu və insanların yalnız olmamasını dilə gətirir. Dünyanın çətinliklərindən bəhs edir və insanlara başqalarına yük olmamaq, sağlam yaşamaq üçün dua edir. Ayrıca, Allahın varlığını və ona sevginin insanı xilas edəcəyini vurğulayır, bu səbəbdən belə bir sevginin əmin və şübhəsiz olduğunu bildirir.

 

Tənhalıq çox ağır olur,

Heç bir insan tək olmasın,

Bu dünya bir nərtaxdadı,

Atdığın zər yek olmasın.

 

Başdan-başa sirdi həyat,

Heç nə qalmır sağ salamat,

Ya Rəbb bizi elə yarat,

Baş bədənə yük olmasın.

 

Unutmayaq ey insanlar,

Yerin göyün sahibi var,

Onu sevən nicat tapar,

Buna şübhə şəkk olmasın.

 

Ustad şair başqa bir şeirində həyatda müxtəlif vəziyyətlərin və insanların təcrübələrinin fərqli olduğunu vurğulayır,dünyanın möcüzə olduğunu, hər şeyin bir-birinə zidd olduğunu və bunu dərk edənlərin olduğunu bildirir. İnsanlara həyatda şükür etməyi, hər günün dəyərini bilməyi tövsiyə edir. Eyni zamanda, həyatın həm yaxşı, həm də pis tərəfləri olduğunu qeyd edir və Allahın mərhəmətini, dərdləri bölüşənlərin mövcudluğuna şükür edir

 

Bilirik ki, bu dünyaya,

Milyardlarla gələnlər var,

Bu dünyaya gəlişinə,

Ağlayanlar ,gülənlər var.

 

Dünyamız bir möcüzədi,

Həm gündüzdü həm gecədi,

Var ilə yox üz-üzədi,

Bunu duyub bilənlər var.

 

Şükür eylə sən ey bəndə,

Keçir günün toy düyündə,

Anasının bədənində,

Doğulmamış ölənlər var.

 

Həyat xeyir həmdə şərdi,

Namərd sevməz heç vaxt mərdi,

Nə yaxşı ki Allahverdi, 

Dərdlərini bölənlər  var.

 

30 il Vətən həsrəti çəkən lirik qəhrəman

aşağıdakı şeirində doğma yurduna qayıtmaq arzusu və həsrətini ifadə edir. Allahdan yurduna qayıtmaq üçün möhlət verməsini, torpağına, ailəsinə və keçmişinə qovuşmağı diləyir. Həyatının çətinliklərini, ağrı-acılarını və özünün də talanmış olduğunu vurğulayır. Şair Allahın qüdrətinə, ədalətinə və səxavətinə and içərək, yurduna dönmək istəyini ardıcıl şəkildə dilə gətirir və bu arzunun həyata keçməsini ümid edir.

 

Səni and verirəm yaratdığına

Möhlət ver, ilahi, yurdumu görüm.

Səni and verirəm Allahlığına

Möhlət ver, ilahi ,yurdumu görüm.

 

Səni and verirəm öz qüdrətinə,

Səni and verirəm əzəmətinə,

Səni and verirəm səxavətinə,

Möhlət ver, ilahi,yurdumu görüm 

 

Nəyim var hamısı qalıbdı orda

Məni həsrət qoyma o doğma yurda.

Gedim göz yaşımı yuyum Qarqarda

Möhlət ver, ilahi,yurdumu görüm .

 

İçimi göynədir bu ağrı-acı

Qardaş məzarına həsrətdi bacı

Sənin əlindədi dərdin əlacı

Möhlət ver, ilahi, yurdumu görüm .

 

Yurdum kimi talanmışam özüm də

Yalvarış var hər kəlməmdə,sözümdə

Mənim bu arzumu qoyma gözümdə

Möhlət ver ilahi, yurdumu görüm .

 

Səni and verirəm verdiyin paya

Səni and verirəm günəşə,aya

Səni and verirəm torpağa, suya 

Möhlət ver, ilahi, yurdumu görüm .

 

Səni and verirəm aliliyinə

Səni and verirəm adilliyinə

Səni and verirəm vahidliyinə

Möhlət ver, ilahi, yurdumu görüm.

 

El talan, yurd viran, gör nə gündəyəm?

Yurda həsrət qalan nakam bəndəyəm.

Qarabağ oğluyam, Allahverdiyəm

Möhlət ver ilahi, yurdumu görüm.

 

Nəhayət, Vətən müharibəsində sonra doğma Ağdama, Qiyaslıya qovuşan şairin öz yurdunda gördüyü mənzərə ürəyini dağlayır. Bu şeir müharibə və talan nəticəsində dağılan doğma yurduna qayıdan  şairin dərdlərini və acılarını təsvir edir. Şair, Ağdamın əvvəlki gözəlliyini itirdiyini, şəhərin talanını və dağıntısını görəndə çox kədərləndiyini bildirir. Ağdamı və öz vəziyyətini müqayisə edərək, həm şəhərin, həm də özünün acınacaqlı vəziyyətdə olduğunu qey edir . Şair, Qiyaslını- kəndləri və ata yurdunun xatirələrini yad edərək, qəlbindəki dərdi və ürəyindəki ağrını ifadə edir. Dədə-baba məzarlığını  gedib dağıdılmış görən lirik qəhrəman Tanrıya yalvararaq, öz vətəninin və insanlarının vəziyyətini düzəltmək üçün kömək diləyir, acılarını və kədərini açıq şəkildə ifadə edir.

 

Getmişdim yurdumu ziyarət edim,

Ağdamda talana  baxıb qayıtdım.

Yurdumun halına dözə bilmədim,

Göz yaşım içimə axıb qayıtdım.

 

Girdim imarətə ürəyim yandı,

Sanki gözlərimdə zaman dayandı,

Dözmək çox çətindi, bu nə talandı,

Gördüm ağlım başdan çıxıb qayıtdım.

 

Gözəl şəhər idi mən görən Ağdam,

Mən belə Ağdama özgəyəm yadam,

Baxdım Ağdam kimi məndə bərbadam,

Könül sarayımı yıxıb qayıtdım.

 

Bu talan əbədi qaldı yadımda,

Kəndimin adı var mənim yadımda,

Qiyaslı kəndinində ata yurdumda,

Ah çəkib şimşək tək çaxıb qayıtdım.

 

Şahbulaqda çox boylandım qalaya,

Əl qaldırıb şükür etdim Xudaya,

Düşmənləri düşsün min bir bəlaya,

Qəlbimi yandırıb yaxıb qayıtdım.

 

Girdim  məzarstana qəbirlər bərbad,

Əl açıb Tanrıya, eylədim fəryad,

Ya Rəbb özün eylə bizlərə imdad,

Dişimi- dişimə sıxıb qayıtdım.

 

Ehtiyac yox idi söz deməyimə,

Çağırdım Tanrını gəl köməyimə,

Qiyslıyam özüm,Öz ürəyimə,

Sanki bir xəncəri taxıb qayıtdım.

 

Şair Allahverdi Qiyaslı poeziyasında həyatın müxtəlif aspektlərini və şəxsi hisslərini təsvir edir. Onun şeirləri insanın dünyadakı ədalətsizlik, vətən sevgisi, tənhalıq və həyatın mücərrədliyi kimi mövzulara dərin yanaşmasını nümayiş etdirir. Şair həm sosial ədalətsizliklərə, həm də şəxsi ağrılara qarşı öz narazılığını ifadə edir, eyni zamanda, həyatın mənasını və məqsədini axtarır. Vətən həsrəti və doğma torpağın talan edilməsi mövzuları isə onun şeirlərində xüsusi yer tutur, bu da onun milli kimliyini və doğma yurduna bağlılığını göstərir. Şairin yaradıcılığı, həmçinin mənəvi dəyərlərin və dürüstlüyün əhəmiyyətini vurğulayır, həyatda şükür etməyin və dərin düşüncələrin vacibliyini qeyd edir. Bu onun poeziyasında həyatın mübaliğəsiz və real portretini təqdim edir.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)

Sərtyel, “Ədəbiyyat və incəsənət” 

 

1.

İstənilən əşya əgər sən onu yuxarı atsan, bumeranq olacaq.

 

2.

Cənnətdəki komanı komadakı cənnətə dəyişirəm.

 

3.

Alim o adamdır ki, milyard il bundan əvvəl baş verəni bilir, amma üç gün sonra havanın necə olacağını bilmir. 

 

4.

Pessimist qara günü üçün, optimist isə işıqlı gələcəyi üçün pul yığır.

 

5.

 

ŞƏKİLDƏKİ KİŞİ

 

Şəkildəki kişinin

Papağı yanakıdır.

Doğulduğu yer rayon,

Yaşadığı Bakıdır.

 

Aya sən çıxma deyir. 

Günə sən çıxma deyir. 

Zavtrakda buğlama

Obeddə yaxma yeyir. 

 

Dişləri tökülübdür,

Gülüşü də köntöydür. 

Meydana çıxdı bu gün,

Polis yazığı döydü. 

 

Yaşamağı çox sevir, 

Bu şəkildəki kişi.

Deputat da olacaq

Sevir qara kişmişi.

 

Onu gözəl tanıyır

Bayden, Tramp, bir də Buş.

Yüksəkliyi çox sevir.

Onunçün gəlsin bir tuş

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ədəbiyyat qəzeti” ilə birgə ƏDƏBİYYATIMIZI SEVDİRƏK layihəsində bu gün sizlərə Adilə Nəzərin şeirləri təqdim edilir. 

 

Sevdalanmaq

bir başqa şəhərə

 

Heç keçdimi qəlbindən

sevdalanmaq

bir başqa şəhərə,

bir başqa dənizə?

Xəzərdən başqa bir sevgilinin

ləpələrində uyumaq istədinmi?

Dalğalanmaq istədinmi

bir başqa tərəfin küləklərində?

 

Qarışdımı fikirlərin

İçərişəhərin dolanbac küçələri kimi?

Dayanan vaxtı oldumu ağlının

yollarındakı tıxaclar kimi?

Qaxaclar kimi...

quru və boş qaldımı əllərin

bu neft səltənətində

tindəki qocanın əlləri kimi?

 

O qədər rəvayət, hekayət danışdılar ki,

başından keçən...

Bəs sən?

başından keçdiklərini

xatırlaya bilirsənmi, Bakı?!

Yox, yox, bunlar ağır söhbətlərdir...

Danışma...

sənə sevdalananları mən tanıyıram...

sevdalandığın oldusa, ondan danış...

 

Heç keçdimi qəlbindən

sevdalanmaq

bir başqa şəhərə,

bir başqa dənizə?

Məsələn, İrəvana, Dərbəndə, Təbrizə?..

 

Durub hara gedəsən...

 

Həyat elə bil susub,

            nə "de" var, nə "danış" var,

Durub hara gedəsən?!

Dost deməklə alınmır,

            indi dost yox, tanış var,

Durub hara gedəsən?!

 

Yuvasından perikmiş quş kimi qəribsəyir,

qapalı qəfəsində budaq-budaq sınırsan.

Yarımçıqlar özünü bütövdən üstün sayır,

əlin Allaha çatmır, - içinə sığınırsan...

Durub hara gedəsən?!

 

Yaxınında olanlar doğma olsa da yaddır,

Dünən tanıdıqların bu gün ötüb, - boyatdır.

Həsəd aparılası müqəddəs heç nə yoxdur,

Biri qazanc düşünür, birinin dərdi addır...

Durub hara gedəsən?!

 

Hansı yana baxıram, hamı kükrəyir, əsir,

Biri o birisinin bərəkətini kəsir...

Alınıb əllərindən elə bil ki, hissləri...

Bitmir, bitmir niyə bəs

ölümlü insanların ölümsüz ümidləri?!..

Məgər bəlli deyilmi,

hər ürək döyüntüsü əcəlin ayaq səsi...

bilən də, bilməyən də ölümünə tələsir...

Durub hara gedəsən?!

 

Axşam yeli

 

Yenə də qəmli əsirsən,

Dərdin nədir, axşam yeli?!

Zalımca ümid kəsirsən,

Fərqin nədir, axşam yeli?!

 

Ruhumla verib səs-səsə,

Çılğınlaşdın əsə, əsə,

Körpülər namərdlərdəsə,

Mərdin nədir, axşam yeli?!

 

Hər şey təzad, təzad sirsə...

Qəlbən iblis üzdə pirsə...

Oyunu zər həll edirsə,

Nərdin nədir, axşam yeli?!

 

Sözdür Haqdan gələn buta,

Dartır əldən tuta-tuta...

O hay-küydə bu sükuta

Qərqin nədir, axşam yeli?!

 

Adilə, dur yığış, adla,

İslan, quru yağış altda.

Bu qədər yad baxış altda

Ərkin nədir, axşam yeli?!

 

Külək

 

Gətirdin günəşli günləri bizə,

Vidalaşdıq axır bu qışla, külək.

Bütün dərd-qəmimiz yuyuldu-getdi

O sağnaq, o leysan yağışla, külək.

 

İndi ruhumuz da çiçək ətirli,

Bəndimiz, misramız ətir sətirli,

Yaranır yasəmən, süsən xətirli -

Məhəbbət bir isti baxışla, külək.

 

Hərdənbir əs yenə, yenə də gurla,

Gələn hər günümü özün uğurla,

Tələs, yanağımdan öpüş oğurla,

Apar sevdiyimə bağışla, külək.

 

*

Yenə bu şəhərin qarmaşasından

Ayrılıb gedirəm fikrə dalmağa.

Ən şirin sözləri sənin səsindən,

Dinləyib sevgidən ilham almağa.

 

Xəyallar bəxtiyar, xəyallar məsud,

Açılıb göy üzü, boşalıb bulud.

Sarayım yoxsa da, verdiyin ümid

Bəs edər bir ömür tənha qalmağa.

 

Məhəbbət çarx deyil çəkəm əvvələ,

"Get" desəm, qayıda, "gəl" desəm, gələ.

Mənim bir baharım qalıbdır hələ,

Qismətsə səninlə xoşbəxt olmağa.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)

Gülnarə Cəmaləddin, AYB Sumqayıt bölməsinin sədri - xüsusi olaraq “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün 

 

75 yaşını qeyd etməyə hazırlaşan Sumqayıtda 75 il ərzində diqqət çəkən bir ədəbi mühit də formalaşıb. Və bu mühitdə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin fərdi təqaüdçüsü, tanınmış şair Əşrəf Veysəlli xüsusi yer tutur.

Müsahibimiz odur. 

 

-Necəsiniz Əşrəf müəllim, səhhətiniz necədir?

 

- Çox sağolun, çox minnətdaram. Gözlərimdən başqa heçnədən şikayətim yoxdur. Siz kefimi soruşdunuz deyə, biraz da yaxşılaşdım.

 

-Bildiyiniz kimi bu il şəhərimizin 75 yaşı tamam olur. Keçmiş və indiki Sumqayıt. Hansı sizə daha doğma, daha əzizdir?

 

- Bəli, bu il hamımıza doğma olan Sumqayıtımızın 75 yaşı tamam olur. Bu şəhərin  70 illik yubileyini görmüş bir insan kimi onun 75 illiyinin necə olacağını təsəvvürümə belə gətirə bilmirəm. 70 illik yubiley o qədər yüksək səviyyədə keçirildi ki, bunu sözlə ifadə etmək mümkün deyil. Gərək görəsən, iştirak edəsən,yaşayasan. Bu il respublikamızda beynəlxalq və dünya əhəmiyyətli ,dövlət səviyyəli çoxsaylı tədbirlər keçirilsə də şəhərimizin 75 illik yubileyinin də möhtəşəm olacağına ürəyimdə bir əminlik hissi var. Mən Sumqayıtın həm keçmişini ,həm də indisini xatırlyanda hər ikisi mənə doğma gəlir. Birində gəncliyimin şaqraq illəri, o birində isə qocalığımın acılı - şirinli bəhrələri...

 

-Sumqayıtın sizin taleyinizdə yeri və rolu? Sizə ömrü geri çevirmək imkanı verilsəydi və ya zaman yolçuluğuna səyahət etmək fürsətiniz olsaydı yenə də tale şəhəri olaraq Sumqayıtı seçərdinizmi?

 

- Sumqayıt hamımızın tale şəhəridir. Yaxşı yadımdadır, mən ali təhsil ala-ala gecələr Sumqayıtda işə düzəldim. Gündüz fakultəsində oxuduğumdan dərslərimi elektrik qatarlarında hazırlamalı olurdum. Bununla belə ali məktəbi əla qiymətlərlə başa vurdum. Əbədi olaraq taleyimi Sumqayıta bağladım. Sumqayıt mənə xoşbəxt ailə həyatı bağışladı. Mən harda olsam da ürəyim bu şəhərlə döyünür. Çünki, bu şəhər həm də övladlaramın, nəvələrimin, nəticələrimin şəhəridir. Əlbəttə , dünyaya yenidən gəlmək fürsəti verilsəydi mən yenə də doğma şəhərimi seçərdim. 

 

-Sumqayıt ədəbi mühitinin yaranmasında və formalaşmasında əməyi olan qələm adamlarından biri və birincilərdənsiniz.  O illər necə qalıb yaddaşınızda, çətin olmadı ki?

 

- Fikirləşəndə o illər gözümün qarşısından kino lenti kimi keçir. Əli Kərimi, Vaqif İbrahimi, Feyzi Mustafayevi, Ağəddin Mansurzadəni, Xasay Cahangirovu və digərlərini heç cür unuda bilmirəm. Ancaq burada ədəbi mühitin formalaşmasında böyük əməkləri olan Qulam Feyzullayevi, Söhrab Abdullayevi, Vaqif İbrahimi, Xasay Cahangirovu, İbrahim İlyaslını xüsusi qeyd etmək istəyirəm. O zamanlar mən Sumqayıt qəzeti nəzdində bədii şuranın sədri və poeziya klubunun direktoru idim. Sumqayıtda gənclik qaynayırdı. Elə indiki kimi...

 

-Sumqayıtın bugünki ədəbi mühiti sizi qane edirmi?

 

-Mən bugünki ədəbi mühitimizdən çox razıyam. Əgər adlarını çəksəm çox böyük bir siyahı alınar. Həm də kiminsə adı yadımdan çıxsa məndən inciyə bilər. Onların arasında geniş miqyasda tanınan şairlər, yazıçılar və ədəbi mühitə təzəcə qədəm qoyan, hələ öz dəsti - xəttini tam tapa bilməyən gənclərimiz də var. Mən onlara yeni - yeni uğurlar arzu edirəm.

 

-Sumqayıt cameəsində güvəndiyiniz və bəyəndiyiniz imzalar?

 

- Güvəndiyim və bəyəndiyim imzalardan Rafiq Yusifoğlu, Məmməd İlqar,

Zirəddin Qafarlı, Varis, Eyruz Məmmədov, Ofelya Babayeva, Əvəz Mahmud Lələdağ, İbrahim İlyaslı, Almaz Ərgünəş Bəyazid, Gülnarə Cəmaləddin, Məryəm Aslanqızı, Hümbət  Quliyev, Əli Ələmi, Rəfiqə Şəms, Nadir Azayoğlu, Hafiz Ataxanlı, Əli Nəcəfxanlı, Xatirə Fərəcli, Rafiq Oday, Nazilə Gültac, Süleyman Hüseynov, Lilpar Cəmşidqızı, Xəqani Abbasəli, Aygün Yaşar, Əyyub Qiyas, Ehtiram İlham, Mənsurə Xələfbəylinin adlarını xüsusi qeyd edə bilərəm.

 

-Sİz həm də AYB Sumqayıt bölməsində Məsləhət Məclisinin sədrisiniz. Bölmənin işindən razısınızmı?

 

- AYB Sumqayıt bölməsinin işindən  saatlarla danışmaq olar. Bölmə öz işini planlı şəkildə qurur. Respublika yazıçılarının qurultayında irəli sürülən və gənclərin yaradıcılıqlarını istiqamətləndirmək baxımından tələb olunan göstəriş və vəzifələri layiqincə yerinə yetirir.Qardaş ölkə Türkiyə ilə ədəbi əlaqələrin qurulmasında, Aərbaycanın qələm adamlarımnın,eləcə də Sumqayıtlı qələm adamlarının əsərlərinin və eyni zamanda Türkiyənin istedadlı qələm adamlarının Azərbaycanda tanıdılması baxımından da xeyli işlər görür. AYB- nin Sumqayıtda yaşayan üzvləri xalqımızın yüz illərlə davam edən mübarizəsinin parlaq nəticəsi olan Qarabağ döyüşlərinin haqqında  geniş, müfəssəl yazılar yazıb və yazmağa davam edirlər.  “Şəhidlər ölməz,Vətən bölünməz!” devizi altında  şəhidlərimiz və qazilərimiz haqqında, onların şəhadətləri və xarakterləri haqqında sanballı  əsərlər meydana gəlir. Qarabağ mövzusunda Aidə Eyvazlı və Aygün Hacıyevanın zəhmətlərini xüsusi qeyd etmək lazımdır. AYB Sumqayıt bölməsinin Sumqayıt Dövlət Rəsm Qalereyası ilə birlikdə Şəhidlərimizə həsr etdiyi maraqlı layihələr təqdirəlayiqdir. Bundan başqamütəmadi olaraq Sumqayıtda yaşayan AYB üzvlərinin yubileyləri, kitab təqdimatları, görüşləri keçirilir və bütün bu görülən işlər şəhət ictimaiyyəti tərəfindən maraqla qarşılanır. Bundan başqa bölmənin həyata keçirdiyi bir- birindən maraqlı tədbirləri və layihələri saysaq məncə bunun üçün bir müsahibə bəs eləməz.

 

-Sumqayıt ədəbi mühiti ilə Bakı ədəbi mühitinin fərqi?

 

-Mənə elə gəlir ki, Sumqayıt ədəbi mühiti Bakı ədəbimühitindən daha qaynar və coşqundur. Tez-tez keçirilən kitab müzakirələri, yeni kitabların təqdimatı, şair və yazıçılarla görüşləri misal gətirmək olar.

 

-Şəhər rəhbərliyinin ədəbiyyata göstərdiyi diqqətdən razısınızmı?

 

- Açıq deyək ki, Sumqayıt ədəbi mühiti şəhər rəhbərliyinin diqqətindən kənarda deyil. Ayrı-ayrı yazarlara mütəmadi olaraq köməklik ediliir, onların güzəranına diqqət yetirilir. Son vaxtlara qədər  möhtəşəm tədbirləri ilə çoxlarını heyrətdə qoyan poeziya klubu boynu bükük bənövşə kimi kol dibindən boylanır, zirzəmilərdə fəaliyyət göstərirdi. İndi isə Əli Kərim adına Poeziya evi keçmiş Heydər Əliyev mərkəzində əbədi məskunlaşmışdır. Elə təkcə buna görə şəhər rəhbərliyinə dəfələrlə minnətdar olmağa dəyər. 

 

-Sumqayıt sizə nə verdi və nəyi əlinizdən aldı?

 

- Mənim nəyim varsa mənə Sumqayıt verib. Mən isə xəsislik etmişəm, Sumqayıta heç nə verməmişəm.

 

-Şəhərimizin 75 illik yubileyi ilə bağlı arzu və təklifləriniz?

 

- Arzum budur ki, gəlin kimi bəzənən şəhərimizin mənzillərindən həmişə xoşbəxt insanların gülüş sədaları yayılsın. Heç kimin üzündən təbəssüm, gözlərindən işiq, ürəklərindən məhəbbət əksik olmasın.

 

-75 yaşlı gənc şəhərimizə nəyi tövsiyə edərdiniz?

 

- Gələcəyə doğru inamla addımlayan əziz və doğma şəhərimiz, sükanı həmişə belə saxla.

 

Yaranışdan o mənim könlümə ilham verib,

Qoyunu coşub daşmalı, çağlamalı şəhərdir.

Otuna sığal çəkib, gülünə salam verib,

Hər gün halını sorub, yoxlamalı şəhərdir.

 

Bütün dünya bir ola, bütün aləm yığıla,

Bu möcüzə, bu heyrət gəlməzdi hər ağıla.

Büküb sözə, nəğməyə, bayatıya, nağıla

Namus kimi qoruyub saxlamalı şəhərdir.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Bu dəfə İBRƏTAMİZdə sizlər üçün həyati əhəmiyyətli bir məsələyə toxunacam. Əminəm ki, həmişəki kimi sizlər üçün çox faydalı olacaq. 

 

...Arifə sual verdilər ki, həyat niyə bu qədər çətinləşdi?

Buyurdu:

Çünki günə "Bismilləh" ilə başlayanlar azaldı...

İbadət və itaətləriniz dərəceyi-qəbul olsun inşəAllah...

Kimilərinə görə insanlar tanıdıqca dəyişir...

Mənsə bu mövzuda tam tərsini düşünürəm...

Bilirsiz niye..?

Çünki insan tanıdıqca dəyişməz,

tanıdıqca özü olar...

Aktyorluq etməkdən imtina edər

və həqiqi xarakterini ortaya çıxarar...

Buna məcbur qalar...

Çünki heç bir ömür saxta xarakterlə,

aktyorluq edərək tükənməz...

Allah bizi saxta düşüncə riyakarlıqdan qorusun .

 

Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)

Təqdim edir: Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Poetik qiraətdə yenidən sizlərlə daimi müəllifimiz Əlizadə Nuridir. Bu dəfə şair “Ağaclar diksinər yarpaq düşəndə“ söyləyir.

Sizi bilmirəm, mən dərhal bu mənzərəni hiss etdim. Payızdır, qocaman bir çinarın saralmış yarpağı yerə düşür və çinar səksənir…

Xoş mütaliələr.

 

Elə bil bir qədər kiçilirəm mən,

Bu dağlar qoynundan bir dağ düşəndə.

Ana sevgisinə bürünüb düşür

Hər uşaq bətndən çılpaq düşəndə.

 

Bu sünbül sevgimiz indi dən tutur...

Səni hər gözələ necə  tən tutum?!

Sənin ayrılığın əlimdən tutur

Haçan ki könlümə yanmaq düşəndə.

 

Quru budaqlarda gülümsəyər nar,

Payız yağış dolu boxçanı açar...

Gecə səhərəcən yuxusu qaçar-

Ağaclar diksinər yarpaq düşəndə...

 

Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)

Ələviyyə İbadlı, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Sosial medianı dolaşan bu foto diqqətimi çəkdi. Kişi adı daşıyan nakişiləri görüb də inanın ki dəhşətə gəldim. 

Biz hara gedirik? Razrezli bığlı-saqqallı kişiciklər - bu murdarlar İçərişəhərimizin küçələri ilə gəzərək gənclərə, uşaqlara nə nümunəsi göstərirlər? 

Biz mənəvi deqradasiyanın son həddindəyik. 

İctimaiyyət ayağa durmalıdır, Azərbaycanı Hollandiyaya çevirmək istəyənlərə yox demək lazımdır.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(18.09.2024)