Nemət Tahir, “Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Qrabağ təmsilçisi

Qarabağlı Hüseynalı bəy XIX-XX əsrin əvvəllərində Qarabağ bölgəsində fəaliyyət göstərmiş nüfuzlu şəxsiyyətlərdən biri olmuşdur. O, yalnız böyük bir torpaq sahibi deyil, həm də ictimai xadim, maarifçi və xeyriyyəçi kimi tanınmışdır. Onun fəaliyyəti müxtəlif sahələri əhatə edir və bir çox tarixi hadisələrlə sıx bağlıdır.

Hüseynalı bəy dövrünün tanınmış ziyalıları və ictimai xadimləri ilə əlaqədə olmuşdur. O, Bakıda neft sənayeçiliyinin banisi və böyük xeyriyyəçi Hacı Zeynalabdin Tağıyev ilə görüşmüş, onunla cəmiyyətin maariflənməsi və sosial məsələlər haqqında müzakirələr aparmışdır. Eyni zamanda, Azərbaycan ədəbiyyatının və maarifçiliyinin inkişafında böyük rol oynayan Firidun bəy Köçərli ilə də görüşləri olmuşdur. Bu görüşlər Hüseynalı bəyin geniş dünyagörüşə malik olduğunu və cəmiyyətin inkişafı üçün çalışdığını göstərir.

Hüseynalı bəy kənd təsərrüfatının inkişafına xüsusi diqqət yetirmişdir. Suvarma sistemlərinin təkmilləşdirilməsi üçün Təbrizdən xüsusi ustalar dəvət edərək Qiyaslı kəndində kəhrizlər qazdırmışdır. Bu təşəbbüs bölgədə kənd təsərrüfatının inkişafına, su təminatının yaxşılaşdırılmasına və əhalinin rifahına böyük töhfə vermişdir.

Qiyaslı kəndində yayılan xəstəliklərin qarşısını almaq üçün Hüseynalı bəy Şəkidən təcrübəli bir həkim dəvət etmişdir. O, xəstələrin müalicəsi üçün bütün lazımi şəraiti yaratmış və əhalinin sağlamlığını qorumağa çalışmışdır. Bu, özündə onun xalqın rifahı üçün göstərdiyi humanist fəaliyyəti əks etdirir.

Dini və maarifçilik sahəsində də Hüseynalı bəy böyük işlər görmüşdür. O, Qiyaslı kəndində bir məscid inşa etdirmiş və bu məscid kəndin dini və mədəni həyatının mərkəzinə çevrilmişdir. Bundan əlavə, maarifçiliyə xüsusi önəm verən Hüseynalı bəy öz evini məktəbə çevirmiş, burada uşaqlara dərs keçmişdir. Bu, onun maarifçilik sahəsindəki fədakarlığını və gələcək nəsillərin savadlanmasına verdiyi önəmi göstərir.

1920-ci ildə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutundan sonra rus ordusu Gəncədən Ağdama doğru irəliləyirdi. Bu proses zamanı Qiyaslı kəndində gərgin vəziyyət yaranmış, rus hərbi birləşmələri kəndi atəşə tutmuş və iki nəfər kənd sakini öldürülmüşdür. Hüseynalı bəy kəndin tam qırğınla üzləşməməsi üçün oğlu ilə birlikdə rus əsgərlərinin qarşısına çıxaraq onlara duz-çörək təqdim etmişdir. Bu jest onun müdrikliyini və kəndi qorumaq üçün göstərdiyi diplomatik yanaşmanı əks etdirir. Onun bu addımı nəticəsində kənd böyük bir faciədən xilas olmuşdur.

Həmin hadisəni olduğu kimi Rövşən Asifoğlunun "Qarabağlı Hüseynalı bəy " tarixi romanından təqdim edirik:

"İki atlı kəndin Uzundərəyə tərəf axırıncı evinin yanından orduya görünən tərəfdəki yamaca çıxanda oğlu Xanlar Hüseynalı bəyin tapşırığı ilə onun ardınca gəlirdi. Bu vaxt onlara tərəf bir neçə güllə atıldı. Öldürmək məqsədi ilə atılmış güllələr hədəfdən yan keçərək onların yaxınlığından uçuşurdu. Güllələrdən biri bəyin sol çiynindən bir az aşağı paltarını dəlib keçdi. Atılan atəşlərə baxmayaraq, bəy hərəkətini davam etdirdi. Bunu belə görən ordu komandirləri bölmələrə atəşi dayandırmağı əmr etdi. Hüseynalı bəy kəndin ayağındakı "Qoşatəpə” adlanan kiçik təpələrin arxasında qurulmuş ordu qərərgahına çatanda Pankratov familiyalı ordu başçısı vəziyyət barədə məruzə dinləyir, kəndə hücum planını müzakirə edirdi. Onunla görüşmək üçün gələn olduğunu köməkçisi məruzə edərək deyir:

-Deyəsən, başcıları gəlib, yerli dili bilən bir süvarimiz var, çağırtdırdım indi gələcək.

-- Nə cür adamdı?

-Vəhşi xalqın nümayəndəsidi, necə olacaq? Ağ bayraq qaldırdıqlarına görə yəqin kənddə hərbi qüvvə yoxdu. Başcıları bu gələndisə, elə onu burda öldürək, işimizə davam edək.

“Bəli, buraların böyüyü mənəm” deyərək Hüseynalı bəy rus dilində danışmağa başladı və əlavə etdi: “Məni vəhşi adlandırsanız da, baxın mən sizin dildə danışmağı bacarıram. Ancaq siz mənim dilimdə danışa bilmirsiniz.”

Vəziyyətə görə sərt danışmağa başlayan bəy:

-- Tərcüməçiyə gərək yoxdu, - dedi.

Milli geyimdə, bir kənddə qarşılarına çıxmış adamın belə mükəmməl danışması qərərgahda olanları çox təəccübləndirdi. Hamısı çevrilib Hüseynalı bəyə baxırdı.

-- İndi deyin görüm nə olub? Biri təlaşdan bir güllə atıb, bir at ölüb. Siz artıq iki adam doğramısınız. Bizim camaat da döyüş nədir, bilirlər. Bu nədir, ağ bayraq qaldırıldıqdan sonra yenə güllə atırsınız. Mən bura hədiyyə və duz çörəklə gəldim deyim ki, buranın böyüyü mənəm və sizə zəmanət verirəm, bundan sonra bu ərazidə və Ağdamda sizə qarşı güllə atılmayacaq.

Bəyin bu cür cəsarətlə danışması qarşısındakıları tərəddüdə saldı.

-- Sözümə girov kimi özümün və oğlumun başını gətirmişəm. Əlavə itki nə bizim camaata lazımdı, nə də sizin orduya.

Deyilən sözlərə etibar etmirmiş kimi ordu başcısı Pankratov köməkçisinə baxanda Hüseynalı bəyin arxasından çox tanış bir səs gəldi.

-- Müraciət etmək olar, yoldaş baş komandan.

Hüseynalı bəy geri çönüb baxanda qərərgahın girişində Kəlbəcərdən müəllim işləmək üçün gətirdiyi Denis Kliçkonu gördü. Elə bu məqamda Pankratov ondan soruşdu:

-Bu adamı tanıyırsan?

-Özüdürki var, yoldaş baş komandan. Əlbəttə tanıyıram.

-Necə tanıyırsan?

-Bu adam nə desə həmin sözün doğruluğuna mən cavabdeh dura bilərəm. O doğrudan da, burada millət atasıdı.

Hüseynalı bəy bu sözdən sonra Pankratovun sükut etdiyini görən kimi Xanlara işarə etdi ki, qızılları gətirsin. Xanlar cəld qızıl dolu sandığı gətirib generalın yanına qoydu. Qızılla dolu sandığın ağzını açdı və bağladı. Duz - çörəyi də üstünə qoydu.

-Belə vəziyyətdə lüzumsuz qırğına gərək yoxdu, deyərək Pankratov çörəkdən qırıb duza batırdı və ağzına qoydu, Hüseynalı bəyə baxdı.

-Əlbəttə, - deyərək Hüseynalı bəy də çörəkdən qoparıb duza batırıb ağzına qoydu, -Bir-birimizi düz başa düşdüyümüzə çox şadam.

- Bəs yerli əhali, bilirmi sən bu güllə qabağına özünü verməsəydin, burada nələr baş verəcəkdi?..."

Bundan sonra XI Qırmızı ordunun əlahiddə hissələri də gəlib çıxdı. Ordu nəinki Qiyaslıya, hətta Ağdama girməyərək çöl yolu ilə əhali üçün qan-qadasız yollarına davam etdi.

Qarabağlı Hüseynalı bəyin fəaliyyəti yalnız onun yaşadığı dövr üçün deyil, həm də Azərbaycanın tarixi və mədəni irsi üçün böyük əhəmiyyət kəsb edir. O, kənd təsərrüfatının inkişafı, maarifçilik, səhiyyə və ictimai rifah sahələrində misilsiz xidmətlər göstərmiş, eyni zamanda, xalqını qorumaq üçün müdrik qərarlar qəbul etmişdir.

Onun irsi bu gün də Qarabağ tarixinin mühüm səhifələrindən biri kimi dəyərləndirilir.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(03.04.2025)

Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Yəqin ki, Sədaqət xanımın əsərlərini oxuyanlar, eləcə də ərsəyə gətirdiyi filmlərə tamaşa edənlər aranızda az deyil. Onun “YouTube” sosial şəbəkəsində rast gəldiyim, quruluşçu rejissor Elşən Zeynallı ilə birlikdə ərsəyə gətirdikləri “Soyuq günəş” filminə mən də tamaşa etmişəm. Və bu filmə görə ona təşəkkür etməyə şərait arzulayırdım. Budur, əlahəzrət zaman həmin şəraiti yaradıb.

Sədaqət Kərimova 1953-cü ildə Qusarda anadan olub. Orta təhsilini 1969-cu ildə Qusar şəhər 1 saylı məktəbdə başa vurub. Məktəb illərindən respublikanın bir sıra qəzet və jurnallarında şeir, hekayə və məqalələri ilə çıxış edən Sədaqət xanım, 1969-cu ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsinə daxil olub. Tələbəlik illərində “Azərbaycan gəncləri” qəzetinin ştatdankənar müxbiri kimi əxlaq mövzusunda yazdığı silsilə məqalələri ilə tanınmağa başlayıb...

Deyir ki:- ““Soyuq günəş” dramını 1998-ci ildə qələmə almışam. Arzum əsərin Azəbaycan və ya Dağıstanın hər hansı bir şəhər və ya əyalət teatrında səhnəyə qoyulması olub. Amma arzumu illər boyu reallaşdıra bilmədim və uzun illər bu əsəri ekranlaşdırmaq haqqında fikirləşdim. Nəhayət, bu arzumu həyata keçirmək üçün özüm hərəkət etməli olduğumu anladım və fəaliyyətə keçdim. Filmi ekranlaşdırmaq üçün tək ssenari müəllifi və bəstəkar olmaq kifayət etmirdi, prodüser olmaq da tələb olunurdu.  Mən jurnalist taleyimdə çox insanla rastlaşmışam. Başdan-başa sədaqət, etibar, namus, ləyaqət rəmzi olan fədakar qadınların taleyi ilə çox üzləşmişəm. Həm Böyük Vətən, həm Birinci Qarabağ, həm də İkinci Qarabağ müharibələrinin qurbanları olan belə qadınların həyat hekayələri məni iliklərimə qədər sarsıdıb. Mənim “Soyuq günəş”im real hadisələr əsasında qələmə alınıb, barələrində söhbət gedən insanlar  isə çoxdan bu dünyanı tərk ediblər. Amma bir yazıçı kimi mənim əsas məqsədim ümumiyyətlə böyük məhəbbətə, insan sədaqətinə və vəfasına, qadın şərəfinə bir abidə ucaltmaq olub...”

Özünə qarşı çox tələbkardır. Bəlkə də bundan irəli gəlir ki, qələmə aldığı əsərlər kifayət qədər gözəl alınır...

“Hər bir sənət insanlar üçündür. Adam özündən ötrü sənət yarada bilməz ki... Şairin arzusu şeirinin oxunmasıdırsa, yazıçı hər zaman kitablarının satılmasının həsrətindədir. Bəstəkar həmişə arzulayır ki, mahnıları daha çox sevgi qazansın. Deməli, sənət insanlar üçündür. Həmişə yaza-yaza fikirləşirsən ki, görəsən, yazdığım kiminsə xoşuna gələcəkmi? Məni də illər boyu üzən əbədi bir sual var: Bəlkə əbəs yerə yazıram?..”- söyləyir...

Universiteti bitirdikdən sonra Azərbaycan KP MK-nın “Sovet kəndi” qəzetində 17 il fasiləsiz çalışıb. Sonralar “Azərbaycan” qəzetində şöbə müdiri, “Günay” qəzetində baş redaktorun müavini kimi fəaliyyət göstərib. 1997-ci ildən üç dildə öz vəsaiti hesabına nəşr etdirdiyi “Samur” qəzetinin baş redaktoru işləyir. Jurnalistika sahəsindəki uğurlarına görə, hələ Sovet dövründə Azərbaycan Jurnalistlər İttifaqının “Qızıl qələm” və Həsənbəy Zərdabi adına mükafatlarına layiq görülüb. Azərbaycan, türk, rus və ləzgi dillərində çap olunmuş 9 mindən çox məqalənin, o cümlədən 40 nəzm və nəsr kitabının müəllifidir.

2017-ci ildə Türkiyədə, türk dilində müəllifin "Lezgiye" adlı, eləhəmin ildə də 500-dən çox ləzgi bayatısı əsasında "Mənim şair xalqım" adlı kitabları işıq üzü görüb.

Bütün bunlardan əlavə Sədaqət xanım tanınmış yazıç-jurnalist Müzəffər Məlikməmmədovla birlikdə “Ləzgicə-azərbaycanca lüğət” və “Azərbaycanca-ləzgicə lüğət” kitablarını da tərtib edib...

Deyir ki,- “İndiki bu çətin dövrdə, mənəvi dəyərlərin öz yerini qabalıqlara verdiyi, ətrafımızın etinasızlıq və biganəliklərlə dolduğu bir dövrdə insanlarda hər zaman sənətə bir ehtiyac, təşnə duyulur. Hər bir sənət yol göstərəndir. Mən oxucularımdan çoxlu məktublar alıram. Heç bir məktuba bu günədək biganə qalmamışam. Bu məktublar göstərir ki, insanların təsəlliyə, ümidverici, müdrik sözə hər zaman ehtiyacları var. Yazıçı ən gözlənilməz vaxtda, ən ağır şəraitdə belə yol göstərməyi bacarmalıdır. Nə qədər çətin olsa da, buna çalışmalıdır. Bizim nəslin adamlarının əksəriyyətinin ən böyük dostu kitablar olub. Hər şeyi kitablardan öyrənirdik. Yazıçılar bizim üçün böyük insanlar idilər...

2003-cü ildə Müzəffər Məlikməmmədov onun haqqında “Sədaqət” adlı sənədli-publisistik kitab nəşr etdirərək, həyat və yaradıcılığından ətraflı söhbət açıb. 2013-cü ildə Azərbaycan Respublikasının “Nobel” İnformasiya Mərkəzi tərəfindən isə filologiya elmləri namizədi Bəybala Ələsgərovun qələmə aldığı “Sədaqət Kərimovanın həyat və yaradıcılığı” adlı biblioqrafik vəsait çap olunub. Bunlardan əlavə 2014-cü ildə Azərbaycan Milli Kitabxanası Sədaqət Kərimovanın həyat və yaradıcılığını əks etdirən geniş biblioqrafik kitab hazırlayıb çapdan çıxarıb...

Maraqlıdır ki, Sədaqət Kərimova bəstəkar kimi də tanınır. Sözləri və musiqisi özünə məxsus olan 100-dən çox mahnısının mətnləri və notları onun 2018-ci ildə çapdan çııxmış “Mənim mahnılarım” adlı kitabına daxil edilib. Onun 1997-ci ildə yaratdığı “Suvar” Ləzgi Mahnı və Rəqs Ansamblına 20 il rəhbərlik edərək, 40-a yaxın ləzgi xalq melodiyasını yenidən işləyib və bir neçə yeni rəqs musiqisi də yaradıb. "Qarılar", "Şən qızlar", "Qu quşları", "Dem", "Kəpənəklər" və sair belə rəqslərdəndir...

Bəli, bu günlərdə ləzgi xalqının qarşısında böyük xidmətləri olan, bu əzmkar, yorulmadan çalışan istedadlı xanımın növbəti yaşı tamam oldu. Onu bu münasibətlə təbrik edir, möhkəm can sağlığı və yaradıcılıq uğurları arzulayırıq.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(03.03.2025)

İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Daxili intizamın mübahisəsiz tələbi zəhmətdir. Uğur yalnız, asan yolu seçmək kimi təbii tendensiyanı üstələməklə əldə edilə bilər. Davamlı uğura yalnız, özünü uzun müddət ağır zəhmət çəkməyə vadar etməklə nail olmaq olar. 

Girişdə qeyd etdiyim kimi mən həyata pulsuz və heç bir üstünlüyə malik olmadan başlamışam. Uzun müddət fəhlə işləmişəm və gəlirim yalnız minimum tələbatımı ödəməyə güclə bəs edirdi. Artıq fəhlə işi də tapmadıqda satış sahəsinə keçməli oldum və özümdən “Nə üçün bəziləri digərlərindən daha uğurlu satıcıdırlar?” deyə soruşana kimi yerimdə addımlamalı oldum. Bir gün isə ən yaxşı satıcılardan biri mənə dedi ki, satıcıların 20 faizi pulun 80 faizini qazanır. Bunu ilk dəfə idi ki, eşidirdim. Bu o demək idi ki, yerdə qalan 80 faiz satıcı pulun yalnız 20 faizi ilə kifayətlənməlidir. Və mən zirvədəki 20 faizə qoşulmaq qərarına gəldim. Bu qərar mənim həyatımı dəyişdi.

Brayan Treysi / Bəhanələrə yox (Daxili İntizamın Gücü)

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(03.04.2025)

Mədəniyyət naziri Adil Kərimli tərəfindən 2025-ci il aprelin 3-də saat 10:00-da Saatlı rayon Gənclər evində (ünvan: Saatlı şəhəri, Həsən bəy Zərdabi küçəsi 71A) vətəndaşların qəbulu keçiriləcəkdir.

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Mədəniyyət Nazirliyinə istinadən xəbər verir ki, qəbulda Saatlı, Sabirabad, İmişli, Beyləqan və Hacıqabul rayonlarından olan vətəndaşlar iştirak edəcək.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(03.04.2025)

Taleh Mansur, “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

Ulduz" jurnalının təşkilatçılığı ilə  Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan  klubunda  yazıçı Varislə görüş keçirilib.  Görüş jurnal redaksiyasının həyata keçirdiyi "Ulduz"lu görüşlər”in növbətisi idi.

Azərbaycan Univerisiteti tələbələrinin iştirak etdiyi tədbiri "Ulduz" jurnalının baş redaktoru Qulu Ağsəs açaraq, Varisin yaradıcılığı haqda geniş məlumat verib. Jurnalın şöbə redaktoru Taleh Mansur gənc filoloqlara onları maraqlandıran suallarla yazıçıya müraciət etməyə çağırıb. Gənclərlə görüşə məmnunluqla qatıldığını bildirən yazıçı Varis,  öz təcümeyi-halını danışıb, jurnalist, naşir və ədib kimi keçdiyi yola nəzər salıb.

Varis tələbələrə onu da xatırladıb ki, "Ulduz" jurnalı və "Ədəbiyyat və incəsənət" portalı dost mətbu orqanlardır, "Biri ikisində" adlı birgə layihələri illərdi uğurla davam edir.

Öz yazı texnikası və ədəbi düşüncülərini bölüşən Varis gənc filoloqların suallarını cavablandırıb, onlara imzalı kitablarını hədiyyə edib.

Qeyd edək ki, "Ulduz"lu görüşlər"in növbəti qonağı yazıçı Əyyub Qiyas olacaq.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(02.04.2025)

Türk Mədəniyyəti və İrsi Fondunun prezidenti Aktotı Raimkulova və Azərbaycan Respublikasının Mədəniyyət nazirinin müavini Murad Hüseynov arasında görüş keçirilib. Görüş zamanı ortaq layihələrin icrası, o cümlədən Fond və Nazirlik arasında gələcək əməkdaşlıq istiqamətləri ilə bağlı ətraflı fikir mübadiləsi aparılıb.

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalına Fonddan verilən məlumata əsasən, görüşdə həmçinin Azərbaycan Milli Konservatoriyasının rektoru Kamilə Dadaş-zadə və prorektoru Lalə Hüseynova, eləcə də Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Folklor İnstitutunun direktoru Hikmət Quliyev iştirak ediblər. 

Görüş çərçivəsində Türk dünyasının zəngin mədəni irsinin qorunması və təbliği, o cümlədən birgə tədbirlərin, festivalların və konfransların təşkili məsələləri müzakirə edilib.

Tərəflər, həmçinin, Üzeyir Hacıbəyli Beynəlxalq Musiqi Festivalı çərçivəsində baş tutacaq tədbirlər, Türk Mədəniyyəti və İrsi Fondunun festivalda iştirakı haqqında danışıblar. 

Aktotı Raimkulova Türk dövlətləri arasında mədəni əlaqələrinin daha da inkişaf etdirilməsinin vacibliyini qeyd edərək, Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən Fondun fəaliyyətinə göstərilən dəstəyə görə təşəkkürünü bildirib.

Murad Hüseynov yeni layihələrin ərsəyə gəlməsi və faydalı işbirliyinin yaradılası üçün əvəzsiz platforma olan bu kimi görüşlərin mütəmadi əsasda təşkil edilməsinin önəmini vurğulayıb.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(02.04.2025)

1 aprel 2025-ci il tarixində Türk Mədəniyyəti və İrsi Fondunun prezidenti Aktotı Raimkulova Azərbaycan Memarlıq və İnşaat Universitetinin rektoru, professor Gülçöhrə Məmmədova ilə görüşüb. 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalına Fonddan verilən məlumata görə, görüş zamanı iki qurum arasında əməkdaşlığın genişləndirilməsi, Fondun layihələrində gənclərin fəal iştirakının dəstəklənməsi, eləcə də Fondun nəzdində yaradılmış Türk Dünyasının Bərpaçılarının və Arxitektorlarının Məşvərətçi Şurasının fəaliyyəti barədə fikir mübadiləsi aparılıb.

Görüşdə həmçinin Türk Dünyasının mədəni irsinin qorunması və bərpası sahəsində birgə təlimlərin, elmi seminarların və təcrübə proqramlarının təşkili məsələləri müzakirə edilib, Türk dünyasının memarlıq irsinin bərpası istiqamətində birgə təşəbbüslərin həyata keçirilməsi ilə bağlı razılığa gəlinib.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(02.04.2025)

Elman Eldaroğlu, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Ölkənin parlamentində təmsil olunmaq hər adama nəsib olmur. Zarafat deyil, on milyonluq əhalinin arasında yüz iyirmi beş adamdan biri olursan. Bu isə təsadüf ola bilməz. Gərək buna Allahın da izni olsun. O ki qaldı xalqın məhəbbətini qazanmağa, bu artıq həmin adamdan fədailik tələb edir...

Bu gün sizə dörd çağırış deputat olmuş Vahid Əhmədovdan söhbət açmaq istəyirəm. O, 1947-ci ildə Quba rayonunun Qonaqkənd qəsəbəsində dünyaya gəlib. Qonaqkənd orta məktəbini qızıl medalla bitirdikdən sonra, Azərbaycan Politexnik İnstitutunda ali təhsil alaraq mühəndis-energetik ixtisasına yiyələnib. Dörd il indiki Səttərxan adına maşınqayırma zavodunda fəhlə, sex ustası, sex rəisi vəzifələrində çalışıb. 1971–1972-ci illərdə Sovet ordusu sıralarında xidmət edib. Hərbi xidmətini başa vurduqdan sonra, yenidən maşınqayırma zavoduna qayıdaraq orada beş il sex rəisi vəzifəsində işləyib. Daha sonra Bakı Radio zavoduna keçərək orada sex rəisi, istehsalat şöbəsinin rəisi vəzifələrində əmək fəaliyyətini davam etdirib. 1981–1983-cü illərdə Bakı Dəzgahqayırma İstehsalat Birliyində baş mühəndis vəzifəsində çalışıb. 1983–1986-cı illərdə "Bakı fəhləsi" adına maşınqayırma zavodunun, 1986-cı ildə Keşlə maşınqayırma zavodunun, 1989-cu ildə "Bakneftmaş" İstehsalat Birliyinin baş direktoru olub. 1989–1992-ci illərdə Almaniyada Bonn Menecment İnstitutunda təhsilini davam etdirərək, menecment-iqtisadçı beynəlxalq diplomuna layiq görülüb. Almaniyada təhsilini başa vurduqdan sonra, 1992- ci ildə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin fərmanı ilə baş nazirin müavini vəzifəsinə təyin olunub. Bir qədər bu vəzifədə çalışdıqdan sonra baş nazirin birinci müavini vəzifəsi ona həvalə edilib. İki il sonra bu vəzifədən azad olunub. Həyatının sonrakı hissəsi parlamentlə bağlı olub. Xidmətlərinə görə "Azərbaycan SSR əməkdar mühəndisi" fəxri adına və “Şöhrət” ordeninə layiq görülüb. Hazırda təqaüddədir...

Tükənməz həyat enerjisi var. Qərarlı davranışı ilə başladığı hər işi sonuna çatdırmağı bacarır. Güclü əsəb sisteminə, yaradıcı təfəkkürə, mahir idarəetmə qabiliyyətinə malikdir. Həllini tapmamış problemlərə nifrət edir. Hər zaman yenilik arzusunda olması ən diqqət çəkən xüsusiyyətlərindən biridir. Sərbəst insandır, müstəqilliyinin məhdudlaşdırılmasını, fəaliyyətinə sərhəd qoyulmasını sevmir. Ona məmnun olmadığı nəyisə bəyəndirməyə çalışmaq olduqca çətin və yorucudur. Həssas təbiəti var, yardım etməyi, necə deyərlər, ehtiyacı olanlara əl tutmağı xoşlayır. Praktiki zəkası çox inkişaf etdiyindən mülahizə və təhlillərdə çətinlik çəkmir...

Deyir ki,- “Atam mühasib, anam isə evdar qadın idi. Böyük ailəmiz vardı- 7 qardaş, 2 bacı olmuşuq. Birinci sinifdən 10-cu sinifə kimi təhsil aldığım orta məktəbi əla qiymətlərlə bitirmişəm. Bütün bu 10 ildə “5”dən başqa qiymət almadım. Halbuki, çox çətin şəraitdə yaşayırdıq. 10-12 yaşımdan etibarən ailəmizin dolanışığına kömək etmək, çörəkpulu qazanmaq üçün dərsdən sonra meşəyə odun qırmağa gedirdim. Gətirib, həmin odunları kənddə satır, ailəmizin ehtiyaclarına xərcləyirdik. Bir müddət sonra böyük qardaşım Bakıda Tibb İnstitutuna daxil oldu. Artıq tələbə olan qardaşıma da maddi köməklik etmək lazım gəlirdi. Kəndimizdə bütün ailələr bizim kimi yaşamırdı. Bəzi ailələrdə uşaq sayı az olduğundan həyat şəraiti normal idi. Bizim kimi çoxuşaqlı ailələrdə isə uşaqların hamısının geyinib-keçinməsi, oxuması maddi problemlərə səbəb olurdu. Evimizdən yalnız atam işləyirdi. Gəlir az, külfət çox olduğuna görə, bütün ailənin atamın maaşı ilə dolanması mümkün deyildi. İşləməsəydim oxumaq, Bakıda təhsil alan qardaşıma maddi kömək etmək imkanımız olmazdı...”

Uşaq yaşlarından çevikliyi, qoçaqlığı ilə fərqlənib. Böyüdüyü ailənin maddi problemlərinin həllində bacardığı qədər fəallıq göstərib. Ata-anasına yardımçı olub...

Göründüyü kimi, aşağıdan yuxarıya uzun yol keçib. Kifayət qədər savadlıdır və zəngin təcrübəsi var. Məhz bunların sayəsində iqtisadiyyatı güclü bilir, verdiyi proqnozlar doğru çıxır. Bir iqtisadçı millət vəkili kimi də fəal olub, xalqın mənafeyinə uyğun çıxışları ilə rəğbət qazanıb. Mənəviyyata bağlı, ənənəyə sadiq adamdır. Heç vaxt insanlara yuxarıdan aşağı baxmaz. Necə deyərlər, uşaqla uşaq, böyüklə böyükdür. Kiminsə xətrinə dəymək, kobudluq etmək təbiətinə ziddir...

Bəli, haqqında danışdığım Vahid Əhmədov Azərbaycan xalqının sevimli ziyalılarından biridir və xalqı sevməyi bacardığından ürəklərdə yuva qura bilib. Bu gün deputat olmasa da adı ehtiramla çəkilir... 

Aprelin 2-də - yəni bu gün 78 yaşı tamam olur. Ona ağrı-acısız günlər, hələ uzun müddət ayaqüstə olmağı arzulayırıq.

Yaxşı kişinin yeni yaşı mübarək olsun!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(02.05.2025)