Bir neçə gün öncə “Azərkitab-Kitab Mərkəzi”ndə növbəti kitab təqdimatı baş tutmuşdu, İki müddətlik Prezident təqaüdçüsü, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Bəstəkarlar İttifaqının üzvü, Gənclər mükafatçısı, "Azərkitab-Kitab Mərkəzi"nin mətbuat katibi Aysel Kərimin "Kəpənəyin göz yaşı" adlı şeir kitabının təqdimat mərasimi keçirilmişdi. Tədbirdə ədəbi elitanın xalq yazıçısı Çingiz Abdullayev, AYB-nin katibibləri Rəşad Məcid və Səlim Babullaoğlu kimi nümayəndələri qatılmışdı. Hacı Nuran və digər ziyalıların iştirakı təqdimata bir ayrı rəng qatırdı. Tədbirin giriş sözünü Kitab Mərkəzinin layihə rəhbəri Mirsabir Həsənov etmişdi.
Qeyd edək ki, şairənin lirik mənini ortaya qoymağa müvəffəq olan “Kəpənəyin göz yaşı” kitabında xalq yazıçısı, millət vəkili Sabir Rüstəmxanlının geniş rəyi yer alıb. Ön söz müəllifi isə Rəşad Məciddir. Bu kitab Aysel Kərimin oxucularla ikinci görüşüdür. Bundan öncə onun "Bir ovuc yağış" adlı şeir kitabı nəşr edilmişdi.
Aysel xanım ovuca sığan yağış barədə gözəl lövhə yarada bilmişdi, bu dəfə isə o, kəpənəyin göz yaşlarını əyani olaraq göstərə bildi.
“Ədəbiyyat və incəsənət” Ayselin  bir neçə şeirini oxucularına təqdim edir.

ŞAHİD

Mənim  belə  şahid  nəyimə  lazım?
Sükut  ondan  yaxşı  danışa  bilir.
Bu alın  yazımı  onunla  yazım?
Gah  küsür, gah da ki, barışa  bilir.
 
Bu dəli  şeytanın  oyununa  bax,
Göstərmək  istəyir mənə  öz  görkün.
Etdiyin  hər şeyi  gəl başıma  qax,
Sənin  özgələrdən  nə  fərqin  var ki?
 
Açdın  qıfılını  bağlı sandığın,
Çəkildi  sinəmə  çalın-çarpaz dağ.
Ey mənim  içimdə  hər  gün  andığım,
Qapımı  döyürsən, gir, içəri  bax.
 
Gəl  öz  gözlərinlə  halımı  gör  ki,
Sonra vicdanına  yenilməyəsən.
Həsrət  körpüsünü  sevginlə hör  ki,
Bir də ayrı  düşüb, bölünməyəsən.

 SEVGİ HƏSRƏTİ
 
Yenə  xatirələr göz  önündədir,
Qəlbimdə  yenə  də  sevgi  həsrəti.
Bu  könül  mülkünü  küsdürən  nədir?
Dözümdən  savayı  yox  cəsarəti.
 
Yenə  varlığım da  puç  olur, inan,
Həsrətdən  don  geyir  hər  gündüz-gecə.
Həsrət  məkanında  gizlicə  dayan,
Ruhumu aldadım  mən  də  beləcə.
 
İndi  viranədir  yamyaşıl  bağlar,
İlahi, şəfa  ver  qanlı  yarama.
Görsən ki, səninçün  bir doğma  ağlar,
Onda  yad  ünvanda  məlhəm  arama.

Kimsələr  dərdini  dərindən  bilməz,
Heç  kim  güzgüdəki  üzümüz  deyil.
İllər  sovursa da, qəlbindən, silməz,
Bu şirin  vədəli  sözümüz deyil.
 
DUMAN

Yolu azdırdı duman,
Qərib ellərə getdik.
Ulu  yazdırdı  zaman,
Dönüb sellərə  getdik.
 
Düşdük  dar  cığırlara,
Qaçmağa  yerimiz  yox.
Rəhm  eylə  fağırlara,
Başqa  bir  qibləmiz  yox.

Əlimiz  sənə  qalxır,
Qəlbimiz  səni deyir.
Bu  gözlər  sənə  baxır,
Axan  yaşları  silir.
 
Bizi  qaytar  geriyə,
Biz  burda  neyləyirik?
Nə  vaxt  qarlar  əriyər,
Onda  yenə  gələrik.
 
Ömrün  havası  kimi,
Göz  oxşayan  bir  zərik.
Bir göl sonası kimi,
Biz də gəldi-gedərik.

MÖHÜR

Möhür  vurdun  bu  ömrümə  indi sən,
Sualsız, vergülsüz, nöqtəsiz  gəldin.
Sən  demə  o  çılğın  nidaydın  əsən,
Əsərək ömrünə tabe  elədin.

Nədir istədiyin, nədir  umduğun?
Nədir, bu canımdan nə  istəyirsən?
Hər  zaman sevgiylə  açıb-yumduğum,
İndi bu gözlərdən  nə  gizləyirsən?
 
Köç  etdi  taleyin  yüklü  karvanı,
Büküldü  arxanca  qaçan  bu  dizlər.
Get ara, istəsən  indi  haranı,
Hər  yer mənə  aid addımlar, izlər.
 
Sızıldar bu yara, qanatma  onu,
Əzilər, bükülər  bir  kağız  kimi.
Bəlkə  yuxudadır, oyatma onu,
İlləri  həbs  olub bir məhbus  kimi.