İspaniyanın dünyaca məşhur “Altazor” ədəbi jurnalı avqust buraxılışının anonsunu vermişdir. Bu arada nakam italyan şairi, əfsanəvi Çezare Pavezeyə həsr edilmiş iyul buraxılışı hələ də müzakirə obyekti olaraq qalır. Jurnalda Pavezenin ən mükəmməl şeirləri Emilio Kokonun tərcüməsində verilmişdir.
Çezare Paveze ölkəmizdə poeziyasevərlərə yaxşı tanışdır.  O, 1908-ci ildə Pyemontda anadan olub, 1950-ci ildə Turində dünya ilə vidalaşıb. Çox qəribə tale yaşayıb. İngilis ədəbiyyatı üzrə mütəxəssis olub, Defonu, Folkneri, Dikkensi tərcümə edib. Sonra Doktorluq müdafiəsi və şeir yaradıcılığı gəlir. 1932-ci ildə ailəsinin təkidi ilə faşist partiyasına üzv olub, amma öz iradəsi ilə antifaşist fəaliyyət aparıb. 1935-də partiyadan qovularaq  Kalabriyaya 8 aylıq sürgün edilib.
Müharibədə az vuruşub, astma xəstəliyinə görə yararsız elan edilib, müharibədən sonra kommunizm hərəkatına qoşulub.
Yaşayış yerlərini əlcək kimi dəyişib, heç yerdə qərarlaşa bilməyib.
İtaliyada yaşayaraq filmlərə çəkilən məşhur Amerika aktrisası Konstans Doulinq ilə əzabverici sevgi romanı yaşayıb.
Turinin “Roma” hotelində həddən artıq dozada yuxu dərmanı qəbulu  ilə intihar edərkən belə bir qeyd yazıb qoyub: “Hamını bağışlayıram və xahiş edirəm ki, hamı məni bağışlasın. Məni çox da qınamayın”.
Pavezenin poeziyasında əsas mövzu tənhalıq, özünü natamam hiss etməsi, həyat reallığının insan utopiyası ilə uyğunlaşmaması olub. Onun “Yaşamaq təsərrüfatı” adlı gündəliyi dünyanın hər guşəsində çap olunub. Əsərləri əsasında Antonioninin çəkdiyi “Rəfiqələr” filmi də dünyaca məşhurdur.
“Altazor” öz ispandilli oxucularına
habelə Pavezenin “Gecə” və “Sən Pyatsa di Spanyadan keçəcəksən” şeirlərini təqdim edib.
“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı şeirləri sətri tərcümədə oxucularına təqdim edir.

Gecə

Bu küləkli, amma aydın gecəni
Xatirələr bürüdü, çox uzaq xatirələr.
Bomboş pəncərədən
bir oğlan uşağı gecəyə baxırdı,
uzaqlardakı təpələrin siluetləri  soyuq idilər, ümidsiz idilər.
Piçildaşan yarpaqların arasından görünən Qara təpələrdə
üzümlüklər aydın görünürdü,
onlarsa ölü idilər.
Həyat da beləcə, qaranlıq, küləkli, soyuq və ölü idi.

Bəzən inanlmaz sakitliklə
yaddaşın o illəri sənə qaytarır,
inanılmaz işıq, hərarət,
sevinc dolu
o illəri.
 

Sən Pyatsa di Spanyadan keçəcəksən

Aydın səma olacaq,
Daş döşənmiş küçələr
üzünə açılacaq,
Tələskən insanların çoxluğu
havanın saflığını azaldammayacaq,
Çiçəklər qayğısız qadınlar kimi
fəvvarələrə göz vuracaq.
Günəş terrasının pillələri
günəşcün nəğmə oxuyacaqlar.
Hər səhər küçə insanların üzünə açılanda
daşlar da oxuyacaqlar,
ürəklər də döyünəcəklər,
fəvvarə suları da şırıldayacaq,
Səslər birləşəcək.
Pəncərələr daş qoxusuna və
səhər havasının ətrinə alışacaq.
Küçə izdihamı artacaq.

Və birdən hər kəs və hər şey donacaq,
Hər səs kəsiləcək.
Küçənin qapıları sənin üzünə açılacaq.
Sən gəlib bu küçədən keçəcəksən.