Leyla Səfərova, “Ədəbiyyat və incəsnət”

Salam, əziz oxucular. Çoxunuzun sevdiyi bir sənətkarla sizin üçün bir qədər söhbət etmək istədim və növbəti müsahibəmi sizinlə paylaşıram. Qonağımız Cavidan Fatihidir. 

-Xoş gördük, Cavidan bəy. Öncəliklə özünüzü təqdim edin. "Cavidan Fatihi kimdir, tanıdın” desək nələr deyə bilərsiniz?

-Salam, xoş gördük. Mən Cavidan Fatihi. 29 yaşım var. Hüquq fakultəsini bitirmişəm. Özüm haqqda nəsə deyəsi olsam, deyərdim ki, retro musiqiləri yaşatmağa çalışıram. Bacardığım qədərilə sənətlə məşğul olmağa çalışıram. 

-Seçdiyiniz sənətin sizin həyat yolunuzda nə kimi bir rolu olub və bu qərara necə gəlmisiniz?

-Mən əslində musiqiylə uşaqlıqdan məşğul olmuşam. Normalda 1-ci sinifləri fortepianoya qəbul etməsələr də, mən elə məhz 1-ci sinifdən fortepiano təhsili almağa başlamışam. 6-7-ci sinfə qədər pianoyla məşğul olmuşam. Sonrasında liseydə ikən xorda, 9-cu sinifdə isə solist kimi çıxış etmişəm. Universitet vaxtlarımdan artıq müəyyən qədər tədbirlərdə səhnə almağa başladım. Hüquq təhsilimlə paralel musiqi üzrə də fəaliyyətə davam etdim. Mənim üçün çox maraqlıdır, hal-hazırda burada olmaq, bu hissi dadmaq. Bunu necə izah edə bilərəm, bilmirəm, amma türklər demiş, "Anlatılmaz, yaşanır!" 

Əslinə qalsa, ağlımdan heç keçməzdi ki, mən musiqiylə irəliləyərəm, mahnı oxuyaram. Mənim hədəflərim, planlarım tam ayrı idi. Mən hüquqşünas olmaq istəyirdim. Ancaq sonradan qismət belə gətirdi ki, musiqidən qopa bilmədim.

-Sizi ilk kim kəşf etdi? Bu sahəyə kim yönləndirdi?

-Lap dərinə getsək, ilk dəfə anam kəşf edib məni. Çox balaca ikən mənə evdə mahnılar oxutdurardı, ona görə də elə bu sualın cavabında onun adını çəkmək doğru olar.

-Bugün ən sevilən, dinlənilən parçalarınız olan "Xatirə" haqqında ilkin fikirləriniz nə idi? Bu qədər seviləcəyini təxmin etmişdiniz?

-Xatirə Mübariz Tağıyevin çox sevilən, şah əsəri sayılan bir mahnıdır. Mən bu mahnını uşaqlığımdan çox sevərək dinləmişəm. Və real danışsaq, studiyada yazana qədər demək olar ki, bircə dəfə oxumuşdum, o da evdə. Sadəcə, o qədər sevirdim ki, mən bu mahnıya ürəyimi qoyduğumu düşünürəm. Oxuyandan 3-4 il sonraya qədər normal baxış sayı var idi. Sonrasında tiktokda viral oldu və getdikcə də yayıldı. Bu da təbii ki, mənim üçün çox qürurverici bir hissdir. Düzü, mahnı çox sevilən bir mahnı idi, amma bununla belə, düşünmürdüm ki, bu qədər izlənilər, bəyənilər, xüsusilə də 3 il sonra. 

Sizin üçün ən qürurverici an hansıdır deyə soruşsalar, cavabınız necə olar?

-Mən, ümumiyyətlə, "challenge"ları sevirəm, yenilik sevirəm. Özümə xırda-xırda hədəflər qoyuram və bu hədəflərin hər birinə çatmaq elə mənim üçün qürurvericidir. Ən kiçiyindən ən böyüyünə. Davamlı olacağına da əminəm. Bu şəkildə pillə-pullə yüksəlişimi də hər zaman davam etdirəcəyəm.

-Biz də sizdən əminik, Cavidan bəy. Növbəti sualımıza keçək. Nəhayət ki, gözlənilən konsertiniz baş tutdu. Həyəcanınızı, hisslərinizi bizimlə bölüşmək istərdiniz?

-Açığı, dəhşətli bir həyəcanım var desəm yalan olar. Sadəcə, səhnəyə çıxmaq və insanları görmək istəyirdim. Düzdür, ilk konsertimdir deyə təbii ki, həyəcan da var idi, qürur da, narahatlıq da. Ümid edirəm ki, hər kəs razı qayıtdı bizə ayırdığı istirahət günündən evlərinə.

-Mən hər kəsin məmnun olduğuna əminəm. Bəs, Cavidan bəy, həyat yolunuza, keçmişinizə baxsaq, sizcə layiq olduğunuz yerdəsiniz? Ümumiyyətlə məqsədiniz olan yere çatmısınız?

-Belə bir söz var ki, hər kəs layiq olduğu həyatı yaşayır. Amma mən bu fikirlə tam da razı deyiləm. Mən düşünürəm ki, hər şeyin vaxtı var. İrəliləməyin belə doğru zamanı var. Bir sənətçidə, bir insanda bir işartı varsa, onu daimi artırmağa çalışırsa, öz üzərində işləyirsə, hələ onun çatacağı yer gəlməyib. Onun irəliləyəcəyi çox məqam var, görəcəyi çox işlər, qarşılaşacağı çox nailiyyət var. Elə özümə də gəldikdə, düşünürəm ki, yolumuz çoxdur. Hamı deyir ki, retro musiqilərlə sevilirsiniz. Amma indidən deyim ki, yeni mahnılar da gələcək, hətta bəlkə də retrolar yada belə düşməyəcək. Çox fərqli tərzlər eşidəcəksiniz. Bunu da ilk dəfə sizə deyirəm. Ümid edirəm ki, həqiqətən hərkəsin bəyənəcəyi işlər ortaya qoyacağıq. 

-Cavidan bəy, siz retro musiqilər ifa etməklə yanaşı özünüz də qələm sahibisiniz. Müsahibəmiz bir televiziya kanalı və ya radioda deyil, elə məhz ədəbiyyatsevərlərin və incəsənətsevərlərin izlədiyi bir platformda- "Ədəbiyyat və İncəsənət portalı"nda yayımlanacaq. Bununla bağlı nə deyə bilərsiniz? Gənc şairlərə, bəstəkarlara nə kimi tövsiyəniz var?

-Əla! Hər şeydən öncə hər bir qələm sahibinə uğurlar arzu edirəm. Mənə gəldikdə, əslində mən özümü çox güclü bir söz yazarı və ya bəstəkar hesab etmirəm. Düzdür, özüm də yazıram, onlar da işıq üzü görəcəklər. Amma düşünmürəm ki, mən əsl bəstəkaram, bu ayıb olar, dahi şəxsiyyətlərə qarşı. Lakin bunu deyə bilərəm ki, məncə, insan bir işlə məşğulkən uğur qazanmağa və irəliləməyə köklənməlidir. Əgər müəyyən müddət ərzində bir şey əldə edə bilmirsə istedadı olsa belə. Demək ki, həvəsi yoxdur və özünü başqa sahədə sınamalıdır. Lakin bu o demək deyil ki, vazkeçmək lazımdır, xeyr. İstər bəstəkar, istər videoqraf, istər yazıçı, fərq etmir, hər bir sahəyə aiddir ki, uğur qazanmaq üçün çalışıb çabalamaq lazımdır. Tövsiyəm o ola bilər ki ruhdan düşmədən çalışsınlar və hər addımda həvəslənəcəkləri kiçik uğurlardan belə vazkeçməsinlər. 

-Sizinlə söhbət olduqca xoş idi. Vaxtınızı ayırdığınız üçün təşəkkür edirik.

-Mən təşəkkür edirəm, mənim üçün də olduqca xoş idi.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(13.03.2024)