“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı sevilən şair Zahid Sarıtorpağın mərhum yazıçı Namiq Abdullayev barəsindəki xatirə yazısını və şeirini təqdim edir.
BİR NAMİQ ABDULLAYEV VARDI…
Yəqin yaşlı nəsil fantastik əsərlər müəllifi Namiq Abdullayevi yaxşı xatırlayır... Ruhən də, cismən də tərki-dünya bir insan idi. Baxanda deyirdin dünyaya sərxoş doğulub. Elə o cür də köçdü dünyadan... Söhbətimiz gözəl tuturdu onunla. Hərdən Şamaxıya da gəlirdi, görüşürdük. Bu şeiri çoxdan ona həsr eləmişəm... Öz dilindən yazmışam...
NƏYƏ İNANIRLAR ORALARDA BƏS...
(Mərhum yazıçı Namiq Abdullayevin
ağı üstündə gecikmiş gileyi)
qor-qor köz-köz olan könlüm
açılmış yaram kimidi deyirəm — inanmırlar
şövqü yüz yerə bərq vurur
təzə sınmış cam kimidi deyirəm — inanmırlar
dolanda nurla silələnib dolur
haqdan bulur məqamını göz qırpımında
göyə çıxır qərib olur ey qərib olur
yerə düşür xam kimidi deyirəm — inanmırlar
bircə yol fələk də dinmir dindirə
dindirə dərdin söndürə bircə yol
içib kuzəni sındıran bu zalım
bir ömər xəyyam kimidi deyirəm — inanmırlar
açılır bu baxtsız baca açılır üzünə
küfr ilən çıxır hərraca uçunur eləcə
gəlin gəlin baxın budur
yarıyacan
yanıb sönmüş şam kimidi deyirəm — inanmırlar
tut yasını qara günlüm tut yasını
haqq yolunda zülüm-zülüm dərdi ünlüm
səndən üzü dönən könlüm dönən könlüm
cismimə haram kimidi deyirəm — inanmırlar
nəyə inanırlar oralarda bəs?
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(16.12.2024)
