“Ədəbiyyat və İncəsənət” portalının media dəstəyi ilə Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun  Bakı Şəhəri Üzrə Təhsil İdarəsi ilə birgə keçirdiyi “Bir direktor, bir şagird” adlı layihəsinin məqsədi nümunəvi məktəblərimizi, istedadlı şagirdlərimizi üzə çıxarmaq, onların ədəbiyyata olan marağına diqqət yönəltməkdir. 

Hazırda təqdimatda 244 nömrəli tam orta məktəbdir.

 Layihəni təqdim edir: Ülviyyə Əbülfəzqızı

 DİREKTOR:

Yəhya Müseyib oğlu Abbasov 1959-cu ildə Ermənistan Respublikasının Basarkeçər rayonunun Kəsəmən kəndində anadan olmuşdur. 1975-ci ildə Kəsəmən kənd orta məktəbinin 10-cu sinfini bitirmişdir. 1975-ci ildə Gəncə Dövlət Pedaqoji İnstitutuna daxil olmuş, 1980-cı ildə həmin İnstitutun Fizika-Riyaziyyat fakültəsini bitirmiş və təyinatla Goranboy rayonunun Qaradağlı kənd orta məktəbində müəllim kimi pedaqoji fəaliyyətə başlamışdır. 28 aprel 1984-cü ildə Goranboy rayon Xoylu kənd sovetinin katibi və sonradan sədri vəzifəsinə seçilmiş, 01 sentyabr 1987-ci ildən 1998-ci ilin yanvar ayınadək Xoylu kənd orta məktəbinin direktoru vəzifəsində işləmişdir. Bir neçə çağrış Goranboy rayon XDS -nin deputatı seçilmişdir. 1988-1993-cü illərdə Azərbaycan Respublikasının ərazi bütövlüyü uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak etmişdir, müharibə vetranıdır. 12 yanvar 1998-ci il tarixindən Binəqədi rayon Təhsil Şöbəsində inspektor vəzifəsində işləmişdir. 

23 dekabr 1999-cu il tarixinən Binəqədi rayon Əsəd Ələskərov adına 244 saylı tam orta məktəbin direktoru vəzifəsində işləyir. Eyni zamanda 6 fevral 1999-cu il tarixdən 30 noyabr 2012-ci il tarixədək 8 saylı Binəqədi Birinci Seçki Dairəsinin sədri vəzifəsində işləmişdir. 

3 dekabr 2008-ci ildə "Müasir məktəb təhsilinin sosial fəlsəfi problemləri” mövzusunda dissertasiya işi müdafiə etmiş, Fəlsəfə doktoru alimlik dərəcəsini almışdır. Təhsil sahəsində xidmətlərinə görə 2010-cu ildə Təhsil Nazirliyinin Kollegiyasının qərarı ilə "Qabaqcıl təhsil işçisi "adına layiq görülmüş, 2011-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin Sərəncamı ilə “Tərəqqi medalı" ilə təltif olunmuşdur. Beş kitabın və müxtəlif vaxtlarda yerli və xarici mətbuatda çap olunmuş 18 elmi məqalənin müəllifidir. 

1999-ci ildən Yeni Azərbaycan Partiyasının üzvüdür. Müharibədə iştirakına görə Azərbaycan QMƏVŞAİB-in İdarə Heyətinin 10.02.2016 cı il 02 №-li qərarına əsasən "FƏDAİ", 11.11.2016-cı il 10№-li qərarına əsasən "VƏTƏN NAMİNƏ" ,”BÖYÜK ZƏFƏR”, “MİLLİ ORDU -100”medalları ilə təltif edilmişdir. Azərbaycan Qarabağ Müharibəsi Əlilləri Veteranları və Şəhid Ailələri ictimai birliyinin İdarə Heyətinin 12 №-li 03.11.2017- il tarixli qərarına əsasən "Vətənpərvərlik İşində Xidmətlərinə görə" medalı ilə təltif edilmişdir.

ŞAGİRD:

Mən, İsmayılova Gülər Yaşar qızı 28 yanvar 2010-cu ildə Bakı şəhərində doğulmuşam. 2016-cı ildə Emin Əliyev adına 297 saylı tam orta məktəbin birinci sinfinə daxil olmuşam. 2022-ci ildən etibarən Əsəd Ələskərov adına 244 saylı tam orta məktəbə daxil olmuş, təhsilimi orada davam etdirmişəm.

 2019-cu ildə 297 saylı məktəbdə keçirilmiş “Cəlil Məmmədquluzadənin 150 illik yubileyi” tədbirində seçilmiş əsərlərindən olan Leysan yağışını səsləndirərək iştirak etmişəm.

10 yaşımdan etibarən kompüterdə animasiyalar qurmağı öyrənmiş, 2021-ci ilin 28 may tarixində sinif yoldaşım Kamil Şahməmmədov iştirakı ilə “AXC-Müstəqillik Simvolu” animasiyasını hazırlamışam. Animasiyanın mövzusu AXC tarixini öyrənmək istəyən əcnəbi və ona izah edən qız arasında olan dialoqu əks etdirir.

Yenə 2021-ci ilin 20 yanvarında “Black January” adlı ingilis dilində sənədli süjet hazırlamışam.

Uşaq yaşlarımdan etibarən “Məktəbdaxili esse yarışları”nda iştirak etmişəm.

2025 -ci il, 19 yanvar tarixində Beynəlxalq İqtisadiyyat olimpiadasında iştirak etmişəm.

“IEOx Winter challange 2025” müsabiqəsinə qoşulmuşam.

ESSE:

Vətən Nədir?

Vətən Ruhunun durduğu yerdir. 

Ya da Vətən, dönüb dolaşıb qayıtmaq istədiyin o isti ağuşdur. Vətən Allahın bəxş etdiyi ən gözəl nemət, Vətən sevgisi isə ən gözəl hədiyyədir.

Vətən, məncə, saf sevgidir. Elə bir sevgidir ki, bəzən bir mahnın həzin misrasındadır, bəzən qürbətdəykən burnunun ucunu göynədən həsrətdədir. Bəzən bir uşağın bayrağını bacardığı qədər ən yüksəyə asmasıdır. 

Vətən əmanətdir. Atalarımızın bizə keçmişdən yadigar qoyduğu o mirasdır. Elə bir mirasdır ki, məğlubiyyətin içindəki həmrəylik, zəfərin içindəki əmin-amanlıqdır.

Mənə görə Vətən, bütün məğlubiyyətlərin birliklə, həmrəyliklə birləşdiyi Zəfər simvoludur. 

Vətən sadəcə, çətin vaxtlarda bir yerə yığışıb, ya da sadəcə bayramlarda sevincli anlar yaşanılan məkan deyil. 

Vətən- hər zaman birlik olmaq, hər zaman bir arada olub, bir-birinin kədərini, uğurunu bölüşmək ən əsası isə Vətənin keçmişini qoruyub, Gələcəyini müdafiə etməkdir. Çünki, bayaq qeyd etdiyim kimi, Vətən keçmişin mirası, indinin əməli, gələcəyin ümididir.

Bəli, Vətən, məncə, ümiddir. 

Ümidsizliyin içində qanad çırpan o çarəsiz ümiddir, Vətən.

 Vətən, Vətənini, doğma torpağını yaşatmaq uğruna öz canından, qanından keçmiş, lakin qələbəni görməyən o Şəhidin son duasıdır.

Vətən ən böyük itkilərin içindəki qürurdur. Əziyyətlə böyütdüyü oğlunun Şəhid Xəbərini almış ananın gözündən axan, kədərlə qarışmış qürur gözyaşıdır, Vətən.

Vətən-həyatın özüdür. Səni boya-başa çatdıran, kimliyini mənliyini aşılayandır.

Vətən sadəcə yaşadığın yer deyil, yaşatmaq üçün öz canından qanından keçməyi tapşıran mənəviyyatdır.

Vətən insanın mənəviyyatıdır. Əxlaqı, xislətidir. Vətən yaşatmaqdır, lazım gəldikdə ölməkdir. Vətəni Vətən edən qaraca torpağa qarışmış o Şəhid qanıdır. Çünki, torpaq uğrunda ölən varsa, Vətəndir. 

Bəs Vətən sevgisi? 

Vətən insanın qəlbində şahdırsa, Vətən sevgisi onun tacıdır.

Vətən sevgisini hərkəs fərqli izah edir. Kimisi bəstələri ilə, kimisi yazdığı misralarla, kimisi uğruna tökdüyü qanla, kimisi oxumaqla, kimisi yüzlərlə bayraq arasında öz bayrağımızı dalğalandırmaqla.

Vətən bir məkan deyil, amma məkan kimi baxsaq, sadəcə Vətən sevgisilə yanıb tutuşan qəlblər ola bilər. 

Vətənini tanıyan, sahib çıxan hər kəs Vətənini sevir.

Necə deyərlər, 

       Vətəni sevməyən insan olmaz, 

       Olsa da o şəxsdə vicdan olmaz.

Vicdanlı olan hər Vətəndaşın edəcəyi kimi əmanətimizə sahib çıxmalı, Şah İsmayıl Xətainin mirası olan Dilimizi, Dinimizi və Ərazi bütövlüyümüzü qorumalı, Rəsulzadənin mirası olan, nümayiş etdirərkən böyük əminliklə “Bir kərə yüksələn bayraq bir daha enməz” sözünü qanımıza həkk etməli, bu əvəzolunmaz əmanətləri gələcək nəsillərə ötürməliyik. Bu amalda həqiqətən səy göstərməli, lazım olduqda öz canımız və qanımızdan keçməliyik.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(12.02.2025)