“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının üç yarpaq rubrikasında sizlərə Təranə Dəmirin şeirlərini yarpaq-yarpaq təqdim edirik.
Alovun-közün içində,
Torpağın-tozun içində,
Bu qədər sözün içində
Bir az da ümid ver, Tanrım.
Götür dar köynəkdən keçir,
Ağrıdan, göynəkdən keçir,
Min dəfə ələkdən keçir,
Bir az da ümid ver, Tanrım.
Yağışına, selinə qat,
Küləyinə, yelinə qat,
Bu tələsən vaxta inad
Bir az da ümid ver, Tanrım.
Baxma gözümün yaşına,
Baxma ömrümün qışına,
Çevir səbrimin başına,
Bir az da ümid ver, Tanrım.
***
Qulu Ağsəsə, Ağ səs Quluya..
Özü demiş, "ağzı kasıb evində bağlanmış
turşu bankasıdı,
İldə bir dəfə açılar".
Sözü urvatdan salanlardan deyil,
Amma sözünə dil uzadanları
elə sözüylə qamçılar.
Tanrıdan qorxmaz,
Üsyanında da, küfründə də Ona sığınar.
Sevgisi bir adamlıqdı, (yenə özü demiş),
Ona görə Eşqdə ikinci adam artıqdı.
Sözün keşiyində dördgözlə dayanar,
(Eynəyinin arxasında gizlədər narahatlığını,
Şəhid atalarından utanar)
Namaz qılmaz,
Oruc tutmaz,
(Allahı aldatmağı günah sayar)
Amma namaz qılmaq olar ətəyində.
Adamı neçə qat işıqdan keçirib
salar ürəyinə,
Hər kəs sağ çıxa bilməz söz kötəyindən.
Hərdən tanımadığı ölkələrə,
Tanımadığı adamlara açar sirrini,
Tanıdıqlarına etibar etməz.
Gülüşündə gizlədər dərdini,
Sual alar, sual verməz.
Susa-susa sevər,
Sevə-sevə susar.
Sükutunun xofu basar adamı,
Yüz pozar, bir yazar,
Birdəfəyə qərar verməz.
Bircə balasındadı canı,
Canı sağ olsun.
Milyonlara qoşulmaz heç vaxt,
Təklərin içindən çıxıb axı.
Qınamıram,
İstəyir ki, hər yerdə başı dik gəzsin,
Üzü ağ olsun.
Ayda, ildə bir dəfə gələr ilham pərisi,
Sözü misqal-misqal xərcləyər.
"Xəsislikdi" ən böyük günahı.
"Tənbəl"di bir az da,
Nə şöhrətə qaçar, nə ada,
Zamanla ayaqlaşa bilmir həyat tərzi.
Qaraladıqlarını ağa köçürməz --
Ağsəs Qulu,
Qulu Ağsəs.
Fərq etməz,
Onsuz da hayana çevirsən eyni adamdı.
Bir də..
Bir də Vətən boyda sevdası var könlündə,
Onunçun hər yan Ağdamdı.
***
Yenə qaranlıq gecə,
Dünyanın rənginə bax.
Başımın üstündə vaxt,
Yuxuyla savaşıram,
Görək kim uduzacaq,
Salam, zülmətə salam.
Qaranlığın kölgəsi
Divar-divar dolaşır.
Gözümdə xatirələr
Dərə keçir, dağ aşır,
Salam, həsrətə salam.
Baxışlarım yol çəkir,
Ürəyim vaxtı sayır.
Gecənin ortasında
Kim isə qulağıma
Bir şeir pıçıldayır,
Salam, xəlvətə salam.
Pəncərəmə tökülür
Ulduzlar göy üzündən.
Yavaş-yavaş yuxuya
Uduzuram deyəsən,
Salam, heyrətə salam.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(05.03.2025)
