“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Bir şair, bir şeir rubrikasında fevralın 26-da mütləq bir kədərli, dərsli şeir verməliydik, bu işi gənc şair Nicat Hunalpa həvalə etdik. Və o, “Uçuruma bir addım” dedi.
Dünən gecə içimdə dəhşətli bir zəlzələ,
Təxminən haradasa beş-altı bal gücündə
Uçsaydı ev başıma tikəm gəlməzdi ələ
Gizlənə bilməsəydim vicdanımın içində
Hava çiskin yağışlı,önüm qatı sis - duman,
Əlimdə BMT -nin sülh adında çətiri
Damağımda qırmızı şveysarski Vinston
Dalbadal yandırıram sigarımı bitirib
Sülhməramlı pərdəsi altında işğalçılar,
Sülhü bərqərar edir Bağdadda ya Kabildə?
Çıxıb oxundan gəlir üstümə göy qübbəsi,
Allah qapısın açır üzümüzə Babildə
Gözümü zilləmişəm nəhəng Şeytan çarxına,
Burdan durub Məkkədə şeytana daş atıram
Rio De Janeyroda İsanın heykəlinin ,
Ən ucunda dayanıb, mən başımı qatıram
Küçənin ən sonunda qaranlıq bir dalanda,
Gizlədirəm özümü yarasa tək hamıdan
Burda nə qədər adam qəsd edib damarına,
Unudubdu her şeyi, dönübdü Allahından
Qarışıram şəhərin meqapolislərinə,
Ruhumun kədərindən doğuluram təzədən
Baxıram göy üzündə təyyarə izlərinə,
Çıxıb getmək isteyir ruhumda bu ölkədən
Bir payız axşamında istəyirəm qoşulam,
Çıxam gedəm bir yolluq durna qatarlarında
Hüqonun Qavroşu tək küçələrdə üşüyüm,
Yağış sızsın üstümə evin divarlarından
Çəkdiyim sigarların kötüyünə əyilir,
Ciyərimə yığılan siqarımın tüstüsü,
Liviyada ərəblər ip bağlayıb yıxdılar,
Bir zaman tapdıqları Qəddafinin büstünü
Çəkilirəm içimdə tikdiyim o daxmaya,
Azca hisə verilmiş balıq,bir qədəh şərab
Yaslanıram taxtadan düzəltdiyim yatağa,
Dərd yerinə alıram qəlyandan iki qullab
Səhər tezden oyanıb qaçıram konfransa ,
Köynəyim ütüsüzdü, saç saqqalım dağınıq
Türksoydan bir nəfərlə yolumuzda bir düşüb,
Salam, əziz soydaşım ikimiz bir yoldanıq
Danışırıq, yol boyu siyasətden doyunca,
Uyğurlardan söz düşür ürəyimə ox batır
Elə bil ki yenidən üsyana hazırlaşır,
Günəşin batdığı yerlərdə Osman Batır
Alovlanır, odlanır ruhum, cismim,bədənim,
Göytürklərdən gələn qan damarımda dolaşır
Sığa bilmir sərhədlər içrə mənim qələmim,
Altaylardan Batıya, Ötükənə yol aşır
Konfransı bitirib dayanacağa doğru,
Yeyin addımlar ilə yol gedirəm fikirli
Yağış yağır yenicə aldığım jaketimə,
Təzədi deyə hələ, çoxdu məndə xətiri
Soyuyuram getdikcə bu müasir dünyadan,
Elm texnologiya, yeni nəsil robotları
Ən gözəli bozqırda köç halında yaşayış,
Vəhşi çöllərdə çapır hələ monqol atları
Məkkənin qapısında dayanıbdı Hülagü,
Atlarının ayağı çeyneyir tüm cahanı
Savaşların birində topal qalmış sərkərdə,
Böyük Teymur adıyla şanlandırdı Turanı
Yaxın gəl ey balaca, bax özünə güzgüdə
Gör kimin nəvəsisən, gör kimə var oxşarın
Xorasandan Dehliyə qoşun çəkən baban var,
Tarixin son Fatehi Nadir Şah bəy Əfşarın
Yavaş -yavaş sökülür içərimdə daha dan,
Yaddaşım təyyarədə yazılı qara qutu
Açıram gözlərimi otağın ortasında,
Uzadılıbdı yerə ümidimin tabutu
Sığınmağa yerim yox ,tək Tanrıdan savayı ,
Daşıyıram ruhumu özümdəndə dərində
Beynimin son qatında böyük atom bombası,
Partlayacaq bir azdan ruhumun son yerində
Uçuruma doğru yol, bir iz varsa de gedim
Özümü atmaq kimi əyləncəm var uçrumdan
Tanrım özün bağışla, gəl məni burax gedim,
Xilas eylə nə olar, məni yorğun ruhumdan
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(26.02.2025)
