Şəfa Vəli, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Qulu Ağsəs Vasif Ayanın “Şəxsi əşyalar” verilişində deyirdi: “Şeiri yazıram, gizlədirəm, sonra üzə çıxarıram”.

Mən tam əksiyəm - yazılan kimi, tez vatsappdan həyat yoldaşım İlhama atıram, ardınca telefonda anama oxuyuram, sonra da sosial şəbəkədə paylaşıram.

Təkcə bu şeirim 1 ildir ki, üzə çıxmayıb... Niyəsini bilmirəm. Bu səhər redaktə etdiyim növbəti kitabı bitirdim və bu şeirimi hamı oxusun istədim... Xüsusi qeyd: hələ Şuşanı görməmişəm...  Dua edin, vaxt və imkan olsun, mən də görüm...

Ağabəyim ağanın Şuşası

Laləli arzular tutdum adına,

Keçdim bu ömrün də yarı payından...

Bilmirsən nə qədər sığdım qoynuna,

Bilmirsən qürbətin necə böyütdü

Bir xalqın sapsarı həsrət payını...

Bir şair könlünün qürbət andına

Baxmadı taleyin qələm tutarı;

Yazdı ağ gününə qara kölgələr...

Bir şair könlünün saxlanc yerində

Kölgəyə çevrildi tüm sevgililər,

Bircə sən çıxmadın şair yadından...

Bircə sən sevildin umar-küsərsiz,

Bircə sən anladın o sevən qızı...

Keçdi bir qərinə xatirələrsiz,

İnsanın bədidir tarix oğrusu...

Adınla böyüdü şeirlər, ahlar,

Dərdi tanıyırsan, insan bağrında

Düyün dilləndirir, yumaq yeridir...

Səni lalə bilib sevdi doğmalar,

Qara xal sinəndə ocaq yeridir...

Çıxmadın yadından o şair qızın...

Çıxdın yuxusundan onun bir gecə

Gəldin arzusuna bu şair qızın...

Adına tutduğum lalə-arzular

Noyabr gecəsi açdı, ağladım...

Bağrında göz verən qara xalına 

Vətən sevdasından cəsarət alan

Əsgər ürəyini nəzir bağladım...

...Səni unutmadı o şair qızın,

Adına çəkdiyi bayatı mənim

Şeirimin içində vüsal yaşayır...

Sən oldun bir xalqın Zəfər nəğməsi,

Sən oldun hünərin, əzmin həmdəmi.

...O şair qızından miras həsrətin

Bu şair qızına söz söylətdirir...

Misralar duamdır üzü göylərə,

Mən “Amin!” deyirəm,

Azərbaycanın

Hər kəndi, şəhəri “Şuşam!” eşidir!

                   (15 dekabr 2024-cü il)

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(12.12.2025)