“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə BİRİ İKİSİNDƏ layihəsində Türkiyənin “Genç Yürekler” jurnalının təqdim etdiyi 51 türk müəllif inin yazıları yer alır. Türkiyə türkcəsində yayılan əsərlərin əsas qayəsi budur: “Dildə, fikirdə, işdə birlik!”.

“Değişmeyen tek şey”

Erdem Ayık

            En sevdiğim rengin hangisi olduğunu ancak yirmi üç yaşıma gelince anlayabildim ve kulağıma en hoş hangi sesin geldiğini. Ne tarz şarkılar bana hitap ediyor ve ya hangi filmleri izlediğimde bir şeyler uyanıyor içimde. Tüm bu olanlara yeniden bir tanım verebilmek zor, sadece “kendimi tanıyorum” diyerek geçiştirebiliyorum.

            Hayatımızın her bir anını kendimize bir şeyler katarak geçiririz. Bu eylemi farkında olmadan gerçekleştiririz. Davranışlarımıza, duygularımıza, hislerimize bunları dahil edip güneşin her doğuşuyla başlayan yeni günlerimizde yaşatırız. Tamamen yaşantımıza entegre olan bu şeyler, zamanla ilk yaptığımız anlardaki anlamını yitirmeye başlar ve artık günlük yaşantımızın sıradan bir durumu olarak kalır. Sanki bir kitabın hep aynı sayfasını okumak gibi. Verdiği bir haz, bir mana kalmaz artık. Alışkanlıktan öteye bir şey değildir. Öyle bir hayatı yaşamaya başlamış, o sıradanlığa erişmiştim. Kitabı okumak için okuyor, filmi izlemek için izliyordum. Balkona oturup izlediğim gökyüzü hep orda olduğu için bir anlam ifade etmiyordu artık. Düşünceler ve hayaller yarından ötesine geçme gereksinimi duymuyor, yeni aktiviteler edinmek çekici gelmiyor ve hep olmaktan korktuğum insan olmaya başlıyordum. Kendime yabancılaşıyor, tanımak için ise bir adım bile atmıyordum. Bir hevessizlik almış beni yanına, kol-kola yürüyorduk.

            Ve yeniden doğdum, hissettim…

            Gün oldu, yaşamak istemediğim, ama değiştirmek için de mücadele etmediğim bu hayat akışıma yeniden bir canlanış geldi. “Yeniden doğmak”, “yeniden hayat bulmak” deyimini kendi içerimde yaşadım. Daha anlamlı geliyor yağmurların yağışı ve ıslattığı kaldırımlar, daha da haz veriyor bir kitap ve yahut şiir okumak. Yeni alışkanlıklar edinmek, güneşin her doğuşunda yeni bir günün başladığını kavrayabilmek. Esen rüzgarı hissetmek, gökyüzünün derinliğinde kaybolmak. Taze bir sürgün, bir fidan gibi yeşermek yeniden. Köklerime sıkı-sıkıya sarılıp hayatın her bir anını doyasıya, her şeyin anlamlarını hissederek yaşayabilmek…

            Kendimi yeniden tanımaya başlamanın, o değişmez hayatın değişiminin engin mutluluğu içerisinde yaşamaya devam ediyorum. Bazen bir şeylerin değişmesini beklemenin manası kendimizi değişmez hale getirmekten başka bir şey değildir. Güzelliklerin ve en güzel hayallerin olduğu yer içimizdir. İçimize dokunan, hislerimizi hareket ettiren her olay, aslında yaşamak istediğimiz dünyayı oluşturmada bizleri adım atmaya yönlendiren olaylardır. Yeter ki, etrafımızda olan her şeyin manasının farkına varalım. Bir kuşun kanat çırpışında, bir gazelin ağaçtan kopup toprağa düşüşünde, bir kedinin miyavlamasında, bir şiirin mısralarında, bir kitabın sayfalarının arasında-her an her yerde bu hisleri yakalayabilmeliyiz.

Unutmamalıyız ki, değişim kendimizde başlar. Ve değişmemesi gereken tek şey, değişimin kendisi olmalı.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(27.09.2024)