“Kədərimi bükməyə bir arşın ağ tapılmır” - İltimas Səmiminin şeirləri

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı gənc şair İltimas Səmiminin “Ulduz” jurnalının “Şeir vaxtı” bölümündə dərc edilmiş şeirlərini təqdim edir. 

 

YORULDU

 

Əllərin istisini itirmiş

Soyuq ocaq kimidir.

Kövrək baxışların

Dörd divar arasında

Xatirələri 

Saf-çürük etməkdən

Bezikmiş tənhaları

Xatırladır...

İçində intihar etmiş

Arzuların,

Gözlərində ümidsizlik,

Nəfəsin ölüm qoxuyur.

Daha heç nə

Təsəlli deyil,

Bu yolları adlamaqdan

Çoxları yoruldu.

 

XOŞBƏXTLİYİN       

 

Sən də belə yaşamısan,

Əllərin hələ

Nə qış görüb,

Nə ayrılığın soyuğundan

Üşüyüb.

Ürəyin təkliyin,

Tənhalığın nə olduğunu

Hardan bilsin?

Gözlərin yol çəkməyib...

Danışmağa

Dənizə üz tutmamısan,

Gecə dörd divar arasında

Taleyindən bezikib

Hönkür-hönkür ağlamamısan.

Sən də belə yaşamısan,

Qəmsiz-kədərsiz.

Üzündə xoş təbəssüm,

Ürəyində arzular.

Atalı-analı,

Bir də yanında xoşbəxtliyin...

     

DANIŞAR              

 

Ruhumu yoran

Bu yolun

Sonu bilinmir.

Ünvanım bir damla

Göz yaşıdı,

Süzülür yanağıma.

Bir ovuc torpaq,

Bir arşın ağ,

Bir də göy üzünə son pıçıltım...

Əlvida, kölgəsində

Dincəldiyim şam ağacı,

Budaqlarına quşlar qonar,

Xatirələrimi yağış yuyub apararaq.

Ayaq izlərim yollara tökülən

Payız yarpağı kimi...

Sükut yoxluğumdan

Danışar...

    

 QIRILAN ÜRƏYİMDİR       

 

Xatirələrə bürünən yollar

Göz yaşı qoxuyur.

Nə bir qapı var

Çıxıb getməyə,

Nə dərdləşməyə

Adam...

Məndən qabaq

Bu məkanda kim olub?

Qan qoxuyur elə bil.

Bu saralan yarpaqlar

Kimin arzularıdır?

Artdıqca qayğılarım

Kədərimi bükməyə

Bir arşın ağ tapılmır:

Qırılan ürəyimdir.

     

KƏSİLİR                   

 

Sevmədiklərim

Gözümə yaman dürtülür,

Sevdiklərimin xatirələrin

Ürəyim daşımaqdan

Köz-köz yanır.

Döyür məni

Payız yağışı,

Ayaq izlərim yollardan silinir...

İllər ötdükcə

Ümid də azalır.

Ruhuma yad olan duyğular

İçimdə ot-ot göyərdikcə

Elə bil nəfəsim kəsilir.

     

DUYURSANMI?

 

Çevir üzünü

Bir də keçmişə,

Darıxır səndən ötrü

Unutduğun doğmalar.

Darıxır səndən ötrü

Adladığın yollar,

Döydüyün qapılar...

Sevincindən süzülən

Göz yaşların

Xatirələrə çevrilib.

Daha nə sevinə bilirsən,

Nə də darıxmağa

Vaxtın var.

Zaman qapını döyən

Küləklər kimi,

Sənə nələri xatırladır...

Uşaqlığına,

Gəncliyinə əlvida

Deyə-deyə

İçindəki ağrılarını duyursamı?

 

GÖRMƏDİYİM  YUXULARDIR

 

Tanrım,

Gördüyüm yuxulardan

Bir nicat tapmadım,

Susdum…

Yuxular mənə

Nə bir qarış yol oldu,

Nə bir isti ocaq.

Nə üstümə işıq saldı,

Nə üzümə açılan

Bir qapı...

Heç nə təsəlli deyilmiş,

Çiynimdə daşıdığım

İllərin ağrılarıdır.

Yorğunluğum bitməz,

Ürəyimi köz-köz yandıran

Görmədiyim yuxulardır…

             

QOXUYUR

 

Bir də səsini eşitməzsən,

Bir də səni çağırmaz.

Nə sevincdən,

Nə kədərdən...

Büküldü beş arşın ağa,

Bir ovuc torpaq olub susdu.

Kölgəsi bir də

Bu yollarda dolaşmaz,

Yuxu kimi

Göy üzünə çəkildi...

Gözünün önündə xatirələri,

Bir də o illər.

Qayğısız,

Xoş arzularla

Böyüdüyün çağlar...

Daha qayğılardan

Nəfəsin kəsilir.

Çiynlərində

Tabut-tabut daşıdığın

Taleyin ağrıları,

Göz yaşların

Xatirələr qoxuyur...

                    

DONDUĞU KİMİ

 

Sənə bir yol deyim –

Hələ heç kimin

Adlayıb gedə

Bilmədiyi yol...

Nə uzundur,

Nə qısa.

Bir az qarşıda gördüyün

Kölgəyə bənzəyir,

Bir az da

Xəzərin sahilə çırpılan

Dalğalarına.

Bir kimsə adlayıb gedə bilmir,

Donur yerindəcə,

Göz yaşın yanaqda

Donduğu kimi.

  

TƏNHALAR                    

 

Hardan yağış qoxusu

Burnuna gəlsə,

Bil ki,

Hələ ümidlərim solmayıb.

Yollar ayaq səsindən

Ötrü darıxdığı kimi,

Darıxır əllərim

Qara tellərindən ötrü.

Buludlar arxasında

Günəş də darıxır,

Dənizin küləkdən ötrü

Darıxdığı kimi.

Hələ rahatlıq tapmayıb

Nə günəş,

Nə dəniz,

Nə də yalqızlıqdan

İlan-ilan qıvılan tənhalar...

 

ÜMİDLƏRİMDİR                       

 

Toxunma o ağaca,

Kölgəsində xatirələrim

Dincəlir.

Gəncliyimin son anları –

Qayğılarla dolu...

Şeirə çevrilən

Ümidlərim

Buludlar arxasında

Günəş kimi,

Yayın bürküsündə,

Şəhərin küçələrində

Yorğun-yorğun yeriyən

Ümidlərimdir.

 

ARZULAR

 

Gedəsi bir ünvanım varsa,

O da yaşadığın küçə,

Hər gün açıb-bağladığın

Qırmızı qapı –

Sevgi dolu yol,

Ömrümə işıq saçan

İlıq nəfəsin,

Ürəyinin səsi,

Döyünən nəbzin,

Qara saçlarının bahar qoxusu.

Xəyalımda sən,

Qulağımda gülüş səslərin,

Qarlı qışı bahara çevrilən

Sevgidir.

Böyüyür yarpaq-yarpaq,

Qovuşmaq ümidiylə

Sevgi adlı arzular.

             

YAŞAMAQDAN

 

Gülməz üzümüzə

Bir yarpaq

Kölgəsi olmayan

Ümid ağacı.

Hər açılan sabahı

Təsəlli bilib,

Bəlkə də, aldanmışıq.

Küçə-küçə yorulan şəhər –

Dəniz də yorulub,

Biz də.

Sən  səs-küydən,

Dəniz küləkdən,

Biz isə gümansız yaşamaqdan.

Sayt Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən 2024-cü ildə “Qeyri-hökumət təşkilatları üçün qrant müsabiqəsi” çərçivəsində Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun həyata keçirdiyi “Yeniyetmə və gənclərdə mütaliə mədəniyyətinin formalaşdırılması” layihəsinin tərəfdaşı olaraq yenilənmiş, yeni bölmələr əlavə ediımiş, layihənin təbliği üzrə funksional fəaliyyət aparılmışdır.