“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Poetik qiraət rubrikasında sizləri gənc və istedadlı şair Kamran Su ilə başbaşa buraxırıq. 

Sevmə məni

Mən tanıdığın əclaflardanam

İnanmırsan

İnanmamağa davam et

ama sevmə məni

Gözlərim xoşuna gələ bilər

ama nə olsun?

bütün əclafların gözləri qəşəng olur

gözümü neynirsən?

ağlın olsun

sevmə məni

Sevmə məni

Diqqətlə baxsan qrup yoldaşın

eynəkli uşaq

dəli kimi sevir səni

sən də onu sev

qurban olum

bircə sevmə məni

Sevmə məni

Heç gözləmədiyin bir qış günü

atıb gedəcəm səni

Soyuq parkda yiyəsiz itlər kimi

ağlayacaqsan o günü

Ən yaxşısı

Sevmə məni

*

Yağışın damlaları pəncərimi döyəcləyir

az sonra kiçik damlalar böyüyür

böyüdükcə

damlalar

çoxaldıqca

arzular

daşır

arzuların ağırlığından

sahilə çatmağa az qalmış

gəmi batır.

Sahildə yorğun matros

əynində cırılmış matros maykası

üzü günəşdən yanmış halda

saçları islaq

mədəsində dəniz suyu

dayanıb dənizə tərəf baxır

amansız dalğalar

acıq verir ona

Kiçik taxta parçaları

dalğaların qoynunda

bir də cəsədlər

bir də xatirələr…

Donmuş durmuş matros

indi o susqun

indi o pərt

Adamlar uzaqdan yaxınlaşır

Kiçik şəhərdə qadınlar ağlaşır

Yağışın damlaları pəncərəmi döyəcləyir

az sonra kiçik damlalar böyüyür

böyüdükcə

damlalar

çoxaldıqca

arzular

daşır

arzuların ağırlığından

sahilə çatmağa az qalmış

gəmi

batır

Yağan yağış mənə

saçlarından damcılar süzülən

matrosu xatırladır...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(07.12.2022)