POEZİYAMIZIN QIZIL FONDUNDAN - Adil Mirseyid, “Bəxti yatmış bir ömür” Featured

Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

 

Hələ heç kəs poeziyada sürrealizm göstərə bilməyib. Dünyada yalnız fransız poeziyasında bunu Renuarda görmüşük, bir də yəhüdi poeziyasında Mendelştamda və Brodskidə. 

Adilsə göstərib. O özü həm də rəssam idi, impressionist rəsmlər çəkirdi. 

Bəli, biz iddia edirik ki, Adil Mirseyidin yazdıqları poeziyamızın qızıl fondudur. Kim razılaşmırsa, özü bilər. 

 

bəxti yatmiş bir ömrü 

oyada bilmədi quşlar röyadan

dur ayağa yuxu yiyəsi dur qalx ayağa

nə umursan bu dünyadan

gün doğub qarşı dağa

yüz sirrin qıfılı qırıldı birdən

mənim ayağım üzüldü yerdən

gözüm görməz oldu dilim lal oldu

haqdan savayı hər şey bir anda xəyal oldu

sən harasa getməliydin bu səhər

gedib geri dönməmək var bilirəm 

bir buludun üstündə oturub gözlə səbrlə gözlə

mən Allah eşqinə sənə gəlirəm

bir şair xəyaləti dolaşar bu dünyada

damağında tüstülənər qəlyanı

birdən qafası qızar birdən qaynayar qanı

dolaşar gecə yarı İstanbulda, Parisdə

Ləkidə Şəkidə Bakıda Varşavada

bilirəm ki sənin xəbərin yoxdu

mən intihar elədim yağmurlu bir havada

bir şair xəyaləti dolaşır bu dünyada

bir gün sənin gözünə görünəcək röyada

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(05.08.2024)