Digər finalçıların şeirləri - KƏRƏM AYDIN Featured

Rate this item
(0 votes)

“Ulduz" aylıq ədəbiyyat dərgisi və Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Ədəbiyyat Fondunun unudulmaz Xalq şairi Vaqif Səmədoğlunun 85 illik yubileyinə həsr edilmiş, 35 yaşa qədər qələm adamları arasında keçirdikləri poeziya müsabiqəsi başa çatdı, qaliblər mükafatlandırıldılar. 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının da xəbər verdiyi kimi, müsabiqənin mükafat yerləri aşağıdakı kimi bölüşdürüldü:

I yer: 

Cavid Qasımov;

II yer: 

Rəşad Nağı Mustafa, 

Allahşükür Ağa;

III yer: 

Eminquey, 

Seyyidəli Sübhi, 

El Roman

Beləliklə, 10 finalçıdan 6-sı mükafatlandırıldı. Amma digər 4 finalçının da şeirləri diqqətçəkən idi və ən azından portalımızda dərc edilərək geniş oxucu kütləsinə təqdim edilməyə dəyər. Bu gün Kərəm Aydının şeirlərini təqdim edəcəyik.

 

Kərəm Aydın

 

Kədərli ağac

 

Yenə payız gəlsə soyunacaqsan,

Baharda əynini geyinən ağac.

Başın buludlara toxunur sənin,

Ürəyi torpaqda döyünən ağac.

 

Nə yaxşı qol-budaq açmısan belə,

Yoxsa,buludlarla qucaqlaşırsan?

Sən də etibarsiz insanlar kimi,

Qalxdıqca kökündən uzaqlaşırsan?!

 

Kəsdi əzrailin soyuq nəfəsi,

Bir qoca bağbanın qayğılı səsin.

Özünü torpağa tapşırdıq bu gün,

Səni bu torpağa tapşıran kəsin.

 

Sən neçə sevgiyə şahidlik etdin,

Gövdənə hərflər cızıldı sənin,

Sən neçə baş daşı kölgəsi oldun,

Yanında məzarlar qazıldi sənin.

 

Bir qiz budağına "umid" bağladı

Kölgəndə ağartdı saçının dənin,

Bir qız budağından özünü asdı,

Bir qiz budagından "yelləncək" sənin..

 

Daşların səsi

 

Artıq tanış idim sənin sayəndə,

Sizin evinizin mənzərəsinə.

Günəş düşməsə də gözüm düşərdi,

Sən yatan otağın pəncərəsinə.

Gündüzlər yatardım axşama qədər,

Axşamlar düşərdim eşq həvəsinə

Gəlib pəncərənə daşlar atardım,

Yuxun dağılardi daşın səsinə.

 

Sənə "gəl" deyərdi hər daşın səsi,

Qalxıb yatağından mənə gələrdin.

Bu gizlin görüşlər yormazdı səni,

Hər gün daş atardım,yenə gələrdin.

 

Mənim daş atmağım,sənin pəncərən.

Ən şirin yeri idi xəyalımızın,

Elçiləri idi həmin o daşlar,

Bizim bir gecəlik vüsalımızın.

 

Sonralar bu eşqin daşını atdın,

Saldın ürəyinə özgə bir kəsi,

Gecələr gəlmədin görüşlərimə,

Səni oyatmadı daşların səsi.

 

İndi sənə qarşi hisslərim ölüb,

Ürəyim bir parça daş olub yenə.

Daş tapa bilmədim həyətinizdə,

Gözlə,ürəyimi atiram sənə,

Gözlə,ürəyimi atiram sənə...

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(14.06.2024)