POETİK QİRAƏTdə Əlizadə Nurinin “Nəfəsdərmə” şeiri Featured

Rate this item
(0 votes)

Poetik Qiraətdə bu gün yenə də Cəlilabadda yaşayıb yaradan ustad şair Əlizadə Niridir. 

“Hər yan saxta parıltı” deyən şair bu saxtalıqlardan artıq bezardır. 

Oxuduqca insan sanki saflaşmaq, durulmaq istəyir. 

Xoş mütaliələr!

 

 

NƏFƏSDƏRMƏ

 

Günəşi gizlədiblər, 

Buludun arxasında.

Adam var bir toydadı

Adam var öz yasında...

 

Silkələnir göy üzü,

Buludlar divar-divar.

Ulduzlar elə qəmgin...

Ayın da ay dərdi var.

 

Tanrı insan yaradıb,

Hər yan haydı, haraydı.

Yoxsa tək darıxdı O?-

Gərək darıxmayayadı...

 

Yağış da yuya bilmir,

Bu dünyadan hüzünü.

Baxıb yaratdığına

Tanrı tutub üzünü...

 

...Yüz il ömür istəyir,

Əlli il bəs eləmir?

Özünə bir ev tikib

Günü günbəz eləmir...

 

Hər yan saxta parıltı-

Yox, ora girmirəm mən.

Qaranlığdan qorxmuram,

İşıqda görmürəm mən...

 

Onun iştahına bax,

İstəmir tacı düşsün.

Göydən də üç alma yox,

Alma ağacı düşsün...

 

Nəfəs alıb verincə,

Öz nəfsinə qul oldu.

Hamını uddu... ancaq 

Dünyaya məğlub oldu...

 

...Yanında qəm qardaşı,

Bu adam toya gedir.

Ömür-qatar kimidi

Sonda depoya gedir...

 

Ədəbiyyat və incəsənət”

(14.06.2024)