“Yaxşı insanı xatırlamaq həmişə xoşdur” - Çingiz Abdullayevin Vaqif Səmədoğlu haqqında xatirələri Featured

Rate this item
(0 votes)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ədəbiyyat qəzeti” ilə birgə ƏDƏBİYYATIMIZI SEVDİRƏK layihəsində 85 illiyini qeyd etdiyimiz mərhum Xalq şairimiz Vaqif Səmədoğlu barədə növbəti yazı təqdim edilir. Müəllif Xalq yazıçısı Çingiz Abdullayevdir. 

 

Yaxşı insanı xatırlamaq həmişə xoşdur. Vaqif Səmədoğlu çox istedadlı şair və gözəl dost idi. 1991-ci ildə "yenidənqurma" qurultayında (qurultay üç gün oldu!) mənə və Anara hücumlar olanda o, qardaşı ilə birgə belə bir yanlış mövqeyi yalnız tənqid etməklə kifayətlənmədi. Bəli, qardaşlar əsl ziyalı və əsl dost kimi davrandılar. Səməd Vurğunun övladlarını yaxşı tanıyırdım, üçü də heyrətamiz yumor hissinə malik idi. Demək, Yusif Səmədoğlunun yubileyində (mən də orada tamada idim) Vaqif Heydər Əliyevin növbə ilə onun böyük qardaşını və bacısını  öpdüyünü gördü. Ucadan dedi ki, yəqin, məni unutmusunuz, fikirləşirsiniz ki, valideynlərimin oğlu da, qızı da olub deyə, üçüncünü istəməyiblər? Heydər Əliyevin incə yumor hissi vardı, zarafatı dəyərləndirə bilirdi. Gülüb dedi ki, gəl, gəl səni də öpüm.

 Biz Vaqiflə Azərbaycanı və başqa ölkələri çox gəzmişik. Bir dəfə Bağdadda bütün qrup səhər saat dördə qədər oyaq qaldıq. O vaxtlar İraqda spirtli içkilərin satılmasına qadağa yox idi. Səhər Kərbəlaya yola düşməli idik. Baxdıq ki, Vaqif avtobusda yoxdur. Ədəbi fondun müdiri Arif İbrahimovla birlikdə qalxdıq mehmanxanaya, gördük ki, Vaqif hələ də yatır. Nə qədər çağırırıq, oyanmır. Nəhayət, gözlərini açdı: "Mən Qazaxdan gəlmişəm, - dedi, - biz sünniyik axı, görünür, Kərbəla məni qəbul etmək istəmir. İmkan verin, yatım. Mən heç yana getmirəm". Daha onu oyatmağın mümkün olmadığını görüb çıxdıq. Sonra o, zarafatla bizə acıqlanırdı ki, "Siz nə etmisiniz? Anam bu hərəkətimi mənə heç vaxt bağışlamayacaq".

Bir gün Fikrət Qoca ilə Anarın yanında idik, Vaqif də gəldi. Mən dedim ki, şairlərdən danışırdıq, Anar ikinizi də görkəmli şair hesab edir. Vaqif yenə yalandan hirsləndi: "Elə şey ola bilməz, bir gözəli o birinin qarşısında tərifləmək olmaz. Sən hələ cavansan, başa düşmürsən. Bizi ayrı-ayrılıqda tərifləmək lazımdır". Hamımız bərkdən gülüşdük. O, doğrudan da görkəmli şair və çox yaxşı yumor hissi olan insan idi. Mən Səməd Vurğunun övladlarını həmişə xatırlayacağam. Allah rəhmət eləsin!

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(11.06.2024)