Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Xalq şairi Vahid Əziz! Lirikanın ən dərinliyini, fikir yükünün ən ağırlığını, poetik gözəlliyin ən təkrarsızını ortaya qoyan bir şairimizdir Vahid Əziz. Onun vəyənpərvərlik mövzusu da tükənməzdir. 

Onun bütün yaradıcılığı gözəldir, bizsə son illər yazdığı şeirlərindən seçmələr edəcəyik. Bu oxuyacağınız şeir 2014-cü ildə yazılıb. 


Çiçəyə məktub...


... arabir özümə gəlir heyifim,               

ömür keçib-gedir sərgərdan, səfil,

düzünü axtarsan, çiçəyim, kefim

pis deyil, sən deyən yaxşı da deyil.

Töyşüyə-töyşüyə çəkib yükümü

özüm öz içimdə qurtdalanıram,

dostluğa inanan çobanlar kimi

quzunun xəbərin qurddan alıram.

Əslində indi də arzularım var;

amma keçmişlərin odunu vermir,

təqaüd, yardımlar, xırda-xuruşlar

gözəl qonorarın dadını vermir.

Əslində indi də yazıram hərdən,

misra var – sabaha biletim olur,

nədən söz açsam da, məhəbbətimnən

yazılan çox zaman “şah beytim” olur.

Get-gedə daralır kitabın yeri,

səsini çıxardan dərsdən qovulur,

Füzuli demişkən, haqqın şairi

sevib-aldananda “yalançı olur”.

Kimimiz narazı, kimimiz incik,

sevgidə vurulan qalxıb-dikəlmir,

mən bilən burdakı ayrıseçkilik

daha Göydəkinin xoşuna gəlmir.

Özüm öz içimdə qurtdalanıram,

çalışıb-vuruşur qəhrəman qələm,

çomağı əlimdən yerə qoymuram;

baxma, o qədər də əfəl deyiləm... 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.01.2024)