“Ədəbiyyat və incəsənət”in Qiraət saatı rubrikasında bu gündən etibarən siyasi romanlar müəllifi kimi tanıdığınız Adəm İsmayıl Bakuvinin bu dəfə eşq romanı ilə tanış olacaqsınız.

“Eşq mələyi” sizi bir başqa dünyaya aparacaq. Orada haqq ilə nahaq, yalan ilə həqiqət, namus ilə əxlaqsızlıq mübarizə aparır. Bu sayaq mübarizələrdə ədalət qalib gəlirmi?

Bu sualın cavabını romanı bitirərkən biləcəksiniz.

37-ci hissə

Üsyan

Ülkərin taleyin zərbələrinə bu cür asan təslim olması Süleymanı öncə qəzəbləndirdi. O, Elgünün dalınca xeyli danışdı. Gərək Elgün bu secimin çox səhv olduğunu izah edəydi. Fahişəlikdənsə fizikin təklifinə razı olmaq daha düzgün idi. Ülkər fizikdən ciddi şəkildə iyrənə bilərdi. Onun qorxulu, yoluxucu xəstəliyi, qorxunc, təhlükəli şizofreniyası və s. ola bilərdi ki, Ülkəri kənara itələsin. Lap adicə, ağzından pis qoxu gələ bilərdi.

Müəllif niyə əsaslandırmır ki, biri ilə yatmaqdan imtina edib, mini ilə yatmağı seçmək ağılsızlıqdır?

Süleyman qızlara məcburən bu cür dəyişməsinin izahını verəsi oldu. Qızlar yalvar-yaxar elədilər ki, roman onlara da oxumaq üçün verilsin. Və əvvəlki – oxunmuş vərəqləri Süleymandan alıb iş prosesinə mane olmadan oxuyacaqlarına söz verərək mürəxxəs oldular.

Bayaq Elgünə ünvanlanan irad və ittihamlar isə anidən düzgün məcrada getmədiklərini özləri isbat etmiş oldular.

Süleyman anladı ki, fizikin bu son təcavüz cəhdi Ülkərdə insanlığa, mərhəmət və humanizmə olan son inamını da qırdı, bütün körpüləri uçurtdu. Və o, murdarlığa qarşı murdarlıqla cavab verməli oldu. Bu, elə bir psixi haldır ki, onu ancaq o hala düşənlər dərk edə bilər.

Allah və insanlar əgər bir insanı cəzalandırırlarsa, ona sonunadək əzab və iztirab bəxş edirlərsə, sonda o insan o qədər gücsüzləşir və yazıqlaşır ki, özü də daha yaxşılıqlar axtarışına çıxmır, pisliklərdən yapışası olur.

Bu qədər bəsit.

38-ci hissə

Rəzillik

Naza onu şad-xürrəm qarşıladı, dedi, zalımın qızı, o vaxtdan gəlməliydin yanıma, ər axtarıb ömrünü sənə əmr verən bir “dalbayob”un yanında çürütməkdənsə qoy yüzlərlə əmrinə müntəzir “dalbayob”lar səninçün çürüsünlər də.

-- Haçandan işə başlayım, sabahdan?

Naza onu bir günlük nədir, heç bir saatlıq da əldən qoymadı, dedi, nə sabah, ay qız, elə indi səni göndərirəm “Veterok”a.

Sonra Ülkərin üst-başına əsəbiləşdi:

-- Bu nə qiyafədir, qoca arvadlar kimi geyinmisən lap. Hələ üz-gözünü, saçını demirəm. Fu.

Bir anda evə parikmaxer gəldi, kosmetoloq gəldi, Ülkəri çimizdirdilər, bəzəyib-düzədilər. Naza alverçisini çağırdı, Ülkərin alt paltarını da, üst paltarını da təzələdilər.

-- Al bu tumuşu gey, buna mersedes tumuş deyirlər, kliyentlər ölür bunu geyinən qızlardan ötrü, adamı çox seksual göstərir. Büstqalterı götür, qarasıdır, döşü daha qabarıq göstərir qara büstqalter. Bu kojannı retuzu geyin, bu göbəyi açıq nedelkayla. Bu da tufli. Məşq elə üstündə gəzməyi, çox hündürdür. İstəsən, gələcəkdə dodaqlarını şişirdərik. Döşlərin iridir, amma lazım gəlsə, bir az da silikonlayarıq.

Ülkəri həmin o “Veterok” dediyi kafeyə yola salanda Naza ona tam təlimat verdi:

-- Bax, kliyent nə istəsə, elə. Çünki bahalı kliyentdir. Bacarmadığın şeyləri də çalış elə. Təcrübəsiz olmağın ona ləzzət verəcək, kliyentlər xam qızları xoşlayırlar, deyirlər ki, üzü üzlər görməyib hələ bunun, çox murdarlanmayıb.

Birdən kimsə gördü, onda necə?

Birdən anası, qardaş-bacısı bildi onun nə iş gördüyünü, bəs onda?

Ya da, birdən kimsə Aylinin üzünə vurdu ki, sənin anan fahişədir?

Anidən donub qalırdı, içini didib-dağıdan “bəlkələrin” ağrısından büzüşürdü, amma taksiyə “dayan” deməyə gücü yox idi. Qatar artıq tərpənmişdi, indi onu saxlamaqmı olardı?

Nazanın xidmətində dayanan sürücü Ülkəri kabinetə ötürdü, iki orta yaşlı kişi idi, araqdan içib məsti-xumar olmuşdular. Ülkəri görəndə hərəsi bir tərəfdən əlləşdirməyə başladı. Ülkər dodağını dişi ilə gəmirərək sakitcə durub nə edəcəyini bilmirdi.

Sonra onu soyundurdular, vəhşi ehtirasla kişilər də soyundu, Ülkərin yalnız gücü ona çatdı ki, “İkiniz də hara soxulursuz, ancaq birinizlə olacam deyə” etiraz bildirdi, kişilərdən biri zəng etdi, telefonu Ülkərin qulağına tutdu, Nazanın səsiydi, dedi, üç yüz manat verəcəklər, necə istəyirlərsə, qoy olsun.

İki saatdan sonra Ülkər oradan çıxdı, aparıb üç yüz manatı Nazaya verdi, o da yüzlüyün birini ayırıb, üstünə də özündən bir əllilik qoyub Ülkərə qaytardı, dedi, ilk iş günün mübarək, yarım aylıq maaşı bir saata qazandın.

Ülkər ovcunu yandıran pulu əlində xışmalayıb Nazanın mənzilindən çıxdı, amma özündən o qədər iyrənirdi ki, bu halında qızının yanına – evə gedə bilməyəcəyini anladı. Geri qayıdıb Nazadan xahiş elədi, hamama keçib azı bir saat yuyundu, dərisini kisə ilə az qala qopara-qopara sürtdü.

Hamamdan çıxdı, amma duydu ki, kirdən qurtula bilməyib, bu halı ilə də evə gedə bilməyəcək. Nazadan xahiş elədi ki, qoy bu gecə sizdə qalım, özümdən iyrənirəm, qızım mənə toxunub murdarlanar.

Naza onun sözlərinə qəhqəhə çəkdi, dedi, təzəsən, bir azdan öyrəşəcəksən, feyziyab olmaq üçün özün kliyent istəyəcəksən.

Ülkər sakitcə “iraq olsun” dedi, zəng edib qızına söylədi ki, işə düzəlmişəm, gecə növbəsində işdə olacam, evə gəlməyəcəm, məni gözləmə, yat.

Yeni həyat beləcə başladı.

 “Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.01.2024)