Poetik Qiraətdə bu gün sizlərə Yardımlıda yaşayıb yaradan şairimiz İqbal Nəhmətin   şeirini təqdim edirik. “Unudaram səni” deyir şair. Kaş ki, heç vaxt heç kim zorən unutmağa məcbur edilməsin. 

Unudaram səni

Sənə qədər yol uzaqsa,

Azıb unudaram səni.

Unutmaq şeir yazmaqsa,

Yazıb unudaram səni.

Kamanlı, tarlı deyiləm

Zirvəsi qarlı deyiləm,

O qədər varlı deyiləm,

Kasıb unudaram səni.

Yıxdın sən adlı qalamı,

Əzdin, qopartdın yaramı,

Hərdən verdiyin salamı,

Kəsib unudaram səni.

Nə qaldı yazıq ürəyə?

Yarı-yarı böl hərəyə,

Bir gün qoşulub küləyə,

Əsib unudaram səni.

Yüz il yaşa bir il kimi,

Sual vermə vəkil kimi,

Otağıma şəkil kimi,

Asıb unudaram səni.

Яшар Сулейманлы

Перевод: Афаг Шихлы

                 СТАЛА

Ты мой вечный цветок той заветной мечты,

Ты в сердечном саду – птица гала,

Наших общих детей не понянчила ты,

Но стихам моим матерью стала.

Все тяжелые дни сединой проросли,

Ты с другим – помнит сердце меня!

У чужого костра, и от счастья вдали,

Замерзала ты день ото дня.

Мы ждали, но встреч наших тёплых пора 

Теперь не наступит уж, нет. 

Горько плакала ты вместо сна до утра, 

Решив от разлуки сгореть.

Не прошли испытаний судьбы ледяной,

Наше счастье оставило нас. 

Да людских осуждений бичь стала бедой,

Отреклись от любви в трудный час.

...ты мой вечный цветок той заветной мечты,

ты в сердечном саду – птица гала,

наших общих детей не понянчила ты,

но стихам моим матерью стала...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(15.01.2024)