BİRİ İKİSİNDƏ – Malik Atilayın şeirləri Featured

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə Biri ikisində layihəsində yaşı 35-ədək olan şairlərin şeirlərinin dərcini davam etdiririk. Bu gün növbə Malik Atilayındır

 

 

Malik ATİLAY

 

 

BİR İNTİHARIN TARİXÇƏSİ

 

Siqnal səsi daş kimi düşüb

Şüşə kimi çilik-çilik edər fikirlərini,

Anidən ayılar sərxoş adam,

Ayılar xəyala getdiyi yolun ortasında, 

Ayılar ağrılarından, acılarından...

 

Bir az geriyə qaçar,

Bir az qabağa. 

Sürücü yazıq bilməz 

Sağa qaçsın, 

Sola qaçsın.

Heç bilmədiyi bir oyunun içində,

Hara gedəcəyini bilmədən qalar...

 

Sərxoş adamın film kimi gözünün önündən keçər yaşamadıqları,

Qızının əlindən tutub dərsə aparmamağı,

Yoldaşının üzünə gülməməyi,

Oğlunun çiyninə əlini qoymamağı...

 

Əyləc səsi.

İçini qurd yemiş ağac kimi yerə yıxılan adam.

Sıraya düzülər maşınlar

Tanımadıqları adamın cənazə namazına...

 

 

KİMİN GÖZ YAŞIDI BELƏ?..

 

Kimin göz yaşıdı belə?.. 

Bir evdə bir cüt gözdən çıxıb.

Min evin damından axır,

Min-min adamı isladır.

 

Kimin göz yaşıdı belə?..

Oğluna sarı açılan

İsti-isti güllələri

Bir damcısıyla soyudur…

 

Kimin göz yaşıdı belə?.. 

Sahibsiz əsgər məzarının

Qapqara mərmərdəki

Üzünü-gözünü yuyur…

 

Kimin göz yaşıdı belə?..

 

 

GƏMİLƏR FİT VERİR YUXULARIMDA

 

Tərk edilib suyun dibinə batmış 

Gəmilər fit verir yuxularımda.

Əlsiz-ayaqsız düşmənim,

Dili lal, gözləri kor dünənim.

Hücum çəkir üstümə qoşun-qoşun.

Qarsız, amma qaranlıq bir gecəsiydi qışın,

Dörd dost idik, 

Qaranlığa yelləncək qurub 

Söyüşlü şeirlər oxuyurduq…

Qaranlığı qan qırmızısı şəraba boyamaq istəyərək

Dənizə qarşı.

Yaşamağa çalışırdıq uduzub-udub.

Üstündən illər keçib həmin gecənin, 

Mən burdayam,

Xoşbəxtəm evimdə,

Xoşbəxtəm hər səhər gözümü açanda sevdiyim qadını gördüyüm üçün,

Dünənki Malik ölüb,

Sabahkı Malik tərk edib bizi,

Bircə söyüşlü şeirlər oxuyan Malik qalıb.

Hələ də 

O qaranlıq gecədə...

Dodaqaltı şeirlər pıçıldayır...

 

 

DİVAR SAATI

 

1.

Hər tik-takında

Bir xatirə yatan divar saatını,

Xatirələri oyatmaqdan qorxurmuşcasına

Üsulca götürdü divardan.

 

2.

Həyatın hər anına

Şahidlik edən divar saatının

Yazdığı cümləyə nöqtə qoydu,

Kəllə sümüyünü deşib çıxan gülləylə.

 

3.

Yalnız adamlar

Bir yerdən sonra əşyalarına çevrilirlər.

Məsələn, ürəyi əsir yalnızların,

Birdən ürək döyüntüsü,

Divar saatının tik-takından ayrı döyünər.

 

 

KƏDƏRLİ UŞAQLAR

 

1. 

Bəlkə də, oyuncaqçı,

Əli yetməyən oyuncaqlarda 

Gözü qalan uşaqların

Kədərli baxışlarını

Silirdi vitrindən…

 

2.

Mən qar yağmasın deyə, dualar edən

Uşaqlar gördüm,

Allah!

Mən

Və o uşaqların cırıq çəkmələri şahiddir

O gecələrə.

 

 

Suya düşmüş xəyalların paradı

 

Başucundakı divara cızıq ataraq

Çəkəcəyi cəzanın hesabını tutan dustaq kimi

Ürəyində suya düşmüş xəyalların paradı var.

 

İlk cızıq atandan yadigardı ürəyində,

Səni necə tərk etmişdi, xatırlayırsan?

Gələcəyəm, demişdi.

O gün gözləyə-gözləyə öyrənmişdin

Həyatın ağzından tikə kimi torpağa düşən

heç kəs geri qayıtmır.

 

Ananı itirdiyin gecə

Heç xəbərin olmamışdı yan otaqda

Bir yuxudan daha dərin yuxuya adlayan qadından.

O gündən sayı-hesabı yox

ömrünə qar kimi enən ağrıların, dərdlərin –

O gündən ürəyin mil-mil şagird dəftəri...

 

 

Usta dirijor  və qələbə nəğməsi

 

Qollarını itirsə də geri dönməyən əsgər,

Olmayan qollarıyla

Yol göstərmək istəyirdi yoldaşlarına…

İndi

Fərqi yox idi, amma 

Ondan uzaqda döyüşən qolları

Ön cəbhədə

Usta dirijor kimi

Qələbə nəğmələri bəstələyirdi…

 

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(16.11.2023)