Bəyazlar içində - OXUMAĞA DƏYƏR Featured

Rate this item
(102 votes)

Leyla Ümid, "Ədəbiyyat və incəsənət".

 

Sükutlu gecələr, ürəyi dağlanmış ana təbiətin mürəkkəb yollarını boğan bir rayonda- Zaqatalada, nurlu gündüzün ardınca yaşanan dəhşətli hadisə görənləri sarsıtdı. Ən çox da qəlbi təmiz uşaqları.

 

Kafenin qarşısındakı yolun qırağında quyruğu kəsilmiş, ayağı sınmış və döyülüb vəhşicəsinə öldürülmüş bəyaz bir bala it var idi. Kimiləri bunu görüb dəhşətə düşmüşcəsinə qışqırır, kimiləri bunu edənə bəla oxuyur və kimisi də sadəcə üzünü turşudub səssizcə o yoldan keçib gedirdi. Bəs hansı bir səbəb bu vəhşiliyə bəhanə ola bilərdi ki? Bəşəriyyətin qarşısında onun olan bir can alındığı üçün kim, necə bir cavab verəcəkdi?  İnsanoğlunu insan edən və vəhşi cəngəllikdən fərqləndirən cəhətləri heçmi qalmamışdı? Yoxsa mərhəmət anlayışı lüğətlərindən silinmişdi? İnsan kim idi?

 

Qısa bir müddət sonra hadisənin üstü açıldı. Sən demə, qarşı tərəfdəki kafedən ac olduğu üçün bircə dənə qənd yeyən bu heyvanı kafe sahibi quyruğunu kəsib döyərək öldürüb. Bunu eşidən əhali həmin adamla dava-dalaş etməyə başladı. Yaşlı qadınlar belə bu vicdansızlığa görə onu qınadılar. Ancaq elədiyindən zərrə qədər belə peşman olmayan adam kinayəli gülüşləri ilə "Yenə olsa yenə edərəm. Mənə heç kim heç nə edə bilməz. Qəndə mən pul verib alıram eee.. İstəsəz şikayət edin. Pulumla onu da həll edərəm"-dedi. Çünki mərhəmətsiz insan övladı unutmuşdu ki, həmin işini-gücünü, ruzini, pulunu ona kim verib. Əlbəttə ki, həm insanı, həm də heyvanı eyni dünyada yaradan Allah. Doğrudan, çox çətin idi? Çoxmu? Bir tas yemək, bir tas su qoyub başına sığal çəkmək çətin idi? Bilirəm ki, çöl heyvanlarında əksər hallarda xəstəlik və ya bit-birə olsa belə, insanların vicdansız, ruhsuz bədənlərindəki çirkablığa çata bilməzlər. 

 

Uşaqlar və yerli əhali heyvanı bir bəyaz örtüyə büküb basdırmağa apardılar. Elə bu zaman göz yaşardan digər bir hadisə də baş verdi. Uşaqlar evlərindən torbalarda qənd gətirib itin yanına tökdülər. Bu balaca heyvanın ətrafı ağ kub şəklində qəndlərlə dolmuşdu. Bir deyil, bütün qəndlər heyvana bəxş edilmişdi. Fəqət nə fayda? O artıq ac deyildi.

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(08.12.2023)