Leyla Səfərova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Müəyyən dönəmlər olur ki, həyatın stresi, yorğunluğu çökür üzərimizə və evləri yıxılmış, özümüzü altında qalmış kimi hiss edirik. Belə vaxtlarda çıxış yolunu kitabxanalarda, balaca, amma səmimi kafelərdə, oyuncaq mağazalarında axtarıram. Bu gün yenə özümü axtarırdım…

Özümü, yorulub məndən belə qaçan ruhumu. Onu çox məcbur edirəm, deyəsən uğur qazanmağa, uğurlu olmağa. Ən çox da gözəl və pak olmağa... Və bugün onu axtararkən məntiqimi tapdım. 

Bəzi melodiyalar var. Heç bir sözü yox, amma o qədər dərin mənalar ifadə edir ki. Dinlədikcə insanın gözləri dolur, düşüncələr məzarlığına qərq olur. Bugün o melodiyalardan birini eşitdim təsadüfən. Adını bilmirəm, kimindir, hansı ölkəyə, hansı millətə məxsusdur, heç bir fikrim yoxdur. Amma melodiya sanki insana "gerçəklər" deyə bağırırdı. Bəzi anlar olur, yaşayırıq. Elə bil özümüzü film səhnəsindəki kimi hiss edirik. Əgər mən bir filmin ulduzu olsaydım, xəyanətə uğradığımı öyrənəndə o melodiya çalardı yəqin ki. Ya da tam əksinə, artıq hər şeyin yoluna girdiyi zamanda çıxdığım uzun yol səyahətimin arxa fonunda olardı. 

Bir xəyal qurun. Bir film ulduzusunuz. Rolunuz nə olardı? Mən çətinlikləri aşıb çox güclü şəkildə ayaqda qalmış bir qadını canlandırmaq istəyərdim, məsələn. Yəni əsl həyatda tanıdığım, güzgüyə baxdıqda gördüyüm, görmək istədiyim o şəxsi. Hər kəs hədəfləri üçün çalışır bu həyatda. Bəzilərinin hədəfləri sadəcə xoşbəxt yaşamaqdır, bəzilərininki o xoşbəxtliyə layiq olmaq, onu qazanmaq. Bəziləri sadəcə kiçik bir dünya yaradır özünə. Bəziləri isə bütün dünyanı istəyir. 

Mən bugünlərdə xeyli düşündüm. Elə bilirdim ki, mən də kiçik dünya yaradanlardanam, amma deyilmişəm. Xəyallarım, planlarım, qayğılarım... Mən əslində çoxdan bütün dünyanı, layiq olduğumu düşündüyüm hər şeyi əldə etmək üçün səfərə çıxmışam, sən demə. Və bugün o səfərdəki dinləyəcəyim melodiyanı tapdım. Keçmişdən qaçmaq olmur. Keçmiş elə keçmişdə qaldıqda yararlı olur. Dərs olur, örnək olur. Məsələn, keçmişdən çıxardığım ən böyük dərs depressiyaya düşüb dərslərimə yaxşı diqqət etməməyin nəticəsində xəyalımdan bir addım geri düşməyim oldu. Nəticəsi nə oldu? Daha çox çalışıb 10 addım irəli getdim. 

Mən heç vaxt vazkeçənlərdən olmadım, amma, bir gün "vaz keçsəm nə olar?" deyə çox düşündüm həmişə. Bugün isə bir qərar verdim. Mən hər şeyi yoluna qoyub o uzun yol səfərinə çıxacağam. O melodiyanı tapıb öz maşınımda dinləyərək, həm də. Bir melodiya insana nə qədər təsir edə bilər? Bax bu qədər...  Sağlıcaqla qalın. Bir gün televiziya kanallarında görüşmək diləyi ilə.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(01.02.2024)