“Ədəbiyyat və incəsənət” portalı Ümummilli lider Heydər Əliyevə ithaf olunan şeirlərdən bir neçə yarpaq diqqətinizə çatdırır.
Neçə tufanlara sinə gərdiniz,
Can deyən, can verən Azərbaycana.
Ləyaqətinizlə bənzəyirsiniz
Sinəsi yaralı Koriolana...
(Səyavuş Məmmədzadə)
***
Mən rəhbərdən çox yaxşılıq görmüşəm,
Verdiyindən hamıya pay vermişəm.
Yaxşılıqdan qızıl saray hörmüşəm,
Qal baxtımın sarayında, yaxşılıq,
O tayımda, bu tayımda yaxşılıq.
(Söhrab Tahir)
***
Sağ ol xalqımızın igidi, mərdi!
Bu, bir şücaətdi, bu, bir hünərdi.
Getdi sinəmizdən Cavidin dərdi,
Unutmaz bu haqqı millətin sənin.
Əhsən kamalına, əqlinə əhsən!
Bir xalqın oğlusan, demirəm təksən.
Sən xalqa endikcə yüksələcəksən,
Adi xidmət deyil xidmətin sənin.
(Mirvarid Dilbazi)
***
Qurtardın bölümdən Azərbaycanı!
Sən ey ağlı ümman,
Ürəyi incə!
Sən həyat bəxş etdin minlərlə gəncə.
Açıb xəyanətin sən iç üzünü,
Silməkçün torpaqdan bu qan izini
Çağırdın, səs verdi sənə millətin.
Xalqı məğlub etmək çətindir, çətin!
(Mirvarid Dilbazi)
***
Şükürlər olsun Allaha,
Bəxt bizlərə sarı gəldi.
Salamat çıxdıq sabaha,
Elin havadarı gəldi.
Bu, tarixdir, həqiqətdir
Bu, bər-bəzəkli söz deyil,
Bunu soruşun millətdən,
O daha doğru, düz deyər.
Bu, tarixdir, həqiqətdir,
Gəlişi gözəl söz deyil.
Daha yazıq anaların
Saçı vaxtsız ağarmadı.
Daha şəhid məzarları
Sürət ilə çoxalmadı.
Məmləkətdə onun qədər
Qurub-yaradan olmayıb.
Heydər Əliyev deyəndə
Bu kiçik millət böyüyür.
Heydər Əliyev deyəndə
Doğma məmləkət böyüyür.
(Cabir Novruz)
***
Azadlıq allahıtək əyləşib öz yerində,
Yerin-göyün nuru var peyğəmbər gözlərində.
Sadəliyi nur saçır, əzəməti dərində.
Gedir, polad çiynində Kəpəz, Qoşqar boyda yük.
Dədə Heydər – Atatürk.
Dərin, mavi gözləri sakit yanan od-ocaq,
Alovunda satqınlar yanacaq, kül olacaq.
Qaranlıqda işıqdır – o işığa yol açaq.
Məsləki varlığından böyükdür, min qat böyük.
Böyüklük heykəlidir Dədə Heydər – Atatürk!
Dörd tərəf qar-qiyamət, sərt qış… o, güllü yazdır,
Dinc, mülayim səsi də qaynar bir ehtirasdır.
Ərzurumdan Xəzərə şığıyan Xan Arazdır.
Dalğasında dönüklər ağ köpükdür, boz köpük,
Dalğalanır nəhrtək Dədə Heydər – Atatürk.
Azərbaycan, Türkiyə… Daş qala – qoşa səngər,
Bütün qasırğalara birləşməklə sinə gər.
Bu birlik qarşısında düşmən tük salacaq, tük…
Qucur iki sahili Dədə Heydər – Atatürk.
(Xəlil Rza Ulutürk)
***
Millətimin ağ alnından parladı
Bir il nədi, min bir ilin adamı,
Dilimizin şöhrətini ucaltmış
Uca sözün, şirin dilin adamı.
Sınanmış bir zəkasıdır zamanın,
Hüdudunu çəkir yaxşı-yamanın.
Sərrafıdır sazın, tarın, kamanın,
Sarı simin, gümüş telin adamı.
(Hüseyn Kürdoğlu)
***
Bir oğul yetirmiş vətən torpağı,
Millətin yolunda əsgərə bənzər.
İdrakı, ilhamı, qədd-qaməti,
Qüdrətə, hikmətə, məhvərə bənzər.
Uğrunda hazıram, nə vaxt dinərsə,
Simləri könülsüz tərpətmirəm mən.
Rəhbəri dağlara bənzətmirəm mən,
Dağlar vüqarında rəhbərə bənzər.
(Məstan Günər)
***
Dağ idin, çiynimi dağlara verdim,
Dağların dərdini çəksə, dağ çəkər.
Sənə məhəbbətim dağlar qədərdi,
Yerini dağlardan soruşum, bəlkə?
Bəlkə, çinarlarla baş-başa verim,
Görən, qovuşarmı boyum boyuna?
Gərək sənə yetə bu qəmli şeirim,
Gərək sənə yetə... haqqım var buna.
Nurunu gözümdə saxlayım necə? –
Möcüzə yaratmaq gəlmir əlimdən.
Parçalan, ey zülmət, çəkil, ey gecə,
Günəşə qovuşmaq istəyirəm mən!
(Leyla Əliyeva)
***
Ümid qılıncımız yaşadı qında,
Gözlədik , nə vaxtsa zəfər gələcək.
Əsrin zülmətini dağıdanda dan
İşıqlı başların arzularından
Xilaskar gələcək, Heydər gələcək!
Torpağın bağrından bir ərdi, gəldi,
Xalqın gözlədiyi Heydərdi-gəldi.
Ehey, məmləkətin vətəndaşları,
Yüksəliş əsrinin qızıl başları,
Keçmiş əzəmətin xarabasında
Bir bina tikirik, yığın daşları!..[1]
(Elxan Zal Qaraxanlı)
***
Qoy səsi guruldasın bu gün altı qitədə,
Odur məndən ötəri ATƏTdə, BMTdə!
Gəlib, o kişi gəlib!
Xalqın xeyrinə sarı çarxın gərdişi gəlib.
Millətinə, xalqına birləş deyir, qalx deyir!
Öz xalqına güvənir, haqq danışır, haqq deyir.
Əlli milyona çatmış Azərbaycan dünyası,
«Qurtuluşnəğməsi»nioxuyurbirhimnkimi!
Birsəslə, biravazla «Heydər» deyir, «Xalq» deyir.
(Zəlimxan Yaqub)