“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə “Biri ikisində” layihəsində bu gün növbədə Şeir vaxtıdır, Əyyub Türkayın uşaq şeirləri ilə tanışlıqdır.
UŞAQ ŞEİRİ VAXTI
ƏyyubTÜRKAY
XARIBÜLBÜL
Niyəçoxdurdəyəri,
Bildimxarıbülbülün;
AdınıŞuşamızla
Birçəkirlərbugülün.
Artıqbugülçevrilib
Qələbənin rəmzinə.
Sevilərəkdöşənib
Qarabağındüzünə.
Birzamandüşmənlərə
Əsirdüşmüşdügülüm.
İndi azadlıqdadır
Mənimxarıbülbülüm.
8 NOYABR
Yenitariximizin
8 Noyabrgünü.
Zəfəriminyayılıb
Səsi, sədası, ünü.
Oxuyuramdərslikdə
44 günlüksavaşı.
Bir-birinəqarışmış
Sevinc, kədər,gözyaşı.
"Zəfər" sözü, sənnecə
Möhtəşəm, ucaadsan.
Qulağımdasəslənir:
Şuşamız, sən azadsan!
PAYIZYAĞIŞI
Birazdanqızılpayız
Qapımızıdöyəcək.
Əsənmöhkəmküləklər
Ağaclarıəyəcək.
Məniisladabilməz,
Tez-tezyağanyağışlar.
Leysandanqorunmağa
Nəqəşəngçətirimvar.
Ürəyiaçığammən,
Gəlin, çətriməqonaq.
Yağışlı, soyuqgündə
Gəzək, mehribanolaq.
QARYAĞIR
Bir bax, necəqar yağır,
Əhvalımız şən olsun.
Sankigöydən nur yağır,
Qar, sənə əhsən olsun .
Dümağ qarım, yağ bağa,
Yağ təpəyə, yağ dağa.
Sən səbəb ol marağa,
Sevincimiz tən olsun.
Xizəkləri tez sürək,
Lopa-lopa qar görək,
Çoxlu oynayaq gərək,
Ömrümüz gülşən olsun.
Üşüsə də əlimiz,
Nəğmə deyər dilimiz,
Üzdə açar gülümüz,
Elimiz də şən olsun.
MƏNİM ANA DİLİM
Öz tarixi günü var
Mənim ana dilimin.
Azərbaycandır adı
Mənim doğma elimin.
Öyrəndim əlifbanı
Birinci sinifdə mən.
Sevinərək yazıram,
Əziz ana, can Vətən!
Dilimizi qorumaq
Ən uca, xoş məramdır.
Öz dilimin varlığı
Mənim üçün bayramdır.
GÖRMƏMİŞ İPƏK
İpək adlı pişiyim
Miyo-miyo səs edir.
Bu səsi ilə deyir,
Tez ol, sən məni yedir.
Başqası yemək atsa,
Gedib onu da yeyir.
Onun bu hərəkəti
Yaman xətrimə dəyir.
Deyirəm zəhmətimi
Gəl unutma, ay İpək.
Yoxsa mənim gözümdə
Olarsan acgöz köpək.
TOPLANIN QORXUSU
Mənim üçün alıblar
Böyük oyuncaq pələng.
Tamam zolaq-zolaqdır,
Həm gözəldir, həm qəşəng.
Bizim balaca Toplan,
Onu gördü, duruxdu.
Qorxudan mırıldayıb,
Görün, necə karıxdı.
Yaxın gedib iylədi
Qorxa-qorxa pələngi.
Bildi ki, canlı deyil
Meşələrin nəhəngi.
CƏMİLİN YUXUSU
Kitabları əzməyi
Cəmil çox xoşlayırdı.
Əlinə keçən kimi
Cırmağa başlayırdı.
Girdi bir gün kitablar
Cəmilin yuxusuna.
Onlar səbəb oldular
Uşağın qorxusuna.
Kitablar danışırdı
Bir-birinin dilindən.
Əl atıb yapışdılar
Oğlanın kəkilindən.
Hərəsi öz haqqını
Tələb edirdi ondan.
Cəmil heyrətə gəldi
Bu qorxulu oyundan.
O diksinib oyandı,
Kitabları axtardı.
Onları incitməyi
Birdəfəlik qurtardı.
BALACA RƏSSAM
Türkay şəkillər çəkir,
Rəngdən alır ilhamın.
Qələmi əldən düşmür
İki yaşlı rəssamın.
Bir iş var ki, biləsiz,
Rəsmi çəkir divarda.
Nənəsi gülüb deyir,
Usta lazım ağarda.
Atasıyla bağçaya,
Getdi balaca rəssam.
Daha şəkli vərəqdə
Çəkdi asanca rəssam.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(06.05.2023)