“Sevgi şeirləri” albomu: Rəşidə Allahverdiyeva, “Bir ümid göyərdirəm…”

Rate this item
(1 Vote)

 

Bir ümid göyərdirəm həsrətin  kölğəsində

Boyu boymdan uca. 

Gözləyirəm yaz gələ

  Mənim ümid ağacım

yarpağından su içə

   kötüyündə gül aça..

Mən ümid göyərdirəm ...

Sənsiz.. 

Sənsə…

Nə isə...

Yoxluğuna sığınıb xəyal qurmaq var hələ:

"Mənsiz nə çəkdiyini bilirəm", - dedin, bəlkə..

 

Bu qıvırcıq saçları

hər gün sübhdən axşama yüz kərə darayıram.

Güzgüyə boylanıram.

Gözlərimdə gözünün yerini arayıram.

Əl-üzümü yuyuram bir gündə neçə kərə..

Heç bilirsənmi niyə?

"Səni hər an, hər yerdə görürəm", - dedin, bəlkə ..

 

Hər gün evi, eşiyi silib təmizləyirəm.

Qapı - pəncərələr də əlimdən gəlib cana.

Süfrəni bəzəyirəm, 

təzə çay dəmləyirəm.

"Bir dadlı xörək bişir, gəlirəm", - dedin, bəlkə..

 

Bir ümid göyərdirəm-

   Göyərib, solan ümid.

Bir ümid göyərdirəm -

Adı SƏN olan ümid....