Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”
8-ci Layoune Beynəlxalq Poeziya Festivalı və 5 Qitədən Şairlərin Mədəni Dialoqu - mövzu cəlbedicidir, xüsusən də ona görə ki, orda Azərbaycan da təmsil olunurdu.
“Ədəbiyyat və incəsənət” adından festivalda ölkəmizi təmsil edən gənc şairə Nigar Arifə müraciət etdik və o bizə aşağıdakı açıqlamanı verdi:
12 gün - aprelin 18-dən 29-nadək Mərakeşin 5 şəhərində (Layoune, Safi, Tangire, Rabat, Mərakeş) və Sahara səhrasında baş tutdu festival. Festivala beş qitədən olmaqla 30 müxtəlif ölkələrdən tanınmış şairlər dəvət olunmuşdu, Azərbaycanı təmsil edən isə mən idim. Olduqca böyük, maraqlı, şən və rəngarəng festival idi və adlarını sadaladığım şəhərlərin hər birində çıxışlarımız oldu, bütün tədbirlərdə 3 dildə - həm ana dilimizdə, həm də ingiliscə, ərəbcə tərcümədə şeirlərimizi səsləndirdik. (Ana dilimizdə və ingiliscə özümüz səsləndirirdik, ərəbcə tərcüməsi isə xüsusi təyin olunmuş tərcüməçi tərəfindən oxunurdu).
Bir çox tədbirlərdə, konfranslarda, məktəb , universitet, nəşriyyat yerlərində qonaq olduq. Hamısında bizi çox hörmətlə, qonaqpərvərliklə qarşıladılar. Müxtəlif hədiyyələr və sertifikatlarla mükafatlandırıldıq. Bir çox televiziya kanallarına müsahibələr verdik, Mərakeşin fərqli saytlarında da şəkillərimiz, çıxışılarımız barədə yazılar dərc olundu…
Layoune şəhərində Poeziya gecəsinin bağlanış mərasimində yerlilər bizə milli geyimlərini hədiyyə edərək geyinməyimizə kömək də etdilər… Həqiqətən də özümüzü öz evimizdəki kimi hiss edirdik…
Poeziya gecəsi keçirilən ən əsrarəngiz və sehirli yerlərdən biri Sahara səhrası, digəri isə Tangier şəhərindəki Mağara idi… Saharada iki dəfə olduq, çox poetik ab-havası vardı, mənzərəsi çox hüzurverici idi, mərasim də, poeziya gecəsi də möhtəşəm təşkil olunmuşdu. Həm şeirlərimizi səsləndirdik, həm Mərakeşin milli rəqsi, musiqisi, adət-ənənələri ilə tanış olduq, həm də rəqs edib əyləndik…
Ümumiyyətlə, qrup olaraq da yaş fərqləri olmasına baxmayaraq kifayət qədər deyib-gülən, şən, zarafatcıl, mehriban, əyləncəli qrup idik, elə bil 5 qitədən eyni “ kafada” olan bütün şairləri özəlliklə seçmişdilər. Bu arada ən cavan şair mən idim, buna görə qalan şairlər hamısı mənə “qızım” deyə müraciət edirdilər, mən də onlara zarafatla “anam, atam” deyitdim… O qədər doğmalaşmışdıq ki, heç kim ayrılmaq istəmirdi… Çox xoşbəxtəm ki, Mərakeşin ən böyük belə bir Beynəlxalq Şeir Festivalında Azərbaycanı təmsil edən mən oldum və müxtəlif ölkələrdən kifayət qədər uğurlu, gözəl şairləri yaxından tanıdım…
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(07.05.2024)