“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan təmsilçisi Əli Çağla bu gün sizlərə güneyin növbəti şairini - Məryəm Qurbanzadəni təqdim edir. Onun şeirlərini bəyənəcəyinizə əminik.
I
Saçlarımdan
Bağlama teli yaradın
Gələcək aşiqlər mahnısız qalmasın bəlkə.
Tarixdən sonraya yazdı bunu qadın
Yəni:
“Mən”.
1.
Yazdım eşq
Oxudunuz daş-qalaq.
Gözlərimin yaşına baxmayanların
Anası kim idi, kim?
2.
Evin adresi mənəm
Dünya ətəyimdir.
Daşlarını atdım
Bir
Bir
Ayrıldınız sonra
Savaşdan sonrakı barışın yolu mənim bağrımdı
Açdım sizə bağrımı
Gözlərimdə bağladınız ağrılarımı.
3.
Qırılmış aynada qanad açdım yalqızlığa
Gözlədim gələcəyi gəlmədən
Sən hayandasan oğlum!
Bir
Güllə açıldı bağrında qaranlıq gizlənən dünyada.
4.
Əllərim
Qırılmış telləridir bağlamanın
Oy gözəlim, hüznümün qanadsızlığı oy...
5.
Ağarmış saçlarıma
Qonaq çağırdınız qışı
Yaz
Gələcək alın yazımdır mənim
İcazə versəniz:
Çiçək qondura bilərəm dodaqlarınıza.
6.
Sürgün gedən qızcığazların baxışında
Yerə töküldü ruhum
Savaşdan qalan həyatın yükünü
Çiyinlərimdə dolandırıram
O isə
Siz
Xəritələrin üzünü qaralayırsınız.
7.
Dünyanın dərdini
Köksümdə yirğalayıram
Süd verirəm
Lay-lay oxuyuram
Amma hayıf
Amma hayıf
Əllərinizdə tüfəng tumurcuqlanıt yenə
Hansı ananın bağrında
Sovrulacaqsınız?
Hansı?
II
Yazdım
Və
Sarıldım
Qoxusunda torpaq göyərmiş
Yağısın göz bəbəklərinə
Və tanrı
Əlləri ciblərində tikilmiş buludlara
Göy qurşağı ilə
Sehirbazlıq edir.
Özlərim səni
Ölümü özlərcəsinə.
Sevdim səni
Üsyanı sevərcəsinə.
Gözləmək göz bəbəklərimdə tumurcuqlanıb
Savrulmadan öncə
Sənə qayıdacağam.
Bir qırpım göz ver mənə
İşığım
Saçlarının qaranlığında
Gizlən-qaç oynasın.
III
Sevməkdən sonra gələn söyüşdə
Yara açdı bağrım.
Titrek barmaqlarımla susqunluq basdım ağrıma
Hansı yalqızlığımın qulağına fısıldayım qadın olduğumu?
Hansı quşun qanadına bağlayım üsyanımı?
Hansı köksün ümidində ağlayım gələcəklərimə?
Ötürdüm
Və
Dəniz göyərdi gözlərimdə
Qüllabın qulağına asılmıs
Bir balıq kimi,
Ağzı açıq qaldı
Sorğularına, bu şeirin.
Özümü deyirəm.
IV
Güzgüdəki pəncərənin yalqızlığını
Kim quylayacaq?
Düşündüm və
Qürbətdən sonra gələn adım kimi
Həsrətə topladım saçlarımı.
Oturdum
Və
Tikə parça yaşadığım özümü
Tikiş tikdim oğlumun həyatına.
Gözlərimdə titrəyən qorxunun adını
Qadın qoydu tanrı.
Ağladıqdan sonra gülümsədim buna, evi yığışdırıb,
Göz yaşlarımı açıqladım pəncərələrə
Və
Bir ibkisin ayaqlarına yapışıb sürüklənən ömrümə
Göyü açıqladım,
Səssizliyində qanad qucaq açdı sanki.
Durdum
Və
Getməməyə
Ümid verdim
Yenə.
V
Biz də sevdalandıq
Biz də şeir yazdıq
Biz də üsyan yandırdıq boğazlarımızda
Amma
“Sevdada erkək olmalısan” – dedilər.
“Şeirdə kişi olmalıdan” – dedilər.
“Səsin boğazında sınmalıdır” – dedilər
Və
Ayaqlarımızın altındakı cənnətə yol tapmaq üçün
Qorxuluq qoydular
Göyərməmiş tarlaların ortasında bizi.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(19.03.2024)