BİRİ İKİSİNDƏdə Aysel Xanlarqızı Səfərlinin şeirləri Featured

Rate this item
(0 votes)

“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə “Biri ikisində” layihəsində bu gün poeziya vaxtıdır, sizlərə Aysel Xanlarqızı Səfərlinin şeirlərini təqdim edirik.

 

                                  

ŞƏHİD TOYU

 

Bir evdə həsrətin doğum ayıdır,

Bir isti ürəyi mərmi soyudur.

Bir igid oğulun şəhid toyudur,

Qohumlar yığışıb ər qarşılayır.

 

Gecənin gözündə bulud topası,

Bir həsrət yol gəlir eldən qopası.

Açılıb taybatay küçə qapısı,

Ana qol qaldırıb nər qarşılayır.

 

Mesaj qutusunda son silah səsi,

Cavabsız zəngləri əlvida sözü.

Bayrağa and içib öpdüyü  gözü,

Hönkürüb ağlayır, yar qarşılayır.

 

Ocaqlar asılıb, kədər qaynayır,

Qol açıb ah-nalə göydə oynayır.

Çıxıb köynəyindən elə göynəyir,

Nakam vucudunu tar qarşılayır...

 

Bu igid  balanı, şəhid oğulu,

Göylər uğurlayır, yer qarşılayır.

 

 

***

 

Sən cəsur döyüşçüm,  mən əsir yurdun,

Bir Turan arzulu türküm, boz qurdum.

Otaylı-butaylı Xudafərinim,

Qoynuna tələsən Təbriz hayqırtım...

 

Ayrı qitələrdə həsrət yanğısı,

Dərviş səbrindəki təklik ağrısı.

Mövlanəm, üləmam, sufim, zahidim,

Eşqə təsəvvüfümTanrı çağrısı...

 

Bu şəhid ruhumun azad şəhəri,

Sən Laçın sabahım, Şuşa səhərim... 

Köksü səcdəgahım, ocağım, pirim,

Acı taleyimin xoşbəxt zühuru...

 

Gəl, sənsiz vəhşətdə xaraba ruhum,

Qiyamət ömrümün İsrafil suru...

 

 

ŞƏHİD GƏLİRDİ

 

"Atəş" əmri səsləndikcə mərmilər güldü,

Səngər boyu tətiklədi düşməni ölüm.

Vətən deyib atılırdı odun qoynuna,

Duasını geyinmişdi  əsgər sevgili...

 

Gecələri döyüş meydanıydı otağı,

Savaşırdı içindəki ağrıyla ana...

İslanırdı gözlərində  oğul həsrəti,

Göndərmişdi ürəyini ər meydanına...

 

Nifrətini doldurduqca od silahlara

Cibindəki son məktubu köks ötürürdü.

Ataların yanıq  bağrı şəhid ağrılı,

Çiyinləri oğul adlı dərd götürürdü...

 

Meydanlarda şəhid olan ayaqlarından,

Tək xatirə – götürdüyü əsgər çəkməsi...

Bayraqları zirvələrə daşıyan ruhlar

Torpaq altda oxuyurdu vətən nəğməsi.

 

Bir uşağın yuxusuna şəhid atası

Qonaq idi, süfrəsində məclis qurulu.

Milyon ildir sarılmamış qolları indi

Son nəfəsi vətən adlı eşqə sarılı...

 

Müharibə qoxusuna oyanmış gecə

Sabahadək bayraqlarla küləklənirdi.

Duaları duyulmamış hansısa evə

Arzuları güllələnmiş şəhid gəlirdi…

 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(06.12.2023)