“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının Güney Azərbaycan nümayəndəsi Əli Çağla “Güneydən gələn səslər” rubrikasında bu dəfə sizə Sara Nacinin şeirlərini təqdim edir.
Sara Naci kimi tanınan Sara Məhəmmədi əfqan əsillidir, 1990-cı ildə Tehranda anadan olub. 1990-cı ildən şeir yazmağa başlayıb və 1998-ci ilin mayında “Səssiz keçidlər” kitabını nəşr etdirib.
O, hazırda Tehranda yaşayır və kino rejissorluğu üzrə təhsil alır.
ÖP MƏNİ
Bu terrasda səmanın bir parçası
mənim olsun
Bir neçə qırmızı ulduzun sayrışmağıyla
Bir ulduz, atanın ev yolunu
itirməməsinə görə
Biri də bacım çörəyin taleyindən
narahat olmasın deyə.
O güləndə
Mən heç nədən narahat deyiləm
və o uzaq ulduz sənin üçün
İndi uçurtma baxışın
göyün harasını bəndə çəkir?
Xatırlayırsan? O günlərdə sən, mən
əncirin kənarlarındaydıq
O qara ağac məşuqələri toprağa bağlanardı
Onlardan mürəbbə hazırlayıb satardıq
O günlərin şirinliyi ilə öp məni, sevgilim
Öp məni.
SƏNDƏN SONRA
Alma budaqlarına dırmaşdım
Və iki quşun tənhalığını gördüm
Və sənin kimi olan buludların hamısı
sənin kimi gəzirdilər
Sənin kimi göz yaşlarımı yuyurdular
Hörümcəyə dedim
Mənim üçün sıx iplər toxusunlar
Mən buludlarla getmək istəyirəm
Uşaq olmaq istəyirəm
O ağ anaların mehriban əllərindən asılı
Dallar doludur almaların nostalji çiçəklərindən
Bəlkə onların arasında doğulmuşam
Ağac səndən sonra məni qucaqlayır
Qarışqalar kraliçasi məni nazlayır
Mən anası qaranquşlarla gedən
tənhalığın uşağıyam.
KUBİZM
Pəncərə çərçivəsində qalmışam
Yel əsir
Gözüm hər an sönməkdən qorxan çıraqdır
Yel ulduzları qaraldıb
Yel uşaqları özü ilə aparıb
Bizim kişilərimiz isə geri qayıtmayırlar
Sanki
Xiyabanın qarşısında dayanan zavod
İşçilərin ruhlarını
Göy üzünə üfürür.
QIRMIZI MEYVƏ
Kədərlə yuxarı baxdı
Qırmızı bir meyvə dərdi
Kökləri yerin dərinliklərini axtarıb və günahkarların qanını soran
Böyük bir ağacdan
Və bütün fəsillərdə
Şeytanların başlarını
Meyvə verir
Bir cəhənnəm arxın qırağında oturdu
Və meyvəsini dişlədi.
MƏNİMLƏ GƏL
Saçlarım çiyinlərindən tökülür
Və bu pəncərədən Şimal dənizinə qovuşur
Məndən uzaqlaşmağını istəmirəm
Rəmkədə keçən buludlarla gedəsən
Ya da mövsümün qanlı yarpaqlarının üstündə addımlayasan
Və ya qoca tısbağalar arasında
Özünə dalasan
Səsini içindən eşidirəm
Onun dinliyi yoxdur
Gəl olayların dibərdinə vuraq
Gəl suların üzündə əsək
Və Mərcan qayalarını dalğalara oyuncaq edək
Günəş nəhəng ağaclar səltənətini idarə edir
Və sən daxili duyğularının inqilabında boğulmaq istəyirsən?
İndi boğulmaq vaxtı deyil
Yerdəki canlılar arasında həyat
hələ də davam edir
Mənimlə gəl
Tropik küləkləri izləyək
Və başqa yerə gedək.
