Leyla Səfərova, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Bu dünyadakı ən gözəl hiss, məncə, xoşbəxtlikdir. Xoşbəxt insan kimdir bəs? Mahnıda deyir ki, "şu dünyadaki en mutlu kişi mutluıuk verendir…”

Müddəti bəlli olmayan bir serialın ayrı-ayrılıqda baş roluyuq hər birimiz öz həyatımızda. Amma seriallar heç vaxt sadəcə baş roldan ibarət olmaz. O qız və ya oğlanın mütləq ki, bir ailəsi, bir neçə dostu, ya eşqindən divanə olduğu, ya da qovuşa bilmədiyi biri olar. Əgər ki, obrazınız həqiqətən insani keyfiyyətlərə malikdirsə bax onda çevrəsindəkilər də, o da bir araya gələndə, çiyin-çiyinə verdikdə üzlər gülər, qarın toxluğuna gecədən səhərə gülünər.

Xoşbəxtlik nisbi anlayışdır. Kiminin xoşbəxtliyi bir maşındadır, kimininki bir sarılmada. Təəssüf ki, ətrafdakı hər kəsi xoşbəxt etmək mümkün deyil. Lakin bu dünyaya kiçik təbəssümlər də lazımdır. 

Uşaqkən elə bilirdim ki, bir nəfər ağlamırsa, demək ki, hər istədiyi yolundadır. O xoşbəxtdir. Elə bilirdim ki, hər istədiyini ağlayaraq əldə etmək olar. Çünki dayım mən ağlamayım deyə gecə 2də də banan almağa gedərdi mənim üçün. Lakin böyüdükcə əslində heç nəyin bu qədər bəsit olmadığını təəssüf ki, anladım. Küçəyə çıxdıqda heç kimin üzündə təbəssüm yox, hər kəsin beynində minlərlə fikir... Hər kəs bu həyatda birtəhər ona verilən ömrü doldurmağın dərdindədir. Amma düşünmürlər ki, bunu özlərinə zülm yox, əyləncə halına gətirsələr, zövq almağa çalışsalar, əslində hər şey daha gözəl ola bilər. Mən gülüşün yoluxucu olduğuna inanıram. Məsələn yolda hər hansı bir uşağın güldüyünü görəndə istəmsiz üzümə yayılan gülümsəmədən bilirəm bunu. Nəyə görə uşaqlar daha xoşbəxt olur. Çünki onlar hər şeyi oyuna çevirib həzz almağı bacarır. Bəs biz edə bilmərik? Düşünün ki, avtobusda, ya metroda üzbəüzünüzdə oturan kefsiz biri var. Ona ehmalca gülümsəmək bəlkə də ona ruh verə bilər? Düzdür, indiki dövrdə insan nəinki tanımadıqlarından, hətta bir evdə yaşadıqlarından qorxur. Buna görə də bu dediyim jest xeyli təhlükəlidir. Amma mən sevginin də hər şeyi aşa biləcəyinə inanan romantik polyannayam deyəsən. İndi qədər yetişmişləri dəyişə bilmərik bəlkə, amma özümüz bu cür yetişdirsək, bu dünyanın gələcəyi üçün çox şeyi dəyişə bilərik. Xoşbəxt olmaq elə də çətin deyil. Hamı bir təhər dolanmağa çalışarkən kiçik bir gülümsəmə bəlkə də qarşınızdakının həyatına toxuna bilər. Sadəcə inam və birgə mücadilə..

Mahnıda da deyir axı, bütün dünya buna inansa, birlik olsa, hayat bayram olsa...

Birlik olun, çünki həyat qəddarcasına insanları yıxmaq istədikdə yalnız bir halda onlar müvazinəti saxlaya bilərlər -  çiyin-çiyinə verdikdə. Sağlıcaqla qalın.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(23.12.2024)