Amil Əhmədov İqtisad Universtitetinin 3cü kurs tələbəsi, həvəskar yazıçı - “Ədəbiyyat və incəsənət” üçün

Kənddən şəhərə gəldi Aysu. Bakıda özəl universitetlərdən birinə qəbul olmuşdu. Atasının kənddə toyuq ferması, 100-lərlə baş mal-qarası, qoyun-keçisi var idi. Aysunun az bal topladığın biləndə kişi heç pis olmadı, 5-6 inəyini satdı, özəl universitetə yerləşdirdi qızını.

Universitetin açılmasına 2 gün qalmış Aysu anası ilə şəhərə gəldi. Anasını güclə razı salaraq şəhərli qızlar kimi görünə biləcəyi dizi cırıq şalvar, müxtəlif rəng kroplar, aksesuarlar, bahalı makyaj şeyləri aldı. Sonra yaxınlıqdakı kontakt home-yə getdi, kreditə İphone-nin ən son modelini götürdü. Artıq universitetə getmək üçün tam hazır idi. Kitab-dəftər, qələm satan mağazalar onun gözünə heeeç görünmürdü, axı Universitet oxumaq üçün onlara gərək yox idi.

Bakıda dayısıgilin evində qalacaqdı. 

Qaldığı yerdən Universitetə taksi ilə 20 m yazırdı, nə qədər varlı olsa da taksiyə 20 m vermək istəmirdi, ona verdiyi pula yeni makyaj şeyləri almağı daha üsdün bilirdi. 

Metroya endi Aysu. Zaradan aldığı 75 m-lıq cırıqlı şalvarda, çəharayı kropda, üsdündən geyindiyi ağ gödəkçədə, dodaqlarını, böyük üzünü qüsursuz göstərən makyajda, qolundakı balaca çantası ilə metrodakı insanlardan çox fərqləndiyini və göz oxşadığını içdən içə düşünürdü. 

Əhmədlidə qatar dayandı, Aysu keçib oturmağa yer tapdı.

Qatardakı bütün gənc oğlanlar ona baxırdı,  ilk vaxtda narahat olsa da sonradan ona gözəl olduğu üçün baxıldığını düşünüb ac canavar kimi olan eqosunu doyuzdurdu. Gün ərzində eqosunu doyurmaq üçün yüzlərlə fürsət tapacağının fərqində idi. Çünki Azərbaycanın cinsəlliyin Afrikası olduğunu bilirdi. 

Universitetə getdi və Universitetin qapısında, həyətində, bufetində, hətta tualetində şəkillər çəkdirdi. Hələ ki rəfiqəsi yox idi, amma tapacaqdı. Qrupunda onun kimi "varlı" 2 qız daha var idi, onlarla gəzməyə başladı. 

*

Bu 3-lük hər gün bufetdə küncdə oturacaqdı. 

Digər qızların geyindiyi modası keçmiş paltarları, oğlanların onlarla tanış olmaq üçün haldan hala girməsini, müəllimlərin sözləri tələffüz formalarından danışıb məzələnəcəkdilər…

Həmin gün varlı rəfiqələri ilə birgə Unidən çıxdığı üçün onların yanında metroya getməyə utandı, taksi vurdu, evə gəldi. 

Universitetin ilk günü çəkdirdiyi şəkilləri vp statusa qoydu. Sadəcə 14 nəfər baxdı, onlar da qohumları idi. Babası Əlövsət kişi, nənəsi Pakizə xanımın onu tərifləməsi eqosunu doyuzdurmadı. Daha çox maraq görmək istəyirdi. 

Universitet tualetində möhtəşəm pozla çəkilmiş şəkilləri daha çox adam görməli idi. Tez instagramı yüklədi. Gözəl bir ad, pp şəkli, bioya 4/1 yazdıqdan sonra ilk şəklini paylaşdı. Axşama qədər artıq 100 takibçisi oldu. 10-15 dm mesajı da almışdı artıq. Kənddə özünə qarşı bu qədər maraq görməmişdi Aysu. 

Onunla tanış olmaq istəyən oğlanlar var idi, özünü Aygün Kazımova, Hadisə, Röya kimi hiss edirdi.

İlk başda onu takib edən oğlanları geri takib edirdi, sonra seçici oldu yaraşıqlı oğlanları takib etdi, soradan isə təkcə yaraşıq da bəs etmirdi ona, yaraşıqlı olmaqla bərabər oğlanın maşını da olmalı idi. Və beləliklə metroya verdiyi 50 qəpik də cibində qalardı, rəfiqələrinin yanından da maşınla ayrılmış olacaqdı. Az sonra tiktok-u yüklədi və bufetdə rəfiqələriylə çəkdiyi bir videonu paylaşdı, qısa müddətdə 1000 takibçi qazandı, canlı yayınlar açmağa başladı Aysu.

*

Universitet açılan 2 ay idi, qruplarında 1-2 qız qiymət ortalaması dərdi çəkirdi, Aysu isə tiktok-da paylaşdığı son videonun digərlərindən az izlənməsini dərd edirdi. Aysunun dərdi əlbəttə ki, daha böyük idi. 

Üstəlik, 2 ay ərzində artıq 4-cü sevgilisindən dünən ayrılmışdı. Əlbəttəki problem onda deyildi, oğlanlarda idi. Tez Threds yüklədi və "Bütün oğlanlar şərəfsizdir" deyə bir yazı paylaşdı. Threads-da biraz gəzdi, qızların kitab şəkili paylaşdığını və like aldığını gördü. Tez googleyə müraciət etdi və George Orwelin 1984 kitabının çox oxunduğunu gördü. O kitabı aldı, təmiz ağ masaya qoydu, kollokvium vaxtı rəfiqəsindən aldığı qələmlə əlaqəsiz 2 cümlənin altını xətlədi, kofesini bəzəkli fincana tökdü, kitabın sağ üst tərəfinə qoydu, artıq hərşey hazır idi. Şəkili çəkdi, paylaşdı, üstündən bu "Çox möhtəşəm kitabdır" yazdı və like-ları gözlədi. 

1-2 vərəq çevirib oxumağa çalışdı, heyvanlardan nəsə danışılırdı kitabda, amma başa düşmədi. Kitabı örtdü, rəfə qoydu. Bununla belə, bir neçə gün əlində o kitabla gəzməyi unutmadı. Axı bu, onu çox intellektual göstərirdi. 

Bəli o necə biri olduğu ilə deyil, başqalarına necə göründüyü ilə maraqlanırdı. Mənfi tərəflərini düzəltmək yerinə görünməsin deyə xalçanın - xalça dedikdə "moda" dedikləri şeyi nəzərdə tuturam - altına itələyirdi. 

*

Yeni il gəlirdi qabağda, qrup uşaqları ilə kiçik bir parti verəcəkdilər. Bu Aysu üçün çox böyük bir fürsət idi. Gözəlliyini hamıya göstərə biləcəkdi. Atasına xəbər göndərdi, 300 m kartına pul atıldı. Qara, dizindən 1 qarış yuxarı, kürəyi belinə qədər açıq bir paltar aldı. Ümumi 70 manata saç və dırnağını düzəltdirdi. 

Partidə onlara qulluq edən qısaboy, üzü sızaqlı, bığlı ofsiyant ona hərisliklə baxırdı. Aysu ona göz süzdürdü. Aysu namuslu bi qız idi, indiyə kimi 10-dan çox oğlanla flört eliyən Aysu deyildi o. Tiktok-da şir istəyən Aysu deyildi o. Bufetdə yaraşıqlı, musqullu oğlanların qarışısından keçəndə saçını-başını oynadıb cilvə edən Aysu deyildi o.

Ofsiyantın qarşısında namuslu idi o.

*

Aysu həyatını belə keçirdi.

 Unini bitirdikdən sora varlı - 30 yaşında bi oğlanla evləndi. Həmin oğlana özü üçün maşın aldırdı. Bir neçə il sonra ondan da boşandı. Həyatının sonuna kimi atasının kənddəki mülklərindən gələn gəlir hesabına yaşadı. 

Oxumadı Aysu. Tarix, din, fəlsəfə, riyaziyyatı bir zibil bilmədi Aysu. Həyatı boyu dodağının böyüklüyünə, yupkasının qısalığına görə "dəyər" gördü. 

*

Qocalığında artıq qısa geyinmək, dodağın pamadası onu insanlara sevdirmirdi. Başa düşdü ki, həyatını bir heç uğruna fəda etdi. 

Modanın, pulun köləsi olaraq həyatını bitirdi. Bir şey haqqında bilgili olmağın həzzini heç bir zaman dadmadı. 

Bilməyin verdiyi gücü hiss etmədi. 

Öləndə isə, ayıb olmasın deyə 4-5 nəfər gəldi, bozbaş yedi, çay içdi, 1-2 göz yaşı tökdü. Bununla da Aysunun dünyadakı işi bitdi.

Özünü xatırladacaq bir kitab, bir əsər, bir sənət qoymadan geddi. 

Əziz xanımlar, əgər Aysu kimi bir həyat yaşamaq istəyirsinizsə, mən kiməm ki, Sizə yol göstərim, buyurun, yaşayın, amma bu ölkənin Aysulara yox Sara Xatunlara, Salatım Əsgərovalara, Gültəkin Əsgərovalara, Kəmalə Məmmədovalara, Könül Qəhrəmanovalara ehtiyacı var. 

Unutmayaq ki, cəmiyyətin inkişafı və tərəqqisi qadınların elmi, psixoloji cəhətdən güclü olması ilə sıx əlaqədardır. 

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(03.12.2024)