“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının üç yarpaq rubrikasında sizlərə Təranə Dəmirin şeirlərini yarpaq-yarpaq təqdim edirik.

Bir  gözüm  işıq  axtarır,

Bir  gözüm  gecədən baxır.

Bir  gözüm  qapıda qalıb,

Bir  gözüm  bacadan baxır.

Səsimə səs  verən  yoxdu,

Vurnuxuram  öz  içimdə.

Hər tərəf ocaq yeridi,

Üstüm-başım köz içində.

Bu yuxu dar ağacıdı,

Məni gözümdən asıbdı.

Qaranlıqdan tuta-tuta 

Gəlib gözümdə azıbdı.

Başımın üstündə ölüm

Dolanır dumansayağı.

Nə yaman ağırdı, Allah, 

Bu gələn günün ayağı.

***

Gözlərimin  qabağında

Can verdi ərik ağacı.

Bu  həyətin, bu bacanın,

Bu evin çörək ağacı.

Bu ağac öz torpağından,

Daşından quruyub getdi.

Şaxtasından, sazağından,

Qışından quruyub getdi.

Yıxildı öz ocağından,

Külündən yıxıldı ağac.

Yarpağından,budağından,

Gülündən yıxıldı ağac.

Heç kimin əli gəlmədi, 

Özü  özündən yıxıldı.

Yerin dibində bitmişdi, 

Göyün  üzündən yıxıldı.

***

Addım-addım ölçürəm şəhəri,

Kölgəm də mənimlə addımlayır.

Ölçürəm adamları, yolları, maşınları,

Ağacları, binaları, səkiləri.

Qarğalar  məni addım  səslərimdən  tanıyır,

Kölgəmə  qaçır  yiyəsiz  küçə  itləri.

Başımın  üstündə  səma, 

Ayağımın  altında  torpaq  yeriyir.

"Kimsə arxamca danışır" -

Qulağım  cingildəyir.

Addım-addım  keçirəm  şəhərin  tarixini,

Küçələri,  reklamları, 

Afişaları, heykəlləri, şəkilləri...

İçimdə tutub saxlayıram nəfəsimi,

Ürəyim ovcumda döyünür.

Gözümün qabağında 

rəng verib rəng alır adamlar,

saxta  gülüşlərdən  diksinir 

divarlar, daşlar,   ğaclar, quşlar.

Addım-addım yeriyirəm qaranlığın üstünə,

Qürubun şəkli düşür dənizə,

Nə yaxşı dəniz var...

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(24.02.2025)