Əli Çağla, “Ədəbiyyat və incəsənət”, Güney Azərbaycan təmsilçisi
Azərbaycan Ədəbiyyat Fondunun təşkilati dəstəyi ilə “Ədəbiyyat və incəsənət” portalında həyata keçirilən “Güney Azərbaycan Ədəbiyyatının təbliği” layihəsində bu gün sizlərə Mir Camal Hüseyni (İncik) öz şeirlərini təqdim edəcək.
Son bir ildə böyük oxucu auditoriyası toplayan və hər iki Azərbaycanda sevilərək izlənən layihəmiz davam edir.
Mir Camal Hüseyni (İncik)
ÖZÜN VƏ ÖZÜN
Bəzən həyatda özün olursan
Bir də özün.
Və özündən o yana bir uçurum
Düşünəndə içindəki şah qaçılmaz mat durumunu
Bir intiharlıq hərəkətə bağlamış
Oynamaq nəyə lazım?
Arxada səhifənin sonu
Yanlarda qarşısı bağlı fiqurlar!
Və açmazın çarəsiz cəbri.
Artıq bir özünsən
Bir də özün
Və özündən o yana bir uçurum.
RAKET
Dənizin yuxusun diskinir bir an,
Su altı gəmidən sıçrayan raket.
Göylərdə gecənin bağrında süzür,
Hansısa talelər düşünür raket.
Görəsən kimlərin ömür saatı,
Aslanıb qorxulu partlayışından.
Görəsən nə qədər talelər sabah,
Çökəcək partlayış anlayışından.
Bu gediş kimlərin bildirişidir?
Hansı senatorun göstərişidir?
Hər nəsə göylərdə bir ulduz axır,
Şerimin gözləri nigaram baxır.
Sabah hansı qəzet satılacaqdır?
Görən hansı vəzir qovulacaqdır?
Hamı Facebookda təhlilə cumub
Bütün qruplarda təzkərə qurub
Ala göz gözəllər səhifə arası
Reklamlar vuracaq ürək yarası.
Prezident xalqına təsliyyət verib
BMT bu işə təəssüf deyib,
Sabah başlayacaq məscidlərdə yas,
Sabah kilsələrdə “Fi südur əlnas”.
Yeddi min insanı yad edəcəklər,
Zalımı təkbirlə ad edəcəklər.
Kimsə də pərdənin arxa tayında
Gülür qərq olduqca pulun sayında.
Onun taleyinə bir təəmmül et,
Talelər dəyişən, ay uçan raket!..
DUSTAQ ÖPÜŞ
Səni arzulardan ala bilmədim,
Sən əl çatmaz duyğu, sən çətin şeir.
Sən dilək göyündə yenilməz ulduz,
Səni taleyimə sala bilmədim.
Yoruldu mahnılar gəl-gəl deməkdən,
Ağladı şerimə ümidsiz qələm.
Dinlədim yalnızlıq döyüntüsündən
Ümidsiz ümidim aldanır hələm.
Azdıqca o türlü xatirələrdə,
Daha görünmədi sevginin üzü.
Daldıqca illərdə zaman duyğusu,
Neyləyim, özləmin yatmadı gözü.
Azadlıq almadı dodaqlarından
Dustaq həyatını yaşayan öpüş.
Ağardı saçımda intizar gözü,
Gizləndi vədəndə yalançı görüş.
PƏRDƏLİ PƏNCƏRƏMİZ
Gecədir, pərdəlidir pəncərəmiz,
Və yağışdır ki, sükuta nəsə bir sözdüdeyir.
Bax yerin fırlanışından burada yoxduxəbər,
Ah mənim sübhə qədər çatmayacaq sanki yaşım,
Odur çallaşdı başım.
Gözümün təkcə önündə hava durmuşdu mənim
O havadan deyil ancaq nəfəsim.
O havanın zəhərindən qoxuyur günlərimiz,
Bu qara bəxt bəsim.
Daha mən arzularımdan nə qədər daldalanım?!
Ürəyimdən utanım?!
Bu qaranlıqda xəyaltək harasa uçmalıyam
Diləyi tapmalıyam.
Ona mən könlümü göstərməliyəm
O da mən çəkdiyim ağır yükün ağır çəkisin bilməlidir
O da bilsin ki gərək könlümü az didməlidir.
Harasa getməlidir
Gecədir pərdəlidir pəncərəmiz
Və yağışdır ki, sükuta nəsə bir sözdüdeyir.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(31.01.2025)
