Təqdim edir: Könül, “Ədəbiyyat və incəsənət”

Poetik qiraətdə 2024-cü ildə son görüşümüzdə sizlərlə yenidən Əlizadə Nuridir.

Mən sənin adına şəhər salmışam,

İndi ad qoyuram küçələrinə.

-deyir şair. Sevgiyə bundan gözəl vəsfmi olar? 

Mən sənin adına şəhər salmışam

Ürəyim- şəhərin baş meydanıdı.

-həqiqətən də yenə hisslərə toxuyur. 

Xoş mütaliələr!

Mən sənin adına şəhər salmışam,

İndi ad qoyuram küçələrinə.

Oturub şəhəri tumarlayıram-

Saçını sərmisən gecələrinə...

Özünə dərd edib bizim şəhəri,

Bu xırda şəhərlər, bu tin-şəhərlər.

Mən sənin adına şəhər salmışam-

Qaçıb xəritədən bütün şəhərlər.

...Gəl, öz şəhərini göstərim sənə, 

Uzaqda deyil ki, könlüm yanıdı.

Mən sənin adına şəhər salmışam

Ürəyim- şəhərin baş meydanıdı.

...Tikdim ürəyimin sahillərində,

Qorxdum gözlərimdən keçə, yan keçə.

Qala qapısıyam mən bu şəhərin-

Təkcə sənin adın qapıdan keçər.

Tanrı bu şəhərə səni şah seçib,

Nə fərqi:- sarayı, ya taxtı olsun.

Bir şəhər salmışam sənin adına 

Saldım ki, eşqin də paytaxtı oslun!

...Qapını gün açar, pəncərəni ay,

Bir yanı gündüzdü, bir yanı axşam.

Nə olsun, dünyanı verə bilmədim

Sənə "Sevgi" adlı şəhər salmışam...

Girib bu şəhəri gəzirəm hərdən,

Çıxmaq istəyəndə kimsə "qal" deyir.

Sənə dünya boyda şəhər salmışam-

Gör sənə bu "şəhər" darısqal deyil?!

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(29.12. 2024)