Dekabr ayı şair İlyas Tapdığın haqq dünyasına qovuşduğu aydır. Dostları, sevənləri 8 ildir ki onun yoxluğunun acısını yaşayırlar. Şair Musa Ələkbərli də həmçinin.

Bu şeirini Musa Ələkbərli İlyas Tapdığın xatorəsinə ərməğan edib. 

UÇDU

İLYAS TAPDIĞIN xatirəsinə

Körpə çağlarından yetim xəyalı

Gah ulduza qondu,gah ay uçdu.

İçində sərhədsiz bir dərd böyütdü

Çox çəpər söküldü,çox paya uçdu.

Uşaq şairiydi öncül,birinci,

Yazdığı sətirlər,kəlmələr-inci.

Təkcə şeir oldu onun sevinci,

Nə şöhrətə uydu,nə paya uçdu.

Hayıf haqq etdiyi haqqı almadı,

Unudan unutdu haqqı,almadı.

O, bu istəyində haqdı,almadı,

Uçanda çox sadə,çox saya uçdu.

Qəmli anadil tək ötürdü ,getdi,

Ruhunu Tanrıya yetirdi,getdi.

Bir quru canını götürdü getdi,

Nə qazanc pozuldu,nə maya uçdu.

Qələmi ustaydı cavan çağından,

Çoxuna köz qıydı öz ocağından...

Vaqif zirvəsindən,Vurğun dağından

İlyas Tapdıq adlı bir qaya uçdu.

Ay Musa,gəl saxla dilini,olmur,

Cilovla o qəzəb selini, olmur.

O cür sənətkarın ölümü olmur,

Dünyadan başqa bir dünyaya uçdu.

“Ədəbiyyat və incəsənət”

(05.12.2024)