“Ədəbiyyat və incəsənət” portalının “Ulduz” jurnalı ilə birgə BİRİ İKİSİNDƏ layihəsində bu gün sizlərə Xanəmir Telmanoğlunun ezoterik – metasofi şeirləri təqdim ediləcək.
QIZL ALMA VÜCUDNAMƏSİ –
(ezoterik – metasofi şeirləri)
(sizi bizdən çıxacağıq (777 - 666) )
ey dili qafil fil faili məchul fani f...
siz 666 olun
biz 777 olaq
biz sizli də sizsiz də 777-yik
izn versəniz də, verməsəniz də,
biz 777-dən
çıxacağıq
hər gün hər an çıxırıq 666-yı
geridə qosqocaman 111 qalır
bizdən çıxsaq sizi
geridə 111 qalır
elədir bizdən çıxılmalıdır “siz”
sizdən çıxsaq bizi
– 111 qalacaq
hər iki halda çıxsaq çıxılsaq
atsaq atılsaq
geridə ya soyuq
ya isti bir atmosferi miras saxlayacağıq
miras saxlayacağıq
ya soyuq hücrəli
ya isti sədəfli atmosferi
doğrudur elədir
777-dən çıxacağıq 666-nı
bizdən
bizim tərkibindəki 666-yı atıb gedəcəyəm
geridə özümüz olan 111 qalacağıq
bu nə demək
siz bizdəsiz
bizdə varsız
biz sizdə yoxuq
sizdə olmadıq
indi sizi 666- nı
bizdən 777-dən qoparıb ayırıb atırıq
özümüzü tapırıq
sizin ağrılarınız bizdə gizlənib
sonda yer üzünün adını mars qoyacağıq
ya da gedib
gedib marsda nəfəsimizi dərəcəyik
bu nə demək
indi hərfləri əlifbaları da dəyişəcəyik
az qalıb rəqəmləri sayları da təzələyəcəyik
sıfırda başlayıb sıfırda dövr edəcəyik
2018.
faizin mərsiyəsi
ey dili qafil fil faii məchul fani f...
............ ........... .... .................
bu yəhuda iuda nə keçib xirtdəyimə
tapınaqlar tamahla bəsləyir tanrısını
hər nəfəs alışımdan sur çalır qulağıma
bəlkə bitirə bilək iblisin erasını
o kimdir adı sanı faizlə əvəzlənir
dən tutan sünbüllərin tən qırtan zənbillərin
göylərin qəzəbindən gözüm haqqa zillənir
çün başları kəsilir faizlə səbillərin
güldən danışa bilsəm mövsüm ovsunlanacaq
xərc çəkən yəhudinin ocaq söndürməsi qış
ac mədələr gurlayıb ağızlar sulanacaq
hünkar ovuclarından qopunca qırğın alqış
banklar zindan kimidir sorub qanı alır can
dəryalar dibindəki mərcandan qırçın ləpə...
düzəldib tanrılara...tutur bitməz həyəcan
saraylar taxt-taclardan altunlar səpə-səpə...
banklar... faizlər.. bir də yəhudi bəsləməsi
düşməz dildən ağızdan ...keçməz hundan oğuzdan
atilladan metedən fateh sicilləməsi
ödədər qarşılığın yuxu görsə yavuzdan
qudsün divarında bütün xətlər əhdimdi
yerusəlim üstündə səma elə siyah dan
rənglər nə vaxtdan mənim tale ləlli bəxtimdi...
böhran ki başlayalı gələn çoxdu qıraqdan....
ha sevinsəm alışmaz için eşqyar şöləni
əşkiyadan quldurdan baş qaldırmaq hesabdı
faizlə topraq bulub dəfn edirəm öləni
dünyada ən mötəbər tabir varsa qəssabdı
ölməmək əsarətsə ölmək zinhar məsrəfdi
ölümlərin qorxusu.. ehsan üstə faizlik
bu nə... bank məzarlığı ... bu nə bank qəbristanlığı
(yer altda doğranırıq kəsilirik... qurbanlıq)
yazıq qarğa quzğunlar ah-naləniz alındı
heç olmasa gövhər bilin körpə leş qalığını
2017.
əsirnamə
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d…
elədir 1453-cü ildir. üçüncü dünya savaşı dönəmidir.
axır ki inancımın altında qaldı roma
tanrılar anlaşaraq tanrıya dönüşdülər
qurudub darğınlıqla qanlı teştlər dibində
baxışlarıyla göydə günəşi də eşdilər
qəfil soyuq başlayar buzu kəhanət qovar
su altında bərq vuran gülüşlər öz halımdı
kainatın köksünü qalxıb işıqlar sığar
elə bil savaş gedir sanki ölüm qalımdı
sular dönüb azğına basacaqdır qütbləri
çiləmdəki yanğına ayaq uydurmaz kimsə
aləmlərin küncündə mənim kimi tipləri...
sonra sormazmı allah: hanı eşqində bəstə
nə qıvraqdı yerişim nə oynaqdı gözlərim
zərrə də qaça bilməz haça dilli həzzimdən
elə ki mənasını salan olsa sözümə
içə gömsəm səsimi partlaq verər köksümdən
ya fırlanan dünyanın yanında dil qısaysa
ya qovrulan ürəyim qıvrılan bir ilansa
bu qübbənin nurları çəkilməsin bir daha
məni salmasın dara
məni basmasın yasa
çökür sivilizasiya çökür mədəniyyətlər
...hansı türə göz dikib görəsən indi isiq
hansı dilə tərpətməyim ötələrdən eyhamlar
hansı zəmidən qalmış əllərdəki başaqlar
belə ötüb keçirəm kainatin küncüylə
səsim heç çıxmasa da fikirlərim çağlayır
yenidən uğraşarmı köçlərlə eşq məsumca
çimiri yox ruhumun
enib yalqız ağlayır...
mənə olan zülmdən xəbəri yox əcəmin
açıram vyananın qapısın ustalıqla
baxıram ki qarşımda durub batı hegemon
baxışlarımdan sızan eşq də çıxır qovluqla
2016.
qapanmamış hesablar
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d….
şərqdən işıq doğacaq buna yaman əminəm
əminəm ki həyatım basabasda sürmədi
nə var aşkarda gördük nə var açıq söylədik
daha qəlbin dibində gizlin nədi sirr nədi
keçən keçdi əlbət ki zaman həmən gil olmaz
köçən köçdü bu hədlə duman ləngiyər dağda
dünya ruhda doğramsa bahar gələ gül olmaz
inan ağzımı açmaz iti uclu bıçaq da
belədir bu göylərin həll etdiyi müşküllər
qaldı qiyamətlərə qapanmamış hesablar
nədəndir ağuşunda ölümlərin kərküklər
inlər azan səsləri qan tökdükcə qəssablar
aşiq olan həddini biləli zaman gəldi
yuduqca çirkabları suların fərasəti
bir də gördün dağlarda hu çəkdi şaman güldü
gətirdi hürriyyəti dağıtdı əsarəti
daha danışmaq üçün əldən ver gil fürsəti
hindu baxışlarıyla avam çıxdı irəli
elə ki üzəngidən keçirdinsə itləri
sürünü rahat otar yürü dağda qürrəli
2015.
şeir yazıb saç ağardıb
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d....
şah sağ olsun xəzər hələ qalxmayıb
kimsə bilməz səni nə vatikan nə roma
göydən enmiş görünməzlər arasında gəzərsən
təkliyinə eşq dedirdən heykəlləri qınama
axı kimsən nə karəsən hansı əsrdən sirsən
bilən olmaz qeylu-qallar başında əcdad haylar
gün uzunu ruzin belə nəfəsində dolaşır
kilsə görməz məscid bilməz ruhundan axan çaylar
araz adda kür muradda xəzərinə ulaşır....
göylər bir az sinsə yerə təntiyər varlığından
bu dünyada nə gördünsə yaxıb aldın gözünlə
ətrafdakı əşyaların adları da inləyir...
(qayıblar güllər üstündə təntiyər sağlığından)
açılmayan kitablara ön söz oldun üzünlə...
kimsə bilməz qənşərinə göstərişlə çıxmısan
şeir yazıb saç ağardıb qədərinlə oynayıb
hə... desinlər “səy ağıllı özündən nə çıxmısan?”
kimsə belə almayıbdı özündən dönmə hayıf...
uca şahlar padişahlar qoy küllənsin sarayda
heç güvənmə ayrılığın hicrətinə qaçanlar
sözlərinin mənasını arasalar dəryada
səni görcək duruxarlar qəlb gözünü açanlar
nə fırtına nə qasırğa həsrətini tovlamaz
günəş belə işığını utandırar canında
qurdla qalsan qiyamətə aya baxıb ulamaz
qılıncını çəkə bilsən yer rahatlar qınında...
bu sərxoşluq sənə bəsdir fəryadın can çıxara
oxşarın yox aləmlərin dəmlərinə qoyula
qoy desinlər bir yusif da mehman olub quyuya
kimsə qanmaz qılınc böylə qınından sıyrılar...
göylər çəkər yaxasını yer yasını saçlayar....
2015.
bir azdan
ey dili qafil fil faili məchul fani f...
bir azdan pkk notr dam kilsəsini...
vatikanı drezdeni havaya uçuracaq
londonun parisin berlinin mərkəzi küçələrində
gülümsəyən xaçlar qan içində üzəcək
burax əvəz eyləsin məni haqqın darğası
axşamın macalından yaxşı sübhün əcəli
hansı rəngi çox sevsən sonda çıxar qarası
yeddi rəngdən yeddi qız çıxaracaq gəncəvi
bu kərəm topuğumu qapılarda sarımam
uzadıb saçlarımı çıxaracam ağlıqdan
göylərin yaxasından qopmadıqca arınan
ayağının altında torpaq betər yaylıqdan
nə şirvan naxışıdır bu nə təbriz çeşnisi
xilafətin bəzəyi ərşü əladan gəlir
görmürsən alışıb yanır müxənnət-in sinəsi
onu çoxdan yoxladıb
ruhumuzdakı gəlir
iradəsi ləngiyir istanbul paşasının
hər cümənin aclığı zamanın ötəsidir
məhşərdə tən bölərkən torpağı qoşa sait
hilal ucu aclığım qövmümün törəsidir
2015.
zamanın sərməstliyi
ey dadi bidad danəndə dəhan dərviş d...
ay başlamış göylərin tənində sulanmağa
sabah vaxtı güllərin qoxusu tətikdədi
...bu vədə ay yerindən isa da sallanmağa
ıstəməz... bir az sonra günəş əsirlikdədi...
qınama işarəmi naşı şənliyim yaya
yürüdükcə hekayəm bayram azarı tutur
qanım da şoralansa gedib varacam yaya
tacir qurtarmayınca qalxıb bazarın satar....
nə uzadım irəli əlimin soyuğu qar
hansı fəsildə ölsəm işıq qaçar ağzımdan
ruhum hüzur içində üst başımdan axar qan
kimsə döndərə bilməz yazı pazlı qəzamdan
nə gavurlar görmüşəm nə hallar suya bənddi
səsimin sərməstliyi “dəli kölə olamaz”
artıq dirini burax ölü də aşır həddin
bu cəhalət adətsə əldə qalmaz qalamız....
göylərin acizliyi bizəmi tən toxuyur
yoxsa milad mindirir məzənnəyə şənliyin
sular susdu susmadı rüzgar ondan oxuyur
baş qatır vuran vursun eşqdən betər ənliyin
2015.
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(22.11.2024)
