İnci Məmmədzadə, “Ədəbiyyat və incəsənət”
Bəli, böyük Molla Pənah Vaqifi, Səməd Vurğunu, üstəlik, Yusif və Vaqif Səmədoğluları yetirən Yuxarı Salahlı kəndi həm də şair, tərcüməçi Mənsur Vəkilovu yetirib. Düzdür, o 1935-ci ildə Bakıda ziyalı ailəsində ailəsində anadan olub, amma əslən Qazaxın Yuxarı Salahlı kəndinin Vəkilovlar soyundan olması da var.
Mansur Vəkilov 1961-ci ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin bitirib. 1963-cü ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin orqanı olan "ЛитературныйАзербайджан" jurnalında çalışıb,ədəbi işçidən Baş redaktora kimi böyük bir yol keçib. Azərbaycan ədəbiyyatının rus dilində təbliği kimi mühüm işin başında duranlardan biri, Azərbaycan yazıçılar birliyinin katibi olub. Onun qələmindən çıxan nəzm nümunələri ukrain, gürcü, latış və digər xalqların dillərinə tərcümə olunub.
Onun şeirlərini rus dilindən doğma dilimizə S.Məmmədzadə, N.Həsənzadə, F.Qoca, Ə.Muxtar, Ç. Əlioğlu tərcümə ediblər. Mənsur Vəkilov öz vətənində geniş oxucu kütləsi üçün müəyyən dərəcədə yad dildə – rusca yazıb, yaratsa da, öz dədə-baba yurdunun mənəvi örnəklərinə qırılmaz tellərlə bağlı, varislik duyğusunun çox güclü olduğu bir sənətkardır. Onun yaradıcılığı barədə ədəbi tənqidin fikri belədir: o, sözün, sənətin qədrini bilən, şairlik adını uca tutan bir şəxsdir. Yazdıqları hay-küydən uzaq, təmkinli, həyalı poetik nümunədir.
Kitabları
Rus dilində: Serlər (1970), Avar səsi (1970), Son etiraf (1977), Qarçıdan atılan güllə (1980), Lirika (2002);
Azərbaycan dilində: Payız uçuşu (1983).
Mükafatları
- "Əməkdar incəsənət xadimi"
- "Şərəf nişanı" ordeni və "Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasər Heyətinin fəxri fərmanı
Ədib 21 oktyabr 2008-ci ildə Bakıda vəfat edib. Bu gün onun anım günüdür.
Allah rəhmət eləsin!
“Ədəbiyyat və incəsənət”
(21.10.2025)
